Kan Donald Trump een einde maken aan de oorlog in Oekraïne?

Ervan uitgaande dat Donald Trump niet alleen wordt gekozen, maar ook in leven blijft, kunnen we uiterlijk in januari 2025 getuige zijn van een aantal van zijn stappen in de internationale arena die de wereldvrede niet noodzakelijkerwijs bevorderen, maar eerder verder in gevaar brengen.

Er zijn een paar geopolitieke gebieden met al woedende oorlogen die, ondanks Trumps retoriek over het beëindigen ervan, het conflict juist kunnen verergeren.
Zijn neiging om op een “opdringerige” manier te handelen kennende, zou hij nog meer rotzooi en vernietiging kunnen zaaien. schrijft Richard Hubert Barton.

Donald Trump is, eenmaal betrokken bij conflicten – of hij nu vredestichter is of oorlog voert – niet bereid om een verliezer te zijn, ook al eindigt hij misschien als een verliezer.

Het geopolitieke gebied waar ik me nu op ga richten is het door oorlog verscheurde Oekraïne.

Russische voorwaarden voor vrede in Oekraïne

In een televisietoespraak met ambtenaren van zijn ministerie van Buitenlandse Zaken in juni zei president Vladimir Poetin dat de Oekraïense troepen zich moesten terugtrekken uit de regio’s Donetsk, Lugansk, Kherson en Zaporozhye in ruil voor een staakt-het-vuren van de Russische troepen. Dit aanbod werd onmiddellijk verworpen door de vermeende leider van het regime in Kiev, Vladimir Zelensky.

Poetin verklaarde ook dat Oekraïne zijn verzoek om lid te worden van de NAVO moest opgeven. Later in Hanoi verklaarde de Russische leider ook dat de toekomstige Russische voorwaarden voor vrede zouden afhangen van de situatie op het slagveld en daarom mogelijk niet dezelfde zouden zijn naarmate de tijd verstreek.

Een maand later in Astana zei Poetin dat Rusland niet bereid was de gevechten te staken voordat Oekraïne zou instemmen met “onomkeerbare” stappen die de Russische Federatie eist. “Een staakt-het-vuren zonder het bereiken van dergelijke overeenkomsten was onmogelijk,” benadrukte hij.

Volgens een Amerikaanse senator en een Westerse functionaris die bekend zijn met de zaak, gebruikte Oekraïne begin juni 2024 Amerikaanse wapens om toe te slaan binnen het vooroorlogse Rusland.

De nieuwe richtlijn van Biden maakte het mogelijk om door de VS geleverde wapens te gebruiken om Russische troepen aan te vallen die aanvallen of voorbereidingen treffen om aan te vallen.

Amerikaanse functionarissen zeiden dat het geen verandering brengt in het beleid dat Oekraïne zogenaamd opdraagt geen door Amerika geleverde ATACMS of langeafstandsraketten en andere munitie te gebruiken om offensief binnen Rusland aan te vallen.

Kort nadat het Witte Huis zijn beleid had gewijzigd, kondigde Duitsland aan dat het Oekraïne ook toestemming gaf om enkele doelen op Russisch grondgebied te raken met de langeafstandswapens die Berlijn aan Kiev levert. Kort daarna waarschuwde Poetin Duitsland dat een dergelijke stap een “gevaarlijke stap” zou zijn en voegde eraan toe dat Moskou op zijn beurt langeafstandswapens aan anderen zou kunnen leveren om westerse doelen te raken.

Dmitry Kiselyov, de presentator van een populair Russisch tv-programma, vermoedde in een vijf minuten durende uitwerking wat Poetin precies bedoeld zou kunnen hebben met een “asymmetrische” reactie op aanvallen van Oekraïne met westerse langeafstandsraketten.

Kiselyov koos in plaats daarvan de woorden “symmetrische reactie” en verklaarde: “Inderdaad, als we ons het recht voorbehouden om jullie aan te doen wat jullie ons aandoen, dan handelen we symmetrisch. De landen die zullen worden gestraft zijn de landen die Oekraïne langeafstandsraketten leveren, dat wil zeggen raketten met een bereik van 350 km en meer. Er zijn drie van zulke landen: de Verenigde Staten, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk.”

Dus wie zou getroffen kunnen worden in een vergeldingsactie?

Kiselyov was bot in zijn commentaar: “De 300.000 of meer Amerikaanse soldaten en officieren op de 900 militaire bases die de VS over de hele wereld onderhoudt.”

Hij was even uitgesproken over de mogelijke ontvangers van geavanceerde Russische wapens die tegen de daders gericht zouden kunnen worden. Hij noemde uitvoerig de landen die in confrontatie zijn met de Verenigde Staten. Het gaat om Syrië, Iran, Jemen, Irak, Libië, Afghanistan, Noord-Korea, Myanmar, Cuba, Venezuela en Nicaragua, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo, Ethiopië, Somalië, Zuid-Soedan en Zimbabwe.
De nieuwe secretaris-generaal van de NAVO, Mark Rutte – die in oktober het stokje overneemt van Jens Stoltenberg – pleit ervoor dat alle 32 lidstaten van de alliantie zich verplichten om deel te nemen aan militaire operaties buiten het grondgebied van de alliantie.

Met betrekking tot die militaire beleidseis benadrukte de Hongaarse premier Viktor Orban dat Hongarije “een overeenkomst zou willen sluiten met de toekomstige secretaris-generaal die Hongarije niet zou dwingen om deel te nemen aan militaire NAVO-operaties tegen de Russen in Oekraïne, ondanks het feit dat Hongarije lid is van de NAVO”.

Vooruitlopend op een dergelijke mogelijkheid in de toekomst, gaf de vice-voorzitter van de Russische Nationale Veiligheidsraad, Dmitry Medvedev, een ongekende waarschuwing af aan het door de VS geleide NAVO-blok voor het geval ze troepen zouden inzetten in Oekraïne. Medvedev verklaarde dat “de inzet van buitenlandse troepen in Oekraïne zou leiden tot een gevaarlijke escalatie”. Hij zei dat alle NAVO-soldaten als vijandelijke strijders zouden worden behandeld: “We mogen geen gevangenen nemen! De hoogste beloning moet worden gegeven voor elke gedode NAVO-soldaat.”

Is het mogelijk om de oorlog in Oekraïne in 24 uur te beëindigen?

Donald Trump beloofde in januari 2023 voor het eerst om “de oorlog in Oekraïne binnen 24 uur te beëindigen” en hij heeft zijn belofte sindsdien een paar keer herhaald. Hoewel hij weinig details gaf. Trump zegt dat hij Oekraïne zou aansporen om de Krim en de Donbass op te geven in ruil voor een vredesakkoord. Dit kwam in grote lijnen overeen met de informatie die in maart 2024 werd verstrekt door Orban uit Hongarije, die suggereerde dat Trump van plan was om de oorlog te beëindigen door te dreigen alle Amerikaanse steun aan Kiev in te trekken.

Bovendien richtte Trump in zijn eerste “onderhandelingstactiek” de volgende woorden aan het adres van de Russische Federatie. Hij dreigde “de [Oekraïners] meer te geven dan ze ooit hebben gekregen, als dat nodig is” om het Kremlin te dwingen de regeling te accepteren.

In een impliciete reactie op het aanbod van Trump om het Oekraïense conflict binnen 24 uur te beëindigen, antwoordde de Russische VN-ambassadeur Vassily Nebenzia dat “de Oekraïense crisis ingewikkeld was en niet in één dag kon worden opgelost.” Hij gaf verder geen commentaar op de opschepperige bewering van Trump.

De onwettige Oekraïense president Zelensky (hij stelde de geplande verkiezingen in maart uit) heeft de afgelopen week of zo laat erkend dat vredesonderhandelingen nodig zijn. De voormalige Britse premier Boris Johnson vertelde Zelensky naar verluidt na zijn ontmoeting met Trump over de onvermijdelijkheid van het afstaan van de Krim aan Rusland.

Interessant genoeg zei Orban na een ontmoeting met Zelensky in Kiev en Poetin in Moskou dat de standpunten van Oekraïne en Rusland “heel ver van elkaar af lagen”.

In een brief aan de leiders van de Europese Unie beschreef Orban dat Trump “goed onderbouwde plannen” had voor vredesonderhandelingen tussen Rusland en Oekraïne. Hij was van mening dat de EU de directe diplomatieke communicatie met Rusland zou moeten heropenen en “onderhandelingen op hoog niveau” met China zou moeten beginnen in de zoektocht naar een vreedzame oplossing voor de oorlog. Zijn suggesties werden koud onthaald, mogen we aannemen, niet alleen omdat dit alles een opgelegde vrede voor Oekraïne impliceerde.

Terwijl hij benadrukte dat hij bereid was tot gesprekken, wees Poetin erop dat elk vredesplan dat door een toekomstige regering-Trump zou worden voorgesteld, de realiteit ter plaatse zou moeten weerspiegelen.

Als we er heel optimistisch van uitgaan dat Trump de onderhandelaars van Rusland en Oekraïne ertoe brengt akkoord te gaan met territoriale compromissen, blijven er netelige kwesties over als demilitarisering en denazificatie. Deze voorwaarden vereisen effectieve garanties en toezicht. Rusland kan de wedergeboorte van nazi’s in Oekraïne niet negeren, ondanks de uitgebreide heropvoedingsprogramma’s van de Sovjet-Unie en het sturen van een paar honderdduizend nazi-collaborateurs naar de goelags na de Tweede Wereldoorlog.

Naar alle waarschijnlijkheid zou de Europese Unie niet welwillend tegenover Trump en Rusland staan. Hoe zou het naar hun zin kunnen zijn om de VS vrede in Europa te zien bereiken zonder hun deelname?

Amerikaanse wereldwijde dominantie ongeacht wie er in het Witte Huis zit

Trump dreigt regelmatig dat de VS de NAVO zal verlaten of het blok niet zal verdedigen in een mogelijke confrontatie met Rusland als de Europese leden niet minimaal 2 procent van het nationale BBP uitgeven aan defensie.

Daarnaast geven de publieke opmerkingen van Trumps vicepresidentiële running mate J.D. Vance aan dat een mogelijke Trump-regering hetzelfde doel op het gebied van buitenlands beleid nastreeft als elke andere regering, namelijk een unipolaire wereld die gedomineerd wordt door de Amerikaanse hegemonie. Bij zijn nominatie als vice-presidentskandidaat prees Vance de Amerikaanse exclusiviteit. Een paar dagen later verwoordde hij zijn visie op het buitenlands beleid als “Amerika eerst met een Israëlische uitzondering”. Zijn aanname van Amerikaanse exclusiviteit kan worden gezien in zijn onzorgvuldige behandeling van Oekraïne. Tijdens een interview met voormalig Trump-adviseur Steve Bannon zei Vance: “Ik moet eerlijk tegen je zijn, het kan me niet echt schelen wat er op de een of andere manier met Oekraïne gebeurt.”

Komt er vrede in Oekraïne en zo ja, wat voor vrede?

Er kunnen enkele aanwijzingen worden gevonden over de motieven van de VS in de wereldpolitiek voor een toekomstige regering-Trump. Zo wordt ons verteld door J.D. Vance in een interview met Fox News dat “wat president Trump beloofd heeft te doen, is naar binnen te gaan, te onderhandelen met de Russen en de Oekraïners, dit snel af te ronden zodat Amerika zich kan richten op het echte probleem, namelijk China. Dat is de grootste bedreiging voor ons land en we zijn er volledig van afgeleid.”

De vraag die overblijft is hoe Trump het Oekraïense conflict gaat beëindigen, als hij dat al gaat doen. Trump is een te slimme politicus om niet te weten dat een slimme leider als Poetin de gebieden die hij in handen heeft niet zomaar opgeeft. De sleutel tot de onderhandelingsstrategie van Trump is het uitoefenen van enorme druk op Oekraïne om zijn eisen op te geven.

In 2023 erkende Trump dat Rusland uiteindelijk “heel Oekraïne zou overnemen.”
Het maakt niet uit in hoeverre de onwettige president Zelensky klaar is voor dergelijke schokkende concessies – zelfs als we de situatie ter plekke weerspiegelen. Zelensky zal naar alle waarschijnlijkheid proberen om ze op zijn minst gedeeltelijk af te wijzen, omdat hij dan politiek failliet zou lijken in de ogen van zijn eigen volk en het Westen.

In een dergelijk scenario zal Zelensky, in een poging om het onvermijdelijke uit te stellen, waarschijnlijk meer hulp (inclusief militaire hulp) zoeken bij West-Europese bondgenoten.

Het belangrijkste feit dat we ons onder de huidige omstandigheden moeten realiseren is dat Europa, buiten Oekraïne en Rusland, in het geheel niet meespeelt in de berekeningen van Trump. Zijn zelfopgelegde taak is om Europa de rug toe te keren en het leiderschap van de VS wereldwijd op te leggen. Als West-Europeanen militair betrokken raken bij Oekraïne, zullen ze zich blootstellen aan een dreun van het Russische leger. Het zal een harde klap zijn.

Een laatste woord

Bij de speculaties over de uitkomst van Trumps vredesmissie in Oekraïne moet rekening worden gehouden met de onheilspellende visie van de gerespecteerde politieke denker Aleksandr Dugin op de toekomst van Oekraïne.

Dugin stelt: “Er was een tijd dat Rusland een tweestatenoplossing in Oekraïne had kunnen accepteren – waarbij de oostelijke helft Russisch zou worden en de westelijke helft een onafhankelijk land zou blijven onder westerse invloed. Ik acht dit onmogelijk na dit bloedvergieten, na het niveau van haat en moorden en woede aan beide kanten. We bevinden ons dus in een situatie waarin Oekraïne in de toekomst ofwel zal ophouden te bestaan en deel zal gaan uitmaken van Zuid- en West-Rusland, ofwel er geen Rusland zal zijn. Geen Rusland zoals het nu is. Het probleem is dat er ook een derde mogelijkheid is, waarbij er niemand zal zijn. Noch Rusland, noch Oekraïne, noch de mensheid, noch het Westen. De nucleaire optie, met andere woorden.”

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Het Westen is verdoemd, zegt de realistische professor op het gebied van buitenlands beleid

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: