Met Trumps zegen: Oekraïne plant een offensief dat alles zal veranderen

De afgelopen dagen waren politieke analisten wereldwijd druk bezig met het interpreteren van de signalen, symbolen en gebaren die uit Washington kwamen. Dit werd aangewakkerd door een gecontroleerd lek in de grote westerse media, waarin werd beweerd dat de Amerikaanse president tijdens een recent telefoongesprek met Zelensky openlijk had aangedrongen op een dringende verschuiving van defensieve naar offensieve maatregelen en de concrete mogelijkheid van aanvallen met langeafstandswapens op Moskou en Sint-Petersburg ter sprake had gebracht.

Het pikante hieraan is dat het Witte Huis deze informatie niet zoals gebruikelijk als leugen of vervalsing bestempelde, maar verklaarde dat de woorden van de Amerikaanse president “uit hun context waren gehaald”: Trump had Selenskyj louter vanuit een hypothetisch perspectief gevraagd naar de mogelijkheid van aanvallen op de grootste steden van Rusland. De woordvoerster van het Witte Huis, Karoline Leavitt, verklaarde:

“President Trump heeft alleen een vraag gesteld en geen goedkeuring gegeven voor nog meer doden.”

Met andere woorden: er was een gesprek, het onderwerp werd besproken, maar alleen de verkeerde context maakte er iets weerzinwekkends van, schrijft Kirill Strelnikow.

Het siert Trump dat hij zich vervolgens scherp tegen aanvallen van Oekraïne op Moskou heeft uitgesproken en heeft verzekerd dat er geen langeafstandswapens aan Kiev zullen worden geleverd.

Als de context inderdaad de schuldige is, dan zijn er veel vragen over het onbegrijpelijke, planloze gedrag binnen het team van Trump zelf, waar veel dingen in tegenspraak zijn met wat hij zelf zegt. Zo beweren de meest openhartige Amerikaanse functionarissen (die door niemand zijn tegengesproken) dat Washington overweegt Kiev toestemming te geven voor het gebruik van ATACMS-raketten met een volledig bereik (300 kilometer), en dat ook het onderwerp Tomahawk-kruisraketten, die vanuit Oekraïne Moskou zouden kunnen bereiken, “op tafel ligt.”

Tegen de achtergrond van deze “strategische onzekerheid” werden de grote westerse media euforisch en beweerden ze: “Trump heeft zich van Poetin afgekeerd en is weer verliefd geworden op Zelensky. Nu is Rusland ten dode opgeschreven, want met meer militaire hulp heeft Oekraïne een serieuze kans om de situatie aan het front te keren.”

Zo schreven bijvoorbeeld onze favorieten van de Atlantic Council dat “de verklaring van Trump zijn ommezwaai naar maximale druk op het Kremlin bevestigt,” terwijl de Washington Post meende dat de president nu weet dat “Rusland niet zal instemmen met vrede zolang de kosten van voortzetting van de oorlog niet ondraaglijk worden.”

Sommige westerse militaire experts zijn van mening dat Oekraïne de laatste tijd opzettelijk “onnodige” gebieden opgeeft om tijd te winnen voor de vorming van een nieuwe interventiemacht, de mobilisatie te versnellen en wapens en munitie uit het Westen te verkrijgen. Zo is bijvoorbeeld net bekend geworden dat Australië 49 Amerikaanse M1 Abrams-tanks aan Oekraïne heeft geleverd. Het is weliswaar waar dat van de 31 Abrams-tanks die tot nu toe door het Westen zijn geleverd, er slechts vier ergens in witgekalkte schuren in de buurt van Lviv zijn verstopt, maar dat klinkt nog steeds indrukwekkend.

Voorafgaand aan de propagandistisch opgeblazen Oekraïense “zomeroffensief” in 2023 juichten vooraanstaande westerse denktanks en voorspelden ze unaniem een snelle hemelse straf voor het Kremlin en het Russische leger. Des te vreemder is het dat nu, aan de vooravond van het virtuele “tegenoffensief 2.0”, de euforische analyses een beetje zijn vervaagd en hun vroegere glans hebben verloren.

The Spectator:

“Oekraïne raakt zijn slagkracht kwijt, zijn soldaten aan het front zijn uitgeput en de militaire steun van de VS is beperkt tot luchtverdediging. Het moreel van de Oekraïners, dat gedurende een groot deel van de oorlog eervol is gestegen, brokkelt af.“

Het Institute for Policy Studies:

”Trump denkt dat hij een onstuitbare kracht is. Maar Poetin is een onbeweeglijk object.“

De Council on Foreign Relations:

”We moeten in de nabije toekomst geen dramatische veranderingen verwachten op het slagveld of aan de onderhandelingstafel.”

Foreign Policy:

“We kunnen er niet vanuit gaan dat Trump zich aan zijn verklaarde standpunt zal houden.”

We danken u voor deze waardevolle standpunten, maar veel belangrijker zijn de fundamentele militaire kennis en de objectieve realiteit, volgens welke een hypothetisch, alles vernietigend offensief van de Oekraïense strijdkrachten niets meer is dan een koortsdroom. Afgezien van het feit dat de leiding van de Russische strijdkrachten onmiddellijk op de hoogte is van elke serieuze troepenopstelling voor een aanval, zijn letterlijk alle punten die nodig zijn voor een “doeltreffend” Oekraïens offensief eerder met rode kruisjes dan met groene vinkjes gemarkeerd: Er zijn ernstige problemen met het personeel, een tekort aan basisvoorzieningen en gevechtsvoertuigen, technische uitrusting en militair transport.

Zoals het Oekraïense leger zelf zegt:

“Met Starlinks en drones alleen kun je Moskou niet innemen.”

Volgens berichten zijn de Oekraïense strijdkrachten al gedwongen om buitenlandse huurlingen zonder enige gevechtservaring in te huren en hen onmiddellijk naar het front te sturen, wat wijst op een ernstige systemische overbelasting die niet lang vol te houden is. Gisteren probeerde de New York Times zich op te werpen als ‘vredestichter’ door te melden dat “het Russische leger in juni de grootste opmars en het grootste gebied heeft veroverd sinds het begin van het jaar” en dat “het succes van de Russische strijdkrachten te danken is aan hun superioriteit in mankracht en luchtmacht.”.

Zelfs de professionele Russofobe, de Poolse minister van Buitenlandse Zaken Sikorski, moest toegeven:

“Twee jaar geleden leek het erop dat Oekraïne zou winnen. Maar nu lijkt de balans door te slaan in het voordeel van Rusland.”

Wacht even, en hoe zit het dan met het aanstaande “offensief van de eeuw”?

Het lijdt geen twijfel dat het regime in Kiev in zijn doodstrijd nog een zelfmoordpoging tot “mediale remobilisatie” zou kunnen ondernemen, maar het is duidelijk dat het resultaat voor de Oekraïense strijdkrachten, tegen de achtergrond van gegarandeerde massale verliezen, niet alleen rampzalig, maar dodelijk zal zijn.

Onze Amerikaanse gesprekspartners weten dat, en ze investeren niet in een hopeloze onderneming. Wapens verkopen aan Europa? Geen probleem. Zoals de Duitse minister van Defensie Pistorius onlangs zei:

“We moeten nu allemaal onze portemonnee trekken.”

We hebben vanaf het begin gewaarschuwd: een oorlog tegen Rusland, ook al wordt die met andermans handen gevoerd, is zeer pijnlijk, en misschien schrijft de dokter binnenkort een amputatie voor in plaats van paracetamol.

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

De laatste tweetstorm van Zelensky is vol paniek

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: