Op zaterdag 11 november beweerde de Israëlische militaire woordvoerder Daniel Hagari in een persconferentie dat Israël een “terrorist” had gedood die had verhinderd dat 1.000 burgers het Shifa Ziekenhuis konden ontvluchten, schrijft Ramzy Baroud.
De beweringen sloegen nergens op. Zelfs volgens de normen van de Israëlische propaganda, draagt het vervalsen van dergelijke informatie zonder context en zonder bewijs bij tot de verslechtering van de geloofwaardigheid van Israël in de internationale media en het imago wereldwijd.
Slechts één dag eerder werd een niet bij naam genoemde Amerikaanse functionaris door CNN geciteerd toen hij in een diplomatieke kabel zei dat “we zwaar aan het verliezen zijn op het gebied van berichtgeving.”
De diplomaat verwees naar de Amerikaanse reputatie in het Midden-Oosten – in feite wereldwijd – die nu aan flarden ligt door de blinde Amerikaanse steun voor Israël.
Rollen omgedraaid
Dit gebrek aan geloofwaardigheid is zichtbaar in Israël zelf. Niet alleen verliest de Israëlische premier Benjamin Netanyahu zijn geloofwaardigheid onder de Israëli’s, volgens verschillende opiniepeilingen, maar het hele Israëlische politieke establishment lijkt ook het vertrouwen van de gewone Israëli’s te verliezen.
Een veelgehoorde grap onder Palestijnen is tegenwoordig dat Israëlische leiders Arabische leiders in eerdere Arabisch-Israëlische oorlogen imiteren, in termen van taalgebruik, nepoverwinningen en ongefundeerde overwinningen op het militaire front.
Bijvoorbeeld, terwijl Israël in juni 1967 snel de Arabische legers op alle fronten terugdrong, uiteraard met de volledige steun van de VS en het Westen, verklaarde de leiding van de Arabische legers via de radio dat ze bij de “poorten van Tel Aviv” waren aangekomen.
De tijden lijken te zijn omgedraaid. Abu Obeida en Abu Hamza, militaire woordvoerders van respectievelijk de Al-Qassam Brigades en de Al-Quds Brigades, geven in hun regelmatige, verklaringen zeer nauwkeurig verslag van de aard van de strijd en de verliezen van de oprukkende Israëlische strijdkrachten.
Het Israëlische leger, aan de andere kant, spreekt over op handen zijnde overwinningen, het doden van niet bij naam genoemde “terroristen” en de vernietiging van talloze tunnels, terwijl het zelden enig bewijs levert. Het enige “bewijs” dat wordt geleverd is het opzettelijk aanvallen van ziekenhuizen, scholen en burgerhuizen.
En hoewel de verklaringen van Abu Obeida bijna altijd gevolgd worden door goed geproduceerde video’s die de systematische vernietiging van Israëlische tanks documenteren, is er geen enkele documentatie die de Israëlische militaire beweringen ondersteunt.
Buiten het slagveld
Maar de kwestie van de Israëlische geloofwaardigheid, of beter gezegd, het gebrek aan geloofwaardigheid, speelt zich niet alleen af op het slagveld.
Vanaf de eerste dag van de oorlog hebben Palestijnse artsen, civil defense-medewerkers, journalisten, bloggers en zelfs gewone mensen elke Israëlische oorlogsmisdaad overal in de belegerde Strook gefilmd of opgenomen. En ondanks het voortdurend afsluiten van internet en elektriciteit in Gaza door het Israëlische leger, hielden de Palestijnen op de een of andere manier elk aspect van de voortdurende Israëlische genocide bij.
De precisie van het Palestijnse verhaal dwong zelfs Amerikaanse functionarissen, die aanvankelijk twijfelden aan de Palestijnse cijfers, om uiteindelijk toe te geven dat de Palestijnen toch de waarheid spraken.
Barbara Leaf, assistent-minister van Buitenlandse Zaken voor Nabije Oosten Zaken, vertelde een panel van het Amerikaanse Huis op 9 november dat het aantal mensen dat door Israël is gedood in de oorlog waarschijnlijk “hoger is dan wordt geciteerd.”
Inderdaad, elke dag verliest Israël aan geloofwaardigheid, tot het punt dat de aanvankelijke Israëlische leugens over wat er op 7 oktober had plaatsgevonden, uiteindelijk rampzalig bleken voor het algemene imago en de geloofwaardigheid van Israël op het internationale toneel.
Verkrachting, ISIS en Mein Kampf
In de euforie van het demoniseren van het Palestijnse verzet – als een manier om Israëls genocide in Gaza te rechtvaardigen – werden de Israëlische regering en het leger, daarna journalisten en zelfs gewone mensen, allemaal gerekruteerd in een ongekende hasbara-campagne gericht op het afschilderen van Palestijnen als “menselijke dieren” – in de woorden van de Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant.
Binnen enkele uren na de gebeurtenissen en voordat enig onderzoek was uitgevoerd, sprak Netanyahu over “onthoofde baby’s”, die verminkt zouden zijn door toedoen van het verzet; Gallant beweerde dat “jonge meisjes gewelddadig werden verkracht”; zelfs de voormalige militaire hoofdrabbijn, Israel Weiss, zei dat hij “een zwangere vrouw had gezien met haar buik opengereten en de baby eruit gesneden.”
Zelfs de zogenaamd ‘gematigde’ Israëlische president Isaac Herzog deed op 12 november belachelijke uitspraken op de BBC. Gevraagd naar de Israëlische luchtaanvallen op Gaza, beweerde Herzog dat het boek Mein Kampf, geschreven door Adolf Hitler in 1925, was gevonden “in een kinderkamer” in het noorden van Gaza.
En natuurlijk waren er de herhaalde verwijzingen naar de ISIS-vlaggen die, om de een of andere reden, werden gedragen door Hamas-strijders toen ze op 7 oktober het zuiden van Israël binnentrokken, naast andere sprookjes.
Het feit dat ISIS een gezworen vijand is van Hamas en dat de Palestijnse Beweging er alles aan heeft gedaan om elke mogelijkheid voor ISIS om zijn wortels uit te breiden in de belegerde Gazastrook uit te roeien, leek irrelevant voor Israëls krankzinnige propaganda.
Het was te verwachten dat Israëlische, Amerikaanse en Europese media de bewering van de Hamas-ISIS connectie herhaalden, zonder rationele discussie of de minimaal vereiste factchecking.
Maar na verloop van tijd waren de Israëlische leugens niet langer bestand tegen de druk van de waarheid die uit Gaza kwam, die elke gruweldaad en elke veldslag documenteerde en elke opgedreunde Israëlische beschuldiging verdoezelde.
Misschien was het keerpunt van de niet aflatende reeks Israëlische leugens wel de aanval op het Al-Ahli Baptisten Ziekenhuis in Gaza Stad op 17 oktober. Hoewel velen de Israëlische leugen – dat er een raket van het verzet op het ziekenhuis viel – goedkeurden en helaas nog steeds verdedigen, was de pure bloederigheid van dat bloedbad, waarbij honderden doden vielen, voor velen een waarschuwing.
Een van de vele vragen die opkwamen na het bloedbad in het Baptistenziekenhuis is: als Israël inderdaad eerlijk was over zijn versie van de gebeurtenissen in het ziekenhuis, waarom heeft het dan elk ander ziekenhuis in Gaza gebombardeerd en blijft het dat nog weken doen?
Israëlische Hasbara Gecanceld
Er zijn redenen waarom de Israëlische propaganda niet langer in staat is om effectief de publieke opinie te beïnvloeden, ook al blijven de mainstream media de kant van Israël kiezen, zelfs als het land een genocide pleegt.
Ten eerste zijn de Palestijnen en hun aanhangers erin geslaagd om Israël te ‘cancelen’ met behulp van social media, die voor het eerst de georganiseerde propagandacampagnes overweldigden die vaak namens Israël in de bedrijfsmedia worden gevoerd.
Het Israëlische influencer marketing platform Humanz voerde een analyse uit van online content op populaire social media platforms. De studie, gepubliceerd in november, gaf toe dat “terwijl er vorige maand 7,39 miljard berichten met pro-Israëlische tags werden gepubliceerd op Instagram en TikTok, er in dezelfde periode 109,61 miljard berichten met pro-Palestijnse tags werden gepubliceerd op de platforms.” Dit betekent volgens het bedrijf dat pro-Palestijnse standpunten 15 keer populairder zijn dan pro-Israëlische standpunten.
Ten tweede boden onafhankelijke media, Palestijnse en andere, alternatieven voor diegenen die op zoek waren naar een andere versie van de gebeurtenissen dan die in Gaza.
Eén enkele Palestijnse freelance journalist in Gaza, Motaz Azaiza, is erin geslaagd om in de loop van één maand meer dan 14 miljoen volgers op Instagram te verwerven dankzij zijn verslaggeving vanaf de grond.
Ten derde heeft de ‘verrassingsaanval’ van 7 oktober Israël het initiatief ontnomen, niet alleen wat betreft de oorlog zelf, maar ook wat betreft de rechtvaardiging van de oorlog. Hun genocidale oorlog tegen Gaza heeft namelijk geen specifieke doelen, maar ook geen precieze mediacampagne om deze ongespecificeerde doelen te verdedigen of te rationaliseren. Daarom lijkt het Israëlische mediaverhaal losgekoppeld, lukraak en soms zelfs schadelijk voor zichzelf.
En tot slot, de pure wreedheid van de Israëlische genocide in Gaza. Als je de leugens in de Israëlische media naast de gruwelijke Israëlische misdaden in Gaza legt, vind je geen plausibele logica die massamoord, ontheemding, uithongering en genocide van een weerloze bevolking overtuigend kan rechtvaardigen.
Nog nooit heeft de Israëlische propaganda zo verbijsterend gefaald en nog nooit zijn de mainstream media er niet in geslaagd om Israël te beschermen tegen de wereldwijde woede – in feite, ziedende haat – voor het lelijke apartheidsregime van Israël. De gevolgen van dit alles zullen zeker invloed hebben op de manier waarop de geschiedenis zich de Israëlische oorlog tegen Gaza zal herinneren, die tot nu toe tienduizenden onschuldige burgers het leven heeft gekost en verwond.
Een hele generatie, zo niet meer, heeft al een beeld van Israël opgebouwd als een genocidaal regime en geen enkele toekomstige leugen, Hollywoodfilm of verspreiding van Maxim Magazine zal dat beeld ooit kunnen veranderen.
Nog belangrijker is dat deze nieuwe perceptie mensen er waarschijnlijk toe zal dwingen om niet alleen hun kijk op het heden en de toekomst van Israël te herzien, maar ook die op het verleden – het fundament van het zionistische regime, dat zelf op niets anders dan leugens is gebaseerd.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
ISRAËL CONFLICT DOSSIER
VIDEO: Wat gebeurde er werkelijk op 7 oktober? (Nederlands transcript)
Het leven Joden zal nooit meer hetzelfde zijn. Overal zullen ze gehaat worden.
mee eens Joodse staat heeft nooit bestaan en zullen ze nooit bestaan
Al-Qaeda = ISIS = Hamas = Mossad = IDF = Isra(h)el = Zionistisch Congress = Rottendschild = Khazaarse Maffia
https://youtu.be/vz9LNCPRcjw?t=255
Or Read The Antisemitism Related Synopsis
https://www.yadvashem.org/docs/extracts-from-mein-kampf.html
Juist daarom moet Hamas en de rest vd andere en meer Humane wereld de druk blijven opvoeren, in het andere geval wint de as van het 🇮🇱🇭🇲🇱🇷🇪🇺 Kwaad, en dan wordt zelfs meer dan één bevolking uitgeroeid….
IS-RA-EL
=out en zijn ‘naam’ zal als een “trigger of evil” gaan werken.
ze zullen (the creepy ones) moeten verdwijnen uit het midden oosten, wellicht kunnen ze naar Amerika waar ze al vol geïnfiltreerd zitten, zelfs in NL die ” wij staan achter ISraHell” zitten ze volop, NL zal gezuiverd moeten worden van die baddies onder hen. Amerika zal uit de EU/Europa weg moeten, die JoAmerikanen maken alles van ons kapot! bewust!
want zij denken en noemen zich de Übermensch hahah, idioten! ze lopen er ook niet meer omheen, ze zeggen het in vele vele video’s en niet de minsten van die Satan aanhangers.
Übermensch die tegen een muur, hele gesprekken houden.
En dan ook nog bewegen als zwaar gestoorde.
Vroeger had je een trommeltje met 2 touwtjes met balletjes.
De vlechtjes moeten met hun hoofd draaibewegingen maken,
i.p.v. kop bewegingen naar de muur
Misschien moeten we cultuur en emoties van elkaar scheiden. Begrijp dat het veel gevraagd is. Want cultuur is identiteit. Dat gaat met veel emoties gepaard. Hoeveel emotionele lading ligt er op begrippen als: Jood, Israël, Jezus, Allah…
Het zijn alle concepten waarvoor de mens elkaar afmaakt en die gebruikt worden om de massa te mis-leiden.
Wat als ik zeg, just words, ‘
Jezus was eigenlijk een Palestijn…
Daarom hebben de Joden hem vermoord.
Hmmm dat roept emoties op.
Ik zeg niet dat het waar is. Het gaat om onze emotionele reacties. En dat is precies het probleem. Niet Jezus of Israel of Allah..
Wake up.
Flying Dutchman november 21, 2023 Bij 10:54
Scherpe analyse.De mensen uit die tijd verkozen een misdadiger boven Jezus.Daar wed een volk aangekoppeld et voila,emotie!
Wat mij opvalt aan deze tijd is dat emotie alles bij mensen losmaakt,maar ratio bijna niet binnenkomt.
Dat zag je al met cojona,en nu met die snowflakes van woke lhgbti+