Migranten moeten zich voelen alsof ze in hun eigen land zijn, dus er is nu een kerkelijke handleiding over hoe om te gaan met de nieuwkomers.
De protestantse kerk in Duitsland heeft – nadat de schapen waren weggelopen – ‘vluchtelingen’ ontdekt als een nieuw werkterrein. Naast ‘redding’ in het Middellandse Zeegebied geeft het nu ook advies over hoe om te gaan met de nieuwkomers. De inzet van het reddingsschip Sea Watch 4, dat op initiatief van de protestantse kerk in Duitsland werd aangekocht, werpt zijn vruchten af. Elke dag groeit het aantal migranten dat ‘gered’ wordt van zeenood. Tijdens verschillende activiteiten voor de Libische kust werden meer dan 200 migranten opgepikt en worden ze nu vermoedelijk naar Europa gebracht. Immers, voor de kerk is de opvang en verzorging van ‘vluchtelingen’ een zaak van liefdadigheid die niet moet worden onderschat, meldt Wochenblick.
Aanpassing aan migranten als Welkomstcultuur
Om het de nieuwkomers hier echt naar de zin te maken, heeft de protestantse kerk in Württemberg – die beweert een “vluchtelingenklare” kerk te zijn – samen met de leden van de Württembergse Vereniging voor Wereldmissie (WAW) een handboek uitgegeven. Het 200 pagina’s tellende werk met de titel “Ik ben een vreemdeling geweest – Missie tussen vluchtoorzaken bestrijding en welkomstcultuur” is om mensen te motiveren om meer migranten te ontmoeten door middel van “beginselartikelen, bijbelse impulsen, voorbeeldverhalen van vluchtelingen en gedragstips”. Om ervoor te zorgen dat er niets misgaat tijdens de ontmoetingen, wordt de autochtonen ook geleerd hoe de Welkomstcultuur werkt in de samenleving en op andere gebieden van het dagelijks leven. Daartoe wordt in deze “gedragscode” uitgelegd waar je op moet letten als je tijd doorbrengt met mensen uit moslimlanden.
Geen honden en geen tegenspraak
Het is bijvoorbeeld aan te raden om uw hond thuis te laten, omdat hij in veel moslimculturen als onrein wordt beschouwd. Ook mag men nooit direct de asielzoeker tegenspreken, maar slechts indirect, omdat dit de Oriëntaalse immigranten in hun eer zou kunnen kwetsen. Op dezelfde manier moet het fysieke contact – inclusief het schudden van de handen – met mensen van het andere geslacht worden vermeden, want dit zou in de genoemde cultuurkring een absoluut taboe zijn.
Dan staat niets een respectvolle en elkaar waarderende samenwerking in het dagelijks leven in de weg.
