De gebeurtenissen die zich sinds 2020 hebben voorgedaan, hebben mij meer dan ooit verplicht om een overzicht te nemen van de plaats waar de mensheid zich vandaag bevindt, schrijft Paul Cudenec.
En mijn recente lezing van Fredy Perlman, naast mijn onderzoek naar de globalistenmaffia en hun verfoeilijke “ontwikkelings“-agenda die tot de Grote Reset heeft geleid, heeft bij mij een enigszins verontrustende nieuwe indruk achtergelaten.
Ik heb nu het gevoel dat ik geboren ben in, en mijn hele leven heb doorgebracht binnen, een misdaad!
Ik ben natuurlijk niet de dader van deze misdaad, en ik ben ook niet meer slachtoffer dan iemand anders.
De benadeelde partij is de hele mensheid en alle andere wezens met wie wij deze wereld delen.
Wij worden allen gereduceerd tot objecten, menselijk of natuurlijk kapitaal, dat alleen maar geschikt is om de dood-ogende totalitaire globalisten hebzucht-machine te voeden.
Het leven zelf wordt aangevallen, het leven en al de vreugde en het gevoel van welzijn dat daarmee gepaard gaat.
Het leven wordt verstikt, verkracht, gemarteld, met vergif ingespoten, in stukken gehakt, tot pulp verwerkt.
Het cruciale punt hier is dat dit niet zomaar een verschijnsel is dat willekeurig ontstaan of geëvolueerd is; dit is meer dan een voortdurende ramp.
Het gaat hier om een proces dat al vele eeuwen lang doelbewust gepland, gemanipuleerd en uitgebreid wordt.
Het leven sterft niet, het wordt vermoord.
Het wordt vermoord door een vileine kliek van filantropen wier enige “waarde” bestaat in de exponentiële toename van hun eigen rijkdom en macht.
Bovendien hebben deze intrigerende gangsters hun uiterste best gedaan om niet alleen hun eigen identiteit te verbergen, maar zelfs het feit dat er een moordpartij aan de gang is.
Zij hebben een bouwwerk van bedrog gebouwd waarin alles wat zij doen wordt voorgesteld als “vernieuwend” en “vooruitziend”, als de noodzakelijke en prijzenswaardige vooruitgang van iets wat zij graag progressie noemen.
Het gevolg van deze leugen is natuurlijk, dat iedereen die hun zogenaamd weldoende doelstellingen in twijfel trekt, automatisch als slecht of krankzinnig wordt beschouwd.
Op het moment dat wij wakker worden voor de verschrikking van wat er om ons heen gebeurt en ons beginnen uit te spreken, worden wij uitgescholden, bespot, beledigd, bedreigd, aan de schandpaal genageld.
Elk aspect van de aan de gang zijnde misdaad, laat staan de hele verachtelijke zaak, aanwijzen en aanvechten, maakt ons tot “extremisten”, “subversieve elementen”, “mafkezen”, “samenzweringstheoretici” of zelfs “terroristen”.
Wij lopen het risico onderzocht, geïntimideerd of gevangengezet te worden, onze baan en onze vrienden te verliezen, gebrandmerkt, besmeurd en uitgestoten te worden.
Uit praktische overwegingen beginnen wij dus op te passen met wie wij praten, wij verbergen onze sporen, koesteren anonimiteit, zwakken in bepaald gezelschap onze standpunten af.
Gaslighted door de misdadigers die over ons heersen, eindigen wij uiteindelijk als criminelen, doen ze alsof wij degenen zijn die iets te verbergen hebben, degenen met een slecht geweten!
Als wij niet opletten, lopen wij het risico de etiketten te omhelzen die zij ons opplakken, ons op te sluiten in politieke en culturele getto’s, ons af te snijden van de rest van de samenleving en van hoognodige potentiële bondgenoten.
Nu de misdadigers op het punt lijken te staan de mensheid in een onvoorstelbare toestand van abjecte slavernij te duwen, terwijl zij de natuurlijke wereld uitroeien met hun beheersingsmechanismen, heeft het geen zin zich in safe spaces te verschuilen, heeft het geen zin om te blijven dralen.
Het stadium is duidelijk bereikt waarin wij allen de voorzichtigheid in de wind moeten gooien, ons moeten bevrijden van twijfel en angst.
Wij moeten de zekerheid omarmen dat wij de kracht van het licht en de waarheid vertegenwoordigen tegenover de duistere ziekte van de psychopaten en hun leugens.
Onze morele en spirituele self-empowerment zal ons in staat stellen om samen de helderheid en de moed te vinden om de misdadigers, die alles vernietigen wat goed en levend is, rechtstreeks te confronteren.
Wij weten wie zij zijn, wij weten wat zij doen en wij weten dat als wij bereid zijn alles te geven – werkelijk alles! – wij de collectieve macht hebben om op te staan en voor eens en voor altijd de dodelijke greep van deze moorddadige geld-maffia af te werpen.
Gewoon niet meedoen aan het grote experiment. De keuze is aan jou.
https://zonderreden.substack.com/p/the-vax-and-its-real-purpose
“Het stadium is duidelijk bereikt waarin wij allen de voorzichtigheid in de wind moeten gooien, ons moeten bevrijden van twijfel en angst.”
Ik spreek mij al 2 jaar uit, mijn kinderen ook. Op een vriendelijke manier. Dan zei ik bijvoorbeeld: “ik merk dat de situatie jou beangstigt. Mij beangstigt de situatie niet, maar het ‘vaccin’ wel. Even goede vrienden en als alles achter de rug is zoeken we elkaar weer op en drinken we weer samen koffie. 9 van de 10 mensen die ik op een dergelijke manier aansprak gaf aan dat zij mij graag wilden blijven ontmoeten, maar dat ze graag wel afstand van 1,5 meter in acht wilden nemen. Dat heb ik gerespecteerd.
Ik en mijn kinderen hebben ons nooit verscholen, maar schreeuwden het van de daken dat wij niet meedoen. Daar is lef voor nodig, want inderdaad, sommigen reageren hier niet positief op. Veel van hen zijn echter vooral verbaasd. Omdat wij nu niet bepaald bekend staan als asociaal, integendeel. Het verwarde hen. Ik heb mij in de afgelopen 2 jaar dus ook niet eenzaam gevoeld (ook al ben ik zowel vrienden als familie verloren, ik kreeg er anderen in mijn leven voor terug) en mijn kinderen namen gewoon vrienden mee naar huis of gingen bij de ander spelen. Blijf bij jezelf. Geloof in jezelf. Het straalt kracht uit. De rest volgt. Of blijft achter. Ik ben er in ieder geval van overtuigd dat onze interpretatie van “je doet het voor de ander’ ervoor gezorgd heeft dat meerdere mensen in onze omgeving het ‘vaccin’ toch niet genomen hebben of het bij 1 hebben gelaten.
De laatste loodjes wegen het zwaarst, maar na wat wij de afgelopen 2 jaar hebben doorstaan ben ik ervan overtuigd dat wij het zullen volhouden tot het einde. Het einde van het Kwaad welteverstaan. Voorgoed.
Ben het helemaal met jou eens. Maar er blijven mensen die trots zijn dat ze de booster hebben gehaald. Triest. Deze mensen zijn niet meer te redden. Het meest trieste is dat ze binnenkort weer in verpleeghuizen gaan vaccineren, deze mensen hebben niets in te brengen en worden gewoon gevaccineerd.
Wow ik ben blij voor jullie en ook trots. Ik buig ook niet voor deze bende misdadigers maar voel wel de onderdrukking en het verlies van vrijheid en geluk. Helaas was mijn gezin niet zo slim. Ze namen braaf de gifspuiten en pa kon oprotten. ik voel zo een enorme haat voor dit laffe volk en de regering. Je spreekt over de laatste loodjes!? ik hoop dat we zegevieren over dit uitschot maar ik ben bang dat we alleen staan en met het schapenvolk ten onder gaan.