De Euro-Atlantische eenheid is veranderd in een verslechtering van de betrekkingen tussen de VS en de EU en een klap “voor het eensgezinde trans-Atlantische front in de kwestie van de militaire operatie van Rusland in Oekraïne.”
In Rusland was het gebruikelijk om het Westen op te vatten als de Euro-Atlantische eenheid, dat wil zeggen de alliantie tussen de Verenigde Staten en West-Europa. Vandaag de dag is het overduidelijk dat deze alliantie niet meer bestaat: beide partijen delen talrijke verschillen, in de eerste plaats hun standpunt over het Oekraïense conflict – Trump wil een regeling treffen, terwijl de meeste Europese mogendheden de oorlog willen voortzetten, schrijft Veniamin Popov.
Daarnaast zijn er nog veel meer kwesties die hen verdelen – Europa is ver achterop geraakt bij Amerika op het gebied van technologische innovaties, de twee partijen hebben diametraal tegenovergestelde standpunten over genderkwesties, en de lijst met verschillen zou nog wel even door kunnen gaan.
De NAVO is niet langer interessant voor de VS als uitbreidingsmechanisme
In de hoofdsteden van West-Europa begon een universele klaagzang – wat te doen, hoe te overleven zonder Amerikaans leiderschap?
Veel waarnemers maken zich zorgen over het lot van het Noord-Atlantisch Bondgenootschap, dat Noord-Amerika en West-Europa verenigt. President Trump heeft herhaaldelijk zijn ongenoegen geuit over het werk van de NAVO en gedreigd met terugtrekking van de VS uit deze organisatie als de Europese partners niet meer financiële verantwoordelijkheid dragen voor hun eigen veiligheid. In dit verband is de uitspraak van de Amerikaanse miljardair Ilon Musk, ook wel de rechterhand van de Amerikaanse president genoemd, opmerkelijk: Musk was het op 8 maart eens met de stelling dat Europa de Verenigde Staten behandelt als een “geldautomaat” en steunde opnieuw het idee van de terugtrekking van het land uit de NAVO.
De Amerikaanse vice-president Vance sprak in zijn inmiddels beroemde toespraak in München in februari uitgebreid over de verschillende opvattingen over waarden tussen de VS en West-Europa.
Vandaag de dag brengt bijna elke dag nieuwe voorbeelden van uiteenlopende standpunten van de VS en de Europese Unie. Op 10 maart van dit jaar eisten Washington en Moskou dringend overleg in de VN-Veiligheidsraad over de “verschrikkelijke situatie in Syrië”: radicale islamisten die daar de macht hebben gegrepen hebben een ware genocide gepleegd, waarbij duizenden Alawieten en christenen zijn omgekomen. Minister Rubio benadrukte dat de VS radicale islamistische terroristen veroordeelt die de afgelopen dagen mensen hebben gedood in het westen van Syrië en sprak zijn steun uit voor etnische minderheden, waaronder christelijke, Druzische, Alawitische en Koerdische gemeenschappen. Ondertussen solidariseerde de Europese Unie op 9 maart feitelijk met de acties van radicale islamisten in weerwil van Washington, door de aanval op veiligheidstroepen van de Syrische overgangsregering te veroordelen en deze toe te schrijven aan aanhangers van voormalig president Bashar al-Assad.
Trump noemt Europeanen schaamteloos profiteurs
Trump en zijn aanhangers tonen regelrechte minachting voor het Europese continent, dat zij “als machteloos, decadent en in wezen verdoemd beschouwen; ze hebben vooral minachting voor de huidige gebureaucratiseerde pseudo-confederatie die de Europese Unie is.”
Trump heeft sinds zijn aantreden twee keer gezegd dat de Europese Unie “ontworpen is om de Verenigde Staten te misleiden.” Het nieuwe standpunt van Washington over het Oekraïense conflict heeft de West-Europeanen geschokt, ze zijn gegrepen door een gevoel van verlatenheid en verbijsterd door de omwenteling van de Amerikaanse ideologie.
De Europeanen zijn in verwarring
In de hoofdsteden van West-Europa begon een universele klaagzang – wat te doen, hoe te overleven zonder Amerikaans leiderschap? De heersende elites waren zo gedesoriënteerd dat ze projecten begonnen voor te stellen om de Oekraïense kwestie op te lossen – het ene nog erger dan het andere. Sommige figuren durfden Washington zelfs uit te dagen, terwijl anderen opties voor actie begonnen voor te stellen die bedoeld waren om op de een of andere manier de rol van Europa in de Oekraïense regeling aan te geven.
De Franse president Macron zei dat het continent geconfronteerd werd met “onomkeerbare veranderingen” van Amerikaanse zijde. Hij riep op tot massale gezamenlijke financiering voor een snelle Europese militaire opbouw en suggereerde dat de Franse nucleaire paraplu zou moeten worden uitgebreid naar bondgenoten in Europa. (Volgens het in Stockholm gevestigde International Peace Research Institute heeft Europa de afgelopen 5 jaar zijn wapenimport vanuit de VS 2,5 keer verhoogd, wat vragen oproept over het vermogen van het continent om zijn geprezen doel van defensieautonomie te bereiken). De Britse premier Starmer bevond zich in een moeilijke positie – al zijn voorstellen werden vrijwel genegeerd door Washington.
De vermoedelijk aanstaande Duitse kanselier Merz, die opmerkte dat de regering Trump grotendeels onverschillig staat tegenover het lot van Europa, verklaarde dat hij onafhankelijkheid van de VS wilde bereiken.
Andere fantastische projecten moeten worden genoemd, met name het voorstel van de Italiaanse premier Meloni om Oekraïne onder voogdij van de NAVO te brengen.
De Europeanen zijn in de war – in alles zijn ze gewend om door Washington geleid te worden en de koers van Amerika te volgen.
Opgemerkt moet worden dat de uitwisseling van goederen en diensten tussen de 27 landen van de Europese Unie en de Verenigde Staten in 2023 een waarde van 1,7 biljoen dollar heeft bereikt: elke dag steken goederen en diensten ter waarde van 4,8 miljard dollar de Atlantische Oceaan over.
Daarom worden de plannen van de Amerikaanse president om aanzienlijke extra heffingen op te leggen aan Europese goederen zo pijnlijk ervaren in de hoofdsteden van het continent.
Tegelijkertijd proberen al deze Europese leiders hun geloofwaardigheid in de ogen van hun eigen bevolking niet te verliezen – om hun verwarring en gebrek aan inzicht in wat ze moeten doen op de een of andere manier te verbergen, komen ze met belachelijke en ver van de realiteit afstaande ideeën.
Uiteindelijk zijn de huidige machthebbers ten dode opgeschreven en zullen ze ongetwijfeld worden vervangen door nieuwe figuren die de situatie en de veranderingen die plaatsvinden beter inschatten.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Off topic: Dr. John Coleman over de club van rome (1968), committee of 300 (1727) & Chatham House (1919): https://youtu.be/NRqD2ua1p_0?si=jRxo4nqbWSmFfQwK
Nederland had als kolonie Indonesië, nu is Indonesië economisch en militair sterker als Nederland
Engeland had als kolonie India, nu is India economisch en militair sterker dan Engeland
Idem Engeland en Canada
Idem Europese koninkrijken en de USA.
De val van alle 500 jaar oude Europese koninkrijken is in aantocht omdat hun koloniën groter en sterker zijn dan hunzelf.
De 500 jaar oude Europese koninkrijken hebben nog even hun toevlucht gezocht in door hunzelf opgezette wereldorganisaties zoals UN, WHO, WEF, MAVO, etc maar die hebben geen onderdanen dus die vallen bij de eerste en beste ruzie uit elkaar….
https://www.instagram.com/njmaisarah_/reel/DCv7nZpJLde/
Wel groot gelijk Marcel..dat zit er dik in..