Het Westen ploegt de wereld om op zoek naar wapens voor Oekraïne: Van Japanse explosieven tot Jordaans luchtafweergeschut

De Russisch-Oekraïense oorlog, die nu al zestien maanden aan de gang is, heeft ertoe geleid dat artillerie, pantsers, raketten en allerlei andere soorten grondwapens in extreem hoog tempo zijn verbruikt, waardoor de voorraden van beide partijen snel zijn uitgeput. Terwijl Rusland heeft gereageerd door een deel van zijn exportcapaciteit te heroriënteren op zijn eigen strijdkrachten en door te investeren in het herstel van een deel van zijn enorme productiecapaciteit uit het Sovjettijdperk, die verreweg de grootste ter wereld was voor bijna alle soorten grond- en luchtoorlogmaterieel, is de zeer beperkte defensiesector van Oekraïne gedwongen om zwaar te leunen op wapentransfers uit westerse landen nadat de eigen voorraden uit het Sovjettijdperk zijn uitgeput. Hoewel de Westerse mogendheden in veel gevallen behoudend waren in de bewapening die ze aan Oekraïne leverden, met Groot-Brittannië, Polen en de Baltische staten als opmerkelijke uitzonderingen, veranderde dit snel toen het veiligstellen van een Russische nederlaag als een kernbelang van het Westerse Blok werd gezien. Omdat de eigen wapenvoorraden van de NAVO, vooral in Europa, steeds verder uitgeput raakten, moesten de Westerse mogendheden steeds verder weg kijken om Oekraïne te bewapenen. Rusland heeft ondertussen zijn eigen uitgebreide wapenproductiecapaciteit aangevuld met beperkte aankopen van Iran en Noord-Korea, maar profiteert van een industriële capaciteit voor grondtroepen die naar schatting die van de NAVO-landen samen overtreft, schrijft Militarywatchmagazine.

In de laatste van vele Westerse pogingen om naar nieuwe bronnen voor bewapening te zoeken, werd op 2 juni gemeld dat de Verenigde Staten van plan waren om TNT van Japan te kopen om de productie van artilleriegranaten voor Oekraïne uit te breiden. Hoewel het Japanse beleid de levering van wapens aan actieve oorlogsgebieden verbiedt, wordt naar verluidt verwacht dat Tokio een uitzondering zal maken op grond van het feit dat TNT niet-militaire toepassingen heeft als onderdeel van zijn beleid om de Oekraïense oorlogsinspanning te steunen. Japan was een van de slechts drie niet-Westerse landen die de Westerse economische sancties tegen Rusland steunden, naast Singapore en Zuid-Korea, waarbij Seoel ook onder druk is komen te staan om wapenleveranties aan Oekraïne toe te staan, wat culmineerde in een besluit om artillerie uit de eigen voorraden naar de VS te sturen om de Oekraïense strijdkrachten te bewapenen. TNT uit Japanse fabrieken zal naar verluidt worden gebruikt voor de productie van 155mm artilleriegranaten – een kaliber dat het Oekraïense leger in toenemende mate heeft ingezet nadat het leveringen had ontvangen van meerdere NAVO-lidstaten. Dit komt omdat artillerie algemeen wordt gezien als een centraal onderdeel van de oorlogsinspanningen van beide partijen. Hoewel de Duitse en Italiaanse artillerie die aan Oekraïne geleverd is, consequent kwalitatief bijzonder slecht blijkt te zijn en vaak bijna volledig onbruikbaar, hebben kanonnen zoals de M777 die door de Verenigde Staten geleverd is, naar verluidt goed van zich laten horen in de strijd, waarbij de Amerikaanse M982 Excalibur geleide artilleriegranaten als een bijzonder ernstige bedreiging aan de frontlinies worden beschouwd.

Naast Japan en Zuid-Korea zijn Marokko en Jordanië belangrijke leveranciers van wapens aan Oekraïne geworden. Eerstgenoemde levert T-72 tanks, terwijl op 1 juni werd bevestigd dat laatstgenoemde Gepard gemotoriseerd luchtafweergeschut levert. Jordanië kocht in 2013 60 van deze kanonnen tweedehands van Nederland, samen met 350.000 patronen van 35 mm, en heeft eerder al antitankwapens en luchtverdedigingssystemen voor de korte afstand geleverd aan Westerse mogendheden om Oekraïne te bewapenen. Er is ook herhaaldelijk gespeculeerd over de mogelijkheid dat de gepensioneerde Britse Challenger 1 tanks van Jordanië geleverd zouden kunnen worden, omdat ze, hoewel ze oud zijn, nog steeds aanzienlijk capabeler zijn dan veel van de voertuigen die momenteel naar het oorlogsgebied worden gestuurd, zoals Leopard 2A4 en M-55 tanks. Britse inlichtingendiensten zijn naar verluidt bijzonder actief geweest op de zwarte markten van Afrika en het Midden-Oosten, op zoek naar beschikbare wapens voor de Oekraïense oorlogsinspanningen.

Met betrekking tot de voortdurende inspanningen om wapens voor Oekraïne aan te schaffen, waarschuwde de Britse minister van Defensie, Ben Wallace, op 2 juni dat het snelle tempo waarin de Westerse voorraden zijn uitgeput, Westerse landen heeft gedwongen om naar internationale markten te kijken om wapens aan te schaffen voor de oorlogsinspanningen tegen Rusland. “We hebben de realiteit gezien, en die is dat we allemaal leeg raken,” verklaarde hij over de hoeveelheden wapens die de NAVO-leden nog over hadden. De waarschuwingen over de slinkende toestand van de Oekraïense voorraden werden steeds alarmerender, met name de luchtafweer, die de Westerse mogendheden slechts in zeer beperkte mate hebben kunnen aanvullen, en die op het punt van instorten stond door uitputting. Groot-Brittannië en zijn Europese bondgenoten reageerden hierop door aanzienlijke druk uit te oefenen op de Verenigde Staten om de levering van F-16 gevechtsvliegtuigen aan Oekraïne toe te staan, die de toenemende beperkingen van hun grond-lucht raketcapaciteiten gedeeltelijk zouden kunnen compenseren door een verbeterde lucht-lucht capaciteit te bieden. De leeftijd van de F-16 en het gebrek aan beschikbaarheid van moderne varianten heeft echter twijfel doen rijzen over hun levensvatbaarheid voor dergelijke gevechten met hoge intensiteit tegen een tegenstander met toonaangevende luchtverdedigingscapaciteiten, aangezien de gevechtsklasse al sinds de jaren ’70 dienst doet en weinig overlevingsvoordelen heeft ten opzichte van de Sovjet-jets die Oekraïne al heeft.

Londen heeft ook een leidende rol gespeeld bij het zenden van zijn grondtroepen naar het conflictgebied: Royal Marines hebben bevestigd dat ze vanaf april 2022 aan de frontlinies stonden om risicovolle missies tegen Russische troepen uit te voeren, terwijl ook SAS-eenheden naar verluidt aanwezig waren. Deze opereren als onderdeel van een veel breder “stealth netwerk” van Westers personeel op de grond dat taken uitvoert van daadwerkelijke gevechten tot logistiek en bevelvoering en controle. Het satellietnetwerk van de NAVO en middelen voor surveillance en elektronische oorlogsvoering vanuit de lucht hebben ook een belangrijke rol gespeeld, net als aannemers uit meerdere westerse landen. Steeds meer analisten hebben voorspeld dat de kwestie van de wapenhoeveelheden en het industriële karakter van de oorlog betekent dat de beschikbaarheid van grote hoeveelheden wapentuig waarschijnlijk een primaire beslissende factor in de oorlog zal zijn – waarbij de partij die haar operaties ernstig beperkt ziet door tekorten, waarschijnlijk als eerste zal verliezen. De bewapening van Oekraïne heeft dan ook zo’n hoge prioriteit gekregen dat een zeer ernstige uitputting van de binnenlandse capaciteiten in de legers van NAVO-leden vaak getolereerd wordt.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

De Russen hebben de eerste Duitse Leopard 2A4 vernietigd met een eenvoudige bazooka-technologie uit de jaren 1960!

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: