Israël plant lange oorlog en verdrijving van mensen uit Gaza

Israël plant Gaza-oorlog die meer dan een jaar zal duren – Antiwar

De Financial Times sprak met bronnen die zeiden dat Israël van plan is om meer dan een jaar oorlog te voeren tegen Gaza. In iets minder dan twee maanden tijd heeft Israël minstens 15.000 mensen gedood, 100.000 gebouwen beschadigd, 1,7 miljoen Palestijnen op de vlucht gejaagd en de meeste medische voorzieningen in Gaza vernietigd.

Op vrijdag meldde de FT dat Israël zich voorbereidt op een conflict in Gaza dat uit meerdere fasen zal bestaan en minstens een jaar zal duren. “Dit wordt een zeer lange oorlog… We zijn op dit moment nog niet halverwege het bereiken van onze doelen,” zei een persoon die bekend is met de Israëlische oorlogsplannen.

Volgens de bronnen zijn de doelen van Israël onder andere “het doden van de drie topleiders van Hamas – Yahya Sinwar, Mohammed Deif en Marwan Issa – en tegelijkertijd het behalen van een beslissende militaire overwinning op de 24 bataljons en het ondergrondse tunnelnetwerk van de groep en het vernietigen van haar bestuurscapaciteit in Gaza.”
…
De eerste fase van de oorlog, een intense bombardementscampagne en grondinvasie, zal naar verwachting tot ver in 2024 duren. Een bron zei dat de eerste fase van de oorlog ongeveer 40% voltooid is. “Gaza Stad is nog niet klaar, noch volledig veroverd. Het is waarschijnlijk 40% klaar,” legde de persoon uit. “Voor het noorden als geheel is waarschijnlijk nog twee weken tot een maand nodig.”

De tweede fase zal een operatie zijn met minder militaire operaties gericht op het stabiliseren van Gaza. Hoewel de bronnen aan FT vertelden dat de tweede fase naar verwachting tot eind 2024 zal duren, zeggen Israëlische functionarissen dat ze geen vast eindpunt van het conflict kunnen voorspellen.

De golf van wapens, waaronder ongeveer 15.000 bommen en 57.000 artilleriegranaten, begon kort na de aanval van 7 oktober en is de afgelopen dagen doorgegaan, aldus de functionarissen. De VS hebben niet eerder het totale aantal wapens bekendgemaakt dat ze naar Israël hebben gestuurd, noch de overdracht van 100 BLU-109, 2.000-pond bunker buster bommen.
…
Onder de munitie die de VS heeft overgedragen aan Israël bevinden zich meer dan 5.000 Mk82 ongeleide of “domme” bommen, meer dan 5.400 Mk84 bommen met een granaatkop van 2.000 pond, ongeveer 1.000 GBU-39 bommen met een kleine diameter en ongeveer 3.000 JDAM’s, die ongeleide bommen veranderen in geleide “slimme” bommen, volgens een interne lijst van de Amerikaanse regering van de wapens die door Amerikaanse functionarissen is beschreven aan The Wall Street Journal.
…
De VS heeft Israël ook ongeveer 57.000 155mm artilleriegranaten gestuurd – een belangrijke munitie die de VS ook aan Oekraïne heeft geleverd sinds de Russische invasie van 2022 – samen met duizenden andere artilleriegranaten en verschillende handvuurwapens.
…
De V.N., humanitaire organisaties en Arabische landen die onderhandelen tussen de twee partijen hebben opgeroepen tot een permanent staakt-het-vuren. De Biden-regering heeft oproepen voor een langdurig staakt-het-vuren afgewezen en haar steun uitgesproken voor de strijd van Israël om Hamas uiteindelijk uit de macht te verdrijven in Gaza.

Het plan van de premier voor Gaza-burgers: The Direction-Out – Israel Hayom

De noodregering zendt uniform uit over de hervatting van de gevechten, maar wat betreft de dag erna – is het verhaal anders – Naast de kwestie van de controle over de Gazastrook wordt er ook controverse verwacht over een plan dat Ron Dermer op verzoek van Netanyahu heeft opgesteld, waarin manieren worden onderzocht om de bevolking van Gaza tot een minimum te beperken – Voor de premier is dit een strategisch doel, de hoogste veiligheidsfunctionaris ziet het als een onrealistische fantasie
De kwestie van de dag erna is een van de meest gevoelige vandaag, en de kwestie wordt in geen enkel officieel forum behandeld, maar alleen in intern overleg. Als er een belangrijk twistpunt is met de regering Biden over de kwestie Gaza, dan is het dit wel. Andere dingen kunnen gemanipuleerd worden. Humanitaire hulp brengen op verzoek van de Amerikaanse president, en zelfs brandstof. Zelfs de nieuwe eis om geen schade toe te brengen aan de ontheemden in de zuidelijke Gazastrook wanneer de IDF daar begint te opereren, kan worden beantwoord met een niet-bindende verklaring dat “we het zullen proberen.”

Maar Abu Mazen in Gaza krijgen om de IDF-troepen in het gebied te vervangen is een heel ander verhaal. Benny Gantz en Gadi Eizenkot zouden dat graag doen. Benjamin Netanyahu en Yoav Galant minder. De overeenkomst is dat ze allemaal een boodschap sturen dat Israël niet van plan is om het gebied zelf te controleren vanuit een civiel standpunt. Gallant meent het in alle ernst. Wat Netanyahu betreft, weet ik het niet zeker. Zijn duidelijke verklaringen dat een terreur ondersteunende autoriteit die salarissen overmaakt aan terroristen en haar kinderen opvoedt tot opruiing tegen Joden, Gaza niet zal regeren, zal de bende van Ramallah niet toestaan Gaza binnen te gaan. Er is geen andere vervanging. Daarom zal de IDF Gaza blijven controleren, militair en civiel, tenminste voor de nabije toekomst.

Dit wordt gevolgd door een ander plan. De meeste ministers van het kabinet weten hier niets van. Evenmin als de ministers van Oorlog. Het werd niet besproken in deze forums vanwege het overduidelijke explosieve effect: het verdunnen van de bevolking van Gaza tot het absolute minimum. Biden is er sterk op tegen, net als de hele internationale gemeenschap. Galant, de chef-staf en de stafchef van de IDF beweren dat die mogelijkheid niet bestaat. Maar Netanyahu ziet het als een strategisch doel. Hij gaf zijn vertrouweling van het Oorlogskabinet, minister Ron Dermer, zelfs de opdracht om een stafdocument over de kwestie te formuleren.

Dit is een plan dat de Amerikaanse weerstand zal omzeilen zonder confrontatie, de vastberaden weerstand van de Egyptenaren zonder te beginnen schieten op de vluchtelingen die hun grondgebied binnenkomen via de Philadelphia-as, en de algemene wereldwijde weerstand die zal ontstaan wanneer de eerste Gazanen hun huizen verlaten en naar elders migreren.

Vluchtelingen in oorlogsgebieden zijn heel gewoon. Alleen al in de afgelopen tien jaar hebben tientallen miljoenen vluchtelingen oorlogsgebieden over de hele wereld verlaten. Van Syrië tot Oekraïne. Allemaal hadden ze een adres in een land dat hen wilde opnemen als humanitair gebaar. Dus waarom zou Gaza anders zijn?

Het gaat hier niet om de overdracht, maar om het opheffen van de wurggreep binnen de grenzen van Gaza. Terwijl de grensovergangen naar Israël verzegeld blijven, zijn er andere opties. Rafah is daar één van, ondanks het felle verzet van Egypte. Deze overgang is soms open geweest. Tegenwoordig is er ook een ondergrondse grensovergang tussen Rafah in Gaza en de Egyptische met de afmetingen van een snelweg. De zee is ook open voor de Gazanen. Naar eigen goeddunken opent Israël de zeedoorgang en staat massale vlucht naar Europese en Afrikaanse landen toe.

In de context van de emigratie uit Gaza zijn de verschillen tussen de leden van de regering enorm. Terwijl Smotrich, Ben Gvir en heel wat Likud-ministers dit als een noodzaak zien, zien anderen zoals Galant, Gantz en Eisenkot het als iets tussen een onrealistische fantasie en een verachtelijk en immoreel plan.