Netanyahu’s toekomst staat ongeacht van de uitkomst van de oorlog vast: Het eindigt roemloos…

De controversiële premier van Israël, M. Netanyahu, lijkt een dubbele strijd te voeren: één tegen Hamas en één voor zijn politieke overleving en erfenis.

Vrijwel iedereen, binnen en buiten Israël, gelooft dat zijn carrière ten einde is en dat hij alleen nog maar hoeft te vertrekken met de vraag of hij aan de gevangenis zal ontsnappen voor het smeergeld en de schandalen waarvan hij wordt beschuldigd, bericht Pronews.

Merk op dat de “hervorming” die hij de rechterlijke macht wilde opleggen niets meer was dan een “maatpak” om aan vervolging te ontkomen.

Maar dit lijkt nu een “detail” in het licht van de onthullingen dat hij… Hamas hielp!

Netanyahu volgde de “verdeel en heers” methode onder Palestijnse groepen, in een operatie die erop gericht was om de president van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas, te verzwakken. Maar integendeel, versterkten hij juist de terroristische organisatie Hamas.

Het basisidee was om te voorkomen dat Abbas – of iemand anders in de regering van de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever – vooruitgang zou boeken met de oprichting van een Palestijnse staat, meldt de website The Times of Israel.

Onder zijn premierschap werd Hamas opgewaardeerd van een gewone groep tot een organisatie waarmee Israël indirect onderhandelingen voerde via Egypte, en die fondsen uit het buitenland mocht ontvangen.

Hamas was ook betrokken bij besprekingen over het verhogen van het aantal werkvergunningen die Israël aan arbeiders in Gaza verleende.

Sinds Netanyahu in januari 2023 weer aan de macht kwam, is het aantal werkvergunningen dat aan Gazanen werd afgegeven opgelopen tot bijna 20.000!

Bovendien hebben de door Netanyahu geleide regeringen sinds 2014 effectief een oogje dichtgeknepen voor raketaanvallen vanuit Gaza.

Vaker wel dan niet is de Israëlische strategie geweest om de Palestijnse Autoriteit als een last en Hamas als een troef te behandelen.

MK Bezalel Smotrich, de huidige minister van Financiën van Netanyahu’s hardlineregering en leider van de partij Religieus Zionisme, gaf dit in 2015 toe.

Netanyahu gaf begin 2019 een soortgelijke mening tijdens een vergadering van de Likudpartij, toen hij zei dat de overdracht van fondsen naar Gaza moest worden gesteund omdat het handhaven van de verdeling tussen de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever en Hamas in Gaza de oprichting van een Palestijnse staat zou verhinderen.
Gisteren, tijdens een persconferentie met de twee overgebleven leden van zijn kabinet, waarvan de oprichting ook door de Israëlische premier wordt bekritiseerd omdat Netanyahu oproept tot de uitbreiding ervan, vermeed Netanyahu, toen hem door een journalist uitdagend naar de verantwoordelijkheid werd gevraagd, om over fouten van zijn kant te praten.

“Als de oorlog voorbij is, zullen we elke vraag beantwoorden. Nu is onze enige missie het beschermen van ons vaderland”, was het antwoord van Netanyahu!

In elk geval voerde Hamas de aanval van 7 oktober uit, wetende wat er zou volgen, en dus is het redelijk dat het zich goed voorbereid zou hebben, wetende dat de Israëli’s tot soortgelijke acties zouden overgaan en misschien zelfs tot ergere.

De Hamas-aanval zelf werd juist daarom uitgevoerd, om deze reactie van de Israëli’s uit te lokken.

Hamas heeft een “chaosstrategie”, ze volgen deze trouw en methodisch en wachten op de mechanische reactie van de Israëli’s.

Als Netanyahu nu een politiek probleem heeft, zal hij twee maanden later een tien keer zo groot probleem hebben als dit tot een impasse leidt.

Opgemerkt moet worden dat de betrekkingen van Tel Aviv met Moskou zich nu in hun grootste crisis bevinden sinds 1973, toen Rusland nog de Sovjet-Unie was.

De Israëlische regering heeft de Russische regering fel aangevallen vanwege de ontvangst van Hamas in de Russische hoofdstad.

De Israëlische aankondiging is zeer abrupt en voor het eerst sinds 1990, toen de betrekkingen tussen de twee landen een fase van normalisatie en samenwerking ingingen, zijn ze nu op dit niveau.

Dus terwijl Netanyahu en Poetin tot nu toe naar verluidt op vriendschappelijke voet stonden, lijkt dit nu niet langer het geval te zijn.

Het Hezbollah-front lijkt de afgelopen uren te zijn verstomd, afgezien van enkele schermutselingen.

De aanval op Amerikaanse bases in Syrië en Irak laat ook zien dat een Amerikaanse aanval op Hamas; Hezbollah en natuurlijk Iran niet over hun kant zullen laten gaan.

Er zijn “denktanks” in de VS en Israël die zeggen dat de tactiek van Israël verkeerd is en dat ze Iran vanaf het begin hadden moeten aanvallen en dat ze Gaza gewoon zouden moeten belegeren en Hamas isoleren.

Omdat zij geloven dat Iran het “hoofd” is en dat Hamas en Hezbollah zullen ophouden te bestaan als het Iraanse regime omver wordt geworpen.

De Iraanse economie doet het de laatste jaren niet zo goed en er is een golf van ontevredenheid over het regime omdat een groot deel van de Iraanse samenleving zich onderdrukt voelt.

De VS hebben gisteren echter een aanval gelanceerd op faciliteiten die door de Iraanse Revolutionaire Garde in Syrië worden gebruikt.

Om te beginnen zouden kringen in de VS graag zien dat Israël Iran aanvalt. Het probleem is dat Iran niet alleen te groot is voor Israël, maar ook voor de VS.

Ze zouden liever het Iraanse regime omverwerpen dan een directe gewapende confrontatie met Iran aangaan.

Hamas in Gaza voert een vooruitgeschoven verdedigingsplan uit aan de rand van de stad, waarmee het probeert te voorkomen dat de Israëli’s een bruggenhoofd vestigen in een van de buitenste districten, dat dan gebruikt zou worden voor verdere Israëlische infiltratie in het centrum van het dichtbevolkte stedelijke complex.

Door deze geavanceerde verdediging konden de Israëli’s het binnenste van de stad niet benaderen.

Eén van de leiders van Hamas, Ali Barak, kondigde aan dat de Israëlische aanvallen op drie fronten jammerlijk waren mislukt en dat de IDF (Israel Defense Forces) veel verliezen had geleden.

De Israëlische tactiek is daar juist op gericht: Dat Hamas zijn wapenvoorraad “uitgeeft”, maar ook dat Israël met zekerheid weet wat de organisatie precies bezit.

En dat hebben ze zeker, Kornet, Javelin, NLAW en ook de Iraanse kopie van de Kornet.

Hamas heeft mijnen gelegd in de omtrek en honderden IED’s (geïmproviseerde explosieven) in de straten van de stad geplaatst.

De Israëli’s voeren zorgvuldige offensieve verkenningen uit.

Wat ze gisteravond deden, was in feite de derde offensieve verkenning in een paar dagen.

Ze dwingen Hamas om hun versterkte locaties te onthullen en dan komt de Israëlische luchtmacht in actie.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

ISRAËL CONFLICT DOSSIER

Globalisten openen tweede front in Derde Wereldoorlog: Aanval op Israël activeert ‘zero hour’ over de hele wereld, en het Westen is er niet immuun voor

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: