Totdat de verkozen president Donald Trump voor een onverwacht spektakel in de nieuwsmedia zorgde door voor te stellen dat Washington Denemarken zou dwingen om Groenland aan de Verenigde Staten te verkopen en Panama zou dwingen om de controle over het kanaal aan Washington terug te geven, draaide de meeste speculatie over het buitenlands beleid van de nieuwe regering om Trumps waarschijnlijke standpunt over de oorlog in Oekraïne. Op een keer pochte Trump zelf dat hij binnen 24 uur een einde kon maken aan de bloedige gevechten tussen Oekraïne en Rusland.
Zo’n bewering was een beetje overdreven, zelfs naar de maatstaven van Donald Trumps grandioze ego, schrijft Ted Galen Carpenter.
Niettemin willen Trump en zijn adviseurs waarschijnlijk de proxyoorlog tussen de VS en de NAVO tegen Rusland in de achteruitkijkspiegel zetten. Zo’n wens is heel logisch. De Oekraïense missie heeft financiële middelen onttrokken aan de Verenigde Staten en haar Europese bondgenoten, interne politieke en politieke verdeeldheid bevorderd en is een factor geworden in de electorale debacles die verschillende zittende Westerse regeringen hebben gekend.
Het bevorderen van een vredesakkoord tussen Moskou en Kiev zou het buitenlands beleid van de VS ten goede komen en een einde maken aan het tragische bloedvergieten in Oekraïne. De regering van Joe Biden en haar aanhangers in het Congres en de mainstream nieuwsmedia hebben in hoge mate bijgedragen aan de tragedie. De westerse bewonderaars van Oekraïne blijven de waanideeën van het regime in Kiev aanmoedigen dat het uiteindelijk kan zegevieren en alle Russische troepen uit het land kan verdrijven. De regering Trump moet die fantasie voor eens en altijd uit de wereld helpen.
Maar het helpen beëindigen van de oorlog in Oekraïne moet slechts de eerste stap zijn in een nieuw Amerikaans beleid om de algemene economische en geostrategische relatie van Washington met Rusland te herstellen. Jarenlang zijn de Verenigde Staten afgegleden naar een situatie waarin het aantal tegenstanders toeneemt en waarin nieuwe lagen van samenwerking tussen die groeiende groep tegenstanders worden aangemoedigd. De waarschijnlijke uitkomst van een dergelijk proces is potentieel rampzalig.
Het beëindigen van de herleefde koude oorlog met Rusland is een cruciale eerste stap weg van dat nachtmerriescenario. Een reeks blunderende, nodeloos vijandige en provocerende stappen van de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten zijn primair verantwoordelijk voor de huidige confrontatie met Moskou. Bovendien, in tegenstelling tot de grotendeels partijdige mythe dat Trump de “marionet” van Vladimir Poetin was, was hij net zo schuldig als de andere bewoners van het Witte Huis aan het tegenwerken van Moskou tijdens zijn vorige termijn.
In één opzicht – nucleaire wapenbeheersing – overtrof Trump zelfs de schade die zijn tijdgenoten aanrichtten aan de relaties met Rusland. Tijdens zijn periode in het Witte Huis trokken de Verenigde Staten zich terug uit zowel het Intermediate Range Nuclear Forces Treaty (INF) als het Open Skies Agreement. Zijn acties hebben de bilaterale spanningen in de gevaarlijkste arena van alle – strategische kernwapens – aanzienlijk doen toenemen. Trump’s acties maakten ook de weg vrij voor een andere zorgwekkende ontwikkeling met betrekking tot kernwapens tijdens de regering Biden – de verzwakking van het Comprehensive Nuclear Test Ban Treaty.
In september 1996 ondertekenden de Verenigde Staten en andere mogendheden dat verdrag, dat zowel ondergrondse als atmosferische proeven omvatte die verboden waren door een verdrag uit 1963. Rusland ratificeerde het nieuwe alomvattende verbod op kernproeven in juni 2000. Een opeenvolging van Amerikaanse regeringen, waaronder die onder leiding van Trump en Biden, weigerde echter het document ter ratificatie voor te leggen aan de Senaat. Moskou, dat steeds ongeduldiger werd door de vertraging van Washington, begon te dreigen de ratificatie in te trekken. De Russische regering voerde dat dreigement uiteindelijk uit in november 2023. De actie van Moskou, hoewel begrijpelijk, deed de spanningen met Washington verder escaleren.
Het aanpakken van de verslechtering van het nucleaire wapenbeheersingssysteem is één voorbeeld van waarom de regering Trump verder moet gaan dan het helpen beëindigen van de oorlog tussen Oekraïne en Rusland. Het is een alarmerende situatie wanneer twee landen die duizenden kernwapens bezitten, de meeste diplomatieke beperkingen hebben opgeheven die vanaf de jaren tachtig een aanzienlijk veiliger strategische omgeving hadden gecreëerd. Aangezien de Verenigde Staten verantwoordelijk waren voor de kortzichtige beslissingen die het nucleaire wapenbeheersingssysteem zo beschadigd hebben, moet Washington het initiatief nemen om de schade die Amerikaanse leiders hebben aangericht te herstellen.
Een andere cruciale stap in het bevorderen van toenadering tot Rusland is dat Washington de reeks economische sancties opheft die het de afgelopen jaren heeft opgelegd als vergelding voor de acties van het Kremlin tegen Oekraïne. De nieuwe regering zou ook bij haar Europese bondgenoten moeten aandringen op beëindiging van de economische sancties tegen Moskou die zij individueel of via de Europese Unie hebben afgekondigd.
Al deze stappen zouden Poetin en de hele politieke elite van Rusland het signaal geven dat Washington en zijn bondgenoten de onverstandige strategie om Rusland te verzwakken en te vernederen opgeven. Die aanpak heeft in ieder geval niet goed gewerkt. De uitbreiding van de NAVO naar het oosten om de overblijfselen van het ter ziele gegane rijk van de Sovjet-Unie op te nemen, heeft een spectaculaire averechtse uitwerking gehad. Het gaf de Russische leiders de boodschap dat het Westen niet zou toestaan dat hun land zelfs maar een bescheiden veiligheidszone zou hebben, laat staan een bredere invloedssfeer.
Met andere woorden, de Verenigde Staten benadrukten dat Rusland nooit zou worden behandeld als een gerespecteerde grootmacht. De laatste confrontatie kwam met betrekking tot Oekraïne.
Die confrontatie heeft de Russische economie tot op zekere hoogte beschadigd, maar Moskou heeft met succes veel nieuwe markten gevonden (vooral energiemarkten) ter vervanging van de markten die door de sancties onder leiding van de VS werden geëlimineerd. Het belangrijkste effect van het Amerikaans-NAVO-beleid is dat Moskou zijn economische en militaire oriëntatie naar het oosten heeft verlegd. De grootste begunstigde van die verschuiving is China. Het is moeilijk voor te stellen hoe een competente Amerikaanse leider zou kunnen denken dat een dergelijke verandering in het belang van de Verenigde Staten zou zijn.
Maar in plaats van een meer verzoenende aanpak aan te nemen tijdens de laatste maanden van haar ambtstermijn, koos de lame duck regering Biden ervoor om nog een nieuwe ronde sancties op te leggen en Oekraïne toestemming te geven om Amerikaansel lange-afstandsraketten te gebruiken om doelen diep in Rusland te raken.
De regering Trump moet een alomvattende beleidsverandering in gang zetten om de relaties met Rusland te herstellen. Om dit te doen, moet Trump een nieuwe ronde van voorspelbare laster negeren (of verachten) dat hij de marionet van Poetin is. Even belangrijk is dat hij de verantwoordelijkheid erkent voor zijn misstappen tijdens zijn eerste termijn die hebben bijgedragen aan de verslechtering van de cruciale bilaterale relatie van Amerika met Rusland.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Poetin’s Generaals, zullen veel, zoniet alles bepalen en Niet Trump of zelf’s Poetin kunnen zomaar een beslissing nemen…♥️🇷🇺🌹🥊‼️
Omdat er de laatste maanden al zoveel experten met hun glazen bol op ons losgelaten zijn mag ik ook eens? :
Het zou best kunnen dat Trumpf gewoon doet alsof het Oekraïne-Ruslandconflict gewoon niet bestaat. Dat is immers een probleem van Europa en die kunnen er hun plan mee trekken, en was een fout Biden-issue waar hij niet ingetrokken wil worden, maar hou hem erbuiten. Er valt geen trofee mee te halen.
Voor Trumpf zijn er immers veel meer “serieuzere” problemen; Iran, de “veiligheid” van Israël, China, de grens met Mexico, Groenland …
Oekraïne, de Navo, Europa … ze doen maar.
Trump Heeft 17/18 January toch even snel, in EEN dag tijd 25 Miljard gescoord met zijn $Trump COIN
Leuk feestje met crypto handelaren.
Voorbedachte rade ?? Tja hij zal toch ergens zijn inversteringen (verkiezings) campagne moeten terug hebben.
Maar om hier de markt te verzieken 25 Miljard.
Waar is nu die 25 Miljard, ? Ergens op de maagdeneilanden of investering in de wapen industrie ? bloedgeld
Zo koopt en verkoopt deze demoon leugen na leugen.
Zeker na deze $Trump Coin actie van afgelopen week 17/18 Januari 2024
Maandag 20-1-2024 is hij president ? heeft nu 4 jaar de tijd, dus we zien wel waar hij nu gaat struikelen, in zijn beloften.
Altijd denken: waarom deed Trump dat. Geld? Nee. Geld heeft hij niet nodig. Ik zie het zo (mijn mening); iedereen die zich verdiept in crypto’s, weet dat straks het huidige bancaire systeem wordt vervangen door een nieuw (digitaal) systeem, dat draait rond crypto’s. Crypto’s worden door de gemiddelde mens gezien als “snel geld verdienen”, “hoax”, “tulpenbollen”, “zwart geld wit maken”, noem maar op. Op de achtergrond draaien veel banken al in een testomgeving op crypto’s. Banken bieden binnenkort aan hun cliënten de mogelijkheid aan om in crypto’s te investeren. De stap van Trump is een strategische. Hij laat zien dat het merendeel van de mensen inderdaad zal geloven dat crypto’s onzin zijn, terwijl op de achtergrond alles wordt klaargestoomd. Regelgeving is aan het ontstaan (MICA in Europa) en de fiscus is zich aan het voorbereiden. Het is een perfecte afleidingsmanoeuvre om de gewone man ver weg te houden van wat straks komen gaat. Geloof maar dat crypto’s onzin zijn. Niet in investeren, want het is onzin. Ik, als Trump, breng een meme-coin uit en alle gekken kopen die, haha. Een perfecte move. Geld is maar een middel, niet het doel.