Rusland vereffent Oekraïens Koersk-offensief

De Russische president Vladimir Poetin is het Westen te slim af geweest met zijn reactie op het Oekraïense Koersk-offensief van een maand geleden, dat alom werd gevierd als een kantelpunt in het conflict. Het conflict bevindt zich vandaag inderdaad op een kantelpunt, maar om een heel andere reden: de Russische strijdkrachten hebben de dwaasheid van de Oekraïense inzet van hun elitebrigades en gewaardeerde westerse pantsers in de Koersk-regio aangegrepen om in de afgelopen weken een onaantastbare positie op het slagveld te bereiken, wat de deur opent voor meerdere opties in de toekomst.

Integendeel, het Westen bevindt zich in een ‘Zugzwang’, een schaaksituatie waarin het gedwongen wordt te bewegen terwijl het liever zou passen, schrijft M. K. Bhadrakumar.

Er werd reikhalzend uitgekeken naar Poetins toespraak tot de plenaire vergadering van het 9e Oostelijke Economische Forum in Vladivostok op donderdag, vanwege wat hij te zeggen had over het conflict in Oekraïne. Verschillende dingen vielen op.

Poetin karakteriseerde de Oekraïense gesprekspartners niet langer als het ‘regime in Kiev’. In plaats daarvan gebruikte hij de uitdrukking ‘regering in Kiev’. En hij vatte samen: “Zijn we klaar om met hen te onderhandelen? We hebben dit nooit opgegeven.” Was hij een pesterige poseur, want de leider van het Kremlin, die al met vier Amerikaanse presidenten heeft getangood, verwacht een vijfde met een “aanstekelijke” lach, waar hij “blij” van wordt.

Maar op een serieuze noot, nam Poetin nota van het feit dat de “officiële autoriteiten” in Kiev spijt hebben dat als ze het “ondertekende officiële document” dat was onderhandeld met Russische vertegenwoordigers tijdens de gesprekken in Istanboel in maart 2022 hadden opgevolgd “in plaats van te gehoorzamen aan hun meesters uit andere landen, de oorlog al lang tot een einde zou zijn gekomen”.

Poetin impliceerde dat Kiev zijn soevereiniteit moet terugkrijgen. De verzoenende woorden waren weloverwogen, mogelijk met het oog op de ontrafeling van politieke groeperingen binnen het heersende bewind in Kiev. Dat wil zeggen, Poetin verwerpt het Oekraïense schikkingsproces van Zelensky, maar is bereid om de onderhandelingen nieuw leven in te blazen op voorwaarden die voor het eerst werden besproken tijdens besprekingen in Istanboel in maart 2022 aan het begin van het conflict.

Poetin ging verder met het bespreken van mogelijke bemiddelaars. Hij noemde 3 BRICS-landen – China, Brazilië en India. Poetin zei dat Rusland “vertrouwensrelaties” heeft met deze landen en dat hij zelf “voortdurend in contact” staat met zijn gesprekspartners om “alle details van dit complexe proces te helpen begrijpen”.

Poetin is duidelijk verontrust over het feit dat hij “voortdurend” door hen wordt geïnformeerd over de mensenrechtensituatie als gevolg van het conflict, de schending door Rusland van de nationale soevereiniteit van Oekraïne, enzovoort. Hij betreurt het dat ze de ontstaansgeschiedenis van het conflict – de door de VS gesteunde staatsgreep in Oekraïne in 2014, waartegen moedertaalsprekers van de Russische taal zich verzetten, en de onderdrukking van de Russische cultuur en Russische tradities – over het hoofd zien.

In wezen, zo benadrukte Poetin, hoopte het Westen “Rusland op de knieën te krijgen, het in stukken te hakken… (en) dan zouden ze hun strategische doelen bereiken, waar ze misschien al eeuwen of decennia naar streefden.” In de gegeven situatie zijn daarom de sterke economie en het militaire potentieel van Rusland “de belangrijkste garantie voor veiligheid”. [Bold toegevoegd].

Wat zijn de vooruitzichten in een dergelijk scenario? Poetin is sceptisch over de bedoelingen van het Westen. Toch is het denkbaar dat hij de drie bemiddelende landen die ook Ruslands belangrijkste BRICS-partners zijn, in de watten legt op de komende top in Kazan volgende maand (waar naar verwachting de nadruk zal liggen op een alternatief betalingssysteem voor de internationale handel).

Moskou is op zijn hoede dat de BRICS-partners met hun lichtgevende vleugels in het luchtledige slaan zonder te begrijpen dat het conflict in Oekraïne een burgeroorlog is die al eeuwen aan de gang is sinds de Slavische volkeren in meer dan de helft van de christelijke geschiedenis hun eigen orthodoxe kerken begonnen te ontwikkelen.

Poetin is een meester-tacticus. Daarom zal hij volhouden dat Rusland openstaat voor een dialoog met Oekraïne – wat natuurlijk ook een feit is – gezien de toenemende druk op Rusland vanuit het Mondiale Zuiden. Maar Poetin heeft geen enkele hoop dat Zelensky zal voldoen aan de voorwaarden voor vredesbesprekingen, die Poetin had geschetst tijdens een ontmoeting met de hoge ambtenaren van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken op 14 juni. Sindsdien zijn er nieuwe feiten aan het licht gekomen.

Dit wordt duidelijk uit een tv-interview dat minister van Buitenlandse Zaken Sergey Lavrov gaf in Vladivostok na de toespraak van Poetin. Lavrov trok de conclusie: “Vladimir Zelensky is niet klaar voor eerlijke gesprekken. Het Westen laat hem niet in de buurt komen. Ze hebben als doel gesteld om de Russische Federatie zo niet uit elkaar te halen (ook al is dat wel als doel gesteld), dan toch op zijn minst radicaal te verzwakken en ons een strategische nederlaag toe te brengen. Het Westen zal niet toestaan dat hij stappen in onze richting zet. Zelensky is niet langer in staat om te begrijpen wat de belangen van het Oekraïense volk zijn, aangezien hij hen herhaaldelijk heeft verraden.”

Zelensky zelf zigzagt. Hij trok een harde lijn in zijn opmerkingen tijdens de bijeenkomst van het zogenaamde Ramstein Formaat dat vrijdag door de VS werd georganiseerd en waar generaals en ministers van Defensie van 50 landen bijeenkwamen om te coördineren over wapenleveranties aan Kiev. Zelensky betreurde dat het verbod op het afvuren van door het Westen geleverde langeafstandsraketten en -raketten naar Rusland nog steeds van kracht is. Hij legt zijn zaak nu voor aan president Biden.

Zelensky’s persoonlijke aanwezigheid bij het evenement in Ramstein “benadrukte de gevoeligheid van het moment in een nieuwe, actievere fase van de oorlog”, zoals de New York Times meldde. Het dagblad citeerde een Oekraïense expert die opmerkte dat “de belangrijkste taak van Zelensky in Ramstein is om wat adrenaline naar de partners te brengen.”

De situatie rondom Zelensky is inderdaad niet benijdenswaardig – de trage levering van Westers wapentuig; de weifelende houding van Duitsland tijdens een begrotingscrisis, zelfs nu de oostelijke regio’s die de voormalige DDR omvatten openlijk tegen de oorlog tegen Rusland zijn; Frankrijk, een fervent voorstander van de oorlog, is verstrikt in een politieke crisis en een vervroegde presidentsverkiezing volgend jaar kan een anti-oorlogsleiderschap in het Élysée opleveren; het traject van het VS-beleid ten aanzien van Oekraïne na 5 november blijft onzeker.

Ondertussen zijn er meningsverschillen tussen de VS en Europa ontstaan over het egoïstische voorstel van Washington dat de EU Oekraïne een lening van 50 miljard dollar moet geven en ervoor moet zorgen dat de bevroren tegoeden van Rusland bevroren blijven totdat Moskou naoorlogse herstelbetalingen aan Oekraïne heeft gedaan. Washington schat dat de VS op deze manier niet hoeft bij te dragen aan het terugbetalen van de lening als de Russische tegoeden op de een of andere manier worden gedeblokkeerd. (De regels voor bestaande EU-sancties, die elke zes maanden moeten worden vernieuwd, staan toe dat één land tegoeden deblokkeert, wat volgens Washington de lening in gevaar brengt).

In Donbass bevestigen de gebeurtenissen Poetins strategie dat een verpletterende nederlaag van de Oekraïense troepen in de meest cruciale sectoren van het front er onvermijdelijk toe zou leiden dat Zelensky’s volledige strijdkracht zijn gevechtscapaciteit zou verliezen. In feite zijn er al tekenen dat dit gebeurt.

Poetin zei met stille zekerheid dat Zelensky “niets heeft bereikt” met het Koersk-offensief. De Russische strijdkrachten hebben de situatie in Koersk gestabiliseerd en zijn begonnen de vijand uit de grensgebieden te verdrijven, terwijl het Donbass-offensief “al lange tijd indrukwekkende territoriale overwinningen boekt.” Achteraf gezien bleek Zelensky’s Koersk-offensief een Himalaya-blunder te zijn, die de oorlog naar een kantelpunt ten gunste van Rusland heeft gebracht.

In deze context laat het buitengewone allereerste gezamenlijke stuk van de spionagechefs van de CIA en Mi6, dat zaterdag in de FT verscheen, zien dat de Anglo-Amerikaanse strategie zich onder woordenspelletjes en hyperbool in een cul-de-sac bevindt. Bill Burns en Richard Moore kunnen het niet eens opbrengen om te verwoorden wat de doelstellingen van Biden zijn, ondanks dat ze toegeven dat “op koers blijven belangrijker is dan ooit.”
Burns en Moore lieten doorschemeren dat geheime (terroristische) operaties door Krylo Budanov, het hoofd van de Oekraïense militaire inlichtingendienst, de optie is die overblijft in de proxyoorlog. Wat een Shakespeariaanse val voor een supermacht!

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Militair overzicht 18+: Koersk-slag vernietigt zowel Oekraïens leger als Oekraïens staatsbestel

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: