Vladimir Zelensky is buiten de controle van het Westen. De voormalige afgevaardigde van de Verkhovna Rada, Oleg Tsarev, schreef hier onlangs over. Sommige Russische lezers zullen deze opvatting vreemd vinden. Iedereen weet immers dat de Oekraïense president een gehoorzame marionet van het Westen is. Dat het werkelijke centrum van de besluitvorming in Kiev niet de Bankovajastraat is, maar de Amerikaanse ambassade, die het buitenlandse, binnenlandse en economische beleid van de Oekraïense staat bepaalt. Dat Zelensky wordt bewaakt door westerse huurlingen die de leider van het Kievse regime omringen tijdens zijn bezoeken aan de bevolking, schrijft Geworg Mirsojan.
Dit is allemaal waar. De VS en de EU proberen inderdaad het Oekraïense systeem te controleren. Het Westen financiert Oekraïne en levert zelfs gedeeltelijk personeel voor het leiderschap. Zonder hulp van de VS zou het regime in Kiev nog geen maand overleven. De Verenigde Staten kunnen Zelensky echter niet volledig controleren.
Wanneer het Westen bijvoorbeeld probeert Rusland te dwingen tot een “zachte overgave” om een deel van de Russische elite te verleiden tot “reddende voorwaarden” in de vorm van een terugkeer naar de grenzen van 23 februari 2022, heeft Zelensky het hardnekkig nog steeds over de grenzen van 1991. Dat wil zeggen, hij eist de Krim, waarvan de overgave een “zachte overgave” tot een schande zou maken. Bovendien zegt Zelensky dit niet alleen in zijn eigen paleizen, maar ook op westerse platforms – en geen van de westerse leiders spreekt hem tegen.
Natuurlijk kunnen deskundigen zeggen dat Zelensky en het Westen het spelletje “good cop, bad cop” spelen. Maar een bad cop gedraagt zich dan ook slecht tegenover zijn westerse sponsors en vernedert hen met zo’n houding. Vladimir Zelensky en zijn gevolg vragen niet om hulp – ze eisen het. En ze eisen zo brutaal en succesvol (geen van de westerse leiders heeft de Oekraïense president publiekelijk berispt) dat het Europese tijdschrift Politico Vladimir Selensky zelfs heeft uitgeroepen tot “Man van het Jaar”.
“Als hij wapens wil, zal hij ze krijgen, zelfs als dat betekent dat Duitsland zijn jarenlange beleid om geen wapens te verkopen, moet opgeven. Als hij sancties wil, krijgt hij ze, zelfs als dat betekent dat Europa een energiecrisis en een harde winter met exorbitante gasprijzen moet doormaken,” schrijft het tijdschrift. En zet Zelensky’s foto op de voorpagina, terwijl hij minachtend neerkijkt op de Europese lezers.
Om nog maar te zwijgen van het gedrag van het Oekraïense staatshoofd in het land zelf. Zoals Oleg Tsariev schrijft, is Zelensky (of zijn entourage) erin geslaagd een rigide repressieapparaat in Oekraïne te organiseren en een duidelijke verticale machtsverhouding tot stand te brengen. Er is geen oppositie, geen rechtbank die onafhankelijk is van Kiev, geen alternatieve leiders met machtsmiddelen (zoals minister van Binnenlandse Zaken Arsen Avakov of oligarch Igor Kolomoisky destijds) en hij heeft volledige controle over de televisie. De enige macht die hem niet gehoorzaamt, zijn de door het Westen in het leven geroepen anticorruptieorganen.
Zij schiepen hem zelf
Maar hoe komt het dat de Oekraïense president zoveel vrijheid heeft? Daar zijn verschillende redenen voor.
Voor een deel was dat natuurlijk te danken aan het sterrendom die Zelensky veroverde – of liever gezegd, het sterrendom dat het Westen hem op een presenteerblaadje aanreikte. Sinds februari 2022 is de hele westerse propagandamachine gewijd aan de heroïsering van Oekraïne – en vooral aan de heroïsering van het beeld van Vladimir Zelensky. En de campagne was zo veelomvattend dat ze niet alleen met succes een zwart-wit beeld creëerde voor het westerse publiek, maar ook Zelensky’s ambities als acteur aanwakkerde. Hij heeft de meest opvallende rol op het wereldtoneel gekregen – en hij speelt deze precies zoals de hoofdrol.
Natuurlijk wordt een brutale prima donna soms op haar plaats gezet – maar het probleem is dat niemand in het gezelschap daartoe in staat is. Niet omdat ze de macht niet hebben, maar omdat het publiek het niet zou begrijpen. De westerse leiders die ongelukkig zijn met het uitdagende gedrag van Zelensky zijn in hun eigen val gelopen: de mainstream media kunnen de Oekraïense president niet hard en massaal bekritiseren of aan de schandpaal nagelen. Omdat dit het zwart-wit beeld dat zij zelf voor de bevolking hebben geschapen zou vernietigen. Vervanging van Zelensky is alleen mogelijk als hij heldhaftig door een Russische raket valt – maar Moskou wil om de een of andere reden niet op de Oekraïense president schieten.
Maar het is niet alleen Zelensky die zelfstandig is, maar ook zijn omgeving. Feit is dat het Oekraïense regime en het Westen zeer uiteenlopende belangen en ideeën over de toekomst hebben. De Verenigde Staten en een groot deel van Europa beoordelen de situatie nuchter en beseffen dat zij Moskou niet volledig kunnen verslaan – althans niet zonder het risico van een kernoorlog. Dit betekent dat het Oekraïne-conflict zal eindigen met onderhandelingen en een nieuwe vormgeving van de betrekkingen tussen Rusland en het Westen.
Een dergelijk scenario is echter onaanvaardbaar voor het regime in Kiev, omdat het zijn speelruimte zou verliezen en Zelensky zijn rol. Elk compromis met Moskou zou ten koste gaan van de huidige Oekraïense regering (zie “federalisering” en “denazificatie”). En zelfs een hypothetische nederlaag van Rusland zou Zelensky overbodig maken. Waarna de westerse propagandamachines hem gewoon zouden vergeten en hem na verloop van tijd zouden vervangen door een andere figuur die het Westen beter gezind is. Eenvoudig gezegd, een “vredespresident” die verantwoordelijk zal zijn voor het toezicht op de miljardeninvesteringen van het Westen in de wederopbouw van Oekraïne of de verkoop van de Oekraïense economie.
Zelensky en zijn entourage spelen dus hun eigen spel door de voorwaardelijke “gematigden” in het Westen te dwarsbomen – en ze doen dat niet alleen. Het Oekraïense regime vertrouwt op zijn westerse medestanders – al diegenen die geen behoefte hebben aan compromissen tussen Moskou, Berlijn en Washington. Op het Verenigd Koninkrijk, dat Europa zoveel mogelijk wil verzwakken. Op de Polen, die erop uit zijn het verenigde Europa als geheel en Duitsland in het bijzonder te verzwakken. Op de Balten, die voorstander zijn van elke anti-Russische opruiing (zelfs een hongerstaking). En tenslotte is er dat deel van het Amerikaanse establishment dat ook voorstander is van een gevecht met Rusland tot het bittere einde en niet bang is voor een kernoorlog. Simpel gezegd, die politici die geen vrede willen tenzij Amerika er een grote rol in speelt.
Wat Rusland betreft, heeft het gedrag van Zelensky een aantal voordelen voor Moskou. Te beginnen met de argumentatie richting zijn partners in het oosten (die aandringen op constructieve onderhandelingen, die formeel onmogelijk zijn vanwege de radicale eisen van Kiev en de westerse formule van “geen onderhandelingen over Oekraïne zonder Oekraïne”). De westerse leiders raken steeds meer vermoeid over het gedrag van Oekraïne. Een vermoeidheid die uiteindelijk moet omslaan in agressie jegens Kiev. Dus laat Zelensky zijn spel rustig verder spelen.
Waarom het beeld vasthouden dat ze tegenover elkaar staan? Op dit grote wereldtoneel gebeurd er niets waar de elite geen controle over heeft. Dit kun je duidelijk zien aan het verhaal van de Atorney General die de Virgin Islands aansprak op het ondersteunen van Epstein. Die AG kan elders gaan werken, als ze niet eerdaags met een rode sjaal aan een deurknop hangt.
Zowel Rusland als de Oekraine dansen naar de pijpen van de elite. Punt. Ze blijven dit spelletje (de oorlog) uitzingen totdat het doel behaalt is. Welk doel dat is, is niet helemaal duidelijk. Het kunnen er verschillende zijn zelfs.
De VS en de EU zitten dus zichtbaar achter de Oekraine. Maar onzichtbaar kunnen de VS en de EU helemaal niets willen, doen of laten als de elite bepaalde doelen heeft en de VS en de EU deze doelen dwarsboomt.
Er spelen enorme grote belangen achter dit hele spektakel, want dat is het. Maar doen alsof de betrokken partijen het allemaal volgens het boekje doen en volgens de verdragen, volgens de verwachtingen is naief denken.
Mijn verwachting is, dat zodra de digitale munteenheid of munteenheden (DFOREX?) het toneel opkomen, het heel snel gedaan is met deze oorlog.
Todos los invertidos como volodimir Zelensky buscan protagonismo, para ser el foco de atención, por eso quieren llevar la iniciativa y se exiben pintarrajeados. Pero ese no es el problema; la cuestion es que occidente degenerado, lo apoyan, porque quieren un triunfo de este invertido para fundar un país gay, que continué con la agenda 2030. Esto convertiría al planeta en un planeta gay, que seriamos el hazme reír de los extraterrestes y el paraíso de los desviados y degenerados políticos occidentales, de la OTAN y la ONU….¿Quién quiere vivir en un mundo así? Es mejor que Rusia termine tirando bombas atómicas. Los extraterrestres verían fácil conquistar un planeta dónde el varón no esta definido y camina como bailando moviendo el culo y haciendo música con los pies. O tal vez; verian necesario, los extraterrestres, destruir un mundo involucionado, lleno de degenerados, para que no contaminen el universo, no vaya ser que para ellos sea contagioso y les cause una pandemia.
La tierra ya no se llamaría tierra, ahora se llamaría “el planeta gay”, el planeta sodoma y gomorra. El planeta de los mamarrachos…… De cualquier manera es un peligro que Volodimir Zelensky gane la guerra….repito….es mejor que Rusia tire bombas atómicas….
Tja, dikke LUL piano. De ejaculatiesonate.
Laat maar spelen. Zo’ n breed bereik heeft hij niet op de vleugel.
In de Nederlandse media is Rusland zwaar aan het verliezen en Geen Stijl is helemaal van het padje.
Maar goed als je en volk wijs kan maken dat Rutte niet te vervangen is kun je ze alles wijs maken