Oeroude hightech machines gebruikt voor de bouw van de piramiden van Egypte, aldus een studie

Oeroude hightech machines werden gebruikt voor de bouw van de piramiden van Egypte, zo blijkt uit een nieuwe studie, die licht werpt op het mysterie van hoe de trappenpiramide 4650 jaar geleden werd gebouwd. Dit torenhoge bouwwerk, opgetrokken uit meer dan 310.000 kubieke meter kalksteen, heeft wetenschappers eeuwenlang voor een raadsel gesteld, omdat ze geen verklaring konden vinden voor de precisie die met primitieve gereedschappen werd bereikt.

De studie suggereert dat geavanceerde technologie, die nog niet volledig wordt begrepen, de oude Egyptenaren in staat stelde om enorme stenen blokken met een opmerkelijke symmetrie op elkaar te stapelen. Deze onthulling zet lang gekoesterde aannames op losse schroeven en verwijst naar de technische bekwaamheid van een verloren beschaving die ons begrip van de bouw van piramiden op zijn kop zet, schrijft Sean Adl-Tabatabai.

Earth.com meldt:

Een nieuwe studie suggereert nu dat het geheim misschien niet in afbrokkelende aarden hellingen zat, maar in kanalen en bassins.

Door oude waterlopen te traceren die zichtbaar zijn op satellietradarbeelden en deze te vergelijken met aanwijzingen die in de rotsbodem zijn uitgehouwen, suggereren onderzoekers dat waterkracht – een soort hydraulische lift – het grootste deel van het werk heeft gedaan om de piramide laag voor laag op te bouwen.

De trappenpiramide van koning Djoser

Een halve eeuw voor de bekendere piramides van Gizeh gaf farao Djoser zijn hoofdarchitect Imhotep de opdracht een unieke graftombe te ontwerpen: de trappenpiramide van Djoser.

Het resultaat was een monument met zes trappen dat nog steeds tussen de 60 en 62 meter hoog is.

In plaats van een structuur met één niveau stapelde Imhotep zes lagen stenen op elkaar, waardoor een indrukwekkende trap naar de hemel ontstond. Voor het eerst gebruikten Egyptische bouwers grote, gebeeldhouwde kalksteenblokken.

In de decennia die volgden, leidde de in Saqqara verfijnde kennis tot een bouwsprint in de regio.

De stenen werden steeds groter, van 300 kg per stuk tot meer dan 2500 kg, en er werd ongeveer 28 miljoen ton metselwerk gebruikt voor de bouw van slechts zeven koninklijke piramides.

De piramide werd omringd door een uitgebreid complex van binnenplaatsen, tempels en ceremoniële ruimtes, allemaal ontworpen om de farao in het hiernamaals te dienen.

Deze ruimtes waren niet alleen symbolisch, maar ook functionele onderdelen van een geloofssysteem waarin de koning als een god op aarde werd gezien.

Aanwijzingen in steen

Dr. Xavier Landreau van het CEA Paleotechnic Institute leidt de nieuwste pogingen om dit mysterie te ontrafelen.

Zijn Franse team heeft tientallen jaren aan opgravingsnotities doorzocht en deze gekoppeld aan hoge resolutie radarbeelden.

“Satellietbeelden laten duidelijk zien dat een rechthoekige stenen omheining, bekend als Gisr el-Mudir, ten westen van de necropolis van Saqqara, alle technische kenmerken heeft van een controledam,“ legt Dr. Landreau uit.

“Deze constructie zou zijn gebruikt om de stroom van plotselinge overstromingen te beheersen en zware voorwerpen die stroomopwaarts kwamen op te vangen.”

Verdwenen meer, speciaal aangelegde gracht

Aan de lijzijde van de dam buigt het landschap naar een ondiep bassin. De bodemchemie wijst op een meer dat tijdens seizoensgebonden overstromingen van de Nijl opzwol.

Wanneer het water zakte, leidden kanalen het resterende water naar een uit rotsen uitgehouwen greppel die nu de Dry Moat wordt genoemd en het piramidecomplex omringt.

De zuidelijke arm bevat een reeks kamers waarvan de getrapte vloeren lijken op de sedimentatiebekkens van hedendaagse gemeentelijke waterzuiveringsinstallaties.

“Samen vormen de Gisr el-Mudir en het binnenste zuidelijke deel van de Dry Moat een uniform hydraulisch systeem dat de waterkwaliteit verbetert en de waterstroom reguleert voor praktische doeleinden en menselijke behoeften,” schrijven de auteurs.

Het gezuiverde afstromende water kwam volgens hen net op tijd om een dringend bouwprobleem op te lossen.

Water en de stenen van de trappenpiramide

Binnen in de piramide lopen stenen gangen schuin omhoog vanuit een centrale schacht. Hun vorm en slijtagepatronen doen denken aan een hydraulische lift.

“De oude architecten hebben de stenen waarschijnlijk vanuit het midden van de piramide omhoog gebracht met behulp van het sedimentvrije water uit het zuidelijke deel van de Dry Moat,” schrijven de auteurs.

Stel je drijvende pontons voor – of misschien afgesloten sloepen – die steeds hoger werden geduwd terwijl er vers water onder hen stroomde.

Cijfers ondersteunen dit idee. Met een waterkolom van ongeveer 9 meter diep zou de opwaartse druk twee derde van het gewicht van een kalksteenblok kunnen opheffen, waardoor de arbeiders op terrasvormige richels de lading op zijn plaats konden begeleiden.

Een dergelijk systeem zou de noodzaak van enorme hellingen omzeilen, waarvan lang werd aangenomen dat ze de vroege piramiden omringden, maar die nooit ter plaatse zijn gevonden.

Eerst overstromingen, later droogte

“Vóór de Vierde Dynastie waren er meer problemen met overstromingen dan met een gebrek aan water,” merkte Dr. Landreau op, waarmee hij benadrukte waarom de arbeiders in Saqqara hydraulische technieken zouden hebben omarmd.

Jaarlijkse overstromingen konden bouwplaatsen overspoelen, hout doen rotten en voorraden strandden. Door overtollig water om te zetten in een bondgenoot bij de bouw, werd een gevaar omgezet in gratis arbeidskrachten.

De omschakeling wierp snel zijn vruchten af. Binnen een generatie verdubbelde de grootte van de stenen en tegen de tijd dat de Grote Piramide van Khufu rond 2550 v.Chr. werd gebouwd, wogen de afzonderlijke blokken meer dan 5 ton.

Specialisten berekenen dat er op elk moment minstens 4000 mannen nodig waren om zulke lasten een kilometer lange helling op te slepen. Een wateraangedreven lift kon dat aantal drastisch verminderen en ervoor zorgen dat de teams in de steengroeve voor op schema bleven.

En waar was al dat werk voor nodig?

Toch heeft de trappenpiramide nog een verborgen geheim: de grafkamer is leeg. Geen koninklijke mummie, geen schatten, geen muurteksten.

Waar is farao Djoser?

Sommige archeologen hebben het idee geopperd dat de holle kern niet zozeer als graf diende, maar meer als een drukvat, een technisch hart dat het heffen van water mogelijk maakte.

Het doolhof van tunnels, scharnierende stenen deuren en valblokken duidt op een mechanisch vernuft dat even geavanceerd is als dat van irrigatiekanalen.

De trappenpiramide en moderne ingenieurs

Tegenwoordig klinkt het meesterlijke gebruik van vloeistofdynamica in Saqqara misschien griezelig bekend in de oren van civiel ingenieurs die gecontroleerde overstromingen gebruiken om deltaland aan te leggen in Louisiana of hele huizen op pneumatische liften te bouwen.

Als de bouwers in de oudheid echt waterkolommen manipuleerden om stenen naae boven te laten drijven, hebben ze een prestatie geleverd die aansluit bij de moderne inspanningen om met natuurlijke krachten te werken in plaats van ze te bestrijden.

De bevindingen vullen niet alle hiaten in de lange geschiedenis van de Egyptische piramiden, maar ze openen wel een uitnodigende gang voor toekomstige opgravingen.

Boorkernen uit de sliblagen van de droge gracht zouden de aanwezigheid van meerbezinksel kunnen bevestigen; minerale vlekken op de binnenste schachten zouden kunnen wijzen op herhaalde natte cycli.

Hoe dan ook, de trappenpiramide is een technisch wonder dat ons blijft leren dat mensen zelfs in de oudheid bereid waren om kolossale uitdagingen aan te gaan met oplossingen die net zo vloeiend waren als de Nijl zelf.

De volledige studie is gepubliceerd in het tijdschrift PLOS One.

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

De ontdekking van gigantische structuren onder de piramides van Gizeh kan bewijzen dat een heleboel “samenzweringstheorieën” waar zijn

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: