Oekraïnes sluipaanval op de Russische Koersk-regio zou wel eens zijn last hurrah kunnen zijn

Kiev is wanhopig om de druk te verlichten aan het Donbass-front, waar Rusland dit jaar geleidelijk terrein is blijven winnen en misschien binnenkort op het punt staat om door te breken.

Rusland vecht om de sluipaanval van Oekraïne op zijn Koerskregio af te slaan, hoewel er tegenstrijdige berichten zijn verschenen over de locatie van deze gevechten. Het Russische Ministerie van Defensie stelde dat alle gevechten aan de Oekraïense kant van de grens plaatsvonden, terwijl Rybar – dat bijna 1,2 miljoen abonnees heeft en als een soort denktank functioneert – zei dat de gevechten binnen de grenzen van Rusland plaatsvonden. Wat de waarheid ook moge zijn, deze laatste ontwikkeling is nog steeds enorm belangrijk, schrijft Andrew Korybko.

Simpel gezegd zou het wel eens de last hurrah voor Oekraïne kunnen zijn, omdat het een enorme gok is om een nieuw front te openen binnen de grenzen van Rusland van voor 2014, met de bedoeling om de vijanden een deel van hun troepen naar Koersk te laten herschikken vanuit Donbass, waar ze dit jaar geleidelijk terrein zijn blijven winnen. Rusland had zich tot nu toe schrap gezet voor nog een aanval op de naburige regio Belgorod, vandaar de moeilijke maar noodzakelijke beslissing om daar eind vorige maand een streng veiligheidsregime op te leggen.

Daarvoor was er ernstige bezorgdheid dat Oekraïne zich zou voorbereiden op een offensief in Wit-Rusland, wat het conflict had kunnen uitbreiden en mogelijk als voorwendsel had gediend voor Poolse betrokkenheid. In het licht van wat er net in de Koersk-regio is gebeurd, kunnen de Oekraïense acties in deze twee richtingen achteraf gezien bedoeld zijn geweest om Rusland te “psyche-outen” en zo de laatste aanval te vergemakkelijken. In tegenstelling tot eerdere grensoverschrijdende aanvallen, zijn bij deze aanval ook geüniformeerde Oekraïense troepen betrokken, geen proxy-terroristen.

Niemand nam Oekraïne serieus toen het aankondigde later dit jaar nog een tegenoffensief te willen lanceren, maar wat zich nu ontvouwt is misschien wel wat de beleidsmakers in gedachten hadden. De omvang komt echter niet in de buurt van het mislukte tegenoffensief van vorig jaar en het is niet echt een tegenoffensief omdat Rusland Oekraïne niet aanviel vanuit Koersk. Toch is het nog steeds de grootste grensoverschrijdende aanval tot nu toe en het was duidelijk al enige tijd gepland in plaats van een spontane inval.

Deze observaties impliceren echter niet dat de aanval zal slagen, aangezien de militair-strategische dynamiek al het hele jaar in het voordeel van Rusland is. Oekraïne verplaatst immers beperkte troepen en materieel van het Donbass-front naar het Koersk-front, en dit zou gemakkelijk een averechts effect kunnen hebben door een opening te creëren die Rusland zou kunnen uitbuiten. Bovendien is het onwaarschijnlijk dat ze alles wat ze in Koersk hebben veroverd bij zich zullen houden, waardoor de mogelijkheid dat ze het tijdens vredesbesprekingen kunnen “terugruilen” wordt uitgesloten.

Toch laat het feit alleen al dat wat op het moment van publicatie van deze analyse een tweedaagse strijd is geworden, überhaupt heeft kunnen plaatsvinden, zien dat Oekraïne nog steeds een aantal trucjes achter de hand heeft, namelijk zijn voortdurende vermogen om de Russische bewaking, inlichtingen en verkenning te ontwijken. Rusland heeft van tevoren geen noemenswaardige opbouw in de buurt van de grens met Koersk ontdekt, alleen die van Wit-Rusland en Belgorod, anders zou het preventieve aanvallen hebben gelanceerd en een veiligheidsregime langs de grens hebben ingesteld.

Dit is niet om Rusland te bekritiseren, maar om de aandacht te vestigen op de indrukwekkende tactische capaciteiten van de NAVO om de sluipaanval van haar proxy met succes te verhullen. Dit droeg bij aan het groeiende aantal burgerslachtoffers dat door de woordvoerster van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken Zakharova werd veroordeeld als bewijs van het terrorisme van Kiev. Het kan nog veel erger worden voordat het beter wordt, als Oekraïne erin slaagt om in de regio Koersk een doorbraak te bereiken die leidt tot een bedreiging van de gelijknamige nabijgelegen kerncentrale.

Volgens generaal-majoor Apty Alaudinov, plaatsvervangend hoofd van de militaire en politieke afdeling van de Russische strijdkrachten en commandant van de speciale eenheid Akhmat, is de kans dat dit gebeurt volgens TASS echter klein. Een ander punt is dat Rybars eerdere hyperlink beweerde dat Oekraïne de controle over een doorvoerstation van een gaspijpleiding heeft overgenomen. Als dat waar is, zou die faciliteit uiteindelijk vernietigd kunnen worden, waardoor Russisch gas naar zijn Centraal-Europese klanten zou worden afgesneden.

Kiev heeft er belang bij Hongarije en Slowakije te straffen voor hun anti-oorlogsstandpunten, vandaar dat het onlangs een Russische oliemaatschappij sanctioneerde die een ontheffing van de EU had om aan deze twee landen te blijven leveren. Om duidelijk te zijn, Rybar’s rapport is niet bevestigd en kan onwaar zijn, maar het belang ervan en Alaudinov’s opmerkingen over de nabijgelegen kerncentrale liggen in het benadrukken van de enorme belangen die op het spel staan in Koersk.

Om deze redenen kan worden geconcludeerd dat dit al een tijdje in de maak was en daarom waarschijnlijk de laatste hoera van Oekraïne is, die het nu pas probeert uit wanhoop om wat verlichting te krijgen aan het Donbass-front, waar Rusland terrein blijft winnen en misschien op het punt staat om door te breken. Rusland zal waarschijnlijk snel zijn verloren gebied terugwinnen, als het echt door Oekraïne is veroverd, en Kiev dan laten boeten voor deze geniepige sluipaanval.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

De ‘Op regels gebaseerde orde’ is al voorbij

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: