Tanks for Nothing: De NAVO blijft zichzelf demilitariseren in Oekraïne

Het afgelopen jaar is vaak gezegd, onlangs nog door Emmanuel Todd, dat het conflict in Oekraïne “existentieel” is voor Rusland. Zeker, de Grote Beer kan een lanceerbasis voor NAVO-ballistische raketten op 450 kilometer van Moskou niet dulden in een land dat wordt bestuurd door rabiaat russofobe nazi’s – geen neonazistische skinheads, maar de letterlijke afstammelingen van het echte werk, schrijft James Tweedie.

Maar anderen hebben betoogd dat de Speciale Militaire Operatie (SMO) ook een make-or-break roll of the dice is voor de NAVO en de VS die deze domineert. Hoe kunnen we anders de nieuwste manie voor het bewapenen van het regime in Kiev verklaren, net nu zijn “Siegfriedlinie” in de Donbass begint af te brokkelen?

Hoe kunnen we anders de reactie verklaren van de Amerikaanse nationale veiligheidswoordvoerder John Kirby op het nieuws dat het Russische “particuliere militaire bedrijf” Wagner de stad Soledar, een hoeksteen van de Oekraïense verdediging, had bevrijd? Hij probeerde tegelijkertijd twijfel te zaaien over de feiten en beweerde dat de inname van de stad strategisch onbelangrijk was.

“We weten niet hoe het gaat lopen, dus ik ga hier geen mislukking of succes voorspellen,” zei Kirby terwijl Wagner gestrande Oekraïense dienstplichtigen opruimde. “Maar zelfs als Bakhmut en Soledar in handen van de Russen vallen, zal dat geen strategische gevolgen hebben voor de oorlog zelf, en het zal de Oekraïners zeker niet tegenhouden of afremmen in hun pogingen om hun grondgebied terug te winnen.”

Integendeel, uit rapporten blijkt dat verschillende Oekraïense brigades die waren geconcentreerd voor een zuidwaartse aanval op Melitopol, nabij de smalle landengte naar de Krim, werden overgeplaatst naar Donbass in een vergeefse poging om Soledar en Bakhmut te behouden, waar ze enorme verliezen leden. Als Bakhmut wordt ingenomen, kunnen de Russische troepen de Oekraïense linie naar het noorden en zuiden “oprollen” en oprukken naar Kramatorsk en Sloviansk, de laatste twee grote steden die Oekraïne in Donetsk in handen heeft.

Moskou heeft herhaaldelijk gezegd dat er geen vrede mogelijk is zolang het Westen wapens in Oekraïne blijft pompen. De meest voor de hand liggende interpretatie van die verklaringen is dat de NAVO het lijden van de Oekraïense en Donbass-volkeren alleen maar verlengt met haar hoorn des doods. Maar een andere is, zoals blogger Andrei Martjanov onlangs zei, dat het uiteindelijke doel van de SMO niet alleen de demilitarisering (en denazificering) van Oekraïne is, maar ook van de hele NAVO.

De Oekraïense minister van Defensie Oleksii Reznikov zei inderdaad in een televisie-interview van 6 januari dat zijn land al “in feite” lid was van de NAVO, en dat hij door niet bij naam genoemde westerse politici was bedankt omdat hij namens hen tegen Rusland vocht om hun imperialistische idee van exclusieve “beschaving” te verdedigen.

Ik schreef vorig jaar augustus dat alleen de NAVO zichzelf kon demilitariseren, en vroeg toen in september of Oekraïne hetzelfde deed. Het lijkt nu een goed moment om de balans op te maken.

Een vaarwel tegen (NAVO-)wapens

De westerse hulp aan Oekraïne sinds het begin van de SMO – wapenleveranties en betalingen voor het voeren van de oorlog namens de NAVO – overtreft allang het Russische defensiebudget van ongeveer 75 miljard dollar voor 2022, en zelfs de verwachte uitgaven voor 2023 van 84 miljard dollar. Het wordt algemeen erkend dat de Russische wapenindustrie meer “bang for your buck” geeft, maar het verschil is groot geworden.

Op 22 december 2022 zei de Russische chef van de generale staf, legergeneraal Valery Gerasimov: “Sinds het begin van de speciale militaire operatie heeft het Westen in totaal vier vliegtuigen, meer dan 30 helikopters, meer dan 350 tanks, ongeveer 1.000 gepantserde gevechtsvoertuigen, minstens 800 pantservoertuigen, tot 700 artilleriesystemen, 100 MLRS [multiple-launch rocket systems], 130.000 antitankwapens, meer dan 5.300 MANPADs en minstens 5.000 UAVs voor verschillende doeleinden aan Kiev geleverd.”

De oorspronkelijke Russische schatting van de Oekraïense militaire sterkte omvatte 2.416 gepantserde gevechtsvoertuigen – waarschijnlijk ongeveer 800 main battle tanks (MBT’s) samen met 1.600 infanteriegevechtsvoertuigen (IFV’s) en gepantserde personeelsdragers (APC’s) – 152 gevechtsvliegtuigen en 149 helikopters, 180 SAM-systemen (surface-to-air missile) met een middellange en lange afstand, 1.509 artilleriekanonnen en 535 MLRS.

Volgens verschillende westerse ‘militaire analyse’-bronnen had Oekraïne aanvankelijk veel meer tanks en artillerie, hoewel die cijfers ook betrekking hebben op in de mottenballen geplaatste voertuigen en kanonnen die gereviseerd zouden moeten worden – terwijl Rusland reparatiewerkplaatsen blijft bestoken met zijn langeafstandsraketten.

Medio juni 2022 gaf de Oekraïense onderminister van Defensie Denys Sharapov toe dat zijn leger ongeveer de helft van zijn zware uitrusting was kwijtgeraakt: 400 tanks, 1.300 IFV’s en 700 stuks artillerie.

Eind augustus lanceerde het Oekraïense leger zijn tegenoffensief in de regio Kherson. Slechts drie weken later, op 21 september, zei de Russische minister van Defensie Sergey Shoigu dat zijn troepen aan dat front “208 tanks en 245 infanteriegevechtsvoertuigen, 186 andere pantservoertuigen, 15 vliegtuigen en 4 helikopters” hadden vernietigd. De verliezen bleven oplopen totdat Rusland zich in november 2022 terugtrok uit de stad Kherson naar de overkant van de Dnjepr. Het eindtotaal bedroeg ongeveer 1200 pantservoertuigen van alle types, 40 artilleriestukken, 38 vliegtuigen en een dozijn helikopters.

Op 14 januari 2023 claimde het Russische ministerie van Defensie (MvD) meer dan 7.500 gepantserde gevechtsvoertuigen van alle types, 372 vliegtuigen en 200 helikopters, 400 SAM-systemen, 982 MLRS, meer dan 3.800 gemotoriseerde en getrokken artillerie en 8.000 soft-skinned militaire voertuigen, waaronder vrachtwagens en auto’s van civiele modellen, te hebben vernietigd.

Meer specifiek zegt Rusland dat het minstens 31 van de 38 M142 HIMARS MLRS lanceerinrichtingen heeft getroffen die door de VS zijn toegekend, plus zes van de 13 M270 rupsband MLRS, van hetzelfde negen inch kaliber, geschonken door het Verenigd Koninkrijk, Noorwegen, Duitsland en Frankrijk. Ook 122 van de 152 geleverde M777 houwitsers van Amerikaanse makelij – 80% – staan van hen.

De beweringen van het ministerie van Defensie zijn misschien overdreven. Maar, zoals The Saker blog opmerkt, zelfs als je deze aantallen halveert, staan de Oekraïense strijdkrachten nog steeds op het punt volledig “gedemilitariseerd” te worden.

De arsenalen van de Oost- en Zuid-Europese NAVO-leden zijn uitgekamd op zoek naar wapens en voertuigen van Sovjetmakelij die de Oekraïense strijdkrachten al gebruiken en waarvoor ze munitie en reserveonderdelen hebben.

Het blijkt dat Polen een van de grootste legers van Europa heeft. Het heeft onder meer al minstens 230 zware gevechtstanks aan Kiev geleverd, überhaupt allemaal varianten van de T-72. Warschau heeft ook ongeveer 40 IFV’s, 72 gemotoriseerde 155mm houwitsers, 20 122mm SP houwitsers en 20 MLRS gestuurd.

Als, zoals sommigen vermoeden, het ministerie van Defensie in Warschau de duizenden dienstdoende soldaten die zijn gaan vechten in het Oekraïense “Vreemdelingenlegioen” actief heeft aangemoedigd, heeft Polen zijn eigen vlees en bloed uitgeleend aan de regering in Kiev.

Maar de kers op de taart, aangekondigd door de Poolse president Andrzej Duda tijdens een bezoek aan de Oekraïense Volodymyr Zelensky in Lvov, de westelijke Oekraïense stad die Warschau nog steeds begeert, was “een compagnie Leopard tanks” – 10 tot 14 in lekentaal – waarvan hij hoopte dat het slechts het begin zou zijn van een nieuwe golf van vrijgevigheid van de “internationale coalitie”.

De Britse minister van Defensie Ben Wallace bevestigde op maandag 16 januari dat het Verenigd Koninkrijk een eskader (compagnie) van 14 Challenger 2 MBT’s, 24 AS90 155mm SP-kanonnen plus een niet nader gespecificeerd aantal Bulldog APC’s en “proected” (d.w.z. niet echt gepantserde) voertuigen toevoegt aan de stapel fiches op de Oekraïense kaarttafel. Geruchten dat er vier AH-64 Apache helikopters zouden volgen, werden in het weekend snel ontkend.

Deze tanks zijn sinds 2002 uit productie en het Britse leger heeft er slechts 227 van. 148 daarvan zijn bestemd om te worden opgewaardeerd tot de voorgestelde “Challenger 3”-standaard, hoewel Wallace zei dat dat aantal zou kunnen worden verhoogd – met de implicatie dat er minder zouden overblijven. Het VK had in 2015 slechts 117 AS90’s in dienst en de vervanging ervan is nog in ontwikkeling, dus die toezegging vertegenwoordigt een vijfde van de gemotoriseerde artillerie van het leger.

In een uitgelekte interne memo gaf de Britse chef van de generale staf Sir Patrick Sanders toe dat “het weggeven van deze capaciteiten ons als leger tijdelijk zwakker zal maken, dat valt niet te ontkennen.”

Frankrijk heeft een onduidelijk aantal (naar verluidt 30) van zijn AMX 10 RC wielvoertuigen met koepelgescut aangeboden. Deze zijn verschillend omschreven als “lichte tanks”, “tankvernietigers” of “gepantserde verkenningsvoertuigen”, waarbij het laatste aangeeft hoe het Franse leger ze daadwerkelijk gebruikt. Ze zijn zeker geen partij voor een echte MBT.

Marder, zij schreef

De Poolse, Britse en Franse toezeggingen van symbolische aantallen tanks zijn expliciet een politieke zet om andere landen, vooral Duitsland, onder druk te zetten om enkele – of veel – van hun eigen tanks af te staan. De Amerikaanse president Joe Biden slaagde er in de eerste week van januari al in de Duitse bondskanselier Olaf Scholz over te halen 40 Marder IFV’s af te staan door ook 50 Amerikaanse M2 Bradley IFV’s toe te zeggen.

De ultieme vernedering voor Berlijn was dat het Witte Huis de stap aankondigde voordat de Duitse regering dat deed. Ondertussen is de nieuwe Puma IFV (genoemd naar een nazi-pantserwagen uit de Tweede Wereldoorlog), die de Marder moet vervangen, een complete ramp gebleken die voortdurend kapot gaat. De Duitse minister van Defensie Christine Lambrecht is op 16 januari afgetreden – ogenschijnlijk omdat zij het tekort aan materieel niet heeft opgelost, maar paradoxaal genoeg ook door de kritiek dat zij te weinig wapens aan Kiev heeft geleverd.

Duitsland is de grootste Europese importeur van Russisch gas en is terughoudend geweest om Moskou al te zeer tegen zich in het harnas te jagen. Het is de Duitsers niet ontgaan dat de laatste keer dat hun tanks in Oekraïne waren, was toen de Wehrmacht de genocide op 21 miljoen Sovjets pleegde.

De Poolse premier Mateusz Morawiecki was maandag in Berlijn in een poging om die doos van Pandora te openen, waarbij hij betoogde dat de NAVO tanks niet moet laten “wegroesten in de magazijnen.” Natuurlijk is Ruslands aanpak sinds de Tweede Wereldoorlog, waarbij oud materieel wordt opgeslagen in plaats van gesloopt of verkocht, essentieel geweest voor zijn vermogen om intensieve gevechtsoperaties zo lang vol te houden.

Londen heeft ook druk uitgeoefend op Berlijn om andere landen toestemming te geven de tanks die het hen in het verleden heeft verkocht opnieuw te exporteren.

“Het is te hopen dat het voorbeeld dat de Fransen en wij hebben gesteld, de landen die Leopard-tanks bezitten in staat zal stellen ook te doneren. Ik zou mijn Duitse collega’s willen aansporen om dat te doen,” zei Wallace en beweerde vervolgens: “Deze tanks zijn niet offensief als ze voor defensieve doeleinden worden gebruikt.”

De Leopard 2 verkoopt ook massaal beter dan de veelgeprezen Amerikaanse M1 Abrams en de Challenger 2 op de exportmarkt. 21 landen hebben de Duitse tank gekocht, tegenover slechts acht voor de Abrams en slechts één, Oman, voor de Challenger 2. De video’s op sociale media van uitgebrande en koepelloze Leopards verspreid over de Oekraïense steppen zullen de resultaten van de Duitse zware industrie flink in de war sturen. Na de sabotage van de Nord Stream-pijpleiding en de Amerikaanse “Inflation Reduction Act” zou dit de derde keer zijn dat Berlijn wordt genaaid door zijn zogenaamde bondgenoten.

De CEO van de Duitse tankfabrikant Rheinmetall, Armin Papperger, probeerde die uitkomst zondag te voorkomen. Hij vertelde verslaggevers dat Duitsland slechts 22 Leopard 2’s kan missen voor Oekraïne, en niet eerder dan 2024. “De voertuigen moeten volledig worden ontmanteld en herbouwd,” verklaarde Papperger. De gevechten zouden wel eens voorbij kunnen zijn tegen de tijd dat ze gerepareerd zijn.

Scholtz probeerde op 17 januari de bal weer bij Washington te leggen. “We gaan nooit alleen, want dat is nodig in een zeer moeilijke situatie als deze,” zei hij, waarbij hij herhaalde dat hij wilde voorkomen dat het conflict zou “escaleren” tot “een oorlog tussen Rusland en de NAVO.” Vice-kanselier Robert Habeck was nog explicieter en zei diezelfde dag tegen een journalist op het World Economic Forum in Davos: “Als Amerika zal besluiten dat ze gevechtstanks naar Oekraïne zullen brengen, zal dat het makkelijker maken voor Duitsland.”

Het excuus van het Pentagon om een deel van zijn voorraad van meer dan 6.000 M1-tanks (vergeleken met de ongeveer 300 Leopards van Duitsland) niet aan Oekraïne te geven, is dat ze veel onderhoud vergen, vraatzuchtige brandstofvreters zijn, zelfs naar tankmaatstaven, en uitgerust zijn met technologie die ze zich niet kunnen veroorloven in Russische handen te laten vallen. Maar de VS hebben in het verleden “Nerfed” versies van de Abrams geëxporteerd naar verschillende landen in het Midden-Oosten, zonder de bepantsering met verarmd uranium en andere hoogwaardige systemen. Het probleem is dat deze nogal kwetsbaar bleken te zijn.

Veel aankondigingen van wapenleveranties aan het regime in Kiev zijn tot nu toe weinig concreet. Men zou kunnen speculeren dat dit is omdat ze gênant klein zijn, of omdat ze betekenen dat het donorland wordt ontwapend. Beide kunnen tegelijk waar zijn.

De meest recente schenking van Italië is bijvoorbeeld een batterij SAMP-T luchtdoelraketten. Aangezien Oekraïne het conflict is begonnen met 250 S-300 SAM-systemen met groot bereik en honderden andere types, zal een extra exemplaar geen verschil maken voor het resultaat – evenmin als de twee Patriot SAM-batterijen die door de VS en Duitsland zijn voorgesteld. Maar het Italiaanse leger heeft slechts vijf SAMP-T systemen, en twee daarvan zijn al in het buitenland ingezet, in Koeweit en Slowakije.

Zweden en Finland zijn nog niet eens lid van de NAVO, en zullen dat misschien ook nooit worden zolang zij beide onderdak blijven bieden aan honderden Koerdische separatistische terroristen die gezocht worden in Turkije, dat als bestaand lid een veto heeft tegen hun toetreding. Maar Stockholm kan tot 12 van zijn 48 Archer-gemotoriseerde houwitsers naar Oekraïne sturen, terwijl Helsinki al “geheime” aantallen APC’s, zware mortieren en luchtafweergeschut heeft geleverd.

Het kleine Slowakije haalde afgelopen zomer de krantenkoppen toen het Kiev 11 MiG-29 gevechtsvliegtuigen beloofde, zijn volledige vloot gevechtsvliegtuigen. Die blijken echter nog steeds niet te zijn geleverd, en ondertussen heeft Rusland beweerd dat er veel meer vliegtuigen zijn neergeschoten, waardoor de Oekraïense luchtmacht een nettoverlies lijdt.

Slowakije’s buurland Tsjechië heeft tot 40 T-72 tanks, 60 IFV’s, 50 tot 70 SP kanonnen, 20 tot 30 MLRS en minstens 10 Mi-24 gevechtshelikopters geleverd – die zijn vervangen door giften of de verkoop van oude AH-1 Cobra helikopters uit de VS.

Letland schonk vier helikopters – de helft van zijn vloot – en zes M109 155mm gemotoriseerde houwitsers. Litouwen stuurde 52 M113 APC’s, een kwart van zijn gepantserde infanterietransporten, en 10 van zijn 32 120mm gemotoriseerde mortieren in hetzelfde voertuig. Estland gaf negen van zijn 42 122mm houwitsers en wat zeven van zijn Alvis Mamba lichte pantserwagens lijken te zijn. Het zijn deze drie Baltische microstaten, samen met hun buurland Polen, die het hardst schreeuwen over de dreiging van “Russische agressie”, maar die zich ontwapenen ten behoeve van de verloren zaak in Oekraïne.

Logistiek? Lariekoek!

Mark F. Cancian van het Centre for Strategic and international Studies (een denktank in Washington) waarschuwt al bijna sinds het begin van de SMO voor de logistieke problemen van het Amerikaanse leger.

Zijn laatste artikel, gepubliceerd op 9 januari, bevat een handige infographic van hoeveel jaar het zal duren om de naar Oekraïne gestuurde wapens te vervangen.

Zelfs met de “surge rate” van versnelde productie, zal het vijf jaar duren voordat de VS hun voorraden 155mm artilleriegranaten hebben aangevuld nadat ze er meer dan 1 miljoen naar het Maidan-regime hebben gestuurd. Het vervangen van de 38 verzonden HIMARS MLRS-lanceerinrichtingen zal tweeënhalf tot drie jaar in beslag nemen, terwijl voor de Javelin antitankraketten en de Stinger schoudergelanceerde SAM’s respectievelijk acht en achttien jaar nodig is.

De Amerikaanse minister van Marine, Carlos Del Toro, lijkt het daarmee eens te zijn. Toen hem deze week werd gevraagd of de Amerikaanse marine het punt had bereikt dat zij moest kiezen tussen het bewapenen van zichzelf en Oekraïne, zei hij dat dit nog niet het geval was, maar “als het conflict nog zes maanden of een jaar voortduurt, blijft de bevoorradingsketen zeker onder druk staan op manieren die een uitdaging vormen.”

Dit verraadt een crimineel-negatief gebrek aan planning door de militaire staf van de NAVO. Waarom is het collectieve westen een gevecht begonnen dat het niet kon afmaken? Dachten ze echt dat ze Rusland met een paar M777’s en HIMARS-lanceerinrichtingen konden overbluffen?

Te weinig, te laat

De gepensioneerde Duitse brigadegeneraal Erich Vad waarschuwde vorige week dat de laatste wapenronde een “militaire escalatie” was, ook al waren de meer dan 40 jaar oude Marders “geen wunderwaffen”.

“We gaan een glijbaan in. Dit zou een eigen dynamiek kunnen ontwikkelen die we niet langer kunnen beheersen,” zei Vad, die zich afvroeg of de NAVO überhaupt een strategie had. “Wilt u een bereidheid bereiken om te onderhandelen met de leveringen van de tanks? Wilt u Donbass of de Krim heroveren? Of wilt u Rusland volledig verslaan? Er is geen realistische definitie van de eindtoestand. En zonder een algemeen politiek en strategisch concept zijn wapenleveringen puur militarisme.”

Brian Berletic van The New Atlas heeft de laatste opzienbarende toezeggingen van zware wapens aan Oekraïne uitgesplitst. Hij heeft overtuigend uitgelegd dat niets onverwoestbaar is, en de meeste van de immens zware westerse MBT’s zijn de afgelopen jaren kwetsbaar gebleken voor draagbare wapens.

Islamitische Staat/DAESH vernietigde ongeveer 10 Leopard 2’s van het Turkse leger toen Ankara vier jaar geleden troepen naar Noord-Syrië stuurde, en vernietigde of veroverde ongeveer 100 M1 Abrams van het Iraakse leger tijdens de plotselinge inname van Noord-Irak in 2014.

De Amerikaanse Bradley en Duitse Marder IFV’s zijn veel kwetsbaarder. Beide zijn ongeveer een derde groter en weer half zo zwaar als het Russische equivalent van de BMP-serie voertuigen, waardoor ze dikke doelen zijn met de bonus van enorme propagandawaarde wanneer ze worden vernietigd. Qua bepantsering is de Bradley alleen volledig beschermd tegen Russische 14,5 mm zware machinegeweren en de Marder tegen 20 mm en 25 mm automatische kanonnen. De Russische BMP’s en de nieuwere BTR’s op wielen hebben een 30 mm kanon, maar vooral anti-tank geleide raketten (ATGM’s), die beide in staat zijn elk ander IFV in dienst te vernietigen.

Berletic plaatst ook de te leveren aantallen in de juiste context. Samen met de 90 opgeknapte Tsjechische T-72 tanks die in het najaar door de VS en Nederland zijn betaald, zijn de nieuwe leveringen slechts voldoende om één gepantserde brigade met bijbehorende gemechaniseerde infanteriebataljons uit te rusten.

Oekraïne beweert nu dat het dit jaar drie hele nieuwe legerkorpsen met elk 75.000 man zal formeren, voor een totaal van 225.000 man. Dat is even groot als het permanente leger dat Kiev op 24 februari vorig jaar aanvoerde. Waarmee zullen zij worden bewapend en vervoerd, met katapulten en fietsen?

Martjanov wijst eenvoudigweg op de algemeen gebruikte algebraïsche vergelijkingen voor de benodigde strijdkrachten en de resultaten van gevechten als bewijs dat de nieuwste “pakketten” geen verschil zullen maken.

Generaal Lord Richard Dannatt is het met Martyanov en Berletic eens dat een tiental tanks niet genoeg zal zijn. Hoewel hij nog steeds beweert dat de Challenger een wonderwapen is, schreef hij voor de Daily Mail dat er 50 nodig zijn om een verschil te maken.

De ambassadeur van Kiev in het Verenigd Koninkrijk, Vadym Prystaiko, combineert de killer android-staar van NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg met Zelensky’s schaamteloze passief-agressieve gesjacher.

Hij voerde het hele argument naar zijn logische conclusie door “honderden” tanks te eisen in een interview met LBC radio, en verhoogde de inzet naar “duizenden” toen hij naar Sky News ging – waarbij hij toegaf dat Rusland in staat was zelf zoveel tanks op te stellen, ondanks westerse beweringen dat het er niet meer heeft.

Prystaiko beseft waarschijnlijk dat hij het heeft over de volledige arsenalen van de Europese NAVO-leden, en waarschijnlijk ook over een groot deel van de Amerikaanse militaire voorraden.

De Russische presidentiële woordvoerder Dmitry Peskov zei eenvoudigweg: “Deze tanks zullen net als de rest verbranden. De doelen van de speciale operatie zullen worden bereikt.”

De hele wereld zit al bijna een jaar in spanning en vraagt zich af of het conflict tussen NAVO’s proxy Oekraïne en Rusland zal escaleren tot een complete Derde Wereldoorlog of gewoon zal eindigen als een Tweede Wereldoorlog: het vervolg dat alleen de psycho-fans wilden.

Maar in plaats van Rusland militair en economisch te verzwakken, wat volgens de Amerikaanse minister van Defensie Lloyd Austin het doel van Washington is, vernietigt het conflict het gevechtsvermogen van de NAVO en maakt het Rusland alleen maar rijker en sterker. Moskou heeft wellicht geen haast om het af te maken.

Laten we intussen hopen dat het Westen geen woedeaanval krijgt als Rusland zijn beste oorlogsspeelgoed breekt en de grote slag laat vallen.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Het bedrieglijke Westen en zijn “ontaarde” elites: Poetin beschuldigt de Westerse leiders ervan hun eigen volk door incompetentie te schaden

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: