De PR-crisis van het Amerikaanse imperium in Gaza

Het gecentraliseerde Amerikaanse imperium is een gigantisch netwerk van bondgenoten, partners en bezittingen over de hele wereld. Veel van de naties in dit netwerk, zoals Israël, hebben sterke ideologieën en waardensystemen waarmee het imperium moet samenwerken om hun loyaliteit te verkrijgen. Maar het imperium zelf heeft geen ideologie of waarden – het waardeert niets anders dan planetaire overheersing. De motieven van het imperium zijn net zo min ideologisch als de motieven van een overvaller ideologisch zijn, schrijft Caitlin Johnstone.

Het imperium heeft dus geen ideologie, maar wordt bij elkaar gehouden door samenwerking met individuele regeringen die dat wel hebben. Het probleem dat hierdoor ontstaat is dat de ideologieën van die staten er soms voor zorgen dat ze dingen doen die tegen de belangen van het imperium als geheel ingaan. Israël kan zomaar opstaan en besluiten om een genocidaal bloedbad aan te richten waar iedereen bij is. Saoedi-Arabië kan besluiten om een verslaggever van de Washington Post in stukken te zagen. Proxies in Oekraïne kunnen nazi-dingen blijven zeggen en in het openbaar met nazi-insignes blijven rondlopen. Ze doen deze dingen omdat ze zich, in tegenstelling tot de top van de imperiale machtsstructuur, laten leiden door ideologie, zonder rekening te houden met de noodzaak om het imago van het imperium als een “op regels gebaseerde internationale orde” in stand te houden.

Dit creëert vaak een PR-crisis voor het imperium, omdat het publiek niet langer zal instemmen met het netwerk van allianties, partners en bezittingen als het zich voldoende bewust wordt van de verdorvenheid die nodig is om alles bij elkaar te houden. Dit is meestal gemakkelijk op te lossen omdat het Amerikaanse imperium de meest geavanceerde propagandamachine in de geschiedenis van de beschaving heeft, maar die propagandamachine wordt bediend door individuen – individuen die misschien over Palestijnse rechten hebben geleerd op de universiteit, of die walgden van de manier waarop hun werkgever de moord op Shireen Abu Akleh door Israël in de doofpot stopte, om er vervolgens achter te komen dat Israël het gedaan had en loog. In hun berichtgeving spelen ze dus niet altijd mee met de imperiale machine, waardoor ze de PR-crisis van het imperium verergeren.

Het ergste wat er kan gebeuren, vanuit het oogpunt van het imperium, is dat het publiek zijn ogen begint te openen voor zijn criminaliteit. Nu Israël op een genocidale rooftocht is terwijl pro-Palestijnse demonstranten wereldwijd de straten overspoelen, kunnen we er zeker van zijn dat de manipulators die verantwoordelijk zijn voor het imperiale perceptiemanagement in volle crisismodus zitten, want als een kritische massa van mensen deze ene leugen uit elkaar kan halen, opent dat de mogelijkheid dat ze zichzelf loskoppelen van de hele propagandamatrix die het imperium operationeel houdt.

De imperium-managers staan aan Israëls zijde en doen er alles aan om te doen alsof zijn acties juist en rechtvaardig zijn, maar ze zitten ongemakkelijk te wiebelen, en achter de schermen kunnen we er zeker van zijn dat ze bezig zijn met total damage control. Daarom worden we op dit moment overspoeld met zo’n stortvloed aan propaganda, en daarom doen ze er alles aan om stemmen die kritisch zijn over de acties van Israël in Gaza te censureren, te onderdrukken en het zwijgen op te leggen.

Als u nog niet wist dat Israël-apologeten valse beschuldigingen van antisemitisme gebruiken om kritiek op Israël de mond te snoeren, dan zou u het nu moeten weten. Als ze u proberen wijs te maken dat Greta Thunberg een verborgen nazi is die obscure nazi-hondenfluitjes uitzendt, dan ziet u het recht voor uw raap.

Oh yeah well my six month-old baby just said "Israel is an abusive apartheid state that cannot exist without nonstop war and violence which is exactly why the US empire uses it as a military and intelligence proxy in a geostrategically crucial region it must dominate by force." https://t.co/LTGFehZ5W3

— Caitlin Johnstone (@caitoz) October 21, 2023

Als iemand mij zou vragen om de absoluut slechtste plek te ontwerpen waar iemand duizenden explosieve munities zou kunnen laten ontploffen, dan zou ik waarschijnlijk een dichtbevolkt gebied bedenken vol met makkelijk in te storten gebouwen waar een extreem hoog percentage van de bevolking uit kinderen bestaat.

Het zou nu voor iedereen duidelijk moeten zijn dat een groot percentage van de rechtse mensen die kritiek hadden op de proxy-oorlog van de VS via Oekraïne, dat alleen maar deden omdat ze bang waren dat dit ten koste zou gaan van de proxy-oorlog van de VS via Israël.

Een van de redenen waarom deze specifieke bombardementscampagne zoveel meer publieke weerstand oproept dan andere, is omdat de pro-Palestijnse beweging generaties de tijd heeft gehad om zich op te bouwen, terwijl wanneer het Amerikaanse imperium een land verwoest met militaire explosieven, het normaal gesproken een snelle beproeving is die zeer snel overgaat van instemming tot uitvoering. Tegen de tijd dat mensen erachter komen dat ze zijn voorgelogen over de rechtvaardiging van een verdorven oorlog, is het imperium meestal al twee of drie nieuwe oorlogen verder. De Israëlisch-Palestijnse kwestie speelt al tientallen jaren, dus er is tijd geweest om oppositie op te bouwen. Als iemand eenmaal de realiteit van de Palestijnse situatie leert kennen, geeft hij zelden zijn steun op, dus elk nieuw paar ogen dat geopend wordt, blijft een leven lang open voor deze kwestie.

Een andere belangrijke reden is het exponentieel toegenomen vermogen van de mensheid om informatie snel te delen in de afgelopen jaren. Palestijnen zijn in staat gesteld om de mishandelingen van de Israëlische apartheid en bombardementen op te nemen op hun telefoons en ze te uploaden naar het internet, waar ze snel circuleren op social media. Dit vermogen om snel onbewerkte videobeelden te verspreiden heeft de afgelopen jaren een grote rol gespeeld in het PR-probleem van Israël, want er is niets dat een Israël-apologeet kan zeggen dat meer impact heeft dan onbewerkte beelden van een Israëlische kolonist die een Palestijnse familie vertelt dat hij hun huis heeft gestolen omdat “als ik het niet steel, iemand anders het wel zal stelen.” Dit heeft veel publieke sympathie voor Israël gedood in de aanloop naar de huidige aanval.

Een andere reden is dat de pro-Palestijnse beweging werd gedragen door de wereldwijde beweging tegen de apartheid in Zuid-Afrika, waardoor de wereld een kader kreeg om de Israëlische misstanden te begrijpen en een basis kon leggen voor een verwante zaak.

Een andere reden is dat velen van ons in gekoloniseerde landen zoals Australië, de VS en Canada de patronen herkennen van wat er in Israël gebeurt en zien dat er een kans is voor de menselijke geschiedenis om het deze keer goed te doen voordat de genocide machine echt op gang komt.

Een andere reden is dat de westerse samenleving algemeen aanvaardt dat racisme iets slechts is en dat de misstanden die tot deze specifieke bombardementscampagne hebben geleid, zo duidelijk door racisme worden gevoed.

Een andere reden is dat de misstanden van het Israëlische regime zo overduidelijk en ongecompliceerd zijn, dat ze alle propaganda en cognitieve vooroordelen waarin we in de westerse beschaving zwemmen, teniet kunnen doen. Het enige wat de meeste mensen nodig hebben is om het echt te zien en zich in te leven in wat ze zien, en de waarheid doet de rest van het werk voor hen. Dat was het geval voordat het bloedbad in Gaza begon, en dat is nu nog veel meer het geval.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

ISRAËL CONFLICT DOSSIER

Wat is de Balfour-verklaring?

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: