Importheffingen paniek: waarom zoveel mensen vasthouden aan de kanker van het globalisme

Vorige week na de aankondigingen van Donald Trump’s “Liberation Day” kelderde de Dow Jones Index met ongeveer 4000 punten en de wereldwijde paniek was voelbaar. Sociale media stonden bol van nerveuze neezeggers aan beide kanten van het gangpad – de linkse partijen zijn in paniek maar juichen ook omdat ze denken dat crashende markten zullen leiden tot publieke steun voor de wakkere communistische brigade. Een deel van de conservatieven is ook in paniek, maar daar kom ik zo op…

Mijn reactie? Eindelijk wordt deze farce van een markt geconfronteerd met een correctie en krijgen mensen een klap in het gezicht met vijf vingers van de realiteit! Ik juich de gebeurtenis toe omdat het iets is wat jaren geleden al had moeten gebeuren. De meeste sceptici hebben het mis over de tarievenkwestie, vooral omdat ze denken dat de aandelenmarkt er toe doet. Dat is niet zo. Mensen zijn ook doodsbang voor importheffingen omdat ze denken dat globalisme er toe doet. Dat is niet zo, schrijft Brandon Smith.

Dit standpunt kan degenen die nu zwaar geïnvesteerd zijn van streek maken, maar ik zou willen beweren dat ze het macrobeeld missen en dat ze de situatie moeten bekijken vanuit een positie van onvermijdelijkheid. Importheffingen en het einde van het globalisme zijn een noodzakelijke uitkomst. Dit is waarom we niet bang moeten zijn voor de maaier…

Aandelen zijn irrelevant totdat de marktmanipulatie stopt

Het verhaal op sociale media (van critici aan beide kanten) is dat Trump onbewust de Amerikaanse economie vernietigt om buitenlandse handelspartners te ergeren omdat zij meer van ons krijgen dan wij van hen. Ik kan niet spreken over de motieven van Trump omdat ik geen helderziende ben, maar ik kan wel zeggen dat het onmogelijk is voor Trump om de economie te vernietigen. Waarom? Omdat die de afgelopen twee decennia (sommigen zouden zeggen langer) al vernietigd is door de Federal Reserve en vorige regeringen.

De economie was er slecht aan toe toen Biden zijn functie neerlegde. Er is eigenlijk niets veranderd, behalve dat de aandelen niet langer kunstmatig worden ondersteund (we zullen zien hoe de Fed reageert).

Sinds de crash van 2008, toen de markten in het correctiegebied kwamen, is de centrale bank steeds tussenbeide gekomen om een natuurlijke ommekeer te voorkomen. Ze drukken tientallen biljoenen dollars in fiat uit het niets en pompen dat vervolgens in banken en internationale bedrijven om de boel nog even op te krikken.

De Dow Jones won meer dan 15.000 punten in minder dan vier jaar na de eerste covid-crash in 2020 (dit is ongehoord in een normale economie). AL deze winsten zijn direct verbonden met stimuleringsprogramma’s en daaropvolgende inflatie geïnitieerd door de Federal Reserve (onder andere door middel van de carry trade van yen en het terugkopen van aandelen). Ze hebben aandelen gemanipuleerd in een toestand van eeuwigdurende inflatiewinsten – Maar er is een afrekening gekomen in de vorm van stagflatie en die doodt Amerika langzaam.

Als aandelen niet kunnen overleven zonder een constante stroom van gerecycled fiat om ze overeind te houden, dan zijn de markten niet echt. Ik stel voor dat de Dow Jones nog minstens 10.000 punten moet dalen voordat de waarderingen weer een beetje realiteitszin krijgen, en dan ben ik nog royaal. Enige deflatie is nodig om de betaalbaarheid terug te brengen.

Een economie gebaseerd op inflatie, illusie en comfortabele onwetendheid is een kernbom die op ontploffen staat te wachten. Er zijn veel conservatieven die dit probleem goed begrijpen, maar zelfs sommigen van hen gaan vandaag uit hun dak omdat ze ook liever niet geconfronteerd worden met de gevolgen van de schijnvertoning die nu aan het licht komt.

Ze zouden beter moeten weten.

Ik hoor Republikeinse en Libertarische commentatoren de “Everything Bubble” al lange tijd aanklagen, maar veel van deze mensen klampen zich als zeepokken vast aan de fantasie dat er een wondermiddel is. Crypto gaat ons redden (nee, dat doet het niet). Verkiezingen winnen gaat ons redden (nee dat gaat het niet). Revolutie gaat ons redden (niet op korte termijn). Goud gaat ons redden (nogmaals, niet op korte termijn). Er is geen scenario waarin we de pijn van een financiële hervorming kunnen vermijden. Er is geen wondermiddel, dus wacht niet langer op een oplossing.

Aandelen zijn geen indicator voor economische gezondheid

Aandelen zijn geen leidende indicator van economische gezondheid en het is moeilijk om een geval te vinden waarin een crash ooit de directe oorzaak van een crisis is geweest in plaats van een symptoom van iets groters. Aandelen zijn in feite een vertragende indicator van problemen die allang opgemerkt hadden moeten worden.

Bij bijna elke grote aandelencrash in de moderne geschiedenis (inclusief de crash van 1929) waren er voldoende tekenen dat de economie in verval was, maar die tekenen werden weggewuifd. Als je hebt gewacht op een crash om je te vertellen dat het tijd is om de financiële gezondheid van onze natie onder de loep te nemen, dan ben je blind geweest.

De meeste mensen geven niets om de markten

De rijkste 10% van de Amerikanen bezit 93% van alle aandelen. Slechts 21% van de Amerikaanse gezinnen bezit rechtstreeks aandelen. Nog eens 40% bezit ten minste enkele aandelen indirect via pensioenprogramma’s, maar hun bezit is klein – bijna onbeduidend. Wie geeft er eigenlijk om aandelen? De overgrote meerderheid van de bevolking niet. Ze zien aandelenindexen misschien als een indicator van economische stabiliteit (dit is een onjuiste veronderstelling), maar ze staan nu niet te springen om hun portefeuilles aan te passen.

In termen van marktspelers profiteren wereldwijde bedrijven en banken het meest van de bemoeienis van de overheid en de centrale banken met aandelen, niet Joe Dirt of Jane Dirt die van maand tot maand moeten zien rond te komen, hopend op een bescheiden huis en een klein bedrag in een 401K. Is dit een verschrikkelijke aanklacht tegen “kapitalisme” en vrije markten? Nee. Mijn punt is dat de meeste mensen die zich druk maken over de invoerrechten en de markten over het algemeen mensen zijn met grote investeringen of een politieke agenda.

Er zijn mensen die beweren dat “wij allemaal” ons zorgen moeten maken over aandelen omdat wanneer bedrijven waarde verliezen in hun aandelen, ze uiteindelijk werknemers moeten ontslaan om het verschil goed te maken. Dit argument veronderstelt dat deze bedrijven dat toch al niet zouden doen. Deflatie is niet de enige boeman die er is. Inflatie leidt ook tot ontslagen, zoals we de afgelopen jaren hebben gezien. Kunstmatig opgeblazen aandelen zijn GEEN schild tegen massaal banenverlies.

Importheffingen zijn geen belasting voor de burgers, ze zijn een belasting voor wereldwijde bedrijven

Ik word een beetje moe van mensen die voortdurend internationale conglomeraten verdedigen alsof ze slachtoffers zijn. Aan de libertarische kant zijn er een aantal goedbedoelende sceptici die suggereren dat tarieven “ongrondwettelijk” zijn omdat ze symbool staan voor belasting zonder vertegenwoordiging. Dit is onjuist. Invoerrechten zijn geen belasting op het publiek. Ze zijn geen belasting op buitenlandse economieën. Het is een belasting op wereldwijde bedrijven en de buitenlandse goederen die ze importeren.

Zoals ik vorige maand opmerkte in mijn artikel Handelsoorlog: Tarieven zijn nodig om het globalisme te verslaan, maar ze hebben een prijs, heeft de libertaire kant van de vrijheidsbeweging de neiging om bedrijven en globalisme te aanbidden als de ultieme uitdrukking van vrije markten. Ergens langs de lijn werden ze bedrogen.

Bedrijven zijn socialistische constructies die alleen bestaan met een overheidshandvest en speciale bescherming. De reddingsoperaties op de markt zijn een perfect voorbeeld van hoe bedrijven die failliet hadden moeten gaan, in leven werden gehouden door hun partnerschap met de overheid.

Eerlijk gezegd kan het me niet schelen dat ze belasting moeten betalen voor het importeren van buitenlandse goederen en het exporteren van Amerikaanse banen. Dat is een goede zaak. Als ze de belasting willen opheffen, hoeven ze alleen maar de productie en banen terug te brengen naar de VS. Het is niet alsof ze geen opties hebben.

Amerikanen kunnen ook kopen van kleinere lokale producenten om prijsstijgingen te vermijden. Plotseling is het speelveld waarin internationale bedrijven een oneerlijk voordeel krijgen een beetje gelijker en keert de concurrentie terug. DAT is een vrije markt, in tegenstelling tot wat we nu hebben.

Globalisme is niet onvermijdelijk

Importheffingen lijken misschien een grof wapen tegen de machinaties van het globalisme – Zoals zoveel sceptici als papegaaien herhalen: “Trump gebruikt een bijl terwijl hij een scalpel zou moeten gebruiken…Squawk!!!”.

Dit gaat niet over Trump, dus laten we hem even opzij zetten. Overweeg in plaats daarvan wat globalisme werkelijk is: een systeem dat doet alsof het de mensheid ten goede komt, terwijl het stilletjes zoveel mogelijk rijkdom uit de middenklasse laat wegbloeden. Vervolgens wordt dat geld in de kas van een klein percentage elites gestopt. Globalisme is een machine voor de overdracht van rijkdom en eigendom.

Het directe resultaat is een historische welvaartskloof waardoor 30% van al het geld in handen is van 1% van de bevolking. De onderste 50% van de bevolking bezit een lachwekkende 2,6% van de wereldwijde rijkdom en het probleem wordt alleen maar erger.

In termen van “vrije handel” en de toeleveringsketen, maakt onderlinge afhankelijkheid alle naties zwak door ze te dwingen afhankelijk te zijn van andere landen voor belangrijke grondstoffen en basisbenodigdheden. Ze hebben een systeem opgezet dat het moeilijk maakt om weg te lopen. Vrijheid van globalisme betekent isolatie van vooraf vastgestelde toeleveringsketens.

Degenen die zeggen dat importheffingen een aanval zijn op onze bondgenoten en handelspartners, zijn dom. Ten eerste zijn veel van deze landen NIET onze bondgenoten. Europa in het bijzonder wordt met de dag totalitairder, gooit mensen in de gevangenis voor online meningsuiting en politieke tegenstanders in de gevangenis omdat ze de massa-immigratie willen stoppen. Waarom zouden we bondgenoten of handelspartners zijn met mensen die met plezier elke waarde die ons dierbaar is vernietigen?

En waarom is de Amerikaanse consument de melkkoe voor de rest van de wereld geworden? Waarom zijn andere landen zo afhankelijk van ons om hun producten te kopen? Het narratief is dat Amerikanen door MOETEN gaan met het consumeren van exportproducten van buitenaf en plichtsgetrouwe betaal-varkens moeten blijven, want als we dat niet doen, betekent dat dat we de oorlog verklaren? Ja natuurlijk, ik denk het niet.

Tot slot, als invoerrechten niet werken of een destructieve praktijk zijn, waarom heffen zoveel landen dan invoerrechten op Amerikaanse goederen? Zij mogen een handelsbalans afdwingen, maar wij niet?

Globalisme is een kankergezwel en moet toegestaan worden om te sterven

Waar critici echt bang voor zijn, is de dood van het globalisme. Niet omdat ze zo dol zijn op de ideologie; veel van hen haten het globalisme en waar het voor staat. Ze zijn eerder bang omdat ze verslaafd zijn aan het schamele comfort dat het systeem biedt en ze weten dat onafhankelijkheid (ontgifting) met pijn gepaard gaat.

Het betekent hard werken en opoffering, maar ook een generatiestrijd doormaken die veel van ons vraagt terwijl er geen garantie is dat we ooit voordelen zullen zien tijdens ons leven. Amerikanen maken zich tegenwoordig steeds minder zorgen over de wereld die hun kinderen zullen erven. Ze lijken alleen te geven om hun onmiddellijke geluk. Sommige Amerikanen zouden alles opofferen, inclusief hun vrijheden, alleen maar om een ongemakkelijke crisis te vermijden.

Als aandelenmarkten er niet toe doen, raad eens? Je geluk doet er ECHT niet toe.

Dit is voor het overleven van de soort, mensen. Uiteindelijk zal de golf waarop we drijven op de kust neerstorten. Globalisme is een kankergezwel op onze wereld. Of we stappen eruit en doden het of we zullen elk decennium meer lijden terwijl onze kinderen opgroeien zonder enig besef van wat welvaart betekent.

Ja, conservatieven zullen de schuld krijgen – Nieuwsflits: ze gingen ons sowieso de schuld geven

Conservatieven en voorstanders van vrijheid zullen de schuld krijgen van elke economische instabiliteit die het gevolg is van het economische beleid van Trump. Ik heb hier al JAREN voor gewaarschuwd. Ik waarschuwde ervoor aan het begin van de eerste termijn van Trump in 2016. Ik zei dat Trump de “volgende Herbert Hoover” zou worden genoemd, dat zijn importheffingen zouden leiden tot chaos op de markten en waarschijnlijk ook in de dollar. Ik waarschuwde dat, bij uitbreiding, alle conservatieven zondebokken zouden zijn voor een crisis die de globalisten eigenlijk hebben gecreëerd.

Destijds geloofde ik dat de belangrijkste taak van de vrijheidsbeweging was om ervoor te zorgen dat de schuld bij de centrale banken, internationale bedrijven en NGO’s werd gelegd. Nu ben ik er niet meer zo zeker van dat de optiek er toe doet. Het establishment zal ons hoe dan ook de schuld geven en mensen zullen hen geloven of het niet met hen eens zijn, puur gebaseerd op politieke loyaliteit, niet op feiten. Als het eindresultaat de dood van het globalisme is, dan is het het risico waard.

Er zal onzekerheid zijn en de vijand zal proberen voordeel te halen uit de crisis en de publieke angst om hun éénwereldsysteem en éénwereld digitale munt te promoten. Dit betekent gewoon dat ze uit de vergelijking moeten worden verwijderd voordat ze de situatie kunnen gebruiken om meer macht te krijgen. Interpreteer dat zoals je wilt.

Natuurlijk is dit misschien allemaal voorbarig. De meeste buitenlandse regeringen haasten zich al naar de onderhandelingstafel om een gunstiger handelsbeleid aan te bieden. Misschien zullen de importheffingen van Trump van korte duur zijn, zal de paniek van voorbijgaande aard zijn en zal de productie in Amerika weer opbloeien. Dat is zeker mogelijk, maar ook weer niet zonder pijn op de korte termijn.

Mijn vermoeden is dat de tarievenkwestie slechts een van de vele “crisis”-scenario’s is die zich de komende jaren zullen afspelen. En hoe meer het globalisme ontspoort, hoe meer de elites zullen proberen om wraak te nemen. We moeten bereid zijn om dit te doorstaan en door te gaan. Zelfs als de importheffingen erin slagen om de binnenlandse productie terug te brengen, zal de wereldorde nog steeds dramatisch verstoord worden. We kunnen er bang voor zijn of we kunnen het zien als een kans om Amerika en de wereld te zuiveren van een parasitair systeem dat ons al tientallen jaren teistert.

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Het is allemaal een spel: beide ‘kanten’ dienen dezelfde meester, namelijk een Luciferiaans beestensysteem dat wordt aangedreven door technocratie en AI

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: