Geert Wilders: Geen land kan overleven zonder diepgewortelde traditie en patriottisme

Patriottisme, zei Margaret Thatcher ooit, is één van de “pijlers van grootsheid” van een natie.

Vandaag is het precies vijftig jaar geleden dat Mrs. Thatcher de leider werd van de Britse Conservatieve Partij. Zij is een van de politici die mij het meest heeft geïnspireerd. Ze was een gepassioneerde vrijheidsstrijder en patriot, en ze begreep dat een land niet kan overleven als het niet meer geworteld is in zijn traditionele waarden, schrijft Geert Wilders.

“Patriottisme,” zei Thatcher, ”betekent dat we de geschiedenis van een natie koesteren en ons zorgen maken over haar toekomst, lang nadat we er zelf niet meer zijn. Het betekent dat we bereid zijn om offers te brengen ter wille van ons land en de dingen waar het voor staat. Neem het weg en grootsheid vervalt; nationale vrijheid, zelfs nationale overleving komt in gevaar.”

Vandaag de dag leven we in verbazingwekkende tijden, vol optimisme voor de toekomst. In mei zal ik spreken op de CPAC-conferentie in Boedapest, Hongarije. Het thema is “Het tijdperk van de patriotten is begonnen.” En zo is het! In Amerika heeft Donald Trump een ommekeer in de politiek ingeluid. Hij verricht een politiek wonder dat nauwelijks een jaar geleden bijna onmogelijk leek: Het gelijktijdig terugdringen van wokeïsme en illegale immigratie.

In Europa gaan we hetzelfde doen. De grondwet van Amerika staat Trump toe om meteen zijn politieke stempel op het land te drukken. In mijn eigen land, Nederland, zijn we, net als in de meeste andere Europese landen, verplicht om coalitieregeringen te vormen en compromissen te zoeken. Onze besluitvormingsprocessen duren langer – veel te lang naar mijn mening. Maar laat er geen twijfel over bestaan: ook in Europa komt er een einde aan wokeisme en illegale immigratie. De overwinning van Trump werkt als een versneller van patriottisme aan beide zijden van de Atlantische Oceaan.

In het hele Westen is onze nationale identiteit geworteld in joods-christelijke waarden. Zowel het wokeïsme als het multiculturalisme ondermijnen deze identiteit. De strijd tegen het wokeïsme en tegen massa-immigratie zijn twee kanten van dezelfde medaille. Het is dezelfde strijd. En het is een existentieel gevecht.

Het wokeïsme reduceert de identiteit van een individu tot de kleur van zijn huid of zijn seksuele voorkeur – weg van wat traditioneel onze identiteit definieert: onze relatie met onze familie, met onze buurt en met de natie waarin we geboren zijn. Het wokeïsme herdefinieert identiteit tot iets dat in wezen egocentrisch en subjectief is, terwijl identiteit traditioneel wordt gedefinieerd in relatie tot anderen: een objectieve trouw aan familie en natie.

Je hoeft geen praktiserend christen te zijn om de diepe waarheid te erkennen van wat de 13e eeuwse filosoof en theoloog Thomas van Aquino schreef: “De principes van ons zijn en regeren zijn onze ouders en ons land, die ons geboorte en voeding hebben gegeven. Daarom is de mens, na God, vooral schatplichtig aan zijn ouders en zijn land.”

De slogan voor de Europese CPAC-conferentie in mei volgend jaar is: “God, Vaderland, Familie.” Margaret Thatcher zou het daar ongetwijfeld mee eens zijn geweest, net als Ronald Reagan, Donald Trump en Thomas van Aquino. We staan in een eeuwenoude traditie en treden in de voetsporen van reuzen.

De andere dodelijke vijand van onze identiteit is massa-immigratie en multiculturalisme. Deze vijand wil onze identiteit vernietigen door de samenstelling van onze buurten en naties radicaal te veranderen. Hij overspoelt ons met immigranten uit vreemde culturen in aantallen die nooit geassimileerd kunnen worden.

Dit is wat Angela Merkel deed in 2015, toen ze de grenzen van Duitsland en Europa wijd opengooide voor miljoenen buitenlanders. “Wir schaffen das – wij kunnen het,” zei Merkel. Vandaag probeert Friedrich Merz, de nieuwe leider van de Duitse christendemocraten, wanhopig afstand te nemen van Merkel omdat – wie had dat gedacht! – Duitsland er jammerlijk niet in is geslaagd om het te “kunnen.” Later deze maand zullen de Duitse kiezers dit overduidelijk maken.

Zowel het wokeïsme als het multiculturalisme vinden hun wortels in de ideeën van de zogenaamde Frankfurter Schule, een groep marxistische filosofen die zich in de jaren 1930 in de Verenigde Staten vestigden. Daar gingen ze het liberale denken domineren, niet zozeer door marxistische antikapitalistische economische hervormingen te bepleiten als wel door het pushen van social engineering.

De val van de Sovjet-Unie en haar satellieten in de jaren 1980 betekende de dood van het marxisme als economische theorie. De huidige linksen, beïnvloed door de ideologen van de Frankfurter Schule, richten zich op het veranderen van de morele en culturele fundamenten van de Westerse samenleving. Ze pleiten ervoor om de staat te gebruiken als een radicaliserende culturele kracht die de traditionele Westerse cultuur en de Christelijke moraliteit waarop die gebaseerd is, wil vernietigen.

De Amerikaanse Democratische Partij en de belangrijkste politieke partijen in Europa zijn gekaapt door deze ideeën. Afgelopen november heeft het Amerikaanse volk heel duidelijk gemaakt dat ze dat niet zullen tolereren. Ook in Europa stromen de kiezers massaal naar patriottische partijen, zoals mijn eigen Partij voor de Vrijheid (PVV) in Nederland.

Dit is wat wij geloven

Opmerkzame zogenaamde “klassieke liberalen” zijn zich er altijd van bewust geweest dat vrijheid en democratie niet kunnen bestaan zonder een traditionele morele orde. De mentor van Margaret Thatcher, Nobelprijswinnaar Friedrich von Hayek, die ook Ronald Reagan sterk beïnvloedde, was een klassiek liberaal precies omdat hij een traditionalist was die geloofde dat tradities de wijsheid, de levenservaring en de kennis bevatten van de generaties die ons voorgingen en die zeker niet dommer waren dan wij.

Er was een beroemd moment tijdens een beleidsvergadering van haar partij, waar Mrs. Thatcher een exemplaar van Hayeks Vrijheidsgrondwet op tafel smeet en verklaarde: “Dit is wat wij geloven!”

Al in 1922 wees Hayek’s eigen mentor, Ludwig von Mises, erop dat het socialisme alleen kan gedijen als individuen geatomiseerd zijn en losgekoppeld van de banden met wat hen identificeert. Wanneer het gezin verdwijnt, schreef Mises, “wordt de maatschappij alleen nog maar geconfronteerd met afzonderlijke individuen. Er blijft niets anders over dan het individu en de staat.” Ronald Reagan bracht in feite dezelfde boodschap over toen hij in 1984 tijdens een gebedsontbijt in Dallas, Texas, tegen de Amerikaanse natie zei: “Als we vergeten dat we één natie onder God zijn, dan zullen we een natie zijn die ten onder gaat.”

Het is belangrijk om vast te houden aan God – onze Joods-Christelijke beschaving – vaderland en familie. Zij vormen het fundament van een vrije samenleving. Daarom moeten we ze verdedigen. In zijn Ludwig von Mises Memorial Lecture aan Hillsdale College in 1977 zei Ronald Reagan het volgende: “Vrijheid is iets dat niet kan worden doorgegeven in de bloedstroom, of genetisch. En het is nooit meer dan één generatie verwijderd van uitsterven. Elke generatie moet leren hoe ze haar moet beschermen en verdedigen, anders is ze voor lange tijd verdwenen.”

Een halve eeuw na het begin van de opkomst van mevrouw Thatcher aan de macht, is het gepast om haar wijze woorden en politieke nalatenschap te herdenken. President Trump eert haar politieke nalatenschap en ik ook: Laten we de vrijheid herstellen, het wokeïsme uitroeien en de massa-immigratie stoppen.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Wilders: Omvolking is een nazi-complottheorie

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: