Hoe de nieuwe Russische raketten het spel veranderen

Een wapensysteem omschrijven als een gamechanger op het slagveld staat altijd open voor spot. Veel van de wapensystemen die aan Oekraïne zijn geleverd, werden gamechangers genoemd, maar maakten geen verschil in de uitkomst van die oorlog.

Waarom noemde ik de nieuwe Russische Oreshnik-raket dan een ‘gamechanger’? schrijft Bernhard.

Daar zijn verschillende redenen voor.

Ten eerste is de raket met zijn 36 kinetische oorlogskoppen een onverwachte reactie op de afschaffing door de VS van het Intermediate Range Nuclear Force (INF) verdrag. De VS hadden gehoopt dat het stationeren van nucleaire raketten in Europa hen een voordeel zou geven ten opzichte van Rusland. Oreshnik ontkent dat voordeel ZONDER zijn toevlucht te nemen tot nucleair geweld.

Elke poging van de VS om Rusland onder druk te zetten in een situatie waarin het ofwel zou moeten toegeven aan de VS ofwel nucleair zou moeten gaan, is tenietgedaan.

Dit is het meest zichtbaar in Oekraïne. Gedurende de ruim twee jaar van de oorlog hebben de VS een ‘kook de kikker’-strategie tegen Rusland gebruikt. Ze hebben de temperatuur opgevoerd door langzaam het bereik en de dodelijkheid te vergroten van de wapens die ze aan Oekraïne hebben geleverd. Bij elke stap werd de levering van tanks, Himars en ATAMAC’s, en het feit dat Oekraïne deze mocht gebruiken op Russisch grondgebied, gezien als een stap over denkbeeldige Russische rode lijnen heen. Elke stap ging gepaard met propaganda waarin werd beweerd dat Rusland een nucleair antwoord overwoog.

Het doel was om Rusland in een situatie te dwingen waarin het ofwel concessies kon doen over Oekraïne of kernwapens kon gebruiken. De VS waren er zeker van dat Rusland van dat laatste zou afzien omdat het Rusland in de positie van een internationale paria zou brengen. Door kernwapens te gebruiken zou het de steun van zijn bondgenoten in China en daarbuiten verliezen. Het zou ook een nucleaire oorlog riskeren.

De strategie zou waarschijnlijk hebben gewerkt als Rusland geen asymmetrisch antwoord had gevonden. Het heeft nu niet-nucleaire wapens (de Oreshnik zal niet de enige zijn), die het mogelijk maken om het equivalent van nucleaire aanvallen toe te passen zonder de smerige neveneffecten van daadwerkelijk nucleair te gaan.

Rusland kondigde aan dat de Oreshnik in de toekomst zal worden ingezet onder bevel van de Strategische Strijdkrachten, die tot nu toe alleen nucleair waren. Dit is een duidelijk teken dat deze nieuwe wapens worden gezien als wapens met vergelijkbare strategische effecten.

Het kinetische concept van de Oreshnik-lading is niet nieuw. Massa maal snelheid is de hoeveelheid destructieve energie die deze wapens kunnen leveren. Omdat ze hypersonisch zijn en de doelen raken met Mach 10, kunnen zelfs kleine penetrators sterke, explosieve effecten hebben.

In het begin van de jaren 1980 omvatte het Strategic Defense Initiative van president Reagan verschillende pogingen om kinetische wapens te introduceren. ‘Rods from God‘ (en later ‘Brilliant Pebbles’) werden geconceptualiseerd als kinetische pijlen die vanaf satellieten werden gelanceerd om Sovjet ICBM-raketten te raken:

Daar kwam niets van terecht. De beoogde penetratoren waren te groot en te zwaar om in de ruimte te worden geplaatst. De enorme ’telefoonpaal’ afmetingen van de penetrators waren nodig omdat deze zouden verbranden tijdens de hypersonische vlucht door de atmosfeer.

De penetratoren die Oreshnik gebruikt zijn veel kleiner.

Rusland lijkt enkele algemene fysische problemen te hebben opgelost van objecten die met hypersonische snelheid vliegen. In maart 2018 kondigde de Russische president Vladimir Poetin de introductie aan van verschillende nieuwe wapens die ontworpen zijn om de Amerikaanse raketafweer te penetreren. Een daarvan was het hypersonische glijvoertuig dat nu bekend staat als Avangard:

Ik heb sindsdien gezocht naar welke ‘nieuwe fysische eigenschappen’ of principes Russische wetenschappers ontdekt zouden kunnen hebben om de problemen van geleid hypersonisch reizen binnen een plasma-enveloppe op te lossen. Tot nu toe is er niets naar boven gekomen. Maar het feit dat Oreshnik relatief kleine geleide projectielen met hypersonische snelheid gebruikt, maakt het waarschijnlijk dat de nieuwe fysische eigenschappen of principes die de Russen ontdekten ook op dit wapen zijn toegepast.

Zolang deze wetenschappelijke basisontdekkingen niet bekend zijn in het westen, is er geen kans dat het westen wapens maakt die de eigenschappen van Oreshnik en Avanguard kunnen evenaren.

Oreshnik is tot nu toe een niet-nucleair wapen met een beperkt bereik (5000 kilometer). Maar in principe staat niets Rusland in de weg om een ICBM-raket uit te rusten met vergelijkbare niet-nucleaire capaciteiten. Het zou niet-nucleaire aanvallen door Rusland op Amerikaanse grond, of waarschijnlijker op Amerikaanse buitenlandse bases en vliegdekschepen, mogelijk maken.

Maar deze feiten en hun gevolgen zijn nog niet doorgedrongen tot de westerse beleidsmakers.

Zelfs na de aanval op Oreshnik bleven de VS Rusland prikken door Oekraïne te begeleiden bij het afvuren van ATAMAC-raketten op doelen in Rusland. Gisteren kondigde het Russische Ministerie van Defensie aan dat er twee van zulke aanvallen hadden plaatsgevonden:

Militair gezien zijn deze aanvallen irrelevant. Maar ze laten zien dat de VS nog steeds proberen om de kikker te ‘koken’, zelfs nadat hij uit de pan is ontsnapt. Rusland heeft, volgens Poetin, verschillende Oreshnik en soortgelijke wapens klaarstaan om te lanceren.

Het potentiële doelwit voor dergelijke raketten ligt voor de hand:

Rusland heeft het luchtruim boven de raketbasis Kapustin Yar gesloten tot 30 november. Kapustin Yar is het testgebied van waaruit de Oreshnik is afgevuurd.

Aangezien er geen verdediging mogelijk is tegen wapens van het type Oreshnik, zou Rusland een aanval op de door de VS gecontroleerde basis Redzikow in Polen kunnen aankondigen, dagen of uren voordat deze zou plaatsvinden. Omdat de aanval zou worden aangekondigd, conventioneel zou zijn en weinig of geen slachtoffers zou maken, lijkt het onwaarschijnlijk dat de NAVO artikel 5 zou toepassen en met geweld zou terugslaan.

Dit zou een moment worden waarop het koken van de kikker opnieuw zou beginnen, maar deze keer met de VS als de kikker in de pan. Rusland zou, door met conventionele middelen Amerikaanse bases in Europa aan te vallen, de temperatuur dag na dag doen oplopen.

Zouden de V.S. het aandurven om hiervoor nucleair te gaan of zich liever terugtrekken uit hun plannen om Rusland te verslaan?

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

“Beschamend weinig schade”! Russische hypersonische Oreshnik raket bleek een flop, beweert Oekraïne! Nep of feit?

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: