Overleven of plunderen? Waar Trumps revolutie echt over gaat

De Trump ‘shock’ – zijn ‘decentrering’ van Amerika van het dienen als spil naar de naoorlogse ‘orde’ via de dollar – heeft een diepe kloof teweeggebracht tussen degenen die enorm voordeel hebben gehaald uit de status quo, aan de ene kant; en aan de andere kant, de MAGA-factie die de status quo zijn gaan beschouwen als schadelijk – zelfs een existentiële bedreiging – voor de Amerikaanse belangen.
…
Vice-president Vance vergelijkt de Reservevaluta nu met een “parasiet” die de substantie van zijn ‘gastheer ‘ – de Amerikaanse economie – heeft weggevreten door een overgewaardeerde dollar te forceren.

Voor alle duidelijkheid, president Trump geloofde dat hij geen keuze had: Of hij kon het bestaande paradigma omverwerpen, ten koste van aanzienlijke pijn voor veel van degenen die afhankelijk zijn van het gefinancialiseerde systeem, of hij kon de gebeurtenissen hun weg laten kronkelen naar een onvermijdelijke Amerikaanse economische ineenstorting. Zelfs degenen die het dilemma waar de VS voor staat begrepen, waren toch enigszins geschokt door de zelfingenomen brutaliteit van hem om eenvoudigweg “de wereld importheffingen op te leggen.”

De acties van Trump (zoals velen beweren) waren noch ‘spontaan’, noch grillig. De ‘importoplossing’ was de afgelopen jaren van tevoren voorbereid door zijn team en vormde een integraal onderdeel van een complexer raamwerk – een raamwerk dat de schuldreductie en inkomenseffecten van importhffingen aanvulde met een programma om de repatriëring van verdwenen productie-industrie naar Amerika af te dwingen.

Hoewel Trump de logica van de importheffingen uitlegde als een poging om de handelsonevenwichtigheid tussen de VS en de rest van de wereld te corrigeren, schetsten functionarissen van het Witte Huis [(gearchiveerd)] de verwachte doelen achter de importheffingen in meer detail. Ze beschreven deze doelen als het concentreren van economische krachten op nationaal niveau om “aan te dringen op structurele veranderingen in de wereldeconomie om uitdagingen te corrigeren die moeilijk te overwinnen zijn, waaronder hoge invoerrechten wereldwijd, valuta- en belastingbeleid, diefstal van intellectueel eigendom en zelfs gezondheids- en arbeidsnormen.” Uiteindelijk wil Trump de mondiale economische orde opnieuw vormgeven door het nationale belang van Amerika prioriteit te geven door middel van dit brede scala aan tarieven.
…
Trump begrijpt volledig de gevolgen van zijn beleid. Amerika’s “agressieve unilateralisme,” dat in de jaren tachtig begon met Ronald Reagan, heeft nu een hoogtepunt bereikt. Trump is geen buitenbeentje; hij belichaamt de echte belangen van een tanende supermacht, wiens beleid een afspiegeling is van de tegenstrijdige en verschuivende mondiale realiteit waarin hij navigeert. De 2e regering van Trump is klaar om een grote crisis en wijdverspreide verwoesting wereldwijd te veroorzaken om zijn onvermijdelijke ondergang te voorkomen. Hun opkomst aan de macht en de daaropvolgende acties weerspiegelen slechts de diepgaande structurele en historische veranderingen in de internationale politieke economie en de mondiale machtsarchitectuur.

Trump insider beweert dat zijn sloopplan noodzakelijkerwijs ‘miljoenen investeerders zal decimeren’ terwijl de reset ‘de grootste welvaartscreatie’ ooit zal brengen

We zitten midden in een revolutie, geleid door reactionairen die de bevoordeelde positie van de rijken proberen te verstevigen en de rest van de bevolking verder immiseriseren. Ik heb vanaf het begin gewaarschuwd dat de enige manier om de beleidsblitz van Trump te begrijpen, was dat hij en zijn bondgenoten van plan waren om een crisis van het niveau Rusland-in-de-jaren negentig te creëren om het graaien van elitair vermogen te vergemakkelijken.

… legt uit waarom het schijnbaar nieuwe deel, het zware gebruik van importheffingen, een voortzetting is van neoliberaal en libertair beleid, van het terugdringen van de rol van de overheid in het commerciële en privéleven. Hij beweert dat ze daarom gevaarlijk weinig te maken hebben met de “wederopbouw” van Amerika en bedoeld zijn om de superrijken in staat te stellen nog meer te onttrekken aan gewone burgers.

Een sector van de Amerikaanse kapitalistische klasse heeft nu openlijk de controle over het ideologische staatsapparaat in een neofascistische regering waarin het voormalige neoliberale establishment een junior partner is. Het doel van deze verschuiving is een regressieve herstructurering van de Verenigde Staten in een permanente oorlogshouding, die het gevolg is van het verval van de Amerikaanse hegemonie en de instabiliteit van het Amerikaanse kapitalisme, plus de behoefte van een meer geconcentreerde kapitalistische klasse om een meer gecentraliseerde controle van de staat veilig te stellen.

De VS bereidt zich voor om haar eigen bevolking en die van haar zogenaamde “bondgenoten” te onderwerpen aan immense economische, sociale en politieke pijn op de lange termijn. De crisis in de kosten van levensonderhoud in de VS zal alleen maar erger worden. De VS hoopt dat het de economische pijn en ontwrichting in binnen- en buitenland beter kan verdragen dan de opkomende multipolaire wereld. Het voortbestaan van multipolarisme hangt af van het bewijs van het tegendeel.