Netto-nul, het digitale wassenbeeldenmuseum en de toekomst van voedsel

De voedseltransitie, de energietransitie, de netto-nul ideologie, programmeerbare digitale valuta’s van centrale banken, de censuur van het vrije woord en het tegengaan van protest. Waar gaat het allemaal over? Om deze processen te begrijpen, moeten we eerst vaststellen wat in wezen een sociale en economische reset is binnen de context van een instortend financieel systeem, schrijft Colin Todhunter.

Schrijver Ted Reece merkt op dat het algemene winstpercentage een neerwaartse trend heeft vertoond van naar schatting 43% in de jaren 1870 tot 17% in de jaren 2000. Eind 2019 konden veel bedrijven niet genoeg winst genereren. Dalende omzetten, krappe marges, beperkte kasstromen en balansen met een hoge schuldenlast kwamen veel voor.

Professor Fabio Vighi van de Universiteit van Cardiff heeft beschreven hoe het stilleggen van de wereldeconomie begin 2020 onder het mom van het bestrijden van een zogenaamd nieuwe en onbekende ziekteverwekker de Amerikaanse Federal Reserve in staat stelde om de instortende financiële markten (COVID relief) te overspoelen met vers gedrukt geld zonder hyperinflatie te veroorzaken. Lockdowns beperkten de economische activiteit, waardoor de vraag naar het nieuw gedrukte geld (krediet) in de fysieke economie wegviel en ‘besmetting’ werd voorkomen.

Volgens onderzoeksjournalist Michael Byrant was er alleen al in Europa €1,5 biljoen nodig om de crisis aan te pakken. De financiële ineenstorting die de Europese centrale bankiers in het gezicht staart, kwam in 2019 tot een hoogtepunt. Het verschijnen van een ‘nieuw virus’ bood een handig dekmantelverhaal.

De Europese Centrale Bank stemde in met een reddingsoperatie voor banken ter waarde van € 1,31 biljoen, waarna de EU instemde met een herstelfonds van € 750 miljard voor Europese staten en bedrijven. Dit pakket van langlopende, ultragoedkope kredieten aan honderden banken werd aan het publiek verkocht als een noodzakelijk programma om de gevolgen van de pandemie voor bedrijven en werknemers op te vangen.

Als reactie op een ineenstortend neoliberalisme zien we nu de uitrol van een autoritaire great reset – een agenda die van plan is de economie opnieuw vorm te geven en onze manier van leven te veranderen.

VERSCHUIVING NAAR AUTORITARISME

De nieuwe economie zal worden gedomineerd door een handvol technologiereuzen, mondiale conglomeraten en e-commerce platforms, en er zullen ook nieuwe markten worden gecreëerd door de financialisering van de natuur, die zal worden gekoloniseerd, gecommodificeerd en verhandeld onder het mom van milieubescherming.

In de afgelopen jaren zijn we getuige geweest van een overaccumulatie van kapitaal en de creatie van dergelijke markten zal nieuwe investeringsmogelijkheden bieden (inclusief onbetrouwbare Ponzi-constructies voor koolstofcompensatie) voor de superrijken om hun rijkdom te parkeren en welvarend te zijn.

Deze great reset beoogt een transformatie van de westerse samenlevingen, die zal leiden tot permanente beperkingen van fundamentele vrijheden en massale bewaking. Het World Economic Forum (WEF) zegt dat het publiek uiteindelijk alles zal ‘huren’ wat het nodig heeft onder de goedaardige noemer ‘vierde industriële revolutie’ (herinner je de WEF-video ‘you will own nothing and be happy’?): het ontnemen van het eigendomsrecht onder het mom van een ‘groene economie’ en ondersteund door de retoriek van ‘duurzame consumptie’ en ‘klimaatnood’.

Klimaatalarmisme en de mantra van duurzaamheid gaan over het promoten van regelingen om geld te verdienen. Maar ze dienen ook een ander doel: sociale controle.

Het neoliberalisme heeft zijn beloop gehad, met als resultaat de verarming van grote delen van de bevolking. Maar om tegengeluiden te dempen en verwachtingen te verlagen, zullen de niveaus van persoonlijke vrijheid waaraan we gewend zijn niet worden getolereerd. Dit betekent dat de bredere bevolking zal worden onderworpen aan de discipline van een opkomende controlestaat.

Om elke afwijkende mening de kop in te drukken, wordt gewone mensen verteld dat ze hun persoonlijke vrijheid moeten opofferen om de volksgezondheid, de maatschappelijke veiligheid (die vreselijke Russen, islamitische extremisten of die door Sunak aangewezen boeman George Galloway) of het klimaat te beschermen. Anders dan in het oude normale neoliberalisme vindt er nu een ideologische verschuiving plaats waarbij persoonlijke vrijheden steeds vaker als gevaarlijk worden afgeschilderd omdat ze indruisen tegen het collectieve belang.

De echte reden voor deze ideologische verschuiving is ervoor te zorgen dat de massa went aan een lagere levensstandaard en deze accepteert. Neem bijvoorbeeld de hoofdeconoom van de Bank of England, Huw Pill, die zegt dat mensen moeten ‘accepteren’ dat ze armer zijn. En dan is er Rob Kapito van ’s werelds grootste vermogensbeheerder BlackRock, die zegt dat een “zeer rechthebbende” generatie voor het eerst in haar leven met schaarste moet omgaan.

Tegelijkertijd wordt, om de zaak te vertroebelen, de boodschap verkondigd dat de lagere levensstandaard het gevolg is van het conflict in Oekraïne en de aanbodschokken die zowel de oorlog als ‘het virus’ hebben veroorzaakt.

De netto-nul koolstofuitstoot agenda zal helpen bij het legitimeren van lagere levensstandaarden (het verminderen van je koolstofvoetafdruk), terwijl het idee wordt versterkt dat onze rechten moeten worden opgeofferd voor het grotere goed. Je zult niets bezitten, niet omdat de rijken en hun neoliberale agenda je arm hebben gemaakt, maar omdat je geïnstrueerd zult worden om te stoppen met onverantwoordelijk te zijn en te handelen om de planeet te beschermen.

NETTO-NUL AGENDA

Maar hoe zit het met deze verschuiving naar netto-nul broeikasgasemissies en het plan om onze koolstofvoetafdruk te verkleinen? Is het wel haalbaar of noodzakelijk?

Gordon Hughes, voormalig econoom bij de Wereldbank en huidig hoogleraar economie aan de Universiteit van Edinburgh, zegt in een nieuw rapport dat het huidige Britse en Europese netto-nul beleid waarschijnlijk zal leiden tot verdere economische ondergang.

Blijkbaar is de enige haalbare manier om het geld bijeen te krijgen voor voldoende nieuwe investeringen (in wind- en zonne-infrastructuur) een twee decennia durende verlaging van de particuliere consumptie met wel 10%. Zo’n schok is in de vorige eeuw nog nooit voorgekomen, behalve in een oorlog; en dan nog nooit langer dan een decennium.

Maar deze agenda zal ook leiden tot ernstige aantasting van het milieu. Dat zegt Andrew Nikiforuk in het artikel The Rising Chorus of Renewable Energy Skeptics, waarin hij schetst hoe de groene technodroom enorm destructief is.

Hij somt de verwoestende milieueffecten op van een nog mineraalintensiever systeem gebaseerd op duurzame energiebronnen en waarschuwt:

Dit alles gaat ervan uit dat de opwarming van de aarde echt en antropogeen is. Niet iedereen is het daarmee eens. In het artikel Mondiale opwarming en de confrontatie tussen het Westen en de rest van de wereld stelt journalist Thierry Meyssan dat netto-nul eerder gebaseerd is op politieke ideologie dan op wetenschap. Maar om zoiets te beweren is ketterij geworden in de westerse landen en wordt afgedaan met beschuldigingen van ‘ontkenning van de klimaatwetenschap’.

Ongeacht dergelijke zorgen gaat de mars naar netto-nul door, en de sleutel daartoe is de Agenda 2030 van de Verenigde Naties voor Sustainable Development Goals.

Vandaag de dag bevat bijna elk bedrijfsrapport, website of brochure een veelheid aan verwijzingen naar ‘koolstofvoetafdrukken’, ‘duurzaamheid’, ‘netto-nul’ of ‘klimaatneutraliteit’ en hoe een bedrijf of organisatie van plan is zijn duurzaamheidsdoelen te bereiken. Groene profilering, groene obligaties en groene investeringen gaan hand in hand met het tonen van ‘groene’ geloofsbrieven en ambities waar en wanneer maar mogelijk.

Het lijkt erop dat iedereen in het bedrijfsleven zijn bedrijfsvlag plant op de top van duurzaamheid. Neem bijvoorbeeld Sainsbury’s. Sainsbury’s is een van de ‘grote zes’ supermarktketens in het Verenigd Koninkrijk en heeft in 2019 een visie op de toekomst van voedsel gepubliceerd.

Hier volgt een citaat:

Getraceerd, gevolgd en gechipt – voor je eigen voordeel. Bedrijven die toegang hebben tot al onze persoonlijke gegevens, tot en met ons DNA. Het rapport staat vol met verwijzingen naar duurzaamheid en het klimaat of het milieu, en het is moeilijk om niet de indruk te krijgen dat het geschreven is om de lezer in vervoering te brengen door de technologische mogelijkheden.

De promotie van een brave new world van technologische innovatie die niets te zeggen heeft over macht – wie bepaalt het beleid dat heeft geleid tot enorme ongelijkheid, armoede, ondervoeding, voedselonzekerheid en honger en wie is verantwoordelijk voor de degradatie van het milieu – is echter niets nieuws.

De essentie van macht wordt gemakshalve verdoezeld, niet in de laatste plaats omdat degenen achter het heersende voedselregime ook vorm geven aan het techno-utopische sprookje waarin iedereen nog lang en gelukkig insecten en synthetisch voedsel eet en in een digitaal wassenbeeldmuseum leeft.

NEP GROEN

De ‘groene’ agenda die wordt gepusht is een multi- miljarden marktkans om de zakken van rijke investeerders en subsidieverslindende groene infrastructuurbedrijven te vullen en maakt ook deel uit van een strategie die nodig is om de naleving van het ‘nieuwe normaal’ veilig te stellen.

Het is bovendien een type groen dat van plan is een groot deel van het platteland te bedekken met windmolenparken en zonnepanelen terwijl de meeste boeren geen landbouw meer bedrijven. Een recept voor voedselonzekerheid.

Degenen die in de ‘groene’ agenda investeren, geven in de eerste plaats om winst. Het uiterst invloedrijke BlackRock investeert in het huidige voedselsysteem dat verantwoordelijk is voor vervuilde waterwegen, aangetaste bodems, de verdrijving van kleine boeren, een spiraalvormige volksgezondheidscrisis, ondervoeding en nog veel meer.

Het investeert ook in de gezondheidszorg – een industrie die floreert op de ziektes en aandoeningen die ontstaan door het eten van het ondermaatse voedsel dat het huidige systeem produceert. Heeft Larry Fink, de topman van BlackRock, plotseling een geweten ontwikkeld en is hij een milieuactivist geworden die geeft om de planeet en gewone mensen? Natuurlijk niet.

Elke serieuze discussie over de toekomst van voedsel zou zeker rekening houden met zaken als voedselsoevereiniteit, de rol van agro-ecologie en het versterken van familieboerderijen – de ruggengraat van de huidige wereldwijde voedselproductie.

Het eerder genoemde artikel van Andrew Nikiforuk concludeert dat, als we echt serieus zijn over onze impact op het milieu, we onze behoeften moeten terugschroeven en de samenleving moeten vereenvoudigen.

Op het gebied van voedsel ligt de oplossing in een low-input benadering die plattelandsgemeenschappen en lokale markten versterkt en prioriteit geeft aan kleine boerenbedrijven en kleine onafhankelijke ondernemingen en detailhandelaren, gelokaliseerde democratische voedselsystemen en een concept van voedselsoevereiniteit gebaseerd op zelfvoorziening, agro-ecologische principes en regeneratieve landbouw.

Dit zou inhouden dat het recht op cultureel passend voedsel dat rijk is aan voedingsstoffen dankzij gevarieerde teeltpatronen en vrij van giftige chemicaliën wordt vergemakkelijkt, terwijl lokaal eigenaarschap en rentmeesterschap van gemeenschappelijke hulpbronnen zoals land, water, grond en zaden wordt gewaarborgd.

Dat is waar het echte milieubeleid en de toekomst van voedsel begint.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

De cultuuroorlog tegen denkende individuen door de enorme ideologisch gemotiveerde krankzinnigen

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: