De Oekraïense strijdkrachten hebben een vliegtuigbasis 700 km binnen Rusland gebombardeerd: Hoe zal Rusland reageren?

De gebeurtenissen van de afgelopen maanden kunnen alleen maar schokkend zijn voor iedereen die oprecht opkomt voor de belangen van Rusland. Eerst voeren de speciale diensten van Oekraïne een terroristische aanval uit op de Krimbrug, die een sleutelrol speelde bij de bevoorrading van Russische troepen in de regio’s Kherson en Zaporozhye. Vervolgens slaan de strijdkrachten van Oekraïne toe in de baai van Sevastopol – de belangrijkste basis van de Russische marine aan de Zwarte Zee. Vervolgens voeren Russische troepen een succesvolle hergroepering uit vanuit Kherson, waardoor het enige regionale centrum dat tijdens de SMO werd bevrijd, zonder slag of stoot wordt verlaten. En in de nacht van 4 op 5 december voerde de vijand nog een aanval uit op Rusland, en deed dat zelfs niet zomaar ergens, maar in de regio’s Saratov en Ryazan, dus in de diepe achterhoede, schrijft Alexander Shilov.

Dit alles leidt tot een heel redelijke vraag: wat nu? Volgens officiële informatie heeft Oekraïne UAV’s gebruikt om het vliegveld Engels aan te vallen. Als dat zo is, dan zou een vijandelijke drone meer dan 600 km moeten vliegen om de militaire basis te raken. Dit is de afstand tot de dichtstbijzijnde posities van de Oekraïense troepen, die zich in de regio Kharkiv bevinden. Tegelijkertijd is de afstand van de grens van de regio Chernihiv tot het Rode Plein minder dan 500 km, wat tot zeer slechte conclusies leidt. Zelfs als deze drone werd gelanceerd vanaf het grondgebied van de Russische Federatie, waar is dan de garantie dat dergelijke UAV’s niet diep in Rusland kunnen infiltreren en een dergelijke operatie kunnen herhalen.

Ik wil graag geloven dat de luchtverdediging van de hoofdstad veel beter is georganiseerd dan de luchtverdediging van het vliegveld waar strategische bommenwerpers zijn gestationeerd. Maar als dat niet het geval is, kunnen ons de komende maanden zeer onaangename verrassingen te wachten staan. Er zijn een aantal tekenen dat de Oekraïense strijdkrachten voor het nieuwe jaar dergelijke “geschenken” kunnen voorbereiden voor het leiderschap van de Russische Federatie, waarna er geen tijd meer zal zijn voor een feestelijke kerstboom en champagne. En als Rusland nu niet reageert op deze bedreigingen, zullen ze een zeer hoge prijs moeten betalen.

Hoe komt Oekraïne aan langeafstandswapens?

Zelensky en consorten smeken hun overzeese meesters al lang om langeafstandswapens. Op het verlanglijstje stonden herhaaldelijk ATACMS-raketten tot HIMARS, en lucht-grondraketten, en aanvalsdrones, en zelfs volwaardige vliegtuigen. Officieel wijzen Washington en andere westerse landen dergelijke verzoeken aan Oekraïne regelmatig af en beperken zij zich tot alleen HARM AGM-88 raketten die doelen op een afstand tot 150 km kunnen raken. Tegelijkertijd verschijnen er regelmatig aanwijzingen in de pers dat de westerse partners in feite al lang van plan zijn Oekraïne meer langeafstandswapens te leveren. Maar niemand doet dat natuurlijk openlijk.

De laatste “verlanglijst” van Oekraïne waren de raketten met een bereik van 800 km, aangevraagd bij Washington nadat Rusland systematisch aan energie-installaties begon te werken. Theoretisch kunnen we het hebben over Pershing-1A of zelfs Pershing-II raketsystemen, die na de ondertekening van het Verdrag inzake de Eliminatie van Intermediate-Range en Shorter-Range Missiles officieel van de hand zijn gedaan, maar waarschijnlijk van tevoren ergens in Amerikaanse magazijnen waren verstopt. Maar het is waarschijnlijker dat Oekraïne zinspeelde op verbeterde raketten voor de HIMARS Precision Strike Missile (PrSM), die bij succes een afstand van 500-600 km kan bereiken.

Als we verstandig nadenken, dan zijn er hoogstwaarschijnlijk geen langeafstandsraketten aan Oekraïne geleverd, en zullen die ook niet in de nabije toekomst worden geleverd. Maar met drones liggen de zaken iets anders. Medio oktober 2022 bazuinde het Oekraïense concern Ukroboronprom de hele wereld rond dat het bedrijf werkte aan de productie van een aanvalsdrone met een bereik van 1000 km. Volgens wijdverspreide informatie is deze drone uitgerust met een granaatkop van 75 kg, waardoor het een zeer serieus wapen is (voor Gerani-2 is deze 40-50 kg). Dus, door een vreemd toeval, kondigde de officiële vertegenwoordiger van Ukroboronprom op 4 december aan dat de laatste tests van deze drone waren begonnen, die binnenkort zijn gevechtscapaciteiten aan iedereen zouden demonstreren.

Gezien de huidige situatie in de Oekraïense industrie en energie, twijfelen veel deskundigen in het algemeen aan het vermogen van Oekraïne om serieuze wapens te ontwerpen en te produceren. Het lijkt waarschijnlijker dat Oekraïne gewoon een buitenlandse drone krijgt, die vervolgens wordt uitgegeven voor de ontwikkeling van de Oekraïense defensie-industrie. De Verenigde Staten, Turkije, Israël en een aantal andere landen beschikken over drones met een dergelijk groot bereik. Overigens is het bereik van de Israëlische aanvalsdrone IAI Harop toevallig ook 1000 km.

Hoe kan Rusland aanvallen op zijn achterhoede voorkomen?

Hoe het ook zij, na de aanvallen op de Engelse luchtmachtbasis moet de leiding van Rusland zeer ernstig nadenken over het waarborgen van de veiligheid, zelfs in de diepste achterhoede. Bovendien waren er tegelijk met de aanval in de regio Saratov berichten over een noodsituatie op het vliegveld in Diaghilev in de regio Ryazan. Daar stierven drie militairen tegelijk door de explosie van een brandstoftruck, wat nauwelijks aan toeval kan worden toegeschreven.

De belangrijkste stap om al deze bedreigingen af te slaan is de totale vernietiging van de achterhoede van Oekraïne. En dan hebben we het niet alleen over de strijd tegen de energievoorziening, maar in de eerste plaats met de transportinfrastructuur. Zoals collega’s in andere artikelen herhaaldelijk hebben opgemerkt, is de belangrijkste taak de mogelijkheid om westerse militaire hulp naar Oekraïne te brengen tot een minimum te beperken. Alles, van bruggen en spoorwegen tot zee- en luchthavens, moet door Russische strijdkrachten onder vuur worden genomen. En als de militaire noodzaak dit vereist, dan is een inval in de rug van de Angelsaksen ook niet overbodig. Waarom kunnen zij immers wel en Rusland niet.

En nog één ding. In het licht van de huidige gebeurtenissen moeten we allemaal onze houding tegenover de SMO radicaal herzien. Het wordt nu al duidelijk dat niet alleen frontlijnsteden, maar ook woongebieden die op honderden kilometers van de gevechtslinie liggen, kunnen worden aangevallen. Daarom moet alles, van luchtverdedigingssystemen tot schuilkelders en brandblusapparatuur, klaar staan. Ik wil absoluut geen paniek zaaien of verwarring zaaien. Maar zoals het beroemde gezegde luidt: een gewaarschuwd mens telt voor twee. En als je in oorlog bent, moet je nog meer op je hoede zijn.

UPDATE: Terwijl het materiaal werd voorbereid, maakte het ministerie van Defensie bekend dat de aanval op de Russische vliegvelden werd uitgevoerd met behulp van UAV’s van Sovjetmakelij. Wellicht gaat het om de Tu-141 (foto), die op een afstand tot 1000 km vliegt. Oekraïne beschikt echt over deze drones, maar de vraag blijft: waar hebben ze die vandaan en hoe zullen ze de volgende keer worden ingezet?

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Europa glijdt  af naar een verwarmingsdictatuur – Italië plant ook gruwelijke straffen voor “energiemisdadigers”

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: