De proxy-oorlog die in Donbass wordt gevoerd, wordt omschreven als een “”stealth invasion”” van Oekraïne, en is een omstreden conflict tussen pro-Russische separatisten en het Westen. Te midden van wervelende propaganda en controverse volgt deze documentaire de moedige Deki, een pro-Russische scherpschutter die zijn separatistische kameraden in de frontlinie van het conflict moet verdedigen. Te midden van escalerende internationale spanningen legt de film een ongeziene kant van deze geheimzinnige oorlog bloot.
Festivals
LaurelArizona Film Festival – Best Foreign Documentary
LaurelRiversight Film Festival – Best Documentary, Best Editing, Best Cinematography
LaurelLower East Side Film Festival – Best of Fest Prix D’or
LaurelWe Won Together (Crimea) – Nickolay Mikosha Prize, Press Prize
Laurel18th Beverly Hills Film Festival – Official Selection
LaurelBig Sky Documentary Film Festival – Official Selection
LaurelMoscow International Documentary Film Festival – Official Selection
LaurelSanta Barbara International Film Festival – Official Selection
Die ga ik nu eens op mijn gemak bekijken. Zie trouwens dat die al 535.000 x is bekeken.
Is een bijzondere documentaire uit 2018.
Ik heb die 2x bekeken.
Van deze boer geen eieren
Goede film.
En idd; een sniper is een goed wapen. Wel was de uitrusting van Deki primitief–op wapen na.
Hij kon wel terug naar Servie; ook gezien de banden Servie–Rusland.
(Een nicht van Milosevic was een jaar of 5 mijn vriendin)
Serven hebben een zwart-wit mentaliteit; maar ook superbetrouwbaar; en goede connectie met Rusland.
Daarom vermoordden de moffen ook complete dorpen in Servie in WO! En daarom wilde de paus, samen met een kroatische nazi en de moffen–de 2/3 van de Serven uitroeien.
De eerste tienduizenden werden met mes, schop en hamer afgemaakt.
Daarom waren de moslim legers in WO2 bijzonder wreed in WO2 in Servie.
En daarom schoot Milosevic er 8000 af in Srebrenica–terecht en verdiend; bescheiden wraak.
Nooit gemeld op NL tv.
“nato only fights those who cannot defend themselves….” sterk en helaas ook waar. Deze documentaire is de moeite waard, en eerlijk geze4gd zijn het sympathieke normale mensen.
Ik heb ook een documentaire gezien van Carlos Hathcock die lachend verteld hoe hij iemands hoofd eraf schoot. Wat een verschil, deze Servische sluitschutter, ik zie iemand die ik graag als buur zou hebben, iemand die geen grote mond heeft en niet groot doet maar uit overtuiging ergens voor staat. Bij ons zie ik bijna niemand met die kwaliteit….dat maakt me eigenlijk triest….
een stukje pure eer is niet te koop, dat van ons verkocht in stukjes en beetjes….en zo vergaat een land, een volk….
…de enige met een Nederlands paspoort in deze wereld die ergens voor staat in woord en daad kan ons land en de halve wereld niet meer in….iets van Tanja Niemeijer ofzo….meer karakter dan het halve Nederlandse leger….
Wat vaak vergeten word is de wraak die mensen krijgen door de handelingen van anderen. een oorlog die afgelopen is voor de wereld leeft nog decennia lang verder in de harten en hoofden van de slachtoffers van die oorlog…
Ooit had ik een klasgenoot ( avondschool) die op de Falklands was gelegerd als Argentijns militair, de haat was enorm en zal er nu nog steeds zijn. Engelse soldaten hadden vrienden van hem geslacht omdat het kon, en dat maakt nieuwe woede los…Hetzelfde geld voor Afghanen of Syriërs of Libiërs of Serven, die allemaal geweld zonder echte reden over zich heen kregen van legers die vele duizenden kilometers verder woonden en dat maakt haat, haat die terugkomt in alle vormen.
Het is logisch, het enige dat ik hoop is dat ze gericht zullen haten en wreken op hen die de oorzaak zijn, terreur tegen een bevolking maakt geen verschil in de beslissingen van leiders, geweld tegen leiders maakt echter alle verschil. Laat hen die van oorlog profiteren de klappen krijgen van de wraak, dat is juist en enkel dat maakt wraak nuttig en logisch.
Ik heb deze film en docu in een net volledig gezien. Echt een pareltje. Wat mij betreft pint FN deze docu zodat zoveel mogelijk mensen die deze uitstekende maar wel hartverschurende docu film zien. Net zoals Dutchenese zou ik deze man graag als buurman hebben. Al was het maar om hem te steunen. Hij heeft, zoals ik het zie, nogal wat trauma aan eerst de verkrachting van Jougoslavie ervaring en nu dit (los van zijn familie). De strijd om zijn menselijkheid te behouden in al die onmenselijke momenten….. Ook mooi was hoe hij die journaliste op het einde van de docu film afmaakte met woorden. Bewijst echt dat journalisten overal echt hoernalisten zijn (geen disrespect voor hoeren bedoeld)
Ik hoop echt dat Rommel / FN redactie deze docu film meer aandacht geeft dan een regulier stuk. Zo krachtig in zijn boodschap over de madness van oorlog en de ontelbare (psychisch) beschadigde mensen die het oplevert zoals Deki.
Groeten,
Hugo