Je lichaam weet al hoe het zichzelf kan genezen

Dr. Ralph La Guardia is al 41 jaar werkzaam als arts, maar ergens onderweg is hij zijn geloof in de geneeskunde kwijtgeraakt – althans in de versie die op medische faculteiten wordt onderwezen en in de meeste ziekenhuizen wordt toegepast. Hij is drievoudig gecertificeerd in interne geneeskunde, bariatrische chirurgie en geriatrie, maar beschrijft zijn ‘ware liefde’ als functionele en alternatieve geneeskunde, een bekentenis die misschien als ketterij klinkt uit de mond van iemand met zijn kwalificaties. Zijn reis begon toen hij als student het werk van Linus Pauling over vitamine C en kanker las, maar tijdens zijn opleiding tot specialist werd de discrepantie onmogelijk te negeren. Terwijl zijn mentoren vitamines en mineralen afdeden als “onzin”, zag La Guardia hoe patiënten behandelingen ondergingen die de symptomen aanpakten maar nooit de oorzaken, waardoor ze hun gezondheid niet verbeterden maar alleen hun achteruitgang beperkten. Na 37 jaar in de particuliere praktijk heeft hij een aanpak ontwikkeld die meer lijkt op reverse engineering dan op traditionele geneeskunde: uitzoeken wat elk orgaan nodig heeft om optimaal te functioneren, en vervolgens precies dat leveren. Zijn wekelijkse Substack-nieuwsbrief, “The Medical Underground”, weerspiegelt deze filosofie: diepgaande analyses van behandelingen die werken maar niet worden onderwezen, van het gebruik van zinkpastilles om aften te genezen tot de behandeling van vroege Alzheimer met middellange keten triglyceriden en Fiji-water.

De verhalen die hij vertelt, laten een patroon zien: de reflexmatige afwijzing door de reguliere geneeskunde van eenvoudige oplossingen die wel degelijk werken. Neem bijvoorbeeld zijn ontdekking over zink en aften. De conventionele behandeling bestond uit antibiotica en mondspoelingen die, zoals hij opmerkt, “ironisch genoeg nooit leken te werken”. Maar zink is noodzakelijk voor de genezing van slijmvliesoppervlakken en stimuleert meer dan tweehonderd enzymen in het lichaam. Toen hij patiënten zinkpastilles begon te geven, verdwenen de aften waar ze al jaren last van hadden binnen enkele dagen. Hij stuurde een doos naar een Syrische artsvriend die zonder succes behandeling had gezocht in Damascus, Parijs, Londen en de Verenigde Staten. Binnen een maand belde de vriend hem op, verbaasd. La Guardia claimt een genezingspercentage van 100 procent. Of kijk eens naar zijn aanpak van schildklierbehandeling: terwijl de meeste artsen uitsluitend vertrouwen op TSH-tests en synthetische hormonen, voert hij complete panels uit, gebruikt hij natuurlijke schildklierhormonen die zowel T3 als T4 bevatten, vult hij aan met jodium in de vorm van kelp en – en dit is het controversiële deel – blijft hij de dosis verhogen totdat de lichaamstemperatuur van de patiënt normaliseert op 37 °C, ongeacht wat de laboratoriumwaarden aangeven. Zijn patiënten hebben het niet meer koud, hun haar groeit terug en ze krijgen hun energie terug. “Het lichaam doet niets per ongeluk”, benadrukt hij. Koorts is geen bijwerking van een infectie, maar een bewuste strategie van het lichaam om ziekteverwekkers te doden door het milieu te warm te maken om te overleven, schrijft Unbekomig.

Wat het werk van La Guardia zo boeiend maakt, zijn niet alleen de individuele behandelingen, maar ook zijn overtuiging dat de Amerikaanse geneeskunde het hele kader verkeerd heeft. We zijn het ziekste land ter wereld, terwijl we het meest uitgeven aan gezondheidszorg, merkt hij op, in navolging van de recente getuigenis van Robert Kennedy voor het Congres. De bodem is dood door chemische landbouw, beroofd van de mineralen en micro-organismen die ons voedsel zouden moeten voeden. We hebben gezonde vetten vervangen door giftige zaadoliën, eten bewerkte voedingsmiddelen die ons lichaam niet herkent en worden vergiftigd door microplastics en aluminium – wat hij de echte existentiële bedreigingen noemt, niet klimaatverandering. Zijn reverse engineering-benadering reikt verder dan individuele organen en omvat het hele systeem: gezonde grond produceert gezonde planten die geen chemicaliën nodig hebben, een gezond terrein in het lichaam stelt cellen in staat ziekten af te weren, gezonde temperaturen laten het immuunsysteem functioneren zoals het bedoeld is. Na tientallen jaren te hebben gezien hoe jonge patiënten kanker, diabetes en auto-immuunziekten ontwikkelden die in hun leeftijdsgroep niet zouden mogen voorkomen, is hij tot de conclusie gekomen dat het probleem niet ligt in het vinden van betere medicijnen om de symptomen te behandelen. Het gaat erom te erkennen dat het lichaam, als het krijgt wat het nodig heeft, al weet hoe het zichzelf kan genezen. Zijn frustratie over medische artikelen die slechts aan de oppervlakte blijven – nooit doseringen uitleggen, nooit de implicaties tot hun conclusies doorvoeren – bracht hem ertoe om “The Medical Underground” op te richten, waar hij elke week één onderwerp uitdiept en de details geeft die andere bronnen weglaten. Op 71-jarige leeftijd ziet hij nog steeds dagelijks patiënten, terwijl hij een verpleeghuis met 88 bedden runt en een biologische boerderij in Connecticut onderhoudt. Hij zet voort wat hij als student begon toen hij Pauling las: geloven dat er een betere manier moet zijn, en dat vervolgens bewijzen, één zinkpastille per keer.

Met dank aan Dr. Ralph La Guardia.

Medical Underground | Dr. Ralph La Guardia | Substack

1. Dr. La Guardia, kunt u ons iets vertellen over uw reis naar de functionele geneeskunde en wat u ertoe heeft gebracht om “The Medical Underground” te starten? Welke ervaringen hebben uw benadering van de gezondheidszorg gevormd, die verschilt van de reguliere geneeskunde?

Ik ben al 41 jaar arts en heb 37 jaar een eigen praktijk gehad. In die periode raakte ik gedesillusioneerd door de reguliere geneeskunde, die alleen maar aanvallend is en geen preventieve behandelingen biedt. Mijn reis naar functionele geneeskunde begon met het boek van Linus Pauling over vitamine C en kanker, dat ik als student las. Tijdens mijn opleiding tot specialist raakte ik teleurgesteld toen ik ontdekte dat we niets preventiefs deden, maar alleen problemen behandelden die zich voordeden. Telkens wanneer ik dit ter sprake bracht bij de artsen die ons lesgaven, werd ik meteen de mond gesnoerd met opmerkingen als: “Dat gedoe met vitamines en mineralen is onzin”.

Natuurlijk kon ik dat niet accepteren, aangezien ik al vroeg in mijn medische opleiding zelfstandig bronnen over voeding, orthomoleculaire geneeskunde en alternatieve geneeskunde had gelezen die de effectiviteit ervan aantoonden. Ik was zeer verbaasd over het totale gebrek aan interesse van mijn medische mentoren en collega’s in alles wat buiten het dogma van de reguliere geneeskunde viel.

Toen ik eenmaal een eigen praktijk had, begon ik allerlei alternatieve behandelingen te gebruiken die ik combineerde met traditionele benaderingen voor wat bekend staat als integratieve geneeskunde. Na verloop van tijd kwam ik echter terug bij de basis en ging ik kijken wat het specifieke ziektegebied in het lichaam nodig had om optimaal te functioneren. Ik kwam min of meer per ongeluk terecht in de functionele geneeskunde en deed dat al vele jaren op eigen houtje voordat ik wist dat het een naam had! Achteraf gezien een beetje gênant! LOL.

Op een gegeven moment besloot ik om over mijn aanpak te gaan schrijven en schreef ik drie goed ontvangen boeken: The Doomsday Book of Medicine, The Bible of Alternative Medicine en Infected: Secrets from the Medical Underground.

Toen ontdekte ik SubStack en voelde ik dat ik eindelijk een forum had gevonden waar ik kon schrijven wanneer ik maar wilde over onderwerpen die mij interesseerden en die patiënten zouden informeren over alternatieve, functionele, orthomoleculaire benaderingen. Zo ontstond The Medical Underground. Ik schrijf ongeveer elke week een artikel en verdiep me dan grondig in het onderwerp van die week. Dat vind ik erg leuk om te doen, maar het is ook veel werk. Het is echter werk dat ik met liefde doe.

2. Als arts met 37 jaar praktijkervaring beschrijft u uw “ware liefde” als “alternatieve geneeskunde”. Wat is de meest verrassende ontdekking die u ertoe heeft gebracht conventionele en alternatieve benaderingen te combineren?

Het klinkt misschien banaal, maar ik wist dat zink nodig was om wonden en vooral slijmvliesoppervlakken te helpen genezen. In de eerstelijnszorg zie je veel patiënten met aften, ook wel afteuze ulcera genoemd. De conventionele medische behandeling bestond uit antibiotica, mondspoelingen enz., die ironisch genoeg nooit leken te werken. Ik vroeg me af of deze aften misschien werden veroorzaakt door een tekort aan zink of zouden reageren op zinkpastilles om de genezing te bevorderen.

Zink is nodig voor de goede werking van meer dan tweehonderd enzymen en is daarom zeer nuttig voor het lichaam en niet giftig. Ik was verbaasd over het snelle herstel van mijn patiënten, van wie velen al jaren last hadden van aften!

Ik gaf hen een conventionele behandeling met viskeuze lidocaïne om de excessief pijnlijke laesies te verdoven.

Ik had zelfs een bevriende arts-specialist die al jaren aan aften leed. Toen ik hem vertelde dat hij zinkpastilles moest proberen, was hij beleefd, maar het was duidelijk dat hij er niet in geloofde. Hij kwam uit Syrië en was daar, in Parijs, Londen en de Verenigde Staten bij artsen geweest, maar niemand kon zijn aften genezen. Dus stuurde ik hem een doosje zinkpastilles per post, en zie daar, ongeveer een maand later belde hij me op en was hij verbaasd dat zijn aften binnen een paar dagen waren verdwenen en niet meer waren teruggekomen. Ik zeg graag dat ik in ieder geval één arts tot een “ware gelovige” heb gemaakt.

Overigens heb ik een genezingspercentage van 100 procent voor aften met zink.

3. In uw geschriften vermeldt u vaak dat ‘het lichaam niets toevallig doet’. Kunt u deze filosofie toelichten en uitleggen hoe deze uw behandelingsmethoden stuurt?

Een andere ontdekking die ik deed tijdens mijn praktijk als arts was dat “het lichaam niets per ongeluk doet, alles heeft een doel”. Een goed voorbeeld hiervan is koorts. Ik heb een heel Substack-artikel over dit onderwerp geschreven, omdat ik hier zo gepassioneerd over ben.

De meeste artsen beschouwen koorts als een vervelende bijwerking van een infectie, in plaats van een van de belangrijkste afweermechanismen van het lichaam. Daarom adviseren reguliere artsen hun patiënten om Tylenol te nemen om hun koorts te verlagen, terwijl dit in werkelijkheid alleen maar de infectie verlengt en het lichaam zijn belangrijkste afweermechanisme ontneemt.

Ons lichaam produceert koorts simpelweg omdat de bacteriën die ons infecteren alleen kunnen leven bij of in de buurt van onze normale lichaamstemperatuur van 37 °C. Door je temperatuur te verhogen met koorts, maakt het lichaam het voor de bacteriën onmogelijk om te overleven door hun leefomgeving te warm te maken. Daarom zeg ik altijd tegen mijn patiënten: “Laat je koorts maar branden”. Ik behandel koorts alleen als deze gevaarlijk hoog wordt, boven 39 °C. Door koorts te laten “branden” wordt de duur van uw ziekte drastisch verkort, maar dit wordt bijna universeel genegeerd door de reguliere geneeskunde.

4. Na tientallen jaren medische literatuur te hebben gelezen, erkent u dat “veel alternatieve medische behandelingen gewoon onzin zijn”. Wat is uw persoonlijke proces om echt effectieve behandelingen te onderscheiden van wat u “slangenolie” noemt?

Als arts in de functionele geneeskunde sta ik met één been in de reguliere geneeskunde en met het andere in de alternatieve geneeskunde. Ik kan je vertellen dat er in beide werelden veel onzinbehandelingen zijn. Na tientallen jaren verschillende behandelingen te hebben getest, heb ik geleerd welke behandelingen nutteloos zijn en welke krachtig. In mijn Substack-artikelen stel ik openlijk vragen bij sommige behandelingen en vertel ik mijn lezers openlijk als ik twijfels heb. Een voorbeeld hiervan is een artikel dat ik onlangs heb geschreven met de titel “Kan diabetes worden veroorzaakt door parasieten?”. Dat is een populaire bewering in alternatieve geneeskundekringen die ik als belachelijk heb ontkracht.

Het onderscheiden van wat ik “kruidendrankjes” noem van legitieme behandelingen is een moeilijk proces dat jarenlange ervaring vereist. Ik heb veel alternatieve behandelingen geprobeerd die goed klinken wanneer ze worden aangeprezen, maar die waardeloos zijn. Het internet is een forum waar elke gek op aarde kan kletsen over de nieuwste wonderbehandelingen die ze onlangs hebben ontdekt.

Hetzelfde geldt voor veel reguliere medische behandelingen. Een goed voorbeeld zijn de medicijnen voor dementie. Ik heb nog nooit patiënten gehad die verbeterden met deze behandelingen, ze worden allemaal steeds slechter na verloop van tijd. De families klampen zich vaak vast aan elke hoop op verbetering en overtuigen zichzelf vaak dat “papa misschien een beetje beter is, het is moeilijk te zeggen”. Terwijl er objectief gezien geen verbetering is.

5. U gaat uitgebreid in op de “terrein-theorie” en het belang van gezonde cellen die ziektekiemen kunnen afweren. Wat is in eenvoudige bewoordingen de kern van de terrein-theorie en hoe kan iemand vandaag nog beginnen met het verbeteren van het terrein van zijn lichaam?

In mijn geschriften verwijs ik vaak naar het belang van het behoud van het “lichaamsterrein”. Het terrein waar ik het over heb, is de omgeving waarin uw cellen zich bevinden en waarin ze zijn ingebed.

Wat ik bedoel met het behoud van een gezond terrein is dat ik vanuit het oogpunt van functionele geneeskunde als eerste aanbeveel dat u uw lichaam voorziet van alle essentiële bouwstenen die het nodig heeft om de perfecte, geweldige machine te zijn die het is. Dat betekent voldoende hydratatie, een goede inname van mineralen en sporenelementen, een gezonde, niet-zure pH-waarde en, het allerbelangrijkste, het voeden van uw microbioom zodat het zijn werk kan doen. Door te sporten verhoogt u de bloedstroom, waardoor ontstekingen afnemen, afvalstoffen worden afgevoerd en weefsels goed worden gevoed. Zodra de cellen van uw lichaam zich in een gezonde omgeving bevinden, zullen ze optimaal functioneren en zullen veel medische problemen na verloop van tijd verdwijnen.

Het is vergelijkbaar met een aquarium. Je vissen zouden niet lang gezond blijven in vuil, vervuild water met weinig zuurstof, en hetzelfde geldt voor je cellen.

Wetenschappers hebben onlangs ontdekt dat cellen zich bewust zijn van hun omgeving en zich die zelfs herinneren. Hoe vreemd is dat? De extracellulaire ruimte tussen en rond cellen is geen passief medium. Het is juist levend en actief in celmigratie en het verwijderen van afvalstoffen uit de cel en het aanvoeren van voedingsstoffen en zuurstof naar de cellen. Een ongezonde omgeving zorgt ervoor dat gifstoffen zich ophopen en dat de cellen verstoken blijven van de broodnodige voedingsstoffen en zuurstof, wat leidt tot celstoornissen of wat we ziekte noemen.

6. U schrijft gepassioneerd over de achteruitgang van de Amerikaanse gezondheid, waarbij u met name wijst op zaadoliën en bewerkte voedingsmiddelen. Wanneer zag u voor het eerst deze verbanden en wat was uw “aha”-moment?

Robert Kennedy heeft onlangs in zijn recente hoorzittingen in het Congres de verschrikkelijke statistieken over de achteruitgang van de algehele gezondheid van de Amerikaanse bevolking aan het licht gebracht. Dit is al tientallen jaren een passie van mij. De statistieken zijn duidelijk: we zijn het ziekste land ter wereld en we geven het meeste uit aan de behandeling van onze zieke bevolking.

Sinds de Tweede Wereldoorlog is onze landbouw veranderd in industriële, op chemicaliën gebaseerde landbouw, waarbij onze bodems worden verzadigd met pesticiden, herbiciden en fungiciden en chemische meststoffen worden gebruikt om alleen NPK (stikstof, fosfor en kalium) te vervangen. Dit heeft onze landbouwgrond vergiftigd en de kostbaarste hulpbron op aarde, onze bodem, vernietigd. De bodem moet levendig zijn, wemelen van levensgevende micro-organismen en vol zitten met een breed scala aan mineralen en sporenelementen, die planten voeden en hen voorzien van alle voedingsstoffen die ze nodig hebben. Als dat op de juiste manier gebeurt, zijn de planten gezond en hebben ze al die chemische behandelingen niet nodig, net zoals een gezond mens met een goede bodem het overgrote deel van de ziekten kan afweren.

Net zoals Rome ten onder ging door het gebruik van tinnen drinkbekers die de hogere klassen met lood vergiftigden, leeft het Amerikaanse publiek in een beerput van giftige chemicaliën en voedsel dat veel van zijn voedingswaarde heeft verloren. Dat is trouwens de reden waarom zo velen van ons zwaarlijvig zijn: ons lichaam schreeuwt om meer voeding, de bewerkte voedingsmiddelen die we eten worden niet herkend door ons lichaam en daarom voelen we ons nooit verzadigd, wat ons ertoe aanzet om te blijven eten.

We hebben ook gezonde vetten vervangen door onnatuurlijke zaadoliën die giftig voor ons zijn, en alsof dat nog niet erg genoeg is, eten de meeste Amerikanen sterk bewerkte verpakte voedingsmiddelen die vol zitten met zout, suiker en chemicaliën en weinig voedingswaarde hebben.

Daarnaast worden we allemaal vergiftigd door zowel micro- als nanoplastics en aluminium uit deodorant, aluminium blikjes en vaccins, om maar een paar bronnen te noemen. Naar mijn niet zo bescheiden mening vormen microplastics, nanoplastics en aluminium, zelfs zonder alle andere giftige stoffen mee te rekenen, de echte existentiële bedreiging voor ons voortbestaan, en niet de klimaatverandering.

Deze openbaring kwam bij mij door het observeren van jonge patiënten in mijn praktijk, die lijden aan kanker, diabetes, obesitas, om maar een paar van hun problemen te noemen, en dan heb ik het nog niet eens over de schrikbarende percentages angststoornissen, depressies, bipolaire stoornissen, ADD en ADHD. Ze hebben ook astronomische percentages homoseksualiteit, biseksualiteit en elke variatie en combinatie die je maar kunt bedenken.

Natuurlijk was er in elke generatie altijd al een laag percentage homoseksualiteit, maar hoe kan dit in één generatie zo sterk zijn veranderd, samen met de gezondheidsproblemen? Mensen zijn hier erg gevoelig over, elke observatie vanuit het perspectief van de volksgezondheid wordt met minachting en spot ontvangen, en bijgevolg stelt niemand de vraag hoe deze abrupte verandering in één generatie heeft kunnen plaatsvinden. Nog verontrustender is de gestage afname van het aantal zaadcellen en de vruchtbaarheid in de afgelopen twintig jaar. In mijn artikelen op Substack over microplastics en een tweede artikel over de toxiciteit van aluminium beschrijf ik hoe beide stoffen de eierstokken en de testikels aantasten, waar ze worden afgezet, waardoor het “terrein” van die organen voorgoed verandert, met als gevolg een afname van zowel het aantal zaadcellen als de vruchtbaarheid. Ik heb vaak het gevoel dat ik de enige ben die in de woestijn schreeuwt over deze problemen, maar ik zal mijn lezers blijven voorzien van al mijn inzichten naarmate deze zich ontwikkelen.

7. Uw benadering van schildklierbehandeling richt zich sterk op de lichaamstemperatuur in plaats van alleen op laboratoriumwaarden. Hoe heeft u deze methodologie ontwikkeld en welke resultaten heeft u bij uw patiënten gezien?

Als arts in de functionele geneeskunde benader ik dingen vanuit een ander perspectief dan reguliere artsen. Ten eerste screenen de meeste artsen alleen op mogelijke hypothyreoïdie (traag werkende schildklier) met een TSH-test (schildklierstimulerend hormoon). Bij die aanpak worden de meeste schildklieraandoeningen gemist. Ik voer een volledig panel van schildkliertests uit, waaronder TSH, vrij en totaal T4, vrij en totaal T3, omgekeerd T3 en antithyroïde antilichaamspiegels.

In het verleden stelden artsen hypothyreoïdie vast aan de hand van de lichaamstemperatuur, en dat was nauwkeurig en werkte heel goed. Ze gaven meestal natuurlijke schildklierhormonen afkomstig van varkens en verhoogden de dosis totdat de basislijn lichaamstemperatuur 37 °C was.

Ik pas daar een variatie op toe, waarbij ik laboratoriumtests gebruik om problemen op te sporen, zoals een gebrek aan omzetting van inactief T4 in actief T3, wat bij meer dan 10 procent van de bevolking voorkomt en bijna altijd over het hoofd wordt gezien als je er niet op test. Ik controleer bijvoorbeeld de antistoffen tegen de schildklier om Hashimoto-thyroïditis op te sporen.

Zodra ik bij een patiënt hypothyreoïdie heb vastgesteld, gebruik ik niet zoals de meeste artsen Synthroid, wat staat voor synthetische schildklierhormoon en alleen inactief T4 bevat. Ik gebruik Armour en NP thyroid, natuurlijke formuleringen die zowel T3 als T4 bevatten.

Vanuit een functionele geneeskundige benadering geef ik mijn patiënten jodium, wat de cijfers op T3 en T4 betekenen. T3 heeft drie jodiumatomen, T4 heeft er vier. Ik gebruik veel verschillende vormen van jodium, maar mijn favoriet is kelp. Kelp wordt gemaakt van zeewier, is biologisch en levert ook alle essentiële aminozuren die je lichaam uit onze voeding moet halen. Jodium is ook essentieel voor het verdringen van broom, dat alomtegenwoordig is in onze voeding en voedingsmiddelen en jodium verdringt, waardoor inactieve schildklierhormonen ontstaan.

Ik geef ook het mineraal selenium, dat nodig is voor de werking van de enzymen die een van de jodiumatomen verwijderen. Dit zorgt voor een adequate omzetting van T4 in actief T3.

Toen ik net begon met mijn praktijk, behandelde ik patiënten met natuurlijke schildklierhormonen en zorgde ik ervoor dat hun schildklierhormoonspiegels binnen de aanvaarde normale parameters lagen. Het probleem was dat veel van deze patiënten nog steeds koud, moe en verstopt waren en haar bleven verliezen, zelfs als hun schildklierwaarden volledig binnen het normale bereik lagen. De reguliere geneeskunde houdt daar op, maar ik was gefrustreerd door het feit dat mijn patiënten ondanks normale laboratoriumwaarden nog steeds leden. Dit zette me ertoe aan om de ‘oude methoden’ te gebruiken, waarbij ik de dosis natuurlijke schildklierhormonen verhoogde totdat hun lichaamstemperatuur binnen het normale bereik lag, zonder rekening te houden met de laboratoriumwaarden. Dit heeft verbazingwekkend goed gewerkt. Patiënten zijn opgelucht dat ze energie hebben, niet meer voortdurend kou lijden, geen last meer hebben van constipatie en dat hun haar weer teruggroeit. Als arts zijn dat soort resultaten zeer bevredigend en bevestigen ze waarom ik oorspronkelijk voor de geneeskunde heb gekozen, en patiënten vinden het geweldig.

8. De rol van de nervus vagus speelt een prominente rol in uw aanbevelingen voor thiamine. Waarom heeft u een verband gelegd tussen een tekort aan B1 en een disfunctie van het zenuwstelsel, en hoe groot zijn de verbeteringen die u heeft waargenomen?

Zoals ik altijd graag doe, wil ik uw lezers eerst wat achtergrondinformatie geven over de nervus vagus, zodat ze mijn redenering beter kunnen begrijpen.

De nervus vagus staat ook bekend als de tiende hersenzenuw. Het is de grootste van de hersenzenuwen en loopt vanuit de schedel over de hele lengte van uw romp. Daarom wordt hij nervus vagus genoemd, wat “zwervend” betekent in het Latijn.

Het is de enige hersenzenuw die verbonden is met organen buiten het hoofd. Hij is superbelangrijk voor het lichaam, omdat het de enige manier is waarop de hersenen input kunnen krijgen van de organen van het lichaam, zoals de longen, het hart, de lever, de galblaas, de milt, de alvleesklier, de nieren en de dunne en dikke darm. Dit is ook de enige manier waarop het lichaam rechtstreeks met deze organen kan communiceren.

De nervus vagus regelt alle “automatische” (medisch bekend als autonome) lichaamsfuncties waar je niet bewust over hoeft na te denken, zoals je hartslag, ademhalingsfrequentie, huidgevoel, bloeddruk, speekselproductie en nog veel meer.

The Medical Underground merkte op dat de symptomen van een disfunctie van de nervus vagus (die niet goed werkt) identiek zijn aan de symptomen van thiaminedeficiëntie. Met die kennis en het belang van de B-vitamines voor de gezondheid van de zenuwen, kwam ik tot de conclusie dat ik een disfunctie van de nervus vagus misschien kon behandelen met B1 of thiamine. Dat bracht me er natuurlijk toe om patiënten met vitamine B1 of thiamine te behandelen voor vagale zenuwproblemen, en wat bleek: het duurde even, maar het werkte heel goed.

Ik ben niet de eerste die B1 gebruikt om vagale zenuwdisfunctie te behandelen. Tot mijn verbazing kwam ik er tijdens het schrijven van een artikel over dit onderwerp achter dat andere functionele geneeskundigen tot dezelfde conclusie waren gekomen!

Het mooie is dat B-vitamines zoals thiamine en vitamine C in water oplosbaar zijn, waardoor zelfs grote doses via de urine worden uitgescheiden, waardoor toxiciteitsproblemen worden voorkomen. De keerzijde van wateroplosbaarheid is dat je lichaam geen manier heeft om B-vitamines en vitamine C op te slaan, waardoor je ze uit je voeding of supplementen moet halen. Er zijn echter ook soorten B-vitamines die in vet oplosbaar zijn, zoals allithiamine en benfotiamine. Door vetoplosbare versies van thiamine te gebruiken, wordt het opslagprobleem omzeild en kan het lichaam een voorraad aanleggen waaruit het naar behoefte kan putten. En zie daar, de benfotiamine die ik gebruik bij patiënten met symptomen van vagale disfunctie werkt heel goed. Je moet alleen wel onthouden om het met vet in te nemen, omdat het vetoplosbaar is, anders gaat het rechtstreeks door je lichaam heen zonder te worden opgenomen!

Ik gebruik voornamelijk benfotiamine, maar afhankelijk van de patiënt ook gemethyleerde B-vitamines. De reden dat ik gemethyleerde B-vitamines gebruik, is dat ongeveer 40 procent van de Amerikaanse bevolking een MTHFR-mutatie heeft, waardoor standaard B-complexvitamines giftig voor hen zijn. Door patiënten te behandelen met gemethyleerd B-complex worden de MTHFR-mutatieproblemen omzeild die methylering verhinderen.

Vanuit een functionele geneeskundige benadering gebruik ik B-vitamines in verschillende vormen om tal van medische problemen te behandelen. Bekijk de volgende tabel met symptomen van vaguszenuwontsteking en de tweede tabel met symptomen van B1-tekort en je ziet alle verschillende symptomen die kunnen verbeteren door suppletie.

9. U bent een groot voorstander van jodiumsupplementen, vooral tijdens de zwangerschap, omdat u beweert dat het het IQ van kinderen met 20 punten kan verhogen. Kunt u uitleggen waarop deze opmerkelijke bewering is gebaseerd en waarom u denkt dat deze niet algemeen wordt toegepast?

Alle artsen weten wat er gebeurt als er tijdens de zwangerschap een jodiumtekort is: de pasgeborene is misvormd en ernstig achtergebleven en wordt een cretin genoemd. Ze hebben een zeer korte levensverwachting en sterven na een paar jaar. De reden hiervoor is dat elke cel in ons lichaam jodium nodig heeft en daarvoor receptoren heeft. De hersenen en het zenuwstelsel hebben een kritieke behoefte aan jodium, anders ontwikkelen ze zich niet goed. Dat is een onbetwistbaar medisch feit, maar verloskundigen negeren dit op onverklaarbare wijze en raden jodiumsupplementen tijdens de zwangerschap niet aan, wat ik waanzinnig vind. Zelfs jonge kinderen hebben jodium nodig om hun hersenen te laten groeien en zich goed te laten ontwikkelen.

Een Amerikaanse arts, Dr. Jorge Flechas, heeft opmerkelijk werk verricht op het gebied van jodium en de vele gezondheidsvoordelen ervan, waarbij hij de nadruk legt op het gebruik ervan tijdens de zwangerschap. Hij behandelt al tientallen jaren patiënten met jodium tijdens de zwangerschap en zijn resultaten zijn opmerkelijk. Hij heeft een stijging van 20 punten in het IQ van kinderen uit hetzelfde gezin aangetoond. Over de hele linie hebben deze kinderen, geboren uit moeders die jodiumsupplementen gebruikten, een superieur intellect en zijn ze in alle opzichten opmerkelijke kinderen. Hij heeft zeer fascinerende films die u op YouTube kunt bekijken en waarin hij zijn onderzoek beschrijft.

Dat roept echter de vraag op: waar zijn de verloskundigen en kinderartsen, en waarom bevelen zij hun patiënten niet allemaal jodium aan? Zij hebben een belachelijke angst voor jodium, omdat zij denken dat het schildklierproblemen zoals een thyroïdstorm kan veroorzaken. Dat is volkomen onjuist, kijk maar naar de Japanners. Japanners eten grote hoeveelheden zeevruchten en zeewier, waardoor hun inname ongeveer 25 mg per dag bedraagt, veel hoger dan de jodiumdosering die wij voorschrijven. Ze hebben zeer intelligente kinderen, en trouwens, jodium voorkomt ook alle soorten cysten, zoals borst- en eierstokcysten, en voorkomt borstkanker. Japanse vrouwen hebben een van de laagste percentages borstkanker ter wereld. Als ze echter naar de Verenigde Staten emigreren en het standaard Amerikaanse dieet (afgekort SAD) gaan volgen, komt het percentage borstkanker onmiddellijk overeen met dat van Amerikaanse vrouwen, wat bewijst dat er geen gen is dat hen beschermt.

Zoals bijna alle functionele geneeskundige behandelingen heeft jodiumsupplementatie geen nadelige bijwerkingen, maar alleen extra voordelen. Jodium kan in verschillende vormen worden ingenomen, maar mijn persoonlijke favoriet voor mijn patiënten is kelp. Kelp is biologisch zeewier en zit naast grote hoeveelheden jodium ook boordevol andere mineralen en sporenelementen. Kelp heeft als bijkomend voordeel dat het alle “essentiële” aminozuren levert die ons lichaam nodig heeft. Essentiële aminozuren zijn aminozuren die niet door het lichaam kunnen worden aangemaakt en via de voeding moeten worden opgenomen. Zoals u ziet, is dit voor zwangere vrouwen een echte win-winsituatie, omdat het zoveel mineralen, sporenelementen, essentiële aminozuren en jodium levert, allemaal stoffen die ze in overvloed nodig hebben voor de ontwikkeling van de foetus in hun baarmoeder. Daarom raad ik al mijn zwangere patiënten en patiënten met hypothyreoïdie, borst- en ovariumcysten ten zeerste aan om kelpsupplementen te nemen.

10. U verwijst vaak naar het ‘reverse engineering’ van biologische processen om inzicht te krijgen in optimale voeding. Kunt u mij uitleggen hoe u deze denkwijze toepast op een specifiek gezondheidsprobleem?

Reverse engineering vormt de kern van hoe functionele geneeskunde werkt. Reverse engineering houdt in dat u de werking van een orgaan of systeem in het lichaam ontleedt, waarbij u kijkt naar de functionele componenten en wat deze nodig hebben om optimaal te functioneren. Als u eenmaal weet wat het orgaan of systeem nodig heeft, voorziet u in alle benodigde voedingsstoffen.

Een goed voorbeeld is mijn benadering van de ziekte van Alzheimer. Ik kijk eerst naar wat een normaal brein nodig heeft en naar de verschillende systemen die het gebruikt om goed te functioneren.

De ziekte van Alzheimer wordt nu type 3 diabetes genoemd. De reden hiervoor is dat deze ziekte wordt veroorzaakt door insulineresistentie in de neuronen van de hersencellen. Insuline is verantwoordelijk voor het transport van glucose, de belangrijkste energiebron van de hersenen, naar de neuronen. Bij Alzheimer of type 3 diabetes komt er onvoldoende glucose in de hersenen terecht, waardoor er een groot tekort aan energie voor de neuronen ontstaat.

Dit gebrek aan energie in de hersenen leidt tot slecht gevormde eiwitten die misvormd zijn. De vorm van eiwitten bepaalt hun functie, waardoor misvormde eiwitten nutteloos zijn voor de cel en zich in de cel beginnen op te hopen, waardoor deze uiteindelijk slecht gaat functioneren en uiteindelijk sterft. Deze misvormde eiwitten zijn amyloïde- en tau-eiwitten. Beide worden aangetroffen in de neuronen van Alzheimerpatiënten en vormen uiteindelijk amyloïde plaques en tau-klitten, die belangrijke pathologische kenmerken zijn van de ziekte van Alzheimer.

De ziekte van Alzheimer is dus een ziekte die voornamelijk wordt veroorzaakt door een tekort aan energie in de hersenen om hun normale functie uit te oefenen. Naarmate het energietekort erger wordt, verslechtert de toestand van de patiënt totdat hij uiteindelijk catatonisch wordt, stopt met eten en sterft.

Er is een tweede back-upsysteem in de hersenen dat middellange keten triglyceriden in plaats van glucose gebruikt als back-upsysteem voor energieproductie. Met die kennis maak ik gebruik van dat secundaire systeem en geef ik mijn Alzheimerpatiënten middellange keten triglyceridesupplementen om hun vroege Alzheimer te behandelen. Ik zeg “vroege” omdat als de ziekte te ver gevorderd is, er te veel amyloïde plaques en tau-kluwens zijn en de neuronen te ver heen zijn om nog te kunnen helpen.

Ik schrijf ook gemethyleerd B-complex voor, dat, zoals ik eerder heb uitgelegd, de beste vorm van B-vitamines is, die essentieel zijn voor de gezondheid van de hersenen. Ik gebruik ook krillolie, die ik verkies boven visolie omdat deze beter de bloed-hersenbarrière passeert en de hersenen binnendringt. Krillolie bevat ook astaxanthine (daarom is het rood), een zeer krachtige antioxidant die ook de hersencellen beschermt tegen oxidatie en veroudering. Daarnaast geef ik magnesium, dat de gezondheid van de hersenen bevordert en ook essentieel is voor het functioneren van meer dan 300 verschillende enzymen in het lichaam. Dit toont eens te meer de geweldige bijkomende voordelen van functionele geneeskundige behandelingen aan.

De laatste behandeling die ik mijn Alzheimerpatiënten geef, is Fiji-water. Fiji-water heeft het hoogste siliciumgehalte van alle gebottelde waters ter wereld. Silicium is belangrijk omdat het helpt aluminium te binden en uit het lichaam te verwijderen. Studies bij Alzheimerpatiënten toonden een grote toename van hun cognitieve vaardigheden aan na drie maanden dagelijks anderhalve liter Fiji-water te hebben gedronken. Ook hier geldt weer dat het alleen maar extra voordelen oplevert door voldoende hydratatie en de vele mineralen en sporenelementen in dit heerlijke water.

Kortom, zo behandel ik mijn Alzheimerpatiënten met behulp van reverse engineering.

11. Het concept van het lekkende-darmsyndroom komt in meerdere artikelen naar voren als een hoofdoorzaak van auto-immuunziekten. Hoe legt u dit verband uit aan patiënten en wat is uw behandelprotocol?

Wat ik zo geweldig vind aan functionele geneeskunde, is dat de eerste stap in elke behandeling bestaat uit het analyseren van hoe het lichaam normaal functioneert. Zodra we weten wat een specifiek orgaan nodig heeft om te functioneren, gaan we aan de slag om precies de juiste omstandigheden te creëren.

Een van mijn favoriete aandoeningen om te genezen is het lekkende-darmsyndroom. Een lekkende darm ontstaat wanneer de enkelcellige bekleding van de dikke en dunne darm beschadigd is. Normaal gesproken heeft deze enkele laag cellen, enterocyten genaamd, een grote borstelrand aan het oppervlak die eruitziet als een hoogpolig tapijt. Daar bovenop ligt een laag probiotische bacteriën, die voedsel voorverteert en ervoor zorgt dat de afgebroken vetten, eiwitten en koolhydraten gemakkelijk worden opgenomen door de microvilli van de borstelrand, waarna ze in de bloedbaan terechtkomen en naar de lever gaan voor verwerking.

De enkele laag enterocyten die de darm bekleedt, sluit naadloos aan en wordt door eiwitten zeer stevig aan elkaar vastgeplakt. Deze verbindingen worden ‘tight junctions’ genoemd. Wanneer deze verbindingen beschadigd raken, ontstaan er openingen tussen de enterocyten en komen grote hoeveelheden onverteerde eiwitten en vetten rechtstreeks in de bloedbaan terecht, wat allerlei ongewenste reacties veroorzaakt. Het lekkende-darmsyndroom is de oorzaak van veel voedsel- en milieu-allergieën bij volwassenen en van veel auto-immuunziekten. De reden hiervoor is dat deze grote eiwitten of peptiden die in het bloed terechtkomen vaak lijken op de eiwitten die het lichaam zelf aanmaakt. Als ze lijken op schildklier-eiwitten, ziet je lichaam ze als lichaamsvreemd en valt het je schildklier aan, waardoor je Hashimoto-thyroïditis krijgt. Als ze lijken op gewrichten, krijg je symptomen van inflammatoire artritis, reumatoïde artritis en fibromyalgie-achtige pijn enz.

Wat ik dus doe, is eerst de enterocyten genezen, en dat doe ik door een zeer gezonde omgeving te creëren. Het eerste wat ik doe, is de beschadigde bacteriële kolonies van het microbioom herstellen; dat doe ik met hoge doses probiotica en prebiotica (zodat ze iets te eten hebben).

De tweede stap is kijken wat de enterocyten nodig hebben. Interessant is dat ze, in tegenstelling tot andere cellen in het lichaam, geen glucose nodig hebben. De enterocyten in de dunne darm hebben het aminozuur L-glutamine nodig en de enterocyten in de dikke darm hebben vetzuren nodig, meestal middellange keten triglyceriden en korte keten vetzuren. Ik laat die patiënten onmiddellijk beginnen met L-glutaminepoedersupplementen in combinatie met MCT (middellange keten triglyceriden) in de vorm van supplementen of biologische kokosolie. Ik heb dit vermeld aan gastro-enterologen, die me verbaasd aankijken en blijkbaar nooit het verband hebben gelegd tussen de unieke behoeften van de enterocyten die zowel de dunne als de dikke darm bekleden en gastro-intestinale aandoeningen zoals lekkende darm.

Ik geef ook een mengsel van collageenpoeder en vitamine C. De reden hiervoor is dat collageen het meest voorkomende structurele eiwit in het lichaam is en dat alle weefsels het nodig hebben om zichzelf te herstellen. Collageen heeft op zijn beurt vitamine C nodig om te worden geactiveerd, anders werkt het niet.

Het laatste dat ik geef voor lekkende darm is colostrum. Colostrum is de “eerste melk” van zoogdieren, in dit geval koeien. Colostrum beschermt de pasgeborene tegen veel GI-ziekten die leiden tot ernstige diarree, uitdroging en de dood, en zit boordevol voedingsstoffen, probiotische bacteriën, antioxidanten en antilichamen. Colostrum is vloeibaar goud en zeer nuttig voor GI-ziekten, met alleen maar gunstige bijwerkingen.

Mijn behandelprotocol werkt niet van de ene op de andere dag, het duurt ongeveer zes maanden om het darmslijmvlies te genezen en lekkende darm en alle gevolgen daarvan te verhelpen.

Nogmaals, alle behandelingen die ik gebruik hebben minimale of geen bijwerkingen, behalve bijkomende voordelen voor uw gezondheid, en verschillen dus radicaal van synthetische geneesmiddelen die worden gepromoot door de farmaceutische industrie en reguliere artsen, die veel nadelige bijwerkingen hebben die onbedoelde schade aan de patiënt veroorzaken.

12. In uw artikel over stikstofmonoxide worden meerdere manieren voor de productie ervan belicht waar de meeste mensen nooit bij stilstaan. Welke eenvoudige veranderingen kunnen lezers doorvoeren om hun stikstofmonoxidegehalte te optimaliseren?

Een van mijn doelen bij het schrijven van mijn boeken en mijn Medical Underground Substack is om mijn lezers verschillende manieren aan te reiken om hun medische problemen te behandelen. Elke week verdiep ik me in een bepaald onderwerp. Een paar maanden geleden schreef ik een zeer populair artikel over stikstofmonoxide, dat zeer goed werd ontvangen.

Hoe belangrijk is stikstofmonoxide, vraagt u zich af. Goede vraag. Stikstofmonoxide is zo belangrijk dat het in 1992 werd uitgeroepen tot “Molecuul van het jaar”. Om niet achter te blijven, werd in 1998 een Nobelprijs toegekend voor de ontdekking van de rol van stikstofmonoxide als cardiovasculair signaalmolecuul!

Stikstofmonoxide (NO) is van cruciaal belang voor de gezondheid in het algemeen, en voor de gezondheid van de hersenen en het hart- en vaatstelsel in het bijzonder.

NO wordt aangemaakt in de bekleding van de bloedvaten, het endotheel. Het wordt gesynthetiseerd uit het aminozuur L-arginine, zuurstof en NADPH door een familie van enzymen met de toepasselijke naam endotheliale stikstofmonoxide-synthase (eNOS).

Er is ook nog een andere reeks van deze stikstofmonoxide-synthase-eiwitten in de hersenen, waar het bekend staat als nNOS, of neuronale stikstofmonoxide-synthase. Daar werkt stikstofmonoxide als een neurotransmitter, die het geheugen en het leren ondersteunt.

Stikstofmonoxide is lipofiel, waardoor het gemakkelijk celmembranen kan passeren die bestaan uit lagen vet en eiwitten, en zo gemakkelijk de doelcellen kan binnendringen. NO heeft een zeer korte levensduur: eenmaal vrijgegeven blijft het slechts enkele seconden bestaan. Maar omdat het een signaalmolecuul is, is dat ook alles wat het nodig heeft. Het stuurt gewoon een signaal en het proces begint in het doelorgaan. Daarom maakt de korte levensduur niet uit: NO zet een cascade van activiteiten in gang.

Er zijn een aantal coole manieren om de productie ervan te hacken. Een van mijn favorieten is het grondig kauwen van donkergroene bladgroenten. Dit is waarom dat werkt:

Het kauwen van voedsel zoals donkergroene bladgroenten is erg belangrijk. Door te kauwen wordt het voedsel in kleine stukjes gebroken, waardoor het oppervlak dat in contact komt met de goede bacteriën in je mond aanzienlijk groter wordt. Deze bacteriën zetten de stikstof in het voedsel om in nitraten. Door dat contact in je mond even de tijd te geven, kunnen de bacteriën hun werk doen. Kauw dus langzaam en grondig op je groenten!

Dat is echter slechts de eerste stap. Die nitraten, vermengd met speeksel en voedsel, moeten naar de maag gaan en worden ondergedompeld in sterke maagzuren om de chemische omzetting van nitraten in nitrieten mogelijk te maken, die op hun beurt gemakkelijk kunnen worden omgezet in stikstofmonoxide. Deze tweede stap is essentieel, anders wordt er geen salpeterzuur aangemaakt. Daarom zal het gebrek aan zuur, als u medicijnen gebruikt die de maagzuurproductie remmen, de secundaire routes voor de productie van NO verhinderen. Antibiotica en fluoride vernietigen de gezonde bacteriën in uw mond en verhinderen zo ook de productie van NO.

Deze secundaire route voor de productie van NO is aanwezig bij alle zoogdieren. Dat alleen al is een zeer sterke aanwijzing dat NO essentieel is voor het goed functioneren van alle organen in het lichaam. De natuur gebruikt vaak een handvol bepaalde moleculen steeds opnieuw in verschillende soorten, vanwege hun nut (bruikbaarheid).

Een andere interessante parallel is het verband tussen mond-/tandziekten en de algehele gezondheid. Ik zeg graag tegen patiënten: “Niemand met slechte tanden is in goede gezondheid”.

Een coole hack maakt gebruik van de NO-productie door het slijmvlies van de neus en sinussen. Het lichaam produceert NO dat de sinussen en neusholtes verwijdt en beschermt. Omdat NO gasvormig is, wordt het ook ingeademd in de longen, waar het helpt de bloedvaten in de longblaasjes te verwijden, waardoor ze beter kunnen functioneren.

De tweede truc om het NO-gehalte te verhogen is door door je neus te ademen. Als je door je mond ademt, wordt er geen NO geproduceerd. Neuriën veroorzaakt ook trillingen in de neus en sinussen, waardoor ze worden gestimuleerd om meer NO te produceren!

Een andere truc is het eten van voedingsmiddelen die rijk zijn aan citrulline, wat de productie van NO stimuleert.

Regelmatige lichaamsbeweging is een andere effectieve manier om het stikstofmonoxidegehalte te verhogen. Lichaamsbeweging bevordert de productie van stikstofmonoxide-synthase, een enzym dat verantwoordelijk is voor de aanmaak van stikstofmonoxide. Activiteiten zoals aerobics, gewichtheffen en zelfs yoga kunnen bijdragen aan het behoud van een optimaal stikstofmonoxidegehalte.

Ik heb besloten een zelfportret te maken en te posten, zodat jullie allemaal kunnen zien hoe stikstofmonoxide heeft bijgedragen aan het vormgeven van mijn lichaamsbouw. Grapje, ik overdrijf, ik ben niet zo bruin, LOL.

Zoals je kunt zien, zijn er veel manieren om je NO-productie te hacken. Kies wat het beste bij jou en je levensstijl past en geniet van de talrijke gezondheidsvoordelen.

13. U legt herhaaldelijk een verband tussen de gezondheid van de mens en de gezondheid van de bodem, en noemt dit u “vuile kleine geheim”. Wat is voor iemand die een medicinale tuin begint de allereerste stap om een gezonde, mineraalrijke bodem te creëren?

Ik predik al jaren in al mijn boeken het cruciale belang van het biologisch verbouwen van voedsel in gezonde bodems. Het is heel eenvoudig om je tuin of verhoogde bedden aan te vullen met mineralen, sporenelementen, mycorrhiza-schimmels, compost en mest. Planten hebben geen chemicaliën nodig die erop worden gespoten. Ik breng mijn woorden in praktijk: mijn vrouw en ik hebben een biologische boerderij in Connecticut, die ook een paardenboerderij is. Daardoor hebben we bergen biologische compost gemaakt van paardenmest, urine, houtkrullen en hooi. Na ongeveer drie jaar is het zwart goud, boordevol voedingsstoffen, regenwormen en microben. Door het op mijn boomgaarden te strooien, stimuleer ik de groei en produceer ik gezonde vruchten, noten en bessen die ook nog eens heerlijk zijn.

Voedsel dat in dergelijke grond wordt geteeld, zit vol met organische verbindingen die zo goed zijn voor de mens. Een van de krachtigste is fulvinezuur. Fulvinezuur zorgt ervoor dat cellen zich openen, zodat levensondersteunende voedingsstoffen, mineralen en sporenelementen gemakkelijk kunnen binnendringen. Voor de productie van fulvinezuur en humuszuur is een gezonde microbiële populatie in de bodem nodig. Het gebruik van agressieve chemische pesticiden, herbiciden en fungiciden, evenals chemische meststoffen, vernietigt deze essentiële levensvormen in de bodem. Hier is een lijst met enkele van de verbazingwekkende voordelen van fulvinezuur die je alleen kunt krijgen door voedsel te verbouwen in organische grond.

Het mooie van biologische tuiniermethoden is niet alleen de vele gezondheidsvoordelen, maar ook de uitstekende smaak van uw groenten, fruit en andere planten. Wie houdt er nou niet van heerlijk vers fruit? Ik was vandaag buiten op mijn tractor en stopte bij een van mijn favoriete fruitbomen om me te goed te doen aan drie grote perziken, warm van de zon en boordevol smaak, met sap dat over mijn gezicht liep en van mijn kin druppelde. Wat was dat lekker!

Als je een tuin begint, moet je meteen kijken hoe je de grond kunt verbeteren. Alle grond die ik in mijn hele leven ben tegengekomen, kan verbetering gebruiken wat betreft het organische gehalte, de mineralen, de sporenelementen en de microbiële levensvormen. Begin met het toevoegen van gecomposteerde mest en werk deze door de grond heen. Dit zorgt voor zowel microbiële leven, regenwormen als veel organisch materiaal. Ik gebruik graag een product genaamd Azomite om het gehalte aan mineralen en sporenelementen te verbeteren, wat essentieel is voor alle planten. Azomite staat voor mineralen van A tot Z, mineralen en sporenelementen. Het bevat alle mineralen en sporenelementen die je planten nodig hebben. Door geen chemicaliën op je grond te gebruiken, zorg je ervoor dat het microbiële leven niet wordt uitgeroeid, dus biologisch tuinieren is de juiste keuze. De gekweekte planten zitten boordevol mineralen, sporenelementen en vitamines en andere fytonutriënten zoals chlorofyl, polyfenolen en vele andere, die allemaal goed zijn voor uw gezondheid.

14. U bent al tientallen jaren werkzaam als arts en zegt dat u al vijftig jaar het menselijk lichaam bestudeert. Hoe is uw kijk op gezondheid en ziekte in de loop der tijd veranderd?

Het klinkt misschien afgezaagd, maar ik vind het geweldig om arts te zijn. Ik ben 71 en word overspoeld met werk in mijn praktijk. Alsof dat nog niet genoeg is, ben ik ook medisch directeur van een verpleeghuis met 88 bedden, wat neerkomt op het runnen van een ziekenhuis. Daarnaast schrijf ik, publiceer ik wekelijks een zeer diepgaand artikel op Substack en heb ik mijn boerderij. Geloof me, ik heb het zo druk als maar kan, maar ik ga nog steeds elke dag naar mijn werk omdat ik nog steeds net zo gefascineerd ben door het menselijk lichaam en ziekte als toen ik nog geneeskunde studeerde.

De menselijke gezondheid is een verbazingwekkend complex onderwerp, daarom specialiseren de meeste artsen zich. Het is veel gemakkelijker om één bepaald aspect van de geneeskunde onder de knie te krijgen. Het betaalt ook veel beter dan eerstelijnszorg, LOL. Een van mijn beste vrienden is cardioloog en ik noem hem altijd “één-orgaan-dokter”. Dat irriteert hem elke keer weer, wat ik erg grappig vind. Maar er zit een kern van waarheid in, want algemene internisten zoals ik moeten alles weten wat er mis kan gaan met het lichaam en de geest. We hebben niet de luxe om te zeggen “dat is niet mijn expertisegebied”, want alles kan mijn kantoor binnenkomen en dat is ook zo.

Met de huidige lawine aan nieuwe medische ontdekkingen en medicijnen is het onmogelijk om volledig op de hoogte te blijven van alles. Daarom beschouw ik het als een uitdaging en blijf ik constant lezen. Mijn vrouw plaagt me graag als ik daar zit te lezen in een medisch boek, terwijl ik belangrijke punten onderstreep en opmerkingen schrijf boven en onderaan elke pagina. Ze noemt het mijn “casual reading”.

Als gevolg van al mijn lezen evolueert mijn kijk op de gezondheid en ziekte van de mens voortdurend, waarbij ik gaandeweg informatie en behandelingen toevoeg. Het is zeer bevredigend om van patiënten te horen dat ik ze heb genezen, en dat is iets waar ik nooit genoeg van krijg.

Een manier waarop mijn kijk is veranderd, is mijn bewustzijn van de vreselijke effecten van het typische Amerikaanse dieet, dat vol zit met chemicaliën en sterk bewerkt is, waardoor zoveel voedingsstoffen worden verwijderd dat er alleen nog maar dood voedsel overblijft dat onze honger nooit stilt.

De huidige lawine aan nieuwe alternatieve behandelingen en hun alomtegenwoordige beschikbaarheid via Amazon en het internet heeft ook een grote positieve invloed gehad op mijn praktijk. Het heeft zoveel behandelingsmogelijkheden geopend dat ik die rechtstreeks op de mobiele telefoons van mijn patiënten kan laten zien.

De afgelopen veertig jaar ben ik erin geslaagd om een solopraktijk te blijven runnen, zonder eigendom van een bedrijf, wat goed past bij mijn sterke onafhankelijke inslag. Ik wil nog steeds mijn huilende patiënten kunnen omhelzen en oude dames op het voorhoofd kunnen kussen, zonder laptop, luisterend en mijn patiënten grondig onderzoekend, iets wat helaas bij zoveel van mijn collega’s niet meer gebeurt. Patiënten klagen steevast dat de specialisten naar wie ik ze heb doorverwezen nooit van hun computer opkeken en hen helemaal niet onderzochten. Dat is voor mij, een ouderwetse plattelandsdokter, onvoorstelbaar. Ik vind het een vreselijke verandering in de geneeskunde, zowel voor de patiënten als voor de artsen. Dat is mijn bescheiden mening.

Mijn visie op gezondheid en ziekte is in de loop der jaren door mijn voortdurende bijscholing geëvolueerd. In wezen heeft het mijn geloof in de functionele geneeskunde versterkt, die mijn medisch denken is gaan domineren. Het is zo puur, zo fundamenteel, zo eenvoudig en zo verbazingwekkend effectief dat het gebruik ervan mijn overtuiging dat ik de juiste weg voor mijn medische carrière heb gekozen, voortdurend heeft versterkt.

15. Waar ligt momenteel de focus van uw praktijk en onderzoek? Hoe kunnen lezers op de hoogte blijven van uw werk en toegang krijgen tot “The Medical Underground” voor actuele inzichten op het gebied van gezondheid?

Wat momenteel de focus is van mijn praktijk en onderzoek is een zeer moeilijke vraag. Mijn interesses zijn heel breed en veranderen voortdurend, afhankelijk van iets wat ik recent heb gelezen of iets wat in me opkomt terwijl ik nadenk over een medisch raadsel van een van mijn patiënten. Dat komt tot uiting in de verschillende onderwerpen waarover ik schrijf. The Medical Underground is in de eerste plaats een medium waar ik kan schrijven over de nieuwste en beste alternatieve/orthomoleculaire/functionele medische behandelingen die mijn lezers en hun families kunnen helpen.

HOE MIJN ARTIKELEN TE VOLGEN:

Mijn Substack-artikelen zijn gratis en beschikbaar op medicalunderground.Substack.com. Natuurlijk zou ik het leuk vinden als je een betaald lid zou worden, LOL.

Mijn drie boeken zijn verkrijgbaar bij Amazon en andere boekhandels. Het zijn:

The Doomsday Book of Medicine

The Bible of Alternative Medicine

Infected: Secrets from the Medical Underground.

U kunt mijn naam googelen en verschillende podcasts vinden die ik ook op YouTube heb gedaan.

---

Vind je het belangrijk dat er nog onafhankelijke berichtgeving bestaat die niet wordt gestuurd door grote belangen? Met jouw steun kunnen we blijven schrijven en onderzoeken. Klik hieronder en draag bij aan het voortbestaan van Frontnieuws.

---

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Dr. Coleman – Bodypower: Het geheim van zelfgenezing

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: