Langzaam maar zeker worden westerlingen zich ervan bewust dat bijna alles wat ze tot nu toe over deze proxy-oorlog dachten, het resultaat is van letterlijke propaganda. Ze steunen de zaak van Kiev misschien nog steeds in principe, om wat voor persoonlijke redenen dan ook, maar het wordt steeds onwaarschijnlijker dat ze al het positieve nieuws dat ze erover horen, zoals voorheen op waarheid zullen baseren, schrijft Andrew Korybko.
Semafor is een westerse online mediakanaal dat mede is opgericht door Ben Smith en Justin B. Smith, wiens claim om beroemd te zijn is dat ze de oprichtende hoofdredacteur van Buzzfeed News en de voormalige CEO van Bloomberg Media waren. Noch zij, noch hun gezamenlijke platform kunnen geloofwaardig beschuldigd worden van het zijn van zogenaamde “Russische agenten” of “Russische propaganda”, wat belangrijk is om te onthouden bij het lezen van Ben’s recente stuk dat diep in de “In de hoogoplopende strijd om de controle over het verhaal van Oekraïne” duikt.
Hij onthult de duistere waarheid over de infowar-operaties van Kiev die cynici al lang vermoedden. Ben openbaart dat “Artikelen en uitzendingen van nieuwsorganen zoals NBC News, The New York Times, CNN, The New Yorker en de Oekraïense digitale omroep Hromadske ertoe hebben geleid dat journalisten bedreigd werden met hun geloofsbrieven, deze werden ingetrokken of geweigerd vanwege beschuldigingen dat ze regels hadden overtreden die door Oekraïense toezichthouders waren opgelegd”. Hij citeerde ook bronnen die anoniem spraken uit angst dat hun perskaart zou worden ingetrokken.
Het andere belangrijke deel van Ben’s stuk was dat hij de lezers informeerde dat “[het] militaire persbureau van Oekraïne journalisten screent en pasjes uitgeeft waarmee ze naar bepaalde gebieden kunnen reizen, vaak met persverantwoordelijken, en functionarissen kunnen interviewen, nadat ze een document hebben ondertekend waarin staat dat journalisten zich zullen houden aan de regels die door het leger zijn opgesteld.” Kiev gelooft duidelijk niet in persvrijheid, waarvan het Westen beweert dat het heilig is, maar de beschermheren van de staat keken tot voor kort om het narratief te beschermen de andere kant op.
Eind april citeerde Politico ongenoemde functionarissen van de regering Biden die hun bezorgdheid uitspraken over de mogelijke gevolgen als de verwachtingen van het Westerse publiek over het door de NAVO gesteunde tegenoffensief van Kiev niet worden ingelost. De enige reden waarom die verwachtingen aanvankelijk onrealistisch hoog waren, was echter juist dat de VS een oogje dichtknepen toen Kiev ontelbare propagandastukken de wereld in slingerde via de controle die het uitoefent over buitenlandse media.
Er zijn sindsdien inspanningen gedaan om de westerse perceptie dichter bij de realiteit te brengen, maar die zijn misschien te laat om voor sommige mensen veel verschil te maken nadat de psychologische schade al is aangericht. Bovendien is de onderliggende oorzaak van het probleem nog steeds niet opgelost en zal dat misschien ook wel nooit gebeuren. Als Oekraïne de waarheid zou gaan vertellen over de NAVO-Russische proxy-oorlog, dan zou er waarschijnlijk een ernstige vertrouwenscrisis ontstaan onder de Oekraïense bevolking en in de rest van het Westen in het algemeen.
De Washington Post gaf lezers een glimp van hoe slecht de strijdkrachten van Kiev het doen in hun gedetailleerde rapport dat half maart werd gepubliceerd en dat de logistieke en organisatorische uitdagingen illustreerde die nog steeds bestaan ondanks de meer dan 165 miljard dollar die hun kant van de NAVO heeft ontvangen. Hoe informatief het ook is, dit stukje journalistiek was eerder uitzondering dan regel. In het algemeen hebben westerlingen niets dan propaganda over dit conflict te horen gekregen sinds het begin van de speciale operatie van Rusland.
Dat is een probleem voor iedereen in die landen die zich zorgen maakt over hoe hun belastinggeld wordt besteed. Het is belangrijk dat het publiek nauwkeurig op de hoogte is van de voortgang in deze proxy-oorlog om te kunnen bepalen of het de moeite waard is om deze oorlog voor onbepaalde tijd te financieren. Bovendien hadden ze niet belazerd moeten worden over “politiek ongemakkelijke” feiten, zoals de aanwezigheid van nazisymbolen onder de strijders van Kiev, door ze te vertellen dat het “Russische propaganda” is, totdat de New York Times onlangs een verhaal publiceerde dat bewijst dat het waar is.
Langzaam maar zeker worden westerlingen zich ervan bewust dat bijna alles wat ze tot nu toe dachten over deze proxy-oorlog het resultaat is van letterlijke propaganda. Ze steunen de zaak van Kiev misschien nog steeds in principe, om wat voor persoonlijke redenen dan ook, maar het wordt steeds onwaarschijnlijker dat ze al het positieve nieuws dat ze erover horen, zoals voorheen op het eerste gezicht zullen geloven. Mensen zullen alles meer in twijfel gaan trekken, wat een positieve trend is die elk eerlijk mens zou moeten waarderen.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
Dr. Coleman: Dit leer je waarschijnlijk niet van de tv, YouTube of andere propagandakanalen
Dat vroeg Diogenes ook in zijn meditatie-ton..een eerlijk mens, dus berg je hoop maar op.. die vind je hier niet… misschien bij Hoge uitzondering, ba..zelfs ogenschijnlijk sympathieke mensen verkiezen India boven Rusland…ik wens ze bloemkool oren toe…(beleefd)
Ich wäre nicht so pessimistisch. Wenn man sich ansieht, welchen Zuspruch zum Beispiel Col. McGregor, Scott Ritter aber auch Tucker Carlson und viele ehemalige CIA Veteranen unter der US Bevölkerung finden, ist es schon sehr bemerkenswert. Diese berichten extrem kritisch und ehrlich über diesen Krieg und die Machenschaften der CIA/USA und der Ukraine. Ihre Beiträge erhalten jedenfalls bei YouTube hohe Aufrufe und Kommentare. Gib nicht auf, der Protestmarsch gegen den Vietnam Krieg hat auch seine Zeit gebraucht.