Schoon versus vuil: Een manier om alles te begrijpen

Het onderscheid tussen schoon en vuil was ooit een indicatie van klasse, misschien een desiderata van germfobische pathologie, zelfs een onschuldige excentriciteit. Maar in 2020 werd de obsessie extreem, een esthetische prioriteit die alle moraliteit en waarheid overstemde. Het werd toen een fundamentele bedreiging voor vrijheid, zelfbestuur en mensenrechten. Vandaag de dag is deze afbakening ons hele leven binnengedrongen en dreigt er een afschuwelijk kastensysteem te ontstaan dat bestaat uit degenen die rechten en privileges genieten versus degenen die dat niet doen en (op afstand) de elites dienen.

Onlangs luisterde ik naar zoveel National Public Radio als ik kon verdragen en één punt viel me op. De ervaring was nietszeggend. De onderwerpen deden er niet toe. Het voelde aan als een zachte slok nieuws die altijd tot de juiste conclusie kwam aan het einde van het goed geproduceerde stukje, schrijft Jeffrey A. Tucker.

Ik hoop dat u begrijpt wat ik bedoel. Het bevestigde de vooroordelen van de luisteraars. En iedereen weet wie dat zijn: rijke, meestal blanke professionals in stedelijke centra met hoge salarissen die passen bij hun opleiding. Waarschijnlijk 90 procent Biden-stemmers de laatste keer en de volgende keer, niet omdat hij een geweldige president is, maar meer omdat hij de anti-deplorabele mantel van zijn voorganger erft.

NPR was op die dag geld aan het inzamelen, wat ze doen ondanks de subsidies van de belastingbetaler. Als u geld geeft, kunt u een NPR-paraplu krijgen of een stukje natuurpad om te adopteren of misschien een koffiemok voor op uw bureau om uw loyaliteit aan uw collega’s te proclameren of gewoon uw mening kracht bij te zetten terwijl u uw ontbijt van Whole Foods granola en sojamelk consumeert.

Deze ervaring deed zich voor terwijl ik met veel plezier Fear of a Microbial Planet van Steve Templeton aan het lezen was. Het boek gaat over de alomtegenwoordigheid van ziektekiemen, triljoenen overal. Ze kunnen een bedreiging vormen, maar zijn meestal onze vrienden.

Blootstelling, zo luidt zijn stelling, is de weg naar gezondheid. Zonder zullen we sterven. En toch is de afgelopen drie jaar het vermijden van blootstelling het belangrijkste doel geweest van beleid en cultuur over de hele wereld. “Stop de verspreiding” of “Vertraag de verspreiding” of “Sociale afstand” of “Blijf thuis, blijf veilig” zijn verankerd als slogans om ons leven te regelen.

De zinnen hebben nog steeds gewicht. Het is een maniakale fixatie op één ziekteverwekker geweest, met uitsluiting van triljoenen andere die werkelijk overal in ons en om ons heen zijn. Het is alsof we teruggaan naar de tijd vóór de uitvinding van de microscoop, toen we nog niet wisten dat elk oppervlak van alles bedekt is met enge kruipende dingen. We geven ons verder over aan de volstrekt onwetenschappelijke fantasie dat we voor altijd schoon zullen blijven, d.w.z. vrij van de slechte ziekteverwekker, als we een rondhuppeldansje doen om anderen te ontwijken, ons gezicht bedekken en een spuitje krijgen.

Dr. Templeton is van mening dat dit een potentiële ramp is voor de menselijke gezondheid. En hij legt dit uit met veel eruditie en voorbeelden uit de hele geschiedenis. Hij haakt in op het buitengewoon scherpe inzicht van Dr. Sunetra Gupta, die de langere levensverwachting in de 20e eeuw heeft teruggevoerd op meer blootstelling aan een grotere heterogeniteit van ziekteverwekkers als gevolg van transport en migratie. We moeten niet alleen leren leven met Covid. We moeten er allemaal mee leren leven en onze sociale en politieke organisatie afstemmen op de realiteit van hun alomtegenwoordigheid.

Wat is nu precies het verband tussen het gezuiverde “nieuws” van NPR en de stelling van het boek van Templeton? Het drong plotseling tot me door. Het is mogelijk om bijna alles wat er vandaag de dag gebeurt – de Covid-reactie, het politieke tribalisme, de censuur, het onvermogen van de grote media om te praten over alles wat er toe doet, de culturele en klassentegenstellingen, zelfs migratietrends – op te vatten als een grote inspanning van mensen die zichzelf als schoon beschouwen om uit de buurt te blijven van mensen die zij als vuil beschouwen.

En niet alleen mensen, maar ook ideeën en gedachten. Dit gaat veel verder dan een soort opleving van het puritanisme, hoewel dit wel een soort is. Het verlangen naar zuivering strekt zich uit over de hele fysieke en intellectuele wereld. Het is de reden voor de cancellingen, de zuiveringen, de demografische omwentelingen, het verlies van vrijheden en de bedreiging van de democratische normen. Het omvat alles.

Eens kijken of ik u kan overtuigen.

De aanvallen op Elon Musks inperking van de censuur op Twitter zijn meedogenloos geweest. Men zou kunnen veronderstellen dat zodra hij onthulde dat Twitter werkte als een censor voor de Deep State, er verontwaardiging en een hernieuwde viering van de vrijheid van meningsuiting zou komen. Het tegenovergestelde is gebeurd. Toen Musk de boel steeds meer opengooide en niet-conventionele meningen aansloegen, zagen we dat er paniek uitbrak.

En inderdaad, nu zien we dat alle gebruikelijke verdachten het platform in een woedeaanval verlaten. Waarschijnlijker is dat individuen bij deze organisaties nepaccounts aanmaken zodat ze op de hoogte kunnen blijven van het nieuws. Anders behouden ze hun fanaccounts op de platformen van Zuckerberg en Gates.

Waarom doen ze dit? Ze willen niet dat hun organisaties dezelfde ruimte bewonen (of gezien worden) met smerige meningen die hen niet aanstaan. Ze geloven dat hun eigen platformen hun best zullen doen om niet door hen besmet te raken. Ze verschuilen zich liever in hun country-club sociale ruimtes waar iedereen woke is en iedereen weet wat hij wel en niet moet zeggen. De algoritmes zijn tenminste in hun voordeel.

De zin die ze gebruiken is dat ze graag in de buurt willen zijn van mensen die “house trained” zijn, maar bedenk eens wat dat betekent. Ze willen geen uitwerpselen van huisdieren op hun tapijt en vergelijken zo ideeën waarmee ze het niet eens zijn met een smerige ziekteverwekker. Ze willen schoon blijven.

In dit geval en in elk ander geval zijn ze blij dat de overheid als schoonmaakploeg optreedt. Het zijn vuile ideeën en mensen die deze ideeën aanhangen waar ze tegen zijn. Ze willen geen vrienden hebben die deze ideeën verkondigen of in gemeenschappen wonen waar zulke mensen wonen.

Ze zetten tuinborden neer om hun buren te laten weten waar ze staan. De kwestie in haar bijzonderheden doet er niet toe (BLM, Steun Oekraïne, Water is leven [huh?]). Het enige dat telt is het signaleringssysteem: Team Schoon in plaats van Team Vuil. We weten allemaal wat die slogans zijn en wat ze echt betekenen en voor wie ze worden weergegeven.

De paniek rond het coronavirus speelde hier precies op in. Blijf thuis en laat de vuile mensen u boodschappen brengen, laat ze op de stoep liggen om te luchten voordat u ze ophaalt. Als er een ziekteverwekker rondloopt, is het beter dat zij die krijgen dan wij. Zeker, de mensen in de frontlinie zijn helden zolang wij ze vanuit onze ramen kunnen toejuichen.

Daarom moesten de verpleegsters ook vaccins krijgen, ondanks het feit dat ze natuurlijke immuniteit hadden. Vaccins werden gezien als een extra stuk zeep om ervoor te zorgen dat de vuile mensen die we tegen zouden kunnen komen, extra vrij waren van de slechte bacil zelf. Iedereen moest ze krijgen. Degenen die weigerden, wat kunnen ze zeggen? We weten tenminste wie ze zijn.

Het virus was ook een metafoor voor een besmet land, een land dat bevuild was door een slechte president. Natuurlijk was er een uitbraak. Daarom moesten we alles in lockdown en vernielen, inclusief het onderwijs van onze kinderen. Alles om het land te verlossen van de pest van Trump. En kunnen we echt verbaasd zijn dat het South Dakota was dat nooit afgesloten werd? Het is een smerige Republikeinen staat en ze doen er smerige dingen zoals motorrijden, met geweren op dieren schieten en koeien fokken.

Voor de schone mensen was het nauwelijks een verrassing dat Georgia, Florida en Texas als eerste open gingen, aangezien ze al intellectueel besmet waren door rechts denken. En het waren ook plaatsen waar de vaccinatiegraad laag was.

In de herfst van 2021 bewees de New York Times dat Republikeinen staten die Trump won lagere vaccinatiecijfers hadden: ze zijn al hopeloos bah!. Kijk eens naar het grote aantal evangelische kerken en AM-radiostations in die plaatsen waar vieze mensen samenkomen om domme liedjes over God te zingen.

De schone versus vuile symboliek verklaart de hele vaccinatiepush en zelfs de mandaten, aangezien het krijgen van de prik niets anders was dan een gebaar van tribale loyaliteit. Daarom deed het er niet toe toen bleek dat het vaccin noch tegen infectie noch tegen verspreiding beschermde. Wat maakt het uit, aangezien het vaccin doet wat het moet doen: ons van hen scheiden?

Een tijdje lang sloot de schone heersende klasse in New York en Boston zelfs hun steden af voor vuile mensen door hen te verbieden naar films, bibliotheken, restaurants, bars en musea te gaan. Wat een gezegende wereld werd het voor de gezuiverden onder ons dat ze hun favoriete instellingen konden bezoeken in afwezigheid van de onaanraakbaren! Dit was voor hen hoe het leven moest zijn.

We hoeven niet uit te weiden over de wilde mode voor ontsmettingsmiddel en plexiglas. De betekenis daarvan is duidelijk. Iedereen moet zich uit voorzorg besproeien, vooral als anderen toekijken. En als klanten willen we niet in de buurt komen van het gezicht van de koopman. En gedurende twee jaar en langer moest elk oppervlak na elk menselijk contact met een ontsmettingsmiddel worden besproeid.

Dan is er het plotselinge fetisjistische verlangen naar “contactloze” menu’s, kassa’s en al het andere in deze corrupte en zondige wereld. Op de een of andere manier is het een ideaal geworden om nooit iets of iemand aan te raken, alsof we ernaar verlangen om volgelingen van de Profeet Mani te zijn en ons te ontwikkelen tot Zuivere Mensen van de Geest. Per slot van rekening zouden alleen vuile mensen een menukaart oppakken of geld hanteren, omdat God alleen weet wie het nog meer in handen heeft gehad.

Herinnert u zich nog de potjes voor schone versus vuile pennen bij het inchecken in het hotel waar nog steeds handtekeningen voor nodig zijn? Daar hoeven we niet over uit te weiden. Het maakt allemaal deel uit van het ethos van de onaanraakbaren, of de Dalit of Harijan in het oude kastensysteem. Het bewonen van een “contactloze” wereld herschept hetzelfde onder een ander label.

Denk even na over de maskeerpraktijken. Waarom is het in orde om uw masker af te doen als u zit, maar moest de serveerder er een dragen als hij stond? Omdat de zittenden hun netheid al bewijzen omdat ze betalende klanten zijn en bediend worden en dus welgesteld zijn. Het zijn de serveersters, die moeten werken voor hun brood, die in twijfel moeten worden getrokken. En als u dan opstond om naar het toilet te gaan, moest u natuurlijk uw masker opzetten omdat u per ongeluk een kok, schoonmaker of serveerster zou kunnen aanraken.

Toen de inflatie begon, had men kunnen denken dat de mensen die bij Whole Foods winkelen massaal naar Aldi of WalMart zouden zijn overgestapt. Maar deze voorspelling miskent het hele punt van winkelen bij Whole Foods voor een bepaalde klasse. Het punt is dat we niet in de buurt willen zijn van vieze mensen die vies voedsel kopen. Het is niet nodig voor de nette mensen om in bulk te kopen om de inflatiedruk te verlichten. Integendeel, de hogere kosten van boodschappen zijn het waard om uit de buurt van vieze, ongevaccineerde klanten te blijven, omdat we anders besmet kunnen raken.

Bovendien geeft het feit dat we de middelen hebben om 50 procent meer uit te geven aan schoon voedsel dat door andere schone mensen wordt gekocht, het o zo belangrijke signaal. Des te beter dat de eigenaar van Whole Foods een groot voorstander was van lockdowns als een manier om de concurrentie te verslaan.

Let ook op de manier waarop we over energie praten: schoon versus vuil. Olie en gas, met hun dampen en verwerkingsmethoden, zijn in strijd met het ethos van uiterst gezuiverde mensen. Elektrische auto’s maken minder lawaai en zijn dus zeker beter, laat staan dat steenkool ook een fossiele brandstof is en dat accu’s een enorm milieurisico vormen bij het verwijderen ervan en over het algemeen zelfs meer energie verbruiken. Feiten doen er niet toe. Alleen symboliek en de identiteit van de schone klasse doen ertoe.

Natuurlijk is het niet altijd duidelijk wie wel en wie niet schoon genoeg is voor sociale interactie. Daarom hebben we constante bewaking van ideeën nodig, omdat meningen over zaken als religie, politiek en zelfs zaken als transrechten proxies zijn om het verschil tussen ons en hen af te bakenen. Bewaking maakt het onzichtbare zichtbaar en dat maakt het mogelijk om hele systemen op te bouwen om degenen die onrein zijn te straffen en degenen die zich aan de regels houden te belonen.

Dit kwam natuurlijk allemaal aan het licht met de pandemie, want het feit dat er een virus rondwaart, illustreert perfect het kernpunt dat Anthony Fauci maakte in zijn artikel in Cell van augustus 2020. Het ontstaan van migratie duizenden jaren geleden, en het bouwen van steden gedurende honderden jaren, mengde de bevolkingen te veel en creëerde verschrikkelijke epidemieën van cholera en malaria. De oplossing lag voor de hand: weg met sportevenementen, overvolle stedelijke omstandigheden, huisdierenbezit (blech) en massale volksverhuizingen. lockdowns waren slechts de eerste stap in de richting van “het opnieuw opbouwen van de infrastructuur van het menselijk bestaan”.

We zijn allemaal verbaasd dat er niet meer verschuiving heeft plaatsgevonden in de berichtgeving van de mainstream media, ondanks het overduidelijke falen van de conventionele “Covid-wetenschap”, de onthullingen van eindeloze schandalen van de Bidens en de farmaceutische industrie, en zelfs de kelderende winsten van de grote mediakanalen. Zelfs als BuzzFeed News failliet gaat, gaan plaatsen als CNN, de New York Times en Vanity Fair vrolijk verder alsof er niets aan de hand is.

De reden is eenvoudig. De schone mensen zijn ervan overtuigd dat ze gelijk hebben. Ze twijfelen er niet aan. En ze willen zichzelf gewoon niet bevuilen met valse ideeën zoals objectieve journalistiek of onbevooroordeelde berichtgeving over echt nieuws. Dat zou hetzelfde zijn als zich in de modder wentelen en alles kapotmaken waar ze hun hele leven voor gewerkt hebben en de hele agenda van hun beroep, namelijk hun instellingen zuiveren van besmettelijke ideologische ziekten.

Dit is ook de reden waarom de basisbeginselen van celbiologie die vorige generaties in groep 9 leerden, verloren leken voor deze mensen. Het idee dat je jezelf zou laten blootstellen aan ziektekiemen om je te beschermen tegen ernstigere gevolgen, botste met de kern van hun manicheïstische wereldbeeld. Het punt is om weg te blijven, niet om je ermee te mengen. Hun kiemfobie is niet alleen van toepassing op het microbiële koninkrijk, maar ook op de samenleving en de ideeënwereld. Het begrip desinfecteren is een wereldbeeld dat geen natuurlijke immuniteit via infectie toestaat, omdat dat alleen maar zou betekenen dat je het slechte in je hebt.

De wetenschap kan de pot op. Het werd lang geleden overtroefd door de culturele neiging om in een kiemvrije wereld te leven: gezuiverde leerplannen, gezuiverde culturen en gezuiverde politiek. Natuurlijk moest de verspreiding vertraagd en gestopt worden. Natuurlijk moest de curve worden afgevlakt. Natuurlijk moet er sociale distantie zijn in plaats van willekeurig rondlopen. De elites moeten de blootstelling aan alles minimaliseren in een tijd waarin de massa zo duidelijk ongewassen is.

Toen de Verklaring van Great Barrington gerichte bescherming voorstelde op basis van leeftijd, terwijl iedereen gewoon zijn gang kon gaan, was dat niets anders dan een schandaal. Iedereen kan en zal oud worden, terwijl zij klassenonderscheid wilden op basis van sociale en politieke rang om rein en onrein beter op elkaar af te stemmen, wat hun echte ideaal is.

Dit is trouwens ook de reden waarom protesten tegen racisme in de zomer van 2020 een doorgang kregen: mensen die bijeenkomen voor de juiste zaak zullen eerder tot de ideologisch reinen behoren. En vandaag de dag is deze afbakening overal om ons heen, zowel fysiek als intellectueel. Zalm: gekweekt is vies en wild is schoon, dus veel duurder. En met werk: thuis is schoon, terwijl naar kantoor gaan vies is.

Wat kunnen we hieruit opmaken? Dr. Templeton vertelt in zijn boek het fascinerende verhaal van twee steden in Finland, één aan de arme kant van de Sovjet-Unie en één aan de westerse kant. Na het einde van de Koude Oorlog waren onderzoekers in staat om de gezondheid van de twee steden, de ene vuil en de andere schoon, met elkaar te vergelijken.

Hoewel de twee bevolkingsgroepen dezelfde afkomst en hetzelfde klimaat hadden, waren er toch een aantal grote verschillen. De grens tussen deze twee regio’s markeert een van de steilste hellingen in levensstandaard ter wereld, zelfs steiler dan de grens tussen de Verenigde Staten en Mexico. Finland was na de Tweede Wereldoorlog net als andere landen in Europa gemoderniseerd, terwijl het geïsoleerde Karelië onder het communisme verarmd was gebleven en in de jaren veertig was blijven steken.

De onderzoekers van de Karelia Allergy Study merkten enkele opvallende verschillen op in de gegevens die ze verzamelden en analyseerden. In Fins Karelië kwamen astma en allergieën vier keer zo vaak voor als in Russisch Karelië. Positieve huidpriktesten, die een snelle zwelling en allergische ontsteking meten als reactie op veelvoorkomende allergenen die onder de huid worden geïnjecteerd, waren ook veel hoger bij Finnen.

De verschillen bij kinderen waren nog opvallender, met een 5,5-voudige toename van astma- en eczeemdiagnoses in Finland, en een 14-voudige toename van hooikoorts. Russische kinderen met allergieën en hun moeders hadden ook veel lagere oplosbare IgE-niveaus, wat wijst op een significante afname van het isotype antilichaam dat snel allergische ontstekingen veroorzaakt.

Auto-immuunziekten zoals type-1-diabetes waren ook 5-6 keer hoger bij de Finse bevolking in vergelijking met hun Russische buren. Het is niet verrassend dat de microbiële omgeving van de mensen die in Russisch Karelië woonden, duidelijk verschilde van die van Fins Karelië. Russische Kareliërs dronken onbehandeld en ongefilterd water dat hun darmen blootstelde aan ordes van grootte meer microben dan hun Finse tegenhangers. Uit huisstofmonsters van beide locaties bleek dat Russisch huisstof meer Firmicutes en Actinobacteria soorten bevatte met een gelijktijdige 20-voudige toename van de grampositieve celwandcomponent muraminezuur en een 7-voudige toename van diergeassocieerde bacteriesoorten. Daarentegen waren Gram-negatieve soorten, voornamelijk Proteobacteriën, overheersend in Fins huisstof.

Het is duidelijk dat de Russen in een veel diverser en overvloediger microbieel ecosysteem leefden dan de Finnen, en deze milieuverschillen werden in verband gebracht met minder allergieën en astma.

De vuile mensen waren dus in bepaalde opzichten gezonder. Fascinerend, toch? Dit is nog maar het begin van wat u in dit boek zult ontdekken. Als ik het samenvat, bewijst Templeton dat er niet zoiets bestaat als schoon op de manier waarop die term in de volksmond wordt begrepen, en dat elke poging om dat te bewerkstelligen grote risico’s voor de menselijke gezondheid met zich meebrengt. Een naïef immuunsysteem is een moordenaar. Deze stelling zou ook een metafoor kunnen zijn voor de pogingen om de publieke opinie schoon te maken: hoe meer we censureren, hoe dommer we worden. Hoe meer we schrappen, hoe minder volledig menselijk en veilig ons leven is.

Het onderscheid tussen schoon en vuil was ooit een indicator van klasse, misschien een desiderata van germafobische pathologie, zelfs een onschuldige excentriciteit. Maar in 2020 werd de obsessie extreem, een esthetische prioriteit die alle moraliteit en waarheid overstemde. Het werd toen een fundamentele bedreiging voor vrijheid, zelfbestuur en mensenrechten. Vandaag de dag is deze afbakening ons hele leven binnengedrongen en dreigt er een afschuwelijk kastensysteem te ontstaan dat bestaat uit degenen die rechten en privileges genieten versus degenen die dat niet hebben en (op afstand) de elites dienen.

We moeten dit duidelijk zien om te voorkomen dat het gebeurt. Vrijheid is geworteld in een ethisch vermoeden van gelijke rechten, een cultureel respect voor de waardigheid van alle mensen, een politiek respect voor de regering door het volk en een economische ervaring van klassenmobiliteit en meritocratie. Het vervangen van deze vooronderstellingen door een vereenvoudigde, ruwe, esthetische en onwetenschappelijke terugval naar een neofeodalisme brengt ons niet alleen terug naar premoderne tijden; het werpt ook de basispostulaten omver van wat wij beschaving zelf noemen.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

COVID-19 VACCIN DOSSIER

Slimme toiletten maken gebruik van anale vingerafdrukken