Moskou hekelt op Regels Gebaseerde Orde van de VS in Europa

Barones Goldie is een ervaren Schotse politica die van 2005 tot 2011 leider was van de Schotse Conservatieve Partij en sinds 2019 minister van Staat voor Defensie van het Verenigd Koninkrijk. Zij is allesbehalve een party girl zoals Liz Truss die haar indiscrete woorden die onwetendheid verraden vaak moest inslikken, schrijft M.K. Bhadrakumar.

Zeker, barones Goldie begreep heel goed de implicaties van wat zij op 20 maart in een schriftelijke verklaring in het House of Lords neerlegde in haar antwoord op de schijnbaar onschuldige vraag van Lord Hylton: “Zijne Majesteits regering vragen of de munitie die momenteel aan Oekraïne wordt geleverd verarmd uranium bevat.” (Lord Hylton is overigens een van de 92 hereditaire leden die gekozen zijn om in het House of Lords te blijven; hij is momenteel het langstzittende Crossbench lid van het House of Lords sinds 1968, en is een dynamisch campagnevoerder voor vrede en de belangen van de kwetsbaren en de gemarginaliseerden).

Het antwoord van Baroness Goldie was: “Naast onze toekenning van een eskader Challenger 2 hoofdtanks aan Oekraïne zullen wij munitie leveren, waaronder pantserdoorborende patronen die verarmd uranium bevatten. Dergelijke munitie is zeer effectief in het verslaan van moderne tanks en gepantserde voertuigen.”

Het is aannemelijk dat de Britse minister van Defensie, Ben Wallace, Downing Street 10 op de hoogte heeft gehouden – en nog belangrijker, voorafgaand overleg en overeenstemming heeft gehad met zijn Amerikaanse ambtgenoot, minister van Defensie Lloyd Austin – voordat de Britse regering bovenstaande aankondiging deed.

Zowel Wallace als Austin zijn militairen en begrijpen waarom munitie met “verarmd uranium” nodig is in de huidige fase van de proxy-oorlog in Oekraïne, als Kiev überhaupt een voldoende geloofwaardig tegenoffensief wil inzetten in het voorjaar, wanneer het tij van de oorlog in Donbass duidelijk ten gunste van Rusland keert.

Ook moeten beiden zich goed realiseren dat de rechtmatigheid van de NAVO-interventie in Joegoslavië nog steeds een open vraag is. Als reactie op de bombardementen van de NAVO spande het voormalige Joegoslavië op 29 april 1999 bij het Internationaal Gerechtshof een rechtszaak aan tegen de tien NAVO-leden die rechtstreeks bij de aanval betrokken waren – België, Canada, Frankrijk, Duitsland, Italië, Nederland, Portugal, Spanje, het VK en de VS – op grond van een reeks schendingen van het volkenrecht (waaronder de verplichting om geen verboden wapens te gebruiken).

Hoewel het ICJ het verzoek van Belgrado om voorlopige maatregelen afwees, verklaarde het zich niettemin zeer bezorgd over het gebruik van geweld door westerse mogendheden in Joegoslavië, dat “onder de huidige omstandigheden … zeer ernstige vragen van internationaal recht doet rijzen.” Het volstaat te zeggen dat de zaken die Joegoslavië tegen de NAVO-respondenten heeft aangespannen nog steeds op de agenda van het ICJ staan, hoewel de indiener van het verzoekschrift in stukken is gehakt.

Vergis u niet, Washington en Londen herhalen bewust de oorlogsmisdaden die in het voormalige Joegoslavië zijn begaan. Het hoofddoel van de Angelsaksische kliek is een berekende escalatie van de proxy-oorlog die zeker een felle reactie van Moskou zal uitlokken, zo voorspelbaar als de nacht op de dag volgt.

Dat is precies wat er gebeurde toen de Russische president Vladimir Poetin zaterdag aankondigde dat Rusland zijn tactische kernwapens in Wit-Rusland zal inzetten. Poetin koppelde dit aan een verzoek van Wit-Rusland als reactie op de verklaring van barones Goldie in Londen een week geleden.

Belangrijker nog, Poetin trok ook de analogie van de VS die decennialang hun kernwapens op het grondgebied van de geallieerde NAVO-landen plaatsten.

De EU en de NAVO gingen door het lint na Poetins onthulling. Josep Borrell, hoofddiplomaat van de EU, zei zondag dat het besluit van Moskou “een onverantwoordelijke escalatie en een bedreiging voor de Europese veiligheid” was. Hij beloofde “verdere sancties” tegen Wit-Rusland!

Een NAVO-woordvoerster noemde het besluit van Moskou “gevaarlijk en onverantwoordelijk.” Interessant is echter dat de regering Biden de kwestie netjes omzeilde en zich in plaats daarvan concentreerde op het feit dat de VS geen tekenen heeft gezien dat Rusland kernwapens naar Wit-Rusland of ergens anders heeft verplaatst.

Voor de goede orde voegde de woordvoerder van de Nationale Veiligheidsraad, John Kirby, eraan toe: “We hebben in feite geen enkele aanwijzing gezien dat hij (Poetin) van plan is kernwapens te gebruiken, punt uit, binnen Oekraïne.”

Maar Poetin maakte ook duidelijk dat Rusland de bouw van een opslagplaats voor tactische kernwapens in Wit-Rusland voor 1 juli zou afronden.

Kirby speelt met de feiten. Wat is het spelplan? Ten eerste hoopt de Angelsaksische kliek dat de kwestie verdere onrust en onzekerheid in Europa ten opzichte van Rusland zal creëren en de Europese landen achter de regering-Biden zal scharen op een moment dat er binnen het transatlantische bondgenootschap breuklijnen ontstaan over een langdurige oorlog in Oekraïne die catastrofaal zou kunnen zijn voor de Europese economieën.

Washington kan echter moeilijk reageren op de opmerking van Poetin dat Rusland slechts iets doet wat de VS al tientallen jaren doen. Het punt is dat een wederzijdse verbintenis om geen kernwapens in te zetten in derde landen een van de voorstellen was die Moskou in december 2021 aan Washington deed, naast een verbintenis dat Oekraïne niet zou toetreden tot de NAVO. De VS negeerden het en hebben in plaats daarvan met moedwil de Russische speciale militaire operatie in Oekraïne in gang gezet.

De kern van de zaak is dat, net als bij de Cubaanse raketcrisis van 1962, het Russische besluit over tactische kernwapens in Wit-Rusland een vergeldingsmaatregel is, waarmee de aandacht wordt gevestigd op de Amerikaanse raketten die dicht bij de grenzen zijn gestationeerd. (Naar schatting 100 kernwapens liggen opgeslagen in kluizen in vijf Europese landen – België, Duitsland, Italië, Nederland en Turkije).

Erger nog, de VS hanteren een controversiële regeling die bekend staat als “nuclear sharing”, waarbij zij nucleaire apparatuur installeren op gevechtsvliegtuigen van geselecteerde niet-nucleaire NAVO-landen en hun piloten trainen om nucleaire aanvallen uit te voeren met Amerikaanse kernbommen. Dit gebeurt terwijl de VS, als partij bij het Non-Proliferatie Verdrag (NPV), heeft beloofd geen kernwapens aan andere landen te overhandigen, en de niet-nucleaire landen die deelnemen aan de NATO regeling hebben zelf beloofd geen kernwapens te ontvangen van de kernwapenstaten!

De NAVO verklaarde vorig jaar dat zeven NAVO-landen dual-capabele vliegtuigen hebben bijgedragen aan de nucleaire sharing-missie. Deze landen zijn vermoedelijk de VS, België, Duitsland, Italië, Nederland, Turkije en Griekenland. En allemaal hebben ze het NPV ondertekend!

Welkom bij de “op regels gebaseerde orde”! Wat voor het Westen volkomen geoorloofd is, is voor Rusland verboden!

Tot slot heeft de diplomatieke pirouette van barones Goldie nog een andere dimensie: het besluit van Groot-Brittannië om wapens met verarmd uranium naar Oekraïne te sturen, bevestigt zijn reputatie als de meest roekeloze en gewetenloze staat in het hele NAVO-bondgenootschap.

Het lijdt geen twijfel dat munitie met verarmd uranium radioactief en giftig is en dat het zware gebruik ervan in de oorlogen in Joegoslavië en Irak in verband is gebracht met geboorteafwijkingen en kanker. Het is in verband gebracht met “de hoogste graad van genetische schade bij een bevolking ooit onderzocht” in Fallujah, de stad die tijdens de invasie van Irak werd onderworpen aan twee brutale Amerikaanse belegeringen.

De giftigheid van munitie met verarmd uranium is door veel NAVO-landen erkend en het Europees Parlement heeft opgeroepen het gebruik ervan te verbieden. Na de dood van 366 Italiaanse soldaten met aandoeningen die verband houden met de stof, maakte Italië in 2019 wetgeving om het voor veteranen gemakkelijker te maken om schadevergoeding te eisen voor blootstelling.

Waarom gedraagt Groot-Brittannië zich als een uitschieter? Groot-Brittannië lijkt in Europa voorwaarden te scheppen om de basis van nucleair bewapende Amerikaanse bommenwerpers op Lakenheath in Suffolk te rechtvaardigen, die in 1991 werden verwijderd in overeenstemming met het Intermediate Nuclear Forces-verdrag.

De vredesbeweging in Groot-Brittannië is op sterven na dood. Reken erop dat de oorlogszuchtige en russofobe elites in het Verenigd Koninkrijk de Russische vergelding in Wit-Rusland zullen aangrijpen om weer een tit for tat-escalatie te eisen. Verwacht dat de Amerikaanse bommenwerpers binnenkort terugkeren naar Lakenheath.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Eindspel Oekraïne; Poetin’s strijdplan

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: