De globalisten visie: “15-minuten” gevangenissteden en het einde van privébezit

Als algemene regel stel ik vast dat wanneer het publiek een bepaalde agenda van regeringen en globalisten onder de loep neemt, hun eerste reactie is om verontwaardigd te reageren, net zoals een narcist zou doen als hij iets verkeerds van plan is en betrapt wordt. “How dare you” hun bedoelingen in twijfel te trekken en te suggereren dat ze wel eens snode plannen zouden kunnen hebben. Hoe durf je te suggereren dat ze iets anders zijn dan liefdevol en welwillend. Onze “leiders” hebben alleen maar het beste voor ons voor, toch? Ze willen alleen dat ons leven veiliger, comfortabeler en gemakkelijker wordt – dit is toch wat de gemiddelde elitist echt motiveert? schrijft Brandon Smith.

Het is duidelijk dat de geschiedenis ons een heel ander verhaal vertelt en het verbijstert me wanneer iemand probeert te beweren dat de dingen vandaag anders zijn dan 100 jaar geleden, 300 jaar geleden of 1000 jaar geleden. Er is niets nieuws onder de zon. Er zullen altijd tirannen zijn die proberen meer en meer macht te krijgen en die tirannen zullen altijd liegen tegen het publiek door te beweren dat ze goede mensen zijn met het beste met ons voor.

Wanneer dat niet werkt en de burgerij sceptisch blijft, gaan de tirannen in de aanval en beschuldigen ze het publiek van “samenzweringstheorieën”. Dit is bedoeld om vrijdenkers te bespotten en te beschamen zodat ze hun mond houden – je wilt toch niet opvallen? Waarom het risico lopen om uit de samenleving verstoten te worden? Waarom het risico lopen om een meme te worden?

Deze tactiek is geworteld in het besef dat de bedrijfsmedia en overheidsfunctionarissen de mainstream vertegenwoordigen, en daarom vertegenwoordigen zij de meerderheid, en de meerderheid vertegenwoordigt de werkelijkheid. Niets van dit alles is natuurlijk waar of relevant. Alleen feiten zijn van belang. Drogredenen zijn zinloos. Meningen zijn zinloos. De waarheid zou het doel moeten zijn en als dat niet iemands doel is, dan is hij of zij een verspreider van leugens en moet hij of zij niet serieus worden genomen. Er zijn maar twee wegen die je kunt bewandelen, er is geen tussenweg.

Ik geef toe dat de beschuldiging van een “samenzweringstheorie” enige waarde heeft, want als het establishment die gebruikt, is dat een duidelijk teken dat je te dicht bij het doel staat en dat ze nerveus worden. Ze zouden gewoon kunnen proberen om elk bewijs te schetsen dat ze hebben om te bewijzen dat jouw standpunt verkeerd is, maar dat doen ze niet echt. In plaats van te debatteren over je argumenten en bewijzen, proberen ze je te ondermijnen als een geldige criticus en het publiek in te enten tegen je ideeën voordat mensen ooit de kans krijgen om ze te horen. Dit is het gedrag van schurken, niet van welwillende en zorgzame leiders.

Ik noem deze dynamiek omdat er één agenda is die boven alle andere uitsteekt en die agressief wordt verdedigd door de establishmentsmedia, en iedereen die deze agenda ook maar enigszins in twijfel trekt wordt automatisch vervolgd als een “complotgekkie” of “ontkenner”. Ik heb het natuurlijk over de klimaatveranderingsagenda.

In eerdere artikelen heb ik het idee van een door de mens veroorzaakte klimaatverandering grondig ontkracht en daar zal ik hier geen tijd aan besteden. In plaats daarvan wil ik het einddoel van het klimaatveranderingsbeleid onderzoeken – de ultieme oplossing, die NIET is om de planeet te redden, maar om de bevolking te domineren.

De namen die worden gebruikt voor de “reset” van de klimaatverandering variëren, maar het wordt door globalisten en de VN vaak Agenda 2030 of Duurzame Ontwikkelingsdoelen genoemd. Deze programma’s dragen een façade van milieubewustzijn, maar ze zijn ALLEMAAL geworteld in de economie. Dat wil zeggen, alle klimaatveranderingsinspanningen zijn bedoeld om de industrie en handel te vernietigen en een partnerschap tussen overheid en bedrijven op te zetten om de productie te domineren. Klimaatverandering is een Trojaans Paard om autoritarisme te introduceren.

Ik denk dat een van de belangrijkste aspecten van Agenda 2030 voor globalisten de “15 Minute City” is; een project waarbij honderden burgemeesters uit de VS, Europa en Azië nauw samenwerken met groepen als het World Economic Forum. Als er ook maar iets negatiefs over dit idee wordt gezegd, barsten de media uit in woede en spot, alsof het geen echt onderwerp is dat een debat waard is.

Het establishment schetst een interessant beeld van 15-Minutesteden – een utopische toekomst waarin alles wat je nodig hebt op loopafstand is en privévervoer overbodig is (of verboden). Je zou zelfs in een mega-complex kunnen wonen, net als een gigantisch winkelcentrum waar je ook werkt. Je zou maanden kunnen doorbrengen binnen een vierkante mijl ruimte, zonder dat je ergens voor weg hoeft.

Het is geen vergissing dat dit idee hard werd gepusht tijdens de pandemische lockdowns. Het publiek werd overspoeld door angstpropaganda voor een virus met een overlevingskans van 99,8% en die angst maakte het ondenkbare idee om de hele tijd thuis te blijven opeens denkbaar. Mediapundits blijven het verband tussen covid lockdowns en climate lockdowns een complottheorie noemen, maar het idee wordt openlijk toegegeven in witboeken van de VN en het WEF.

Sommige mensen beweren dat de meeste steden al “15-Minutesteden” zijn met alle levensbehoeften op loopafstand van hun huis. Deze mensen begrijpen niet wat een 15-Minutestad echt is. Zoals in vele beschrijvingen van het project wordt opgemerkt, gaat het niet alleen om gemak of toegankelijkheid, maar om het veranderen van elk aspect van onze huidige levensfilosofie. Het gaat niet om het winnen van voorzieningen, het gaat om het brengen van een reeks offers om de goden van de koolstofuitstoot gunstig te stemmen.

De 15-Minutenstad is meer een recept, dat elk ingrediënt van de agenda’s voor klimaatverandering en covid-lockdown bevat in één allesomvattende Orwelliaanse visie. Het omvat het verwijderen van motorvoertuigen, het verwijderen van privévervoer en -wegen, smart city en AI die het elektriciteitsverbruik van elke persoon controleert, het controleren van productconsumptie en “koolstofvoetafdruk”, biometrisch toezicht binnen een compact en gestapeld stedelijk landschap, het concept van de cashloze maatschappij, gelijkheid en inclusiecultus, bevolkingscontrole, enz.

Het is het hoogtepunt, het eindspel; een enorme gevangenis zonder tralies. Een plek waar je wordt geconditioneerd om gewend te raken aan kunstmatige beperkingen van privacy, geen burgerlijke vrijheden, geen privébezit en geen arbeidsmogelijkheden of mobiliteit. Je bent gebonden aan het land en het land is eigendom van de staat (of het bedrijf). Als je een historische vergelijking wilt, dan komt het feodale systeem van middeleeuws Europa het dichtst in de buurt.

Binnen deze steden ben je een arbeidsmechanisme, niets meer. Je zult nooit je eigen bezit mogen hebben en dus ook niet je eigen arbeid. Alles wat je hebt is je gegeven door de staat en kan je worden afgenomen door de staat als je ze trotseert. Je kunt misschien een tijdje de plaats of de gemeenschap waar je aan gebonden bent verlaten, maar dit zal veranderen met steeds meer beperkingen op de bewegingsvrijheid van het publiek volgens de dictaten van de klimaatideologie.

Zolang je productief en onderdanig bent, krijg je de dingen die je nodig hebt om te overleven, maar nooit om te gedijen. In het geval van een technocratisch feodaal systeem zou je geen enkele garantie hebben dat de staat je diensten nodig heeft. In feodaal Europa werd een boer tenminste gezien als een waardevolle hulpbron vanwege de beperkte bevolking. In een wereld waar veel mensen als “bevolkingsoverschot” worden beschouwd, zou je gemakkelijk kunnen worden vervangen en uit de stad worden gezet om te verhongeren en te sterven.

In 2016 publiceerde het World Economic Forum een document getiteld ‘Welcome To 2030. Ik bezit niets, heb geen privacy en het leven is nog nooit zo goed geweest. Het artikel was bedoeld om een concept te promoten dat de “sharing economy” werd genoemd en dat voor het eerst publiekelijk aan de pers werd getoond op Davos. Het artikel beschrijft een “hypothetische” toekomst waarin een communistisch systeem alle privébezit heeft beëindigd om de planeet te redden van de klimaatverandering. De voordelen? Wel, zoals alle communistische systemen is de grote leugen dat je minder zal moeten werken en dat de meeste dingen gratis zullen zijn. Dit is hoe collectivistische idealen al generaties lang aan de bevolking worden verkocht en het werkt NOOIT zoals het establishment beweert.

Het WEF promoot de deeleconomie al jaren, maar toen het mainstream werd en alom werd bekritiseerd als dystopisch, zetten de media opnieuw de “complottheorie” schakelaar om en vielen iedereen aan die de implicaties blootlegde.

Meerdere platforms publiceerden het artikel in 2016, maar velen hebben het sindsdien verwijderd (Forbes lijkt bijvoorbeeld hun gepubliceerde kopie te hebben gewist). Ze doen alsof de agenda nooit heeft bestaan, waarschijnlijk omdat het artikel een aantal onthullende bekentenissen bevat, waaronder een hint naar het 15-Minutenstad concept. Uit het artikel:

Met andere woorden, de globalisten stellen zich een toekomst voor waarin de ontevreden vrijdenkers en de door AI vervangen mensen verschoppelingen zijn, die een zinloos bestaan bij elkaar schrapen in de woestenij van de oude wereld. Om in de schoot van de nieuwe wereld te blijven moet je alle vrijheid opgeven, zelfs je vrijheid van denken. Houd in gedachten dat dit artikel bedoeld is als een “positieve” promotie van de gedeelde economie en 15 Minuten-gerelateerde steden. Toch klinkt dit fragment meer als een bedreiging.

Het is belangrijk om te begrijpen dat deze compacte steden niet worden ontworpen voor jouw comfort. Ze zullen niet ontworpen worden zodat je alle voorzieningen die je nu hebt binnen handbereik hebt, terwijl ze ook “duurzaamheid” bieden. Dat is hoe de globalisten het proberen te verkopen, maar dat is niet wat het zal zijn. Deze steden zullen eerder ontworpen worden om jou beter te CONTROLEREN, zodat je gedwongen kunt worden om de offers te brengen die volgens hen nodig zijn om duurzaamheid mogelijk te maken.

Ze worden ten onrechte aangeprezen als “gedecentraliseerde gemeenschappen”, maar ze zijn precies het tegenovergestelde – ze zijn volkomen gecentraliseerd, als een hamsterkooi waar jij het huisdiertje bent. De kernfilosofie erachter is afhankelijkheid. Als je op een plek woont die speciaal gebouwd is om je vermogen om in je eigen levensonderhoud te voorzien uit te schakelen, dan ben je een slaaf. Maar zelfs slavernij kan nobel lijken als mensen ervan overtuigd zijn dat hun ketenen nodig zijn voor het welzijn van de planeet.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

GREAT RESET DOSSIER

WEF-functionaris geeft toe dat ’15-minutensteden’ de mensheid voor altijd in lockdown opsluiten

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: