De lange oorlog om het westerse en Israëlische primaat te herbevestigen ondergaat een gedaanteverandering

De lange oorlog om het westerse en Israëlische primaat te herbevestigen ondergaat een gedaanteverwisseling. Aan het ene front is de calculus met betrekking tot Rusland en de oorlog in Oekraïne verschoven. En in het Midden-Oosten verschuiven de plaats en de vorm van de oorlog op een duidelijke manier.

De befaamde Sovjetdoctrine van Georges Kennan heeft lange tijd de basis gevormd voor het Amerikaanse beleid, eerst gericht op de Sovjet-Unie en later op Rusland. Kennans stelling uit 1946 was dat de Verenigde Staten geduldig en vastberaden moesten werken om de Sovjetdreiging tegen te gaan en om de interne scheuren in het Sovjetsysteem te vergroten en te verergeren, totdat de tegenstrijdigheden de ineenstorting van binnenuit veroorzaakten, schrijft Alastair Crooke.

Meer recentelijk heeft de Atlantische Raad zich gebaseerd op de Kennan-doctrine om te suggereren dat zijn grote lijnen de basis zouden moeten vormen van het Amerikaanse beleid ten aanzien van Iran. “De dreiging die Iran vormt voor de VS lijkt op die van de Sovjet-Unie na de Tweede Wereldoorlog. In dit opzicht heeft het beleid dat George Kennan uitstippelde voor de omgang met de Sovjet-Unie enkele toepassingen voor Iran”, aldus het rapport van Atlantic.

In de loop der jaren is die doctrine vastgeroest in een heel netwerk van veiligheidsbegrippen, gebaseerd op de archetypische overtuiging dat Amerika sterk is en dat Rusland zwak was. Rusland ‘moet dat weten’, en dus, zo werd gesteld, kon er voor Russische strategen geen logica zijn om zich voor te stellen dat ze geen andere optie hadden dan zich te onderwerpen aan de overmatch die de gecombineerde militaire kracht van de NAVO tegenover een ‘zwak’ Rusland vertegenwoordigde. En als Russische strategen onverstandig zouden volharden in het uitdagen van het Westen, zo werd gezegd, dan zou de inherente tegenstrijdigheid Rusland simpelweg doen breken.

Amerikaanse neocons en de westerse inlichtingendiensten hebben naar geen enkele andere visie geluisterd, omdat ze overtuigd waren (en nog steeds grotendeels zijn) door Kennans formulering. De Amerikaanse klasse in het buitenlands beleid kon eenvoudigweg niet accepteren dat zo’n kernthese fout was. De hele aanpak weerspiegelde eerder een diepgewortelde cultuur dan een rationele analyse – zelfs toen zichtbare feiten ter plaatse hen op een andere realiteit wezen.

Dus heeft Amerika de druk op Rusland opgevoerd door stapsgewijs extra wapensystemen aan Oekraïne te leveren, door nucleair geschikte middelangeafstandsraketten steeds dichter bij de grenzen van Rusland te stationeren, en recentelijk door ATACMS in ‘oud Rusland’ te schieten.

Het doel was om Rusland onder druk te zetten in een situatie waarin het zich verplicht zou voelen om concessies te doen aan Oekraïne, zoals het accepteren van een bevriezing van het conflict en het verplicht zijn om te onderhandelen tegen Oekraïense ‘onderhandelingskaarten’ die zijn opgesteld om een oplossing te vinden die acceptabel is voor de VS.

De Amerikaanse strategie berust uiteindelijk op de overtuiging dat de VS een nucleaire oorlog met Rusland zou kunnen uitvechten – en zegevieren; dat Rusland begrijpt dat het ‘de wereld zou verliezen’ als het nucleair zou gaan. Of dat, onder druk van de NAVO, de woede onder de Russen Poetin waarschijnlijk uit zijn ambt zou verdrijven als hij belangrijke concessies zou doen aan Oekraïne. Het was een ‘win-win’ uitkomst – vanuit het perspectief van de VS.

Onverwacht verscheen er echter een nieuw wapen op het toneel dat president Poetin juist bevrijdt van de alles-of-niets-keuze om Oekraïne een onderhandelings’hand’ te geven of zijn toevlucht te nemen tot nucleaire afschrikking. In plaats daarvan kan de oorlog worden beslecht door feiten op de grond. In feite is de George Kennan ‘val’ geïmplodeerd.

De Oreshnik raket (die werd gebruikt om het Yuzhmash complex in Dnietropetrovsk aan te vallen) geeft Rusland een wapen zoals nooit eerder vertoond: een intermediair raketsysteem dat de westerse nucleaire dreiging effectief onder controle houdt.

Rusland kan nu de westerse escalatie beheersen met een geloofwaardige vergeldingsdreiging die zowel enorm destructief als conventioneel is. Het paradigma wordt omgedraaid. Het is nu de westerse escalatie die ofwel nucleair moet zijn, of zich moet beperken tot het voorzien van Oekraïne van wapens zoals ATACMS of Storm Shadow die het verloop van de oorlog niet zullen veranderen. Als de NAVO verder escaleert, riskeert ze een Oreshnik-aanval als vergelding, hetzij in Oekraïne of op een doelwit in Europa, waardoor het Westen voor het dilemma komt te staan wat het nu moet doen.

Poetin heeft gewaarschuwd: “Als jullie weer toeslaan in Rusland, zullen wij reageren met een Oreshnik-treffer op een militaire faciliteit in een ander land. We zullen waarschuwen, zodat burgers kunnen evacueren. Jullie kunnen niets doen om dit te voorkomen; jullie hebben geen antiraketsysteem dat een aanval met een snelheid van Mach 10 kan tegenhouden.”

De rollen zijn omgedraaid.

Natuurlijk zijn er nog andere redenen dan de wens van het permanente veiligheidskader om Trump te Gulliveriseren in het voortzetten van de oorlog in Oekraïne, om hem te besmeuren met een oorlog die hij onmiddellijk beloofde te beëindigen.

Vooral de Britten, en anderen in Europa, willen dat de oorlog doorgaat, omdat zij financieel de dupe zijn van hun bezit van zo’n 20 miljard dollar aan Oekraïense obligaties die in een ‘wanbetalingsstatus’ verkeren, of van hun garanties aan het IMF voor leningen aan Oekraïne. Europa kan zich de kosten van een volledig faillissement eenvoudigweg niet veroorloven. Europa kan het zich ook niet veroorloven om de last op zich te nemen, mocht de regering Trump afzien van financiële steun aan Oekraïne. Dus spannen ze samen met de Amerikaanse interagency structuur om de voortzetting van de oorlog te beschermen tegen een ommekeer in het beleid van Trump: Europa om financiële motieven, en de Deep State omdat het Trump, en zijn binnenlandse agenda, wil verstoren.

De andere vleugel van de ‘wereldwijde oorlog’ weerspiegelt een spiegelparadox: namelijk ‘Israël is sterk en Iran is zwak’. Het centrale punt is niet alleen de culturele onderbouwing, maar dat het hele Israëlische en Amerikaanse apparaat partij is in het narratief dat Iran een zwak en technisch achtergebleven land is.

Het belangrijkste aspect is de jarenlange mislukking wat betreft factoren zoals de vaardigheid om strategieën te begrijpen en veranderingen in de capaciteiten, opvattingen en inzichten van de andere partij te herkennen.

Rusland lijkt enkele van de algemene fysische problemen van objecten die met hypersonische snelheid vliegen te hebben opgelost. Het gebruik van nieuwe composietmaterialen heeft het mogelijk gemaakt om het zwevende kruisvluchtblok een geleide vlucht over lange afstand te laten maken, praktisch onder omstandigheden van plasmavorming. Het vliegt naar zijn doel als een meteoriet; als een vuurbal. De temperatuur aan het oppervlak bereikt 1600-2000 graden Celsius, maar het kruisvluchtblok wordt betrouwbaar geleid.

En Iran lijkt de problemen te hebben opgelost die gepaard gaan met een tegenstander die luchtoverwicht heeft. Iran heeft een afschrikking gecreëerd door de evolutie van goedkope zwermen drones gekoppeld aan ballistische raketten met hypersonische precisiekoppen. Het zet 1000 dollar drones en goedkope precisieraketten tegenover enorm dure pilootvliegtuigen – een omkering van oorlogsvoering die al twintig jaar in de maak is.

De Israëlische oorlog ondergaat echter ook op andere manieren een metamorfose. De oorlog in Gaza en Libanon heeft de Israëlische mankracht onder druk gezet; de IDF heeft zware verliezen geleden; zijn troepen zijn uitgeput; en de reservisten verliezen hun betrokkenheid bij Israëls oorlogen en komen niet opdagen voor hun plicht.

Israël heeft de grenzen bereikt van zijn capaciteit om soldaten op de grond te zetten (zonder de Orthodoxe Haredi Yeshiva studenten in dienst te nemen – een daad die de coalitie ten val zou kunnen brengen).

Kortom, de troepensterkte van het Israëlische leger is gedaald tot onder de huidige militaire verplichtingen die op bevel van het commando zijn aangegaan. De economie is aan het imploderen en de interne verdeeldheid is rauw en kwetsend. Dit is vooral te wijten aan de onrechtvaardigheid van seculiere Israëli’s die sterven, terwijl anderen vrijgesteld blijven van militaire dienst – een lot voorbehouden aan sommigen, maar niet aan anderen.

Deze spanning speelde een grote rol in Netanyahu’s beslissing om in te stemmen met een staakt-het-vuren in Libanon. De groeiende animositeit over de orthodoxe Haredi-vrijstelling dreigde de coalitie ten val te brengen.

Er zijn – metaforisch gesproken – nu twee Israëls: het Koninkrijk Judea versus de Staat Israël. Met het oog op zulke diepe tegenstellingen zien veel Israëli’s de oorlog met Iran nu als de catharsis die een gebroken volk weer samenbindt en – als het zegeviert – een einde maakt aan alle oorlogen van Israël.

Buiten verbreedt de oorlog zich en verandert van gedaante: Libanon staat voorlopig op een laag pitje, maar Turkije heeft een grote militaire operatie op touw gezet (naar verluidt zo’n 15.000 man sterk) in een aanval op Aleppo, met behulp van door de VS en Turkije getrainde jihadisten en milities uit Idlib. De Turkse inlichtingendienst heeft ongetwijfeld zijn eigen doelstellingen, maar de VS en Israël hebben er vooral belang bij om de aanvoerroutes voor wapens naar Hezbollah in Libanon te verstoren.

De moedwillige aanval van Israël op non-combattanten, vrouwen en kinderen – en de expliciete etnische zuivering van de Palestijnse bevolking – heeft de regio (en het Mondiale Zuiden) ziedend en geradicaliseerd gemaakt. Israël verstoort met zijn acties het oude ethos. De regio is niet langer ‘conservatief’. Er is veeleer een heel ander ‘ontwaken’ aan de gang.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Amerikaanse analist-experts roepen op tot wereldwijde oorlog op drie continenten

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: