Poetin beveelt realiteitscheck – Geen Oekraïners meer op het slagveld, geen soevereiniteit in Kiev

In korte verklaringen die eind vorige week in Moskou werden afgelegd – en waarvan de betekenis in de westerse pers werd gemist – gaf president Vladimir Poetin opdracht om de oorlogsstrategie van Rusland op zijn realiteit te toetsen. Vervolgens antwoordde hij zichzelf door te verklaren dat de oorlog voorbij zal zijn wanneer er geen Oekraïens leger meer op het slagveld zal zijn, noch NAVO-wapens.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken antwoordde door erop te wijzen dat Rusland niet erkent dat er een wettelijke Oekraïense staat is, omdat de realiteit is dat het verdrag voor wederzijdse erkenning tussen Rusland en Oekraïne in 2018 en 2019 is opgezegd door de presidenten Petro Porosjenko en Vladimir Zelensky, schrijft John Helemer.

“We kunnen concluderen,” zei Poetin donderdagochtend tijdens de vergadering van de Veiligheidsraad, “dat ze zeker extra materieel kunnen sturen, maar de mobilisatiereserve is niet onbeperkt. En de westerse bondgenoten van Oekraïne lijken echt vastbesloten om tot de laatste Oekraïner met Rusland te vechten. Tegelijkertijd moeten we uitgaan van het feit dat het offensieve potentieel van de vijand nog niet is uitgeput; ze kunnen nog ongebruikte strategische reserves hebben, en ik vraag u om dit in gedachten te houden bij het maken van gevechtsstrategieën. U moet uitgaan van de realiteit.”

Poetin volgde enkele uren na de verklaring van het Ministerie van Buitenlandse Zaken dat Rusland de wettelijke soevereiniteit van het regime in Kiev niet erkent, en dat er na de opzegging van het verdrag tussen Oekraïne en Rusland in 2019 geen Oekraïense staat meer zal zijn om een einde-oorlogsovereenkomst te ondertekenen.

Tijdens haar wekelijkse briefing van verslaggevers werd de woordvoerder van het ministerie, Maria Zakharova, gevraagd “wanneer Rusland een juridische procedure zal starten om het bilaterale verdrag met Oekraïne over zijn soevereiniteit te beëindigen?”. Zakharova antwoordde: “De procedure voor het beëindigen van het bilaterale verdrag met Oekraïne over zijn soevereiniteit wordt bemoeilijkt door het ontbreken van een dergelijk verdrag. In artikel 1 van het Verdrag inzake de beginselen van de betrekkingen tussen de RSFSR en de Oekraïense SSR van 19 november 1990 erkenden de twee republieken elkaar als ‘soevereine staten’. Het verdrag van 1990 werd vervolgens vervangen door het Verdrag inzake vriendschap, samenwerking en partnerschap tussen de Russische Federatie en Oekraïne van 31 mei 1997 (artikel 39), dat door Oekraïne werd opgezegd en op 1 april 2019 werd beëindigd.”

Geen leger, geen staat. Maar de oorlog zal doorgaan, want het is de oorlog tussen de VS en de NAVO-machten en Rusland. Ook die zal een einde hebben, maar dan langer.

“Als [secretaris-generaal van de NAVO] de heer Stoltenberg namens de NAVO opnieuw zegt dat ze tegen het bevriezen van het conflict in Oekraïne zijn,” zei minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov op 21 juni, “betekent dit dat ze willen vechten. Dus laat ze maar vechten. Daar zijn we klaar voor. We hebben de ware doelen van de NAVO in Oekraïne al enige tijd geleden ingezien, toen hun plannen in de jaren na de staatsgreep vorm kregen. Vandaag probeert de NAVO ze uit te voeren… ze zijn rechtstreeks betrokken bij de hybride en hete oorlog die aan Rusland is verklaard.”

Ik moet denken, voegde Lavrov eraan toe, “aan een grap uit het Sovjettijdperk waarin werd opgemerkt dat de Sovjet-Unie te dicht bij militaire bases van de VS ligt.” De Sovjet-Unie werd ontmanteld, maar de oorlog tegen Rusland gaat door. Deze zal eindigen wanneer de VS naar een veilige afstand wordt geduwd. Hoe veilig, vroeg Poetin aan minister van Defensie Sergei Shoigu om dat uit te leggen in antwoord op twee vragen?

Poetins vraag: “We weten dat de vijand extra Westers materieel zal ontvangen. Hoe denkt het Ministerie van Defensie over bedreigingen in dit verband?”

Shoigu’s antwoord: “Alle arsenalen die door de Sovjet-Unie en landen van het voormalige socialistische blok zijn opgebouwd, zijn nu zo goed als uitgeput. Hetzelfde kunnen we zeggen over de voormalige Oekraïense voorraden… de hoeveelheid die in de loop van 2023 geleverd moet worden, en de wapens die al geleverd zijn, zullen het verloop van de vijandelijkheden niet ernstig beïnvloeden. Bovendien behoren de meeste pantservoertuigen en gevechtsvoertuigen tot de vorige generatie, of zelfs tot een eerdere generatie. Aan de ene kant is hun bepantsering zwak en ineffectief, vergeleken met modern materieel. Mijnheer de Voorzitter, wij zien hier geen bedreigingen.

Vraag: “Mijnheer Shoigu, wat is het percentage westerse uitrusting van de uitrusting die sinds 4 juni is vernietigd, waarover de heer Patrushev zojuist heeft gerapporteerd met algemene gegevens? Bij benadering.”

Antwoord: “Van de 246 tanks die vernietigd zijn, waren er 13 van westerse makelij. Tegelijkertijd moet worden opgemerkt dat, als we kijken naar de uitrusting die werd geleverd, tanks in het bijzonder: 81 tanks van westerse makelij zijn geleverd. Van de 81 westerse tanks zijn er 13 [16%] vernietigd. Van de gepantserde gevechtsvoertuigen zijn er 59 van westerse makelij vernietigd. Tot op heden hebben westerse landen naar schatting 109 Bradley gepantserde gevechtsvoertuigen aan Oekraïne geleverd. Van de 109 BFV’s zijn er 18 [17%] vernietigd. In totaal zijn 59 westerse pantservoertuigen vernietigd. Wat betreft veldartillerie en kanonnen, hier kan ik natuurlijk meteen schatten dat van de 48 vernietigde stukken, ongeveer 30 procent van westerse makelij was.”

De “realiteit”, concludeerde Poetin publiekelijk, niet voor Shoigu of de Generale Staf, is dat het percentage vernietigde NAVO-wapens op het slagveld sterk zal stijgen omdat “het offensieve potentieel van de vijand nog niet is uitgeput; ze kunnen nog ongebruikte strategische reserves hebben.” Wanneer die reserves verslagen zijn, zullen er noch NAVO-wapens noch Oekraïense manschappen overblijven.

De betekenis van deze herafstemming van Ruslands oorlogsdoelen werd enkele uren afgeleid door de Prigozhin-affaire.

De terugkeer van de Wagner-colonnes naar hun bases in Lugansk, de ontbinding van Wagner door het Ministerie van Defensie en het vertrek van Prigozjin naar huisarrest in Wit-Rusland leiden de aandacht af van het slagveld en de oorlogsstrategie van de Generale Staf. Als Prigozhin de stilte, het gebrek aan toegang tot het fortuin dat hij heeft vergaard en zijn verlies van bewegingsvrijheid niet kan verdragen, zal hij misschien proberen uit te breken naar Afrika, om zijn terugkeer naar de Russische politiek te plannen. Hij zal zich ook bewust zijn van het precedent van Lebed – en het gevaar van helikoptervluchten.

Russische militaire bronnen denken dat de uitkomst van de eenarmige opstand heilzaam zal zijn voor de belangrijkste besluitvormers, waaronder Poetin en Shoigu; en helemaal voor de Generale Staf en de chef, generaal Valery Gerasimov, die uit de affaire zijn gekomen met een grotere politieke invloed op het Kremlin. Volgens een bron uit Moskou, “zal de generale staf, nu ze de president gered heeft, Generaal Geduld zijn werk laten doen, zoals de generaals Iskander en Kinzhal nu hun werk lijken te doen.”

President Poetin tijdens een bezoek aan het hoofdkwartier van de Dnjepr gevechtsgroep bij het Kherson front op 18 april. Tass berichtte: “Tijdens een bezoek aan het hoofdkwartier van de Dnepr-gevechtsgroep bij het Kherson-front, luisterde Vladimir Poetin naar verslagen van de bevelhebber van de luchtlandingstroepen, kolonel generaal Mikhail Teplinsky [links], de bevelhebber van de Dnepr-gevechtsgroep, kolonel generaal Oleg Makarevich [rechts] en andere veldcommandanten.”

De laatste opmerking is een verwijzing naar langeafstandsraketaanvallen op Oekraïense commandocentrales, vliegvelden, reservevoorraden munitie en brandstof, en NAVO-opslagplaatsen. Nadat Shoigu op 20 juni publiekelijk had gewaarschuwd voor onthoofdingsaanvallen als de Oekraïners doelen op de Krim en andere Russische regio’s zouden aanvallen, en er op 22 juni een Storm Shadow aanval plaatsvond op de Chongar brug op de Krim, meldde het Ministerie van Defensie dat het op 23 juni een salvo had gelanceerd “als reactie op een aanval op een verkeersbrug over de Straat van Chongar [en] werd een opslagplaats met Storm Shadow kruisraketten vernietigd op een Oekraïense luchtmachtbasis bij de nederzetting Starokonstantinov in de regio Chmelnitsky. ”

Links: Raket explodeert bij de inslag op de Chongarsky brug op 22 juni; rechts, inslagkrater op het wegdek van de brug. Bron: https://www.dailymail.co.uk

Wat betreft de impact van de affaire op het verloop van de oorlog, was de inschatting in de uitzending enkele uren voor het einde van de affaire, tussen bijna niets en niet erg veel. De geen Oekraïens leger, geen NAVO-wapens, geen Kievse staatsdoelen zijn nu veel belangrijker.

Een NAVO-veteraan geeft commentaar op wat hij hierna aan het front verwacht. “De Oekraïners zullen een probleem hebben om zich aan het front los te maken en over te gaan op een conventionele verdediging. Ik heb gemerkt dat de Russen, vooral aan het front van de Volksrepubliek Lugansk/Kharkov, aanzienlijke troepen hebben samengebracht en druk uitoefenen. Dit zorgt ervoor dat de Oekraïners zich verplaatsen en troepen naar het gebied sturen om de Russen tegen te houden, of om het initiatief te krijgen via een aanval. Tenzij ze bereid zijn om te accepteren dat ze grondgebied verliezen om hun reserves te sparen – en dat lijken ze niet te zijn – zullen ze aan het front onder druk blijven staan. Terwijl dit gaande is, zal hun logistiek steeds meer en sneller desintegreren door Russische aanvallen, die voor een groot deel bestaan uit goedkope drones van Iraans ontwerp, aangevuld met raketten.

“Stavka stapt af van de tactische bataljonsgroep als steunpunt van operaties en keert terug naar formaties op divisieniveau. De strijdkrachten die aan het Kharkov-front zijn opgebouwd, zijn daar een indicatie van. Als uw vijand weet hoe u op een fundamenteel niveau denkt, is het voor hen een peulenschil om erachter te komen wat u nu gaat doen. Daarna gaat het erom hoe u de vijand zo kunt manoeuvreren dat hij het doet waar en wanneer hij maar wil. Ik blijf naar Kharkov kijken.”

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Het enige wat nog ontbreekt is een zombie-invasie – Spaanse premier

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: