De nieuwsbanner op de Russische website dzen.ru bevatte gisteren kort de hierboven geciteerde kop. Zoals zoveel nieuwsbanners verdween die teaser kort daarna en kan hij niet meer worden teruggevonden.¹ Maar het was erg belangrijk, omdat het bevestigt wat de Russen gisteren de hele dag sotto voce zeiden in hun dagelijkse nieuwsprogramma’s via verslagen van oorlogscorrespondenten die zich in verschillende brandhaarden van de Donbas bevonden, schrijft Gilbert Doctorow.
Een gastpanellid in de Avond met Vladimir Solovjov show gisteravond herinnerde ons eraan dat, in tegenstelling tot de Oekraïners en hun Amerikaanse controleurs, de Russen geen ruchtbaarheid geven aan het offensief, door Vladimir Poetin voor het eerst ‘actieve verdediging’ genoemd, dat ze onlangs lanceerden nadat het Oekraïense ’tegenoffensief’ afliep bij gebrek aan mensen en materieel. Ze willen geen tegenreactie opwekken in de westerse media en daarmee Biden onder druk zetten om iets stoms te doen.
En dus zeggen de Russen niet publiekelijk waar ze van plan zijn hun inspanningen te concentreren of wat hun onmiddellijke doelstellingen zijn. Ze slaan gewoon elke dag harder en harder toe langs bijna 1200 kilometer van het front, waarbij ze overal waar mogelijk opportunistische winst boeken. Ze gebruiken meervoudige raketwerpers die tot 30 km of meer van het front reiken, artillerie en tankkanonnen die tot 15 km van de confrontatielijn reiken en eenheden van stoottroepen om Oekraïense verdedigingsposities op drie of vier kilometer afstand onder de voet te lopen die 24 uur per dag worden bestookt door artillerie die wordt geleid door verkenningsdrones.
Natuurlijk zijn er enkele hints over wat er daarna komt. Gisteravond kregen we te horen dat Oekraïense troepen van alles en nog wat stelen uit de oblast Kherson die onder hun controle staat op de rechteroever van de Dnjepr en de buit meenemen naar het westen van Oekraïne. Dit is een aanwijzing dat de Oekraïners verwachten dat het gebied in de nabije toekomst door de Russen zal worden heroverd. We mogen verwachten dat de oblast Charkov dit voorbeeld zal volgen. Dit zijn de twee regio’s die de Russen in september 2022 afstonden toen ze overbelast en onderbemand waren.
Zoals ik al herhaaldelijk heb gezegd, waren de Russen nooit erg goed in Public Relations, en nu komt dit eindelijk hun militaire en politieke doelen goed van pas. Voor degenen die opletten, spreken hun daden meer dan hun woorden. Het idee dat deze oorlog een impasse heeft bereikt is volslagen onzin die alleen geloofd wordt door degenen die in de bubbels van Washington D.C. of de Europese instellingen in Brussel wonen en die onze journalisten betalen om het te verspreiden.
De Russen hebben een goed gevoel over zichzelf en moeten zich bewust inspannen om niet verwaand te zijn. Solovyov opende zijn show met een video van zijn laatste reis naar het slagveld waar hij een trophy Bradley troepentransportschip inspecteerde dat grotendeels intact was en net heldhaftig van het slagveld was gesleept door Russische soldaten die vervolgens werden beloond met geldprijzen voor hun inspanningen. De soldaten merkten op dat de in de VS gebouwde Bradley slecht geschikt is voor het huidige gebruik in Oekraïne. Het is misschien prima voor in de woestijn, waar het in Irak in actie kwam, maar het biedt geen doorgangen voor een bemanning die dikke winterkleding draagt. Ze hebben weinig ruimte binnenin en kunnen moeilijk in en uit de luiken komen. Bovendien worden de luiken hydraulisch bediend, wat betekent dat als je de elektronica raakt, de bemanning vast komt te zitten in wat al snel een verbrandingsoven wordt. De updates om de Bradley te moderniseren, de actieve verdedigingselementen die na de eerste productieruns werden geïnstalleerd, werden niet indrukwekkend en ontoereikend bevonden voor de uitdagingen van de hedendaagse kamikaze-drones.
Deze kritische opmerkingen over wat de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten als technologische wonderwapens hebben beschouwd, moeten worden gezien in de context van wat de Russen nu zelf op het slagveld inzetten. De Russische soldaten lijken erg blij te zijn met de hardware die ze krijgen van hun militair-industriële complex, zowel staatsfabrieken als ondernemende bedrijven zoals de producenten van de inmiddels befaamde tankdodende Lancetten. Het belangrijkste is dat de Russische fabrieken dagelijks contact hebben met de soldaten in het veld om te bespreken welke verbeteringen moeten worden aangebracht en ze sturen nieuwe upgrades rechtstreeks naar het veld waar hun eigen reparatie- en reconditioneringsteams de aanpassingen onder veldomstandigheden uitvoeren. Ze brengen met name voortdurend wijzigingen aan om de beveiligde veldcommunicatie te verbeteren.
In de video’s van Solovyov werden de nieuwste antidronewapens op de schouder gepresenteerd, die kleine geleide raketten afvuren. Deze lanceerinrichtingen zien eruit als verkorte bazooka’s en doen het werk als luchtverdediging tegen zowel surveillance- als kamikaze-drones tegen wat minimale kosten moeten zijn. De beroemde “Alligator” aanvalshelikopters worden nu ook uitgerust met camera’s en sensoren die alle inkomende projectielen in een straal van 360 graden in de gaten houden en ze automatisch vernietigen voordat ze inslaan. De defensiefabrieken hebben ingenieursstudenten aan hun ontwerp- en productieteams toegevoegd, waar ze dagelijks innovaties doorvoeren terwijl ze hun studie voortzetten.
Dit is een Rusland dat in tegenspraak is met alles wat ik heb geleerd toen ik in de jaren 1970 en 1980 Sovjet-ministeries, -fabrieken en -instituten bezocht. De firewalls tussen ontwerpteams en productiecentra waren toen hermetisch. Nu duidelijk niet meer.
Rusland doet het trouwens ook goed in de burgerluchtvaart. In de nieuwste breedrompvliegtuigen en middellangeafstandsvliegtuigen waren aanvankelijk veel geïmporteerde onderdelen verwerkt, maar nu is bijna elk onderdeel van deze nieuwste generatie burgerluchtvaartuigen in eigen land geproduceerd. Gisteren werden videobeelden uitgezonden van de nieuwste straalmotoren voor vliegtuigen met een brede romp en nieuw gefabriceerde vleugels van composietmaterialen. Zoals een panellid opmerkte, zijn er minder landen in de wereld die deze motoren kunnen produceren dan er nucleair bewapende staten zijn.
De Solovjov talkshow heeft meestal een vaste reeks gespreksonderwerpen en vaak herhalen dezelfde panelleden zich in afleveringen die week na week worden uitgezonden. Maar af en toe wordt er nieuwe en interessante informatie gepresenteerd door de vaste gasten.
In het verleden heb ik de zeer kleurrijke panellid Lt. General (in de reserves), State Duma lid van United Russia Andrei Gurulyov genoemd. Zijn schorre stem straalt gravitas uit. Zijn dikke buik en grote gestalte geven hem een sterke fysieke aanwezigheid, zoals je van een Siberiër mag verwachten. Gisteravond bracht Gurulyov zijn gebruikelijke ‘law and order’, ‘string ‘em up’ retoriek over de kwestie van sabotage door agenten die betaald worden door de Oekraïense inlichtingendienst. Nu er onlangs een explosie was uitgevoerd door saboteurs in een tunnel van de Baikal-Amur Spoorweg, had zijn oproep tot bloed een duidelijk doelwit. Bovendien meldde hij dat er systematisch schakelapparatuur voor spoorwegen is vernield in de Oost-Siberische regio waar hij vandaan komt. Dit klinkt misschien ver verwijderd van de oorlog in Oekraïne, maar Oost-Siberië en het Russische Verre Oosten zijn de thuisbasis van veel van de belangrijkste defensiefabrieken van het land.
Gurulyov riep op tot de herinvoering van de doodstraf voor gevallen van sabotage en terrorisme, zoals de moord door bomaanslagen op verschillende zeer zichtbare Russische journalisten en publieke figuren het afgelopen jaar. Zijn oproep werd overgenomen door collega Doema-lid van de Communistische Partij, Leonid Kalashnikov. Wat Rusland zou moeten doen, drong hij aan, is volgen wat Alexander Loekasjenko deed om dit soort problemen op te lossen. Naar verluidt had Wit-Rusland ook een golf van aanvallen op zijn spoorwegen. Toen betrapten de ordetroepen verschillende saboteurs op heterdaad. Twee werden ter plekke gedood en één werd opgepakt en later geëxecuteerd. Het nieuws werd niet in de media gepubliceerd, maar verspreidde zich via mond-tot-mondreclame en de aanvallen op de infrastructuur stopten onmiddellijk. Zoals Gurulyov met sluw sarcasme opmerkte, zou Rusland “beste praktijken” uit het buitenland moeten overnemen.
Af en toe krijg ik het verzoek van lezers om een referentie te geven ter onderbouwing van wat ik hier schrijf. Op een enkele uitzondering na is dat moeilijk, zo niet onmogelijk, omdat het meeste waarop ik me baseer afkomstig is van live Russische staatstelevisie. Sommige programma’s, zoals de Solovjov show of de grote Vesti nieuwsoverzichten in het weekend, worden een dag later op internet gezet en kunnen daar worden geraadpleegd. Maar veel van wat ik versla wordt niet opgenomen en komt geen tweede keer.
Je zult merken dat mijn bronnen voornamelijk televisie zijn en geen gedrukte media en daar is een goede reden voor. Russische kranten, zelfs de semi-officiële Rossiyskaya Gazeta, doen heel weinig verslag van de oorlog en andere belangrijke zaken. Televisie zendt veel meer informatie uit.
In het verre verleden was het tegenovergestelde waar. Jarenlang had ik bijna dagelijks contact per e-mail met professor Stephen Cohen, en ik weet dat hij bijna volledig afhankelijk was van Izvestija of van de liberale krant die populair was bij de Russische intelligentsia, het in principe anti-regerings of, volgens sommigen, anti-Russische oppositieblad Novaja Gazeta. Die krant sloot haar deuren in Rusland na het begin van de Speciale Militaire Operatie. Het spel speelt zich nu dus volledig af in de elektronische media, wat ik een rijke oogst vind. Maar je moet in staat zijn om het nieuws on the fly te vangen, en er zijn niet al te veel Rusland-specialisten die de tijd in die vaardigheid hebben geïnvesteerd.
¹Net gepubliceerd op Meduza: https://meduza.io/en/news/2023/12/11/ukrainian-commander-says-russian-army-attempting-to-advance-along-entire-front
https://sputnikglobe.com/20231211/russias-special-military-operation-in-ukraine-and-how-it-is-progressing-1105665248.html
Op de officiele kaar tis er enkel een toename van infanteriegevechten langs de hele oostelijke frontlijn te zien, en dat al sedert vorige week.
Langzaam maar zeker de onderhandelingspositie versterken. Want straks smeekt Oekraiene, dat blij zal mogen zijn Odessa te kunnen behouden, om onderhandelingen.
De Russen hebben er werkelijk geen enkel belang bij Odessa door Ukraine te laten behouden. Sterker nog, Odessa heeft een grote etnisch Russische populatie EN de overname ervan zou Ukraine vrijwel ‘landlocked’ achterlaten terwijl het de Russiche controle over de Zwarte Zee vrijwel compleet maken, de Zwarte Zee zou dan bijna geheel een Russiche binnenwater worden.
Aangezien Ukraine in principe geen poot heeft om op te staan en geen enkele manier heeft om wat voor concessies dan ook af te dwingen verwacht ik dat Rusland ook aan de zuidkant gestaag zullen oprukken. In feite zou Rusland zelfs tijdens onderhandelingen de overdracht van Odessa kunnen eisen als voorwaarde voor vrede.
….als ik mij goed herinner , was het ook in Odessa dat de Nazis van Kiev een gebouw met Russen in brand staken in 2014 en niemand naar buiten lieten komen! ….Odessa MOET Russisch worden !
Fijn te vernemen dat het recht nu steeds meer gaat zegevieren.