Het is niet zo dat Erdogan een plan heeft om ten koste van het westen naar het oosten te gaan. Het is gewoon zo dat ’s werelds grootste infrastructuur, ontwikkeling en geopolitieke projecten zich tegenwoordig allemaal in het oosten bevinden, schrijft Pepe Escobar.
Het collectieve westen stond te popelen om hem te begraven – de zoveelste strategische fout die geen rekening hield met de stemming van de Turkse kiezers in het diepe Anatolië.
Uiteindelijk deed Recep Tayyip Erdogan het – opnieuw. Ondanks al zijn tekortkomingen deed hij het, als een ouder wordende neo-Ottomaanse Sinatra, “my way” en behield hij met gemak het presidentschap van Turkije nadat de neezeggers hem alles behalve begraven hadden.
De eerste geopolitieke prioriteit is wie de minister van Buitenlandse Zaken wordt. De voornaamste kandidaat is Ibrahim Kalin – de huidige almachtige perschef en topadviseur van Erdogan.
Vergeleken met zittend minister Cavusoglu is Kalin in theorie meer pro-westers. Toch is het de sultan die de lakens uitdeelt. Het zal fascinerend zijn om te zien hoe Turkije onder Erdogan 2.0 de banden met West-Azië aanhaalt en de integratie van Eurazië versnelt.
De eerste onmiddellijke prioriteit, vanuit het oogpunt van Erdogan, is het wegwerken van de “terroristische corridor” in Syrië. Dit betekent in de praktijk het in toom houden van de door de VS gesteunde Koerdische YPG/PYD, die in feite Syrische filialen zijn van de Koerdische Arbeiderspartij (PKK) – wat ook de kern is van een eventuele normalisering van de betrekkingen met Damascus.
Nu Syrië na een bevriezing van 12 jaar enthousiast is terug verwelkomd in de Arabische Liga, kan een reeds lopende toenadering tussen de Turkse en de Syrische president, die door Moskou tot stand is gebracht, de ultieme win-win zijn voor Erdogan: controle over de Koerden in Noord-Syrië toestaan en tegelijk de repatriëring van ongeveer 4 miljoen vluchtelingen vergemakkelijken (tienduizenden zullen blijven, als bron van goedkope arbeidskrachten).
De sultan is op zijn best als het erom gaat zijn weddenschappen tussen oost en west af te dekken. Hij weet goed te profiteren van de status van Turkije als belangrijk NAVO-lid – compleet met een van de grootste legers, vetorecht en controle over de toegang tot de uiterst strategische Zwarte Zee.
En dat allemaal terwijl het een echt onafhankelijk buitenlands beleid voert, van West-Azië tot de oostelijke Middellandse Zee.
Verwacht dus dat Erdogan 2.0 een onuitputtelijke bron van ergernis zal blijven voor de neocons en neoliberalen die het buitenlands beleid van de VS bepalen, samen met hun EU-vazallen, die nooit zullen nalaten te proberen Ankara te onderwerpen om de entente Rusland-China-Iran voor de integratie van Eurazië te bestrijden. De sultan weet echter hoe hij dit spel mooi moet spelen.
Hoe Rusland en China te beheersen
Wat er ook gebeurt, Erdogan zal niet aan boord stappen van het schip dat sancties tegen Rusland oplegt. Het Kremlin kocht Turkse obligaties in verband met de ontwikkeling van de in Rusland gebouwde Akkuyu-kerncentrale, de eerste kernreactor in Turkije. Moskou stond Ankara toe bijna 4 miljard dollar aan energiebetalingen uit te stellen tot 2024. Het beste van alles is dat Ankara het Russische gas in roebels betaalt.
Een reeks afspraken over de levering van Russische energie overtroeft dus mogelijke secundaire sancties tegen de gestaag groeiende export van Turkije. Toch staat het vast dat de VS zullen terugvallen op hun enige “diplomatieke” beleid: sancties. De sancties van 2018 hebben Turkije immers in een recessie geduwd.
Maar Erdogan kan gemakkelijk rekenen op de steun van het Turkse volk. Begin dit jaar bleek uit een Gezici-peiling dat 72,8 procent van de Turkse burgers voorstander is van goede betrekkingen met Rusland, terwijl bijna 90 procent de VS als een “vijandige” natie beschouwt. Dat stelt minister van Binnenlandse Zaken Soylu in staat om ronduit te zeggen: “We zullen iedereen die problemen veroorzaakt, inclusief Amerikaanse troepen, uitroeien.”
De strategische samenwerking tussen China en Turkije valt onder wat Erdogan omschrijft als “zich naar het Oosten keren” – en gaat vooral over China’s multicontinentale infrastructurele kolos, het Belt and Road Initiative (BRI). De Turk Silk Road-tak van het BRI richt zich op wat Beijing omschrijft als de “Middle Corridor”, een uitstekende kosteneffectieve/veilige handelsroute die Azië met Europa verbindt.
De drijvende kracht is de China Railway Express, die van de Middencorridor wellicht de ruggengraat van de BRI heeft gemaakt. Zo worden bijvoorbeeld elektronische onderdelen en een reeks huishoudelijke artikelen die gewoonlijk via vrachtvliegtuigen uit Osaka, Japan, aankomen, geladen in goederentreinen naar Duisburg en Hamburg in Duitsland, via de China Railway Express die vertrekt vanuit Shenzhen, Wuhan en Changsha – en die van Xinjiang naar Kazachstan en verder gaat via de Alataw-pas. Zendingen van Chongqing naar Duitsland duren maximaal 13 dagen.
Het is geen wonder dat de Chinese president Xi Jinping bijna 10 jaar geleden, toen hij in Astana, Kazachstan, zijn ambitieuze BRI van meerdere miljarden dollars onthulde, de China Railway Express als een van de belangrijkste BRI-componenten aanwees.
Sinds december 2020 rijden er rechtstreekse goederentreinen van Xian naar Istanboel via de spoorlijn Bakoe-Tblisi-Kars (BTK) met een reistijd van minder dan twee weken. Beijing is zich terdege bewust van de troeven van Turkije als vervoersknooppunt en kruispunt voor markten in de Balkan, de Kaukasus, Centraal-Azië, West-Azië en Noord-Afrika, om nog maar te zwijgen van een douane-unie met de EU die directe toegang tot de Europese markten mogelijk maakt.
Bovendien kwam de overwinning van Bakoe in de Nagorno-Karabach-oorlog van 2020 met een bonus voor een staakt-het-vuren: de Zangezur-corridor, die uiteindelijk de directe toegang van Turkije tot buren van de Kaukasus tot Centraal-Azië zal vergemakkelijken.
Een pan-Turks offensief?
En hier betreden we een fascinerend terrein: de mogelijke inkomende interpolaties tussen de Organisatie van Turkse Staten (OTS), de Shanghai Cooperation Organization (SCO), de BRICS+ – en dat alles ook nog eens gekoppeld aan een boost van Saoedische en Emiratorische investeringen in de Turkse economie.
Sultan 2.0 wil volwaardig lid worden van zowel de door China geleide SCO als de multipolaire BRICS+. Dat betekent een veel nauwere band met het strategisch partnerschap Rusland-China en met de Arabische grootmachten, die ook op de BRICS+ hogesnelheidstrein stappen.
Erdogan 2.0 richt zich nu al op twee belangrijke spelers in Centraal- en Zuid-Azië: Oezbekistan en Pakistan. Beide zijn toevallig lid van de SCO.
Ankara en Islamabad zitten op één lijn. Zij spreken hetzelfde oordeel uit over de uiterst delicate kwestie Kasjmir, en beiden steunden Azerbeidzjan tegen Armenië.
Maar de belangrijkste ontwikkelingen liggen wellicht in Centraal-Azië. Ankara en Tasjkent hebben een strategische defensieovereenkomst – inclusief het delen van informatie en logistieke samenwerking.
De Organisatie van Turkse Staten (OTS), met een hoofdkwartier in Istanboel, is de drijvende kracht achter het pan-Turkisme of pan-Turanisme. Turkije, Azerbeidzjan, Kazachstan, Oezbekistan en Kirgizië zijn volwaardige leden en Afghanistan, Turkmenistan, Hongarije en Oekraïne zijn waarnemers. De Turks-Azerische relatie wordt in pan-Turkse termen aangeprezen als “één natie, twee staten”.
Het basisidee is een nog vaag “samenwerkingsplatform” tussen Centraal-Azië en de zuidelijke Kaukasus. Toch zijn er al enkele serieuze voorstellen gedaan. Op de OTS-top in Samarkand eind vorig jaar werd het idee geopperd van een vrijhandelsblok TURANCEZ, bestaande uit Turkije, Kazachstan, Kirgizië, Oezbekistan, Turkmenistan, Azerbeidzjan en als waarnemers Hongarije (dat de EU vertegenwoordigt) en Noord-Cyprus.
Ondertussen overheersen de harde zaken. Om ten volle te profiteren van de status van doorvoercentrum voor energie, heeft Turkije niet alleen Russisch gas nodig, maar ook gas uit Turkmenistan dat de Trans-Anatolische aardgaspijpleiding (TANAP) voedt, evenals Kazachse olie die via de Baku-Tblisi-Ceyhan (BTC)-pijpleiding wordt aangevoerd.
Het Turkse Agentschap voor Samenwerking en Coördinatie (TIKA) is sterk gericht op economische samenwerking en is actief in een reeks projecten op het gebied van vervoer, bouw, mijnbouw en olie en gas. Ankara heeft al 85 miljard dollar geïnvesteerd in Centraal-Azië, met bijna 4000 bedrijven verspreid over alle “stans”.
In vergelijking met Rusland en China is Turkije natuurlijk geen grote speler in Centraal-Azië. Bovendien loopt de brug naar Centraal-Azië via Iran. Tot dusver lijkt rivaliteit tussen Ankara en Teheran de norm te zijn, maar alles kan bliksemsnel veranderen door de gelijktijdige ontwikkeling van de door Rusland, Iran en India geleide Internationale Noord-Zuid Transportcorridor (INSTC), waarvan beide zullen profiteren – en door het feit dat de Iraniërs en de Turken binnenkort wellicht volwaardige BRICS+-leden worden.
Sultan 2.0 zal zeker een impuls geven aan investeringen in Centraal-Azië als nieuwe geo-economische grens. Dat alleen al houdt de mogelijkheid in dat Turkije binnenkort toetreedt tot de SCO.
Er zal dan sprake zijn van een volledige “bocht naar het Oosten”, naast nauwere banden met het strategisch partnerschap tussen Rusland en China. De banden van Turkije met Kazachstan, Oezbekistan en Kirgizië zijn ook strategische partnerschappen.
Niet slecht voor een neo-Ottomaan die tot een paar dagen geleden werd afgedaan als een verleden-tijd.
De grondslag is, dat Erdogan in alles, uiteindelijk een islamist is en blijft.
Jammer dat u er aan mee werkt om tweedeling te creeeren. De islamieten, christenen eigenlijk alle mensen hebben op dit moment 1 vijand! U weet wel welke dat is. Wij (alle mensen) moeten juist samen optrekken en vechten tegen deze vijand. Alleen dan kan dit stoppen. Met tweedeling werk je de vijand juist in de hand en drukken zij juist alles door. Ik heb dit met alle respect geschreven.
U noemt deze vijand niet bij zijn naam. Dat kan alsnog. Want het is zeer goed mogelijk dat wat u zegt de harde waarheid is.
Cool Pete juni 2, 2023 at 09:47
Ben het met je eens Pete, zonder meer.
*
Die “vreedzame meerderheid” doet er niet toe
Een man wiens familie tot de aristocratie behoorde, bezat voor de Tweede Wereldoorlog een aantal grote ondernemingen en landgoederen. Hem werd gevraagd hoeveel Duitsers echte Nazi’s waren; zijn antwoord kan ons als richtsnoer dienen in onze houding ten opzichte van fanatisme.
“Maar heel weinig mensen waren echte Nazi’s,” zei hij, “maar een heleboel genoten ervan dat de Duitse trots weer terug was, en nog veel meer hadden het te druk om zich ervoor te interesseren. Ik was een van degenen die gewoon dacht dat de Nazi’s een stelletje gekken waren. Dus de meerderheid deed niets en liet het eenvoudig gebeuren. Voor we het in de gaten hadden ze ons in hun macht, we waren alle controle kwijtgeraakt, en het einde van de wereld was gekomen. Mijn familie is alles kwijtgeraakt. Ik ben in een concentratiekamp terechtgekomen en de geallieerden hebben mijn fabrieken vernietigd.”
Keer op keer wordt ons door de “experts” en op tv verteld dat islam de religie van de vrede is, en dat het overgrote deel van de moslims alleen maar in vrede wil leven. Deze onbewezen bewering mag dan wáár zijn, hij doet er helemaal niet toe. Het is nietszeggend gebazel, bedoeld om ons gerust te stellen, en om op de een of andere manier het spook te verhullen van de fanatici die in de naam van de islam overal ter wereld als gekken tekeergaan. Het is echter een feit dat op dit moment in de geschiedenis de fanatici de leiding hebben in de islam.
Het zijn de fanatici die marcheren. Het zijn de fanatici die elk van de 50 gewapende conflicten op de wereld voeren. Het zijn de fanatici die in Afrika christelijke of in stamverband levende groepen afslachten en die geleidelijk het hele continent met een islamitische golf overspoelen en innemen. Het zijn de fanatici die bommen laten ontploffen, doden, onthoofden en moorden om hun eer te herstellen. Het zijn de fanatici die de ene na de andere moskee overnemen. Het zijn de fanatici die ijverend voor hun geloof de steniging en ophanging van homo’s en slachtoffers van verkrachting verspreiden. Het harde meetbare feit is dat de “vreedzame meerderheid”, de “zwijgende meerderheid”, met geweld en dreigementen wordt onderdrukt en er niet toe doet. Het communistische Rusland omvatte ook Russen die alleen maar in vrede wilden leven, en toch waren de Russische communisten verantwoordelijk voor de moord op ongeveer 20 miljoen mensen. De vreedzame meerderheid deed er niet toe.
De enorme bevolking van China was net zo vreedzaam, maar de Chinese communisten slaagden erin een onthutsende 70 miljoen mensen te vermoorden.
De doorsnee individuele Japanner was voor de Tweede Wereldoorlog geen oorlogszuchtige sadist. Toch richtte Japan in Zuidoost-Azië een massaslachting aan waarbij 12 miljoen Chinese burgers systematisch werden vermoord, de meesten werden gedood met het zwaard, de schop en de bajonet.
En wie kan het bloedbad in Rwanda vergeten? Zou je niet kunnen zeggen dat de meerderheid van de Rwandesen “vredelievend” was?
Geschiedenislessen zijn vaak ongelofelijk simpel en bot, en al zijn we nog zulke logisch denkende wezens, toch missen we vaak het meest fundamentele en eenvoudige punt: vredelievende moslims hebben door hun zwijgen elke betekenis verloren. Vredelievende moslims zullen onze vijand worden als ze hun mond niet open doen, omdat ze net als mijn vriend in Duitsland op een dag wakker zullen worden om te ontdekken dat de fanatici hen in de macht hebben, en dat hun wereld op zijn eind loopt.
Vredelievende Duitsers, Japanners, Chinezen, Russen Ruandezen, Serviërs, Afghanen, Iraki’s, Palestijnen, Somali’s, Nigerianen, Algerijnen en vele anderen zijn gestorven omdat de vreedzame meerderheid zijn mond niet open deed tot het te laat was.
En wij, die de gebeurtenissen voor onze ogen zien ontvouwen, wij moeten onze aandacht richten op de enige groep die ertoe doet, de FANATICI die onze manier van leven bedreigen.Iedereen die betwijfelt dat dit een ernstige zaak is, draagt bij aan de passiviteit die de problemen de kans geeft nog groter te worden. Iedereen die denkt dat je niets overkomt als je “je maar met je eigen zaken bemoeit” moet nog maar eens goed nadenken. En denk niet dat je in je eentje niets kunt doen. Samen staan we sterk.
Deze tekst is gebaseerd op een bericht op http://www.littlegreenfootballs.com, ingezonden door fiveofnine.
Aannames,beetje dom om jezelf al rijk te rekenen.
Erdogan is de beste president die de wereld ooit heeft gekend.
de beste president zou ik niet durven zeggen.
Poutin en Xi hebben hun land groot gemaakt.
Erdogan kijkt de kat uit de boom om te zien op welke kar hij zal springen, maar denk dat hij de kant van Rusland en China zal kiezen.
“Het collectieve westen stond te popelen om hem te begraven – de zoveelste strategische fout die geen rekening hield met de stemming van de Turkse kiezers in het diepe Anatolië”
“Verwacht dus dat Erdogan 2.0 een onuitputtelijke bron van ergernis zal blijven voor de neocons en neoliberalen die het buitenlands beleid van de VS bepalen, samen met hun EU-vazallen, die nooit zullen nalaten te proberen Ankara te onderwerpen om de entente Rusland-China-Iran voor de integratie van Eurazië te bestrijden”
Dit is een natte droom voor al degene die wild worden van de marionet in handen van Barack Obama en Kamela Harris, Turkije heeft zich afgekeerd van het Angelo-Amerikaanse zionisme zelf moet ik niets weten van de Turken vooral degene die in Nederland wonen en “werken” man man man wat zijn die nationalistisch ingesteld zeg maar Turkije über alles op zijn zachts gezegd.
Zei tegen een Turkse lasser, toen op de zaak dat hij met zo’n instelling beter naar Turkije kon gaan, want hier in Nederland heb je kansen genoeg om je te ontwikkelen en aan de bak te komen en je kunt zeggen wat je wil, nou dat viel niet in goede aarde, hij was zó beledigd dat hij gelijk naar mijn chef ging en die hufter luisterde naar hem alsof hij vertelde dat ie de loterij had gewonnen, tja toen moest ik diep door het stof om mijn loodzware baan te behouden, dit is een staaltje van hufterigheid onder Nederlanders.
*
Martin Vrijland blijkt over een goed werkend geopolitiek brein te bezitten
https://www.martinvrijland.nl/nieuws-analyses/de-navo-gaat-vallen-en-take-over-trump-in-de-vs-dichter-bij-dan-ooit-turkije-rusland-en-china-in-de-winning-league/
“The Five Seas Region: Al Assad – Erdogan strategy hijacked by MBS”.
https://english.almayadeen.net/articles/blog/the-five-seas-region:-al-assad—erdogan-strategy-hijacked-b
Als het Westen de VS nou eens de rug toekeerde en zijn eigen pad trok, in een gelijkaardige samenwerking als / en met wat de BRICS momenteel ontwikkelen, dan kan het nog eens prettig worden op Aarde. Maar de bloedzuigers in de NAVO graaien alleen maar naar de botjes die het EUnuch bolwerk ze toewerpt op bevel van de potfoliomanagers en de neurotische WEFfers. Zolang ze dat blijven doen kleeft het bloed van deze hysterische oorlog aan hun handen en zijn ze schuldig aan de doelgerichte vernieling van onze samenleving, en die van andere landen. Zieke mensen… hoe kom je van parasieten af?
Vandaag wordt Erdogan ingezworen.
Vanavond worden de stemtellers uit betaald?
Zoals Lenin zei: niet de stemmers zijn belangrijk, maar de stemmen tellers.
Turkije is in de NATO. en heeft nato atoombommetjes liggen.
Verder: ze hebben een invasie uitgevoerd in Syrie; Putin is er nog steeds kwaad om.
Op een rijtje het illegale oorlogs voeren van nato: kosovo, Irak, Syrie, Arabische lente met Libie, Oekraine; wat volgt?
Als NL zelfs maar de schijn wil ophouden, moeten we plankgas uit de Nato.
Was vergeten: het Iran-Saudia-Israel toestandje.
Vaak hebben waardeloze “leiders”een messias syndrom; ze denken dat de hele wereld op hun zit te wachten…..
Zouden we daar niet eens afstand van nemen???? Vooral nu oorlog en vernietiging dichtbij komt…
Erdogan wederom gekozen, de uitslag wist ik al van te voren, nee ik vertrouw hem niet, ik lees toch dat de Russen dat wel doen {?} maar oke daar verschil ik dan van mening over met Putin, hoop dat zij Turkije met Assad tot een akkoord kunnen komen om daar ook rust in de tent te krijgen, heb wel te doen met die miljoenen Koerden die over verschillende landen wonen en vaak kind van de rekening zijn, soms door hun eigen leiders of door verkeerde keuzes, denk dat de Koerden een stuk land zouden moeten krijgen en dat al die landen waar zij in wonen daarin meegaan, nee dat zie ik niet gebeuren maar dat zou wel rust in de tent brengen, Iran,Turkije,Irak en het Syrische land zouden dan in rustiger vaarwater komen, het is een utopie ik realiseer het mij, jammer, we zullen zien wat er in die regio gaat gebeuren, Assad zit al weer in de Arabische Liga en volgens mij zijn er pogingen om vrede te krijgen tussen Assad en Turkije, ik hoop het maar ik herhaal Erdogan blijft net als Orban leiders met een eigen geluid dat wel maar vrienden zijn met de Yankees in de ene hand en de Russen in de andere hand ja dat lijkt mij moeilijk balanseren.
Erdogan wil vrede met de VS en ook met Rusland
hij wil niks te maken hebben met het veto tussn VS en rusland
daar Turkijë het grootste land en leger heeft van de nato vrees ik dat ze zich zullen terug trekken uit de nato.