Kijk eens goed naar de onderstaande kaart. Van Kherson in het zuiden tot Yanshulivka in het noorden beslaat een afstand van ongeveer 1600 kilometer. Dat is vergelijkbaar met de afstand van Washington DC naar Fort Lauderdale, Florida. Of, om het in Europese termen te zeggen, dat komt ongeveer overeen met de afstand tussen Parijs, Frankrijk en Warschau, Polen. Mijn punt is simpel – dit is een enorme hoeveelheid grondgebied om te bestrijken in een grondoorlog en vereist dat zowel Oekraïne als Rusland het probleem aanpakken waar ze hun respectievelijke troepen, artillerie en tanks moeten inzetten, schrijft Larry Johnson.
Een van de grootste problemen waarmee Oekraïne worstelt, is dat zijn bestaande tankmacht ernstig is uitgedund, vandaar de pleidooien van de Oekraïense president Zelensky en generaal Zalushny voor honderden vervangende tanks uit het Westen. Oekraïne worstelt ook met zijn uitgeputte troepenmacht en “werft” onder dwang dienstplichtigen zo jong als 16 en zo oud als 60 jaar. Oekraïne staat voor de uitdaging te bepalen waar het zijn resterende troepen in voldoende sterkte kan inzetten om een Russisch offensief af te slaan.
Rusland daarentegen kent dergelijke beperkingen niet. De Russische fabrieken blijven nieuwe tanks produceren om de in de strijd verloren gegane tanks te vervangen en hebben hun manschappen uitgebreid door een beroep te doen op de reserves. Rusland heeft nog een ander voordeel dat het met groot succes heeft benut: het kan zijn troepen in Rusland op veilige locaties trainen en hen uitrusten met de vaardigheden die nodig zijn om effectief op het slagveld te vechten. Oekraïne heeft dat niet. De vervangers die het heeft verzameld, moeten voor training naar NAVO-landen worden gestuurd, omdat de Oekraïense militaire bases in West-Oekraïne kwetsbaar zijn voor Russische raketaanvallen.
De oorlog in Oekraïne beperkt zich niet tot de steppen van Oost-Oekraïne. Het is een mondiaal drama waarin Rusland het opneemt tegen de Verenigde Staten en Europa. De komende week staat in het teken van zeer bizar en mogelijk ingrijpend politiek theater. Naar verwachting zal Vladimir Poetin dinsdag een toespraak houden en een uitbreiding van de betrekkingen met Wit-Rusland aankondigen en erkennen dat Rusland in oorlog is met de NAVO. Poetin zou een rode lijn kunnen trekken om de NAVO te waarschuwen dat Rusland zal optreden om zichzelf te beschermen als zij meer geavanceerde wapens naar Oekraïne stuurt.
Op dezelfde dag zal de stuntelende Joe Biden in Warschau verschijnen voor een toespraak die niets zal veranderen aan de wanhopige situatie in Oekraïne en die de Russische vastberadenheid om de overwinning te zoeken op het slagveld in plaats van aan de onderhandelingstafel waarschijnlijk nog zal versterken. Verwacht wordt dat Biden het Russische volk zal smeken zich van Poetin te ontdoen. Ik weet zeker dat dit zal aanslaan bij het Russische volk (not!). De toespraak van Biden zal de groeiende bezorgdheid bij de NAVO-bondgenoten niet wegnemen. Alleen al het beeld van een broze, demente Biden zal naast het beeld van een kalme maar vastberaden Poetin spelen.
Tot nu toe bestond de westerse strategie, onder leiding van de VS, uit het belasteren van alles wat Russisch is en het economisch straffen van het Russische volk. Het is mogelijk dat Biden in zijn toespraak een meer verzoenende toon zal aanslaan tegenover het Russische volk en zal proberen het narratief te verleggen dat dit een oorlog is tegen Poetin de tiran, en niet tegen het Russische volk. Als hij dat doet, zullen in Oekraïne de alarmbellen afgaan. Zelensky en de zijnen kunnen dit opvatten als een vroege indicator dat de VS zich voorbereidt om hen af te zetten als de situatie op het slagveld voor Oekraïne verslechtert.
Als u de laatste videocasts van Alexander Mercouris of Brian Berletic over deze kwesties nog niet hebt gezien, raad ik u die aan.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
Het Westen is verdoemd, zegt de realistische professor op het gebied van buitenlands beleid
Wat mij reeds decennia tegenstaat zijn de vervloekte boycots die de Verenigde Staten opleggen aan onwillige regimes, dissidente politieke figuren die in wezen nationalistisch zijn en niets met de VS ophebben, deze verdwijnen geruisloos van het toneel, daarom vind ik het zó mooi dat Rocketman zijn korte pootjes stijf hield tegen de politieagent en meester van de wereld Amerika.
Zelfs de crypto-jood Donald Trump kreeg Kim Jung Un niet van zijn stuk en gaat onverdroten door met hun raket testen, waardoor een andere protectoraat van Amerika Japan helemaal gek wordt van de Noord-Koreaanse raket testen, blijkbaar is het onderhouden van een nucleaire macht een soort levensverzekering tegen het zio apparaat de VS.
Elke week is weer een cruciale week. Ik word een beetje moe van de cruciale weken. Er komt ook nooit echt een cruciale doorslag. Er is een permanente dreiging op alle fronten, maar niks zet echt door. Ik houd nu al 3jr elke maand rekening met de ondergang van de mensheid en al het leven, maar komt nooit verder dan enge berichten.
Het is een beetje zoals de Armaghedonnisten die om de haverklap met jaartalletjes verschijnen om hun leden in het gareel te houden.
Uiteindelijk kan het niet anders dan dat ze het wel eens juist hebben, maar niemand meer die het dan nog ziet of geloofd.
Ook hier hetzelfde spel, om de angst erin te houden.
Ja, en aan welke kant ze staan is in deze dagen nog moeilijk te onderscheiden, nietwaar.
Technologische voorsprong, mankracht en wilskracht gaan de uitkomst bepalen en het wordt stilaan heel duidelijk wie hiermee in het voordeel is.
Naam:*
Tijd voor een winterslaap!!!
Kijk eens goed naar de foto!
Het lijkt net een grote bek die de rest van de Ukraine opeet!