Misschien zit het in het water

Op 16 augustus 1951 werd het rustige stadje Pont-Saint-Esprit in Zuid-Frankrijk getroffen door een bizarre uitbraak. Bewoners kregen plotseling ernstige symptomen: misselijkheid, slapeloosheid en levendige hallucinaties.

Mensen meldden dat ze angstaanjagende visioenen zagen: slangen die uit hun maag kropen, vuur dat hun lichaam overspoelde of bloed dat van de muren van hun huizen druppelde. Sommige gevallen waren extreem: een 11-jarige jongen probeerde zijn grootmoeder te wurgen, een man sprong uit een raam omdat hij beweerde dat hij een vliegtuig was, en anderen werden in dwangbuizen vastgebonden of aan hun bed geketend, schrijft Todd Hayen.

Uiteindelijk stierven minstens 5 mensen (sommige bronnen spreken van 7), werden tientallen mensen opgenomen in een inrichting en raakten meer dan 300 mensen getroffen.

Ik herinner me dat ik als 13-jarige jongen hierover las in een tijdschrift (ik weet nog dat het LIFE was, maar ik heb het nooit meer kunnen vinden). Om de een of andere reden maakte het me doodsbang en is het me meer dan 50 jaar bijgebleven. Onlangs bracht een van mijn lezers me weer op het spoor van dit verhaal, waarover recentelijk veel is geschreven door andere onderzoekers.

Zoals ik me het verhaal herinner, werd de uitbraak in verband gebracht met brood van een lokale bakker. Artsen en onderzoekers concludeerden dat het roggemeel dat in het brood was gebruikt, besmet was met moederkoren (claviceps purpurea), een schimmel die van oudsher bekend staat als oorzaak van ergotisme, of ‘Sint-Antoniusvuur’. Moederkoren bevat alkaloïden die vergelijkbaar zijn met LSD, wat de hallucinaties zou kunnen verklaren. Deze verklaring werd kort na de gebeurtenis gepubliceerd in het British Medical Journal en werd decennialang de gangbare theorie.

In 2009 wakkerde Hank P. Albarelli Jr. echter de belangstelling voor de zaak opnieuw aan met zijn boek A Terrible Mistake: The Murder of Frank Olson and the CIA’s Secret Cold War Experiments, waarin hij beweerde dat het incident geen natuurlijke oorzaak had, maar een opzettelijk experiment van de CIA was. Tijdens zijn onderzoek naar de dood van Frank Olson, een biochemicus van de CIA die in 1953 onder verdachte omstandigheden om het leven kwam nadat hij aan LSD-gerelateerde projecten had gewerkt, ontdekte Albarelli documenten die erop wezen dat de CIA het voedsel in de stad met LSD had vermengd als onderdeel van MKULTRA (of de voorloper daarvan, Project SPAN), een programma voor hersenspoeling tijdens de Koude Oorlog.

Een belangrijk bewijsstuk was een memo van de CIA met de titel “Re: Pont-Saint-Esprit en F. Olson-dossiers. SO Span/France Operation file, inclusief Olson. Intel-dossiers. Handmatig naar Belin brengen – zeg hem dat hij ervoor moet zorgen dat deze worden begraven”, wat duidde op een doofpotaffaire. Een ander document bevatte naar verluidt een transcriptie van een gesprek tussen een CIA-agent en een functionaris van Sandoz Pharmaceutical (het Zwitserse bedrijf dat als eerste LSD synthetiseerde), waarin de functionaris liet doorschemeren dat de uitbraak werd veroorzaakt door diethylamide (de ‘D’ in LSD) en niet door moederkoren.

Albarelli betoogde dat de CIA, in samenwerking met de Special Operations Division van het Amerikaanse leger in Fort Detrick, LSD in de lucht zou hebben gespoten of lokaal voedsel zou hebben besmet om het potentieel ervan als wapen voor gedragsbeïnvloeding te testen. Deze theorie sluit aan bij bekende activiteiten van de CIA in de jaren vijftig, toen het agentschap talrijke LSD-experimenten uitvoerde op onwetende proefpersonen, waaronder Amerikaanse militairen en burgers.

Zou dat niet kunnen, hè?

Het lijkt erop dat de CIA sinds haar oprichting in 1947 betrokken is geweest bij bijna alle vreemde, mysterieuze en gevaarlijke gebeurtenissen in de wereld. Natuurlijk is de CIA-theorie met scepsis ontvangen. Maar daar ga ik niet op in. Dit artikel gaat daar niet over, en ook niet echt over het incident in Frankrijk in 1951. Het gaat over mensen die gek worden, en hoe vaak de reden daarvoor externe omstandigheden zijn, hetzij natuurlijke, hetzij gecreëerd door een of andere snode entiteit zoals de CIA.

Laten we naar het heden springen. We zien misschien nog geen slangen uit de buiken van mensen kruipen of mensen van daken springen omdat ze denken dat ze vliegtuigen zijn, maar we zijn misschien wel op weg daar naartoe.

Natuurlijk is het een beetje een makkelijke uitweg om te zeggen dat alle gekte die we tegenwoordig zien het gevolg is van door middelen veroorzaakte waanzin. Maar het is zeker niet onmogelijk. We praten en schrijven al jaren over de schadelijke effecten van videogames, scrollen op mobiele telefoons, de invloed van social media, pornografische prikkeling en hersenspoeling in het onderwijs, maar wat als de meeste van deze dingen eigenlijk symptomen zijn in plaats van oorzaken? Misschien wordt onze geest niet alleen psychologisch, maar ook fysiek aangetast?

Ik kan niet eens beginnen met het opsommen van alle fysieke dingen die we al ongeveer een eeuw lang letterlijk inslikken en inademen. Er staan duizenden en duizenden dingen op die lijst: chemische gifstoffen, gifstoffen in voedingsmiddelen, chemtrails, farmaceutische producten, enzovoort, enzovoort. Er is zoveel dat het een wonder zou zijn als de opeenstapeling ervan onze mentale scherpzinnigheid en ons vermogen om überhaupt nog te denken niet ernstig heeft aangetast. Hoe zou dat ook anders kunnen? Het is een wonder dat we niet allemaal rondlopende zombies zijn, met onze ingewanden eruit hangend en onze glazige ogen als symptomen van tientallen jaren van fysieke mishandeling.

Mooi plaatje, hè? Nou, laat mij het maar voor je schilderen.

Ik heb honderden pagina’s geschreven en nagedacht over de oorzaken van de duidelijke mentale ineenstorting van de meerderheid van de mensen in de wereld. Wat zou de verklaring kunnen zijn voor dit acute verlies van kritisch denken? Wat zou de oorzaak kunnen zijn van de haat en de polarisatie die we zien? Wat zou de reden kunnen zijn voor de schijnbare domheid die we aan de dag leggen wanneer we de wazige kwispelende staart voor ons volgen, in plaats van ons gezond verstand te gebruiken bij het beoordelen van bijna elke situatie waarmee we worden geconfronteerd? Meestal heb ik me gericht op het mentale, psychologische en emotionele misbruik dat de psyche al zo lang heeft ondergaan. Deze dingen hebben zeker hun invloed, en misschien zijn ze inderdaad de belangrijkste oorzaak van de mentale erosie die we zien. Maar misschien ook niet. Misschien is het het gif dat we hebben ingenomen dat de menselijke geest heeft aangetast.

Mattias Desmet noemt het massapsychose en legt in zijn boek The Psychology of Totalitarianism uit hoe dat zou kunnen. Dr. Michael Nehls richt zich wel op een fysiologische hersenpathologie, maar wijt deze meer aan stressfactoren in de omgeving dan aan chemisch misbruik. In zijn boek The Indoctrinated Brain: How to Successfully Fend Off the Global Attack on Your Mental Freedom stelt hij dat mensen hun cognitief redeneervermogen en kritisch denkvermogen verliezen als gevolg van een opzettelijke, neurobiologische aanval op de hersenen, die met name gericht is op de hippocampus.

Hij suggereert dat moderne stressfactoren – zoals door angst gedreven verhalen (bijv. pandemieën, klimaatverandering), sociaal isolement en mogelijk zelfs biologische factoren zoals spike-eiwitten in mRNA-vaccins – de neurogenese verstoren, het proces waarbij nieuwe zenuwcellen in de hippocampus worden aangemaakt. Deze regio is cruciaal voor het geheugen, de individualiteit en het kritisch denken. Hij noemt hier wel het spike-eiwit, dat het resultaat is van de recente Covid-prik. Dat is dus duidelijk een chemische ingreep.

Nehls stelt dat deze externe druk de hippocampus doet krimpen, waardoor persoonlijke ervaringen worden vervangen door uniforme, op angst gebaseerde verhalen, waardoor ons “mentale immuunsysteem” wordt verzwakt en we vatbaarder worden voor indoctrinatie. Hij beschouwt dit als een gecoördineerde poging van technocratische elites om de bevolking te controleren door onafhankelijk denken te ondermijnen.

Zoals ik al eerder zei, heb ik me in het verleden meer gericht op psychologische en spirituele kwesties die de oorzaak zouden kunnen zijn van al deze waanzin. Maar nogmaals, ik vraag me af of die dingen eigenlijk symptomen zijn. Misschien zijn we gewoon vergiftigd en is onze cognitieve functie achteruitgegaan, waardoor alle psychologische afwijkingen zijn ontstaan. Het is meer dan waarschijnlijk een combinatie van beide.

Dus, ligt de oorzaak van deze achteruitgang van de menselijke conditie, zowel fysiek als mentaal, in het water? Ja, dat is heel goed mogelijk, maar niet alleen in het water, maar ook in de lucht, in ons voedsel, onze medicijnen, onze scholen, onze media (zowel entertainment als nieuws), in vrijwel alles en iedereen waarmee we in contact komen. Misschien is alles, inclusief de daders van de Armageddon waarmee we worden geconfronteerd, aangetast. Misschien is iedereen gek, behalve wij. Voorlopig.

En waarom is dat zo? Wie weet.

Er zijn altijd mensen die immuun zijn voor het gif of immuun voor de ziekte. Wij zijn op de een of andere manier ontsnapt; misschien blijft dat zo en zullen we nooit worden getroffen, maar misschien zullen we uiteindelijk ook worden gegrepen. Eat, drink and be merry. Row, row, row, your boat, gently down the stream.

Merrily, merrily, merrily, merrily, life is but a dream.

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Het plan – WHO’s tien jaar infectieziekten (2020 tot 2030), leidend tot wereldtirannie

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: