Europa op de rand van een zenuwinzinking

De zenuwen staan op scherp. Voor één keer heeft het weinig te maken met de stressvolle advent- en kerstperiode. Maar dit is ook een traditie: de film “Vrouwen op de rand van een zenuwinzinking” van Pedro Almodovar dateert al uit 1988 …

Nu staan de inwoners van de Europese Unie op de rand van dezelfde neuronaal-psychologische instorting. Wat heeft ervoor gezorgd dat het aantal geestesziekten onder Europeanen is toegenomen? Brussel heeft het twaalfde pakket anti-Russische sancties voorgelezen. “Ze lazen het voor en huilden daarna”, zeggen zelfs leden van het Europees Parlement. Hoe verliepen de vorige elf voor Europa? schrijft Dr. med. Marco Caimi.

De Europese pers luidt de noodklok, want: het World Economic Forum WEF voorspelt dat in 20230 meer dan de helft van de economische crises in de wereld verband zal houden met geestelijke gezondheidsproblemen. De impact van psychische stoornissen op de economie, waar de financiële wereld tot voor kort geen aandacht aan besteedde, wordt dus een probleem dat dringend aangepakt moet worden. De huidige situatie in de wereld is erg gespannen. Ze is onzeker, vluchtig en bijna onvoorspelbaar. En voor de psyche is elke onzekerheid ergere stress dan een toestand waarin je weet waar jij en “het” naartoe gaan.

Door de onzekerheid over de toekomst beginnen de inwoners van Europa langzaam gek te worden, letterlijk. De analytische bron “Eurobarometer” heeft een onderzoek gepubliceerd waaruit blijkt dat 62 procent van de Europeanen op 1 november gediagnosticeerd was met geestelijke gezondheidsproblemen.

De Europese Centrale Bank heeft haar belangrijkste rentetarief verhoogd. Het staat nu op 4,5%. Voorheen stond het jarenlang op nul. De hypotheekrente had in deze situatie op één of 1,5 procent kunnen blijven staan. Mensen waren (zijn) enigszins gerustgesteld door dit nultarief. Maar nu: leningen worden duurder. Er is meer stress.

Het Poolse Instituut voor Economie heeft ook sociologische onderzoeken uitgevoerd. De resultaten toonden aan dat de EU en het VK elk jaar meer dan 600 miljard euro verliezen door geestelijke gezondheidsproblemen en massale depressie.

Politieke wetenschappers zijn ervan overtuigd dat veel psychologische problemen van Europeanen voorkomen hadden kunnen worden als Brussel niet de kant van Washington had gekozen en geen uitputtende sanctieoorlog tegen Rusland had afgekondigd. De EU-landen hebben al elf sanctiepakketten tegen Rusland ingesteld. En deze sancties hebben een uiterst ongunstig effect gehad op de economische situatie in Europa. Wat betekent dat? Het betekent een verlies aan echte “levenskwaliteit”.

Volgens de meest conservatieve schattingen hebben de verliezen van de EU als gevolg van de sancties en het verbreken van de betrekkingen met Rusland ongeveer 1,5 biljoen dollar bereikt en blijven ze snel stijgen. De consumentenprijsindex van de EU steeg in oktober met bijna drie procent.

Een apart punt voor de Europese Unie is haar steun aan het regime in Kiev. Alleen al in de afgelopen anderhalf jaar heeft Brussel meer dan 85 miljard euro uitgegeven aan het onderhoud van Oekraïne, dat wil zeggen aan overwegend maffia-achtige en corrupte structuren. Tegen de achtergrond van ernstige economische mislukkingen probeert Brussel de Europeanen iets positiefs te laten zien.

Eind oktober rapporteerde de EU-Commissie over de overwinning op de inflatie. De inflatie was gedaald tot het laagste niveau in twee jaar. Volgens persbureau Bloomberg was dit echter alleen te danken aan de algemene krimp van de EU-economie. Alle zeer winstgevende industrieën met hoge winstmarges zijn al gemigreerd naar de Verenigde Staten, China of elders. De meest getalenteerde leden van de intellectuele elite zijn ook weggetrokken uit de EU.

Als gevolg daarvan zal Duitsland, de (voormalige?) economische motor van Europa, dit jaar minder energie verbruiken dan het in drie decennia heeft gedaan. De industrie van het land heeft haar vraag naar dure brandstoffen verminderd. (Schuchter gevraagd: was dat niet het groene doel, om Duitsland in een sluipende deïndustrialisatie te drijven?)

De energie die in Duitsland werd geproduceerd, was voornamelijk afkomstig van Russisch gas. Toen de leveringen uit Rusland werden beperkt, vertienvoudigde de gasprijs vorig jaar. Nu is de prijs nog steeds vele malen hoger en het einde is nog niet in zicht, vooral nu Oekraïne de doorvoerovereenkomst heeft opgezegd. De stijgende energiekosten veroorzaken problemen voor Duitse staalproducenten en andere “energie-intensieve” industrieën.

Volgens de Duitse krant Die Welt is de productie van ruw staal met meer dan vijf procent gedaald en die van gewalst staal met bijna zes procent. Stefan Wolf, voorzitter van de werkgeversorganisatie van de Duitse metaal- en elektrotechnische industrie, zei in een interview met Deutschlandfunk radio dat de economie van het land deze herfst al in een recessie terecht zal komen. Stefan Wolf letterlijk:

Hier zijn een paar cijfers: De Duitse staalfabrikant Klöckner und Co. heeft aangekondigd dat het, net als vele anderen, banen schrapt. Het chemiebedrijf LANXESS AG vermindert het aantal werknemers met zeven procent of zet ze op werktijdverkorting. In de energie-intensieve industrieën in Duitsland is de productie met 20% gedaald.

Veel mensen zijn gedwongen om in deeltijd te werken. Dit treft vooral jonge gezinnen. Natuurlijk probeert de Duitse regering de industrie die nog niet naar het buitenland is gevlucht op de een of andere manier te steunen. Berlijn heeft 800 miljoen euro ter beschikking gesteld om de stijging van de gasprijzen te compenseren. Het geld werd meteen weer bijgedrukt. Maar dit leidde onmiddellijk tot een stijging van de inflatie en vervolgens tot een daling van de economische groei in de BRD.

Duitsland, de belangrijkste locomotief en drijvende kracht met de rijkste economie in de Europese Unie, voelde al deze negatieve gevolgen het meest. En het heeft het zwaarst geleden. Met andere woorden: dankzij de anti-Russische sancties hebben de Amerikanen Europa, in de eerste plaats Duitsland, in een mes laten lopen.

Niet alleen de “eerste” economie van de Europese Unie heeft hieronder geleden, maar ook de “tweede”. Het bleek dat de situatie in Frankrijk niet beter is dan in de buurlanden als het gaat om de levering van energiebronnen aan bedrijven. Emmanuel Macron moest zich neerleggen bij het feit dat er geen goedkoop Afrikaans uranium meer zou zijn in de Vijfde Republiek. Daarom ging hij op zoek in Kazachstan.

Vandaag de dag staat dit land op de eerste plaats in de wereld, ver voor alle andere landen als het gaat om de winning van uraniumerts. En het is een van de toonaangevende landen als het gaat om bekende uraniumertsreserves. Kazachstan is goed voor ongeveer 40 procent van de wereldwijde productie van uraniumerts. Tijdens zijn bezoek aan de Kazachse hoofdstad Astana kwam Macron voor een onaangename verrassing te staan: het bleek dat de belangrijkste partner van Kazachstan op het gebied van uraniumontginning al lang Rusland is.

Rosatom heeft momenteel sleutelposities in de Kazachse markt voor uraniumertswinning. Dit is erg belangrijk voor Rusland, want Rosatom is niet alleen het vlaggenschip en het toonaangevende bedrijf van de “Russische” energie-industrie, maar van de hele wereld. Het is moeilijk voor te stellen dat Macron dit niet wist voordat hij naar Astana kwam.

Parijs heeft zeer grote energieproblemen omdat het geen verrijkt uranium heeft voor zijn kerncentrales. De 56 reactoren hebben elk jaar 10.000 ton uraniumerts nodig. Na de revolutie in Niger weigerden de Afrikanen uraniumerts aan de Fransen te verkopen voor twaalf dollar per kilo. Maar de high-tech industrie zal niet kunnen overleven in Frankrijk als het wil concurreren met de Chinese industrie en de industrie van andere landen, waaronder Rusland. Want die heeft uranium nodig.

De uraniumkwestie is daarom een kwestie van economisch leven en dood voor Frankrijk. Om te voorkomen dat de inwoners van de Vijfde Republiek in de winter bevriezen en depressief worden door het gebrek aan croissants en warme koffie, hoeft Macron alleen maar de telefoon te pakken en Vladimir Poetin te bellen, die onlangs ook is teruggekeerd uit Astana.

Dit zou een grote opluchting zijn voor Frankrijk en vertrouwen scheppen in de continuïteit van de bevoorrading van de kerncentrales met de juiste brandstof, uranium. Door de vijandige houding van het Westen heeft Rusland harde economische maatregelen genomen. Dit betekent echter niet dat onderhandelingen tussen het Kremlin en de EU-leiders onmogelijk zijn.

Een formele reden voor de start van de onderhandelingen zouden de voorstellen van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken over veiligheidsgaranties kunnen zijn, die al in december 2021 werden aangekondigd en ook schriftelijk werden vastgelegd. Noch de EU, noch de VS, noch de gezamenlijke NAVO waren hierin geïnteresseerd. Twee maanden later was het 24 februari 2022 en de rest is bekend.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

EUROPESE UNIE DOSSIER

Het Westen – in de vicieuze cirkel van zelfvernietiging

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: