Kunnen we onze collectieve stommiteit overleven?

Vraagt Paul Graig Roberts zich af op Europereloaded. Hij is tot de conclusie gekomen dat de Amerikanen [en dichter bij huis de West-Europeanen, red] collectief geestelijk en emotioneel dom zijn. Elke dag is er oneindig veel bewijs dat dit het geval is.

Slechts een paar selecties uit het nieuws van de laatste paar dagen zou moeten volstaan om dit vast te stellen.

In plaats van de politieopleiding te hervormen als een rationeel antwoord op de dood van George Floyd door een agressieve beheersingstechniek, stemde de gemeenteraad van Minneapolis voor de opheffing van de politie van Minneapolis. Raadsvrouw Lisa Bender antwoordde op een vraag van een burger wat ze zou moeten doen als ze een bedreiging in haar huis onder ogen ziet en er geen politie is om te bellen:

Ja, dat hoor ik luid en duidelijk van veel van mijn buren. En ik weet – en ikzelf ook, en ik weet dat dat uit een bevoorrechte plaats komt.

Met andere woorden, de bezorgdheid van de Minneapolis-burger is niet legitiem en weerspiegelt slechts haar bevoorrechte veronderstelling dat ze recht heeft op bescherming door de politie. De terechte zorg is om zwarten tegen de politie te beschermen door de politie te ontmantelen.

Kristina Roth van Amnesty International schreef mij in een geldinzamelingsactie dat “de politie moet stoppen met het doden van zwarten”. Hoe zit het met de blanken, Kristina? Blanke levens zijn ook belangrijk. De politie schiet elk jaar veel meer blanken dood dan zwarten. Zou Kristina niet moeten eisen dat de politie moet stoppen met het doden van mensen? Waarom geeft Kristina racisme de schuld in plaats van de politieopleiding? Kristina moet dit lezen en erover nadenken.

De hoofdredacteur van de Philadelphia Inquirer moest ontslag nemen vanwege de kop van een artikel van een verslaggever. Het artikel was erg sympathiek voor de zwarte relschoppers, maar zag het nut niet in van het vernietigen van historische gebouwen in Philadelphia door de gebeurtenis met George Floyd in Minneapolis. De redacteur werd opzei gezet wegens de kop van het artikel: “Buildings Matter, Too”. Dit maakte de woke debielen woedend, en ondanks zijn kruiperige verontschuldiging, werd de redacteur verwijderd. Tot zover “blank voorrecht”. De redactie van de blanke krant kan niet eens de vrijheid van meningsuiting uitoefenen in de keuze van de krantenkoppen.

Zelfs de redacteuren van de New York Times, die in hun zelfingenomen woke aan de voeten van zwarten kruipt, kunnen hun uitoefening van de persvrijheid niet overleven. De opinie-editor en zijn plaatsvervanger moesten ontslag nemen voor de publicatie van de oproep van Senator Tom Cotton om het leger in te zetten om mensen en eigendommen te beschermen tegen de relschoppers en plunderaars. Ik heb er alle vertrouwen in dat de NY Times het artikel over Senator Cotton heeft gepubliceerd met de bedoeling Cotton te verdoemen omdat hij niet meer sympathiek is voor de zwarte plunderaars. Maar de woke wezens en de NY Times uitgever A.G.Sulzberger verwijderde de redacteuren vanwege “de pijn die ze toebrachten”.

Pijn toegebracht aan wie? De pijn die werd toegebracht aan eigenaars van bedrijven, gebouwen en auto’s die door relschoppers gewelddadig werden vernield om hun ‘afkeuring van geweld’ te uiten? Nee. Zoals Lisa Bender het zei, deze zorgen doen er niet toe, want ze komen “van een bevoorrechte plek”. Alleen de pijn van degenen die bevoorrecht zijn om te rellen en te plunderen telt.

Als kinderen zeiden we altijd, “stokken en stenen kunnen mijn botten breken, maar woorden zullen me nooit pijn doen”. Vandaag de dag is één verkeerd woord voor de woke zwakkelingen als een nucleair wapen. Ze storten in tranen en verwijten in elkaar. NY Times stafleden beweerden dat door het publiceren van het artikel van Sen. Cotton, de opinie-editor hun leven in gevaar had gebracht door plunderingen en rellen niet te valideren als een geldige uitoefening van de vrije meningsuiting. Op de een of andere manier kwam het bij Sulzberger niet op dat de demonstranten niet zo onschuldig blijken te zijn wanneer medewerkers van NY Times vanwege een paar woorden van een Amerikaanse Senator bang voor hun leven zijn.

JK Rowling zit weer in de problemen door de transgenderfreaks die het woord “vrouw” als transfobisch afwijzen. Rowling maakte een voorbehoud op de term “mensen die menstrueren” en veroorzaakte “onvoorstelbare pijn” door op te merken dat er vroeger een woord was voor “mensen die menstrueren” [vrouwen, red].

Een professor in de criminologie aan de Universiteit van North Carolina is aangeklaagd door de universiteitsadministratie voor “verachtelijke en onvergeeflijke opmerkingen”, zoals “Sluit de universiteiten niet; sluit niet-essentiële hoofdvakken zoals vrouwenstudies”. De UNC-administratie zegt: “We bekijken onze opties zeer zorgvuldig en assertief, als het gaat om hoe we verder gaan”. De hypocriete administratie ging verder met te zeggen,

Haatdragende, kwetsende taal die gericht is op het vernederen van anderen is in strijd met onze universitaire waarden en onze toewijding aan een omgeving van respect en waardigheid. De verschijning ervan op elk platform, inclusief de persoonlijke platforms van iedereen die verbonden is met UNCW, is absoluut verwerpelijk.

Wat een nonsens! Op de UNC-campus leren zwarte studieprofessoren de studenten dat blanken racisten en slavendrijvers zijn, en vrouwenstudies-professoren demoniseren mannen als vrouwenhaters en verkrachters. De hypocrieten die deel uitmaken van de universitaire administratie doen nooit iets aan deze “verwerpelijke, haatdragende en kwetsende taal” die gericht is op blanken en mannen.

Een gepensioneerde kapitein van de Amerikaanse marine moest ontslag nemen uit het bestuur van de US Naval Academy Alumni Association nadat een privégesprek met zijn vrouw per ongeluk was gestreamd op Facebook. De kapitein gebruikte het neger-woord en zei dat blanken “niets kunnen zeggen”. Zijn vrouw klaagde over Chinezen die “al onze intellectuele eigendommen stelen”. Het echtpaar is vernederd en betreurt het ten zeerste dat ze in denigrerende bewoordingen hebben gesproken “over onze medemens”, een spijt die zwarte relschoppers en intellectuele eigendom dieven niet beantwoorden. De Alumni Association zei dat deze privé-commentaren “niet in overeenstemming zijn met onze leiderschapsmissie”. Het echtpaar heeft zich geëngageerd om “deze ervaring te gebruiken als een kans om te groeien, te luisteren, te leren en te reflecteren… en om betere mensen te zijn”.

Het kruipen van Sulzberger bij de NY Times, het kruipen bij de Philadelphia Inquirer, het kruipen door het stadsbestuur van Minneapolis en door onderdanige politieagenten zal alleen maar het zwarte geweld aanmoedigen dat tientallen jaren van het leren haten van blanken heeft ontketend. Zoals ik al zo vaak heb gezegd, kan een diverse, multiculturele samenleving niet op haat gebouwd worden. Als de zwarten vandaag de dag een echte leider hadden zoals Martin Luther King, Jr., zou die leider protesteren tegen politiegeweld tegen mensen, ongeacht hun ras. Zo’n protest zou een verenigende daad zijn in plaats van een verdeeldheid zaaiende. Mensen zoals ik zouden weer hoop kunnen zien voor de Amerikaanse samenleving.

Misschien kunnen vrouwen ook een leider vinden, en kunnen mannen en vrouwen weer samenkomen in liefdevolle, wederzijds ondersteunende relaties. Als ik lees dat feministen mannen hebben gecreëerd die de voorkeur geven aan plastic “sekspoppen” boven een vrouw van vlees en bloed met emoties en hersenen, zet ik “#Me/Too” in de categorie van biowapen. De bodybuilder die met een sekspop trouwt mag dan wel op een public relations trip zijn om zijn volgers te stimuleren, zijn ‘huwelijk’ met een stuk plastic is alleen geloofwaardig omdat de relaties tussen mannen en vrouwen zo zwaar beschadigd zijn door feministen dat het geloofwaardig is dat hij de voorkeur geeft aan een sekspop boven een echte vrouw. Volgens bestiale bepleiters geven sommige vrouwen de voorkeur aan een hond boven een man.

De westerse beschaving stort in omdat beschuldigingen uit de minst geloofwaardige bronnen meer gewicht in de schaal leggen dan feiten. Emoties hebben feiten verdreven als basis voor inzicht. Emotie schreeuwt routinematig de feiten neer. Het is gemeengoed geworden op universiteiten dat vooraanstaande autoriteiten worden ontslagen omdat de feiten onacceptabel zijn voor de onwetende woke studenten, gesteund door een dienstrooster van de administratieve denkpolitie.

De universiteiten hebben hun missie van het zoeken naar de waarheid opgegeven. Ze zijn propagandaministeries geworden die de zuren uitspuwen die de fundamenten van de beschaving wegvreten.

In de huidige Westerse beschaving is de beste manier om jezelf te vernietigen het opkomen voor de waarheid. Ik word er moe van, omdat de steun voor de verdediging van de waarheid afneemt.

Er is een les voor de oorlogszuchtige neoconservatieven in de buitengewone zwakte die nu de kern van de Westerse beschaving vormt, een beschaving die op elke Amerikaanse universiteit in diskrediet is gebracht en die opnieuw wordt verdoemd door het NY Times’ 1619 Project. Het is hilarisch dat de neoconservatieven een volk dat zo verdeeld is als de VS, met de meerderheid van de blanke bevolking in het defensief, hebben uitgeroepen tot een uitzonderlijk en onmisbaar volk.

De Amerikaanse strijdkrachten zijn een mengelmoes van mannen, vrouwen, lesbiennes, homoseksuelen, en een raciale mengeling, en elk element ervan is door de Identity Politics opgedragen de ander te haten en te wantrouwen. Legers zonder de homogeniteit die eenheid geeft, zijn nutteloos. Alleen een dwaas zou een Amerikaans of een Europees leger tegen Rusland of China opstellen. Wat zal ons lot zijn als de agressieve bombast die de neoconservatieven en haar volgers zoals Liz Cheney uit Washington blijven pompen, resulteert in gezamenlijke Russisch / Chinese actie tegen de dreiging die het Westen vastbesloten is te zijn?

De hoop voor de mensheid is dat de Russen en Chinezen geduldig blijven terwijl het Westen zijn ineenstorting voortzet onder het gewicht van zijn eigen zelfhaat.

De globale burgeroorlog en de totale indoctrinatieoorlog