
Over het ware doel van de Oekraïense aanval op de regio Koersk in het zuidwesten van Rusland wordt heftig gedebatteerd, vooral omdat het gebied weinig tot geen traditioneel strategisch doel heeft. Niet al het in beslag genomen gebied heeft dezelfde waarde in een oorlog; sommige gebieden hebben geen waarde.
Sommigen geloven dat de inval bedoeld was om een deur te openen voor een aanval op de kerncentrale van Koersk, die dan gekaapt of gesaboteerd zou kunnen worden, waardoor de Russen een radioactieve puinhoop zouden vinden om op te ruimen. Maar de centrale ligt te ver van de grens om succesvol te kunnen worden veroverd door iets anders dan een grootschalige offensieve troepenmacht met superieure logistiek, schrijft Tyler Durden.
Anderen beweren dat alleen al het binnenvallen van Russisch grondgebied (hoe nutteloos ook) bedoeld was om een boodschap te sturen naar de westerse bondgenoten van Oekraïne dat de “rode lijnen” van Vladimir Poetin een vals front zijn en dat hij nooit zou reageren met een nucleaire verdediging. Met andere woorden, Koersk moest Amerikaanse en Europese functionarissen aanmoedigen om de oorlog in te gaan met laarzen op de grond.
Het valt nog te bezien of Poetin daadwerkelijk de nucleaire optie zou gebruiken, maar Oekraïne is het zeker niet waard om het risico te nemen, in ieder geval niet voor de meerderheid van de westerse burgers.
Kiev heeft beweerd dat de actie bedoeld was om de Russische troepen weg te lokken van het oostelijke front, waar ze aanzienlijke overwinningen hebben geboekt, om zo de uitputtingsmachine van het Kremlin te vertragen en Oekraïne een betere positie aan de onderhandelingstafel te geven. Als dit de bedoeling was, dan is het plan mislukt.
Het momentum in Koersk werd binnen een paar weken na de operatie ingedamd en sindsdien zitten de Oekraïners daar vast. In de afgelopen maand zijn hun overwinningen in het gebied afgebrokkeld en nu imploderen hun linies. Verwacht wordt dat Rusland de laatste Oekraïense posities in de komende twee weken zal terugnemen, maar dit is niet het grootste probleem waar Oekraïne mee te maken heeft na het mislukken van de Koersk-operatie.
Eind februari begonnen de Russen al met grensoverschrijdende aanvallen in de oblast Sumy in Noord-Oekraïne en het ziet ernaar uit dat deze aanvallen zullen uitmonden in een volledige invasie.
Zoals we eind december al opmerkten, zou de Koersk-aanval door Oekraïne wel eens een spectaculaire terugslag kunnen hebben. Met tienduizenden Russische troepen in de regio betekent de val van de Oekraïense linies dat de weg vrij is voor diezelfde troepen om Sumy binnen te vallen en het land in tweeën te delen.
Het recente optreden van Vladimir Poetin in Koersk en de overvloedige gepubliceerde geolocatiegegevens in de stad Sudzja bewijzen dat het gebied goed onder Russische controle is, ondanks beweringen dat de Oekraïners standhouden. De Russische invallen in Sumy zijn ook geëscaleerd.
De troepenuitbreiding komt net op het moment dat de regering-Trump zich opmaakt voor vredesonderhandelingen, een poging die van alle kanten op weerstand stuit. Zelfs Amerikaanse bondgenoten binnen de NAVO staan erop dat de oorlog doorgaat totdat Oekraïne al zijn verloren grondgebied heeft teruggewonnen (waarvan ze weten dat dit niet gaat gebeuren). Het precaire karakter van de vredesbesprekingen wordt versterkt door de weigering van Poetin om een staakt-het-vuren in te stellen. Poetin beweert dat een staakt-het-vuren geen ander doel dient dan Oekraïne in staat te stellen zijn linies te versterken.
De westerse media blijven het verhaal promoten dat Rusland duizenden Noord-Koreaanse soldaten gebruikt als “vleesgolven” om Oekraïne uit Koersk te verdrijven. We wachten nog steeds op overtuigend bewijs voor deze bewering, maar dat is er nog niet. Rusland heeft meerdere etnische groepen in het land die er “Aziatisch uitzien” en de aanwezigheid van deze mensen op het slagveld is geen bewijs van Noord-Koreaanse troepen. Tot op de dag van vandaag is er geen bewijs van “vleesgolven” of een groot contingent DVK-soldaten.
In ieder geval is Koersk verloren voor de Oekraïners, wat Vladimir Zelensky en Kiev hopelijk motiveert om eindelijk in te stemmen met realistische vredesonderhandelingen. Zo niet, dan bevinden de Russen zich in een perfecte positie om Noord-Oekraïne binnen te vallen en Kiev te naderen.
Poetin heeft twee voorwaarden gesteld aan een akkoord: Oekraïne moet de veroverde Donbas opgeven en de separatisten toestaan zich bij Rusland aan te sluiten. En Oekraïne mag nooit lid worden van de NAVO.
Helaas waren dit de basisvoorwaarden aan het begin van de oorlog. Honderdduizenden levens (misschien wel miljoenen als het echte aantal bekend wordt) hadden gered kunnen worden als de vredesbesprekingen in 2022 niet waren verstoord. Als er nu vrede komt, kan in ieder geval de Derde Wereldoorlog worden voorkomen.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Onze klootzakken(Macron, Starmer etc) en kutwijven(Trutsula , Kallas etc) willen absoluut oorlog…en DAT zullen ze krijgen !
SLAVA ROSSIYA ! ….vergat ik nog toe te voegen…
May i add : Huuraahhh !
De Russische aanval op Sudzha duurde niet lang. Als gevolg van hun ‘Pipe’-operatie namen Russische troepen de controle over de industriële zone ten noordoosten van de stad over. Op 11 maart voltooiden de Russische troepen de opruimingsoperaties op de flanken en naderden het woongebied. Op 12 maart werden Russische vlaggen gehesen in het centrum van Sudzha, waarmee de Russische controle over de hele stad aan de administratieve grens werd bevestigd.
https://s5.cdnstatic.space/wp-content/uploads/2025/03/flag.mp4?_=1
https://s5.cdnstatic.space/wp-content/uploads/2025/03/flag3.mp4?_=3
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍🙏