De geopolitiek van vrede – Jeffrey Sachs in het Europees Parlement (Nederlands transcript)

Michael, dank je wel, en dank aan jullie allemaal voor de kans om samen te zijn en samen na te denken. Dit is inderdaad een gecompliceerde, snel veranderende en zeer gevaarlijke tijd. We hebben dus echt behoefte aan helderheid van denken. Ik ben vooral geïnteresseerd in ons gesprek, dus ik zal proberen zo beknopt en duidelijk mogelijk te zijn. Ik heb de gebeurtenissen in Oost-Europa, de voormalige Sovjet-Unie, Rusland en Oekraïne de afgelopen 36 jaar van heel dichtbij gevolgd. Ik was adviseur van de Poolse regering in 1989, van het economische team van president Gorbatsjov in 1990 en 1991, van het economische team van president Jeltsin in 1991-1993 en van het economische team van president Koetsjma in Oekraïne in 1993-1994. Ik heb geholpen bij de invoering van de Estse munteenheid. Ik heb verschillende landen in voormalig Joegoslavië geholpen, met name Slovenië. Na de Maidan werd ik door de nieuwe regering gevraagd om naar Kiev te komen en werd ik rondgeleid op de Maidan.

Ik heb al meer dan 30 jaar contact met Russische leiders. Ik ken het Amerikaanse politieke leiderschap ook van dichtbij. Onze vorige minister van Financiën, Janet Yellen, was 52 jaar geleden mijn geweldige lerares macro-economie. We zijn al een halve eeuw bevriend. Ik ken deze mensen. Ik zeg dit omdat wat ik in mijn standpunt wil uitleggen niet uit de tweede hand komt. Het is geen ideologie. Het is wat ik met mijn eigen ogen heb gezien en ervaren in deze periode. Ik wil met jullie mijn begrip delen van de gebeurtenissen die Europa in vele contexten zijn overkomen, en ik noem niet alleen de Oekraïne-crisis, maar ook Servië 1999, de oorlogen in het Midden-Oosten, waaronder Irak, Syrië, de oorlogen in Afrika, waaronder Soedan, Somalië, Libië. Deze zijn voor een zeer belangrijk deel het resultaat van diep misplaatst beleid van de VS. Wat ik ga zeggen zal u misschien verbazen, maar ik spreek uit ervaring en kennis van deze gebeurtenissen.

^(*1) Bewerkte transcriptie van de toespraak van professor Jeffrey Sachs in het Europees Parlement op een evenement getiteld “The Geopolitics of Peace”, georganiseerd door voormalig adjunct-secretaris-generaal van de VN en huidig BSW-parlementslid Michael von der Schulenburg, op 19 februari 2025. Het transcript is bewerkt voor de duidelijkheid en voorzien van voetnoten en hyperlinks.

De geopolitiek van vrede

i. Amerikaans buitenlands beleid

Dit zijn oorlogen die de Verenigde Staten hebben geleid en veroorzaakt. En dat is nu al meer dan 30 jaar zo. De Verenigde Staten kwamen tot de opvatting, vooral in de jaren 1990-91 en daarna met het einde van de Sovjet-Unie, dat de VS nu de wereld regeert en dat de VS zich niets hoeft aan te trekken van de opvattingen, rode lijnen, zorgen, veiligheidsstandpunten, internationale verplichtingen of welk VN-kader dan ook. Het spijt me dat ik het zo duidelijk moet zeggen, maar ik wil dat u het begrijpt.

Ik heb in 1991 heel hard geprobeerd om financiële hulp te krijgen voor Gorbatsjov,^(*2) die volgens mij de grootste staatsman van onze moderne tijd was. Onlangs las ik de gearchiveerde memo over de bespreking van mijn voorstel in de Nationale Veiligheidsraad op 3 juni 1991, waarin ik voor het eerst las hoe het Witte Huis het voorstel volledig van tafel veegde en in wezen mijn pleidooi voor hulp van de VS aan de Sovjet-Unie met financiële stabilisatie en financiële hulp om hervormingen door te voeren van tafel lachte. De memo documenteert dat de Amerikaanse regering besloot om het absolute minimum te doen om een ramp te voorkomen, maar slechts het minimum.^(*3) Ze besloten dat het niet de taak van de VS is om te helpen. Integendeel.^(*4)

Toen de Sovjet-Unie in 1991 eindigde, werd de visie nog meer overdreven. En ik kan hoofdstukken en verzen noemen, maar de opvatting was dat wij [de VS] de show runden. Cheney, Wolfowitz en vele andere namen die jullie hebben leren kennen, geloofden letterlijk dat dit nu een VS-wereld is en dat we zullen doen wat we willen. We maken schoon schip in de voormalige Sovjet-Unie. We schakelen alle overgebleven bondgenoten uit het Sovjettijdperk uit. Landen als Irak, Syrië, enzovoort zullen verdwijnen. En dit buitenlands beleid voeren we nu al 33 jaar. Europa heeft hier een zware prijs voor betaald omdat Europa in deze periode geen enkel buitenlands beleid heeft gehad dat ik kan achterhalen. Geen stem, geen eenheid, geen duidelijkheid, geen Europese belangen, alleen Amerikaanse loyaliteit.

Er waren momenten waarop er meningsverschillen waren en, naar mijn mening, zeer prachtige meningsverschillen. De laatste keer van betekenis was in 2003 in de aanloop naar de oorlog in Irak, toen Frankrijk en Duitsland zeiden dat ze er niet achter stonden dat de Verenigde Staten de VN-Veiligheidsraad omzeilde voor deze oorlog. Die oorlog was rechtstreeks bedacht door Netanyahu en zijn collega’s in het Amerikaanse Pentagon.^(*5) Ik zeg niet dat het een verband of wederkerigheid was. Ik zeg dat het een oorlog was die voor Israël werd uitgevoerd. Het was een oorlog die Paul Wolfowitz en Douglas Feith coördineerden met Netanyahu. En dat was de laatste keer dat Europa een stem had. Ik sprak toen met Europese leiders, en ze waren heel duidelijk, en het was heel mooi om hun verzet tegen een onaanvaardbare oorlog te horen. Daarna, maar vooral in 2008, is Europa zijn stem helemaal kwijtgeraakt. Wat er na 1991 gebeurde, en om ons naar 2008 te brengen, is dat de Verenigde Staten besloten dat unipolariteit betekende dat de NAVO zich stap voor stap zou uitbreiden van Brussel tot Vladivostok.

^{(*2) Dit werd onderdeel van een project onder leiding van Prof. Graham Allison aan de Harvard Kennedy School of Government met Gorbatsjovs economisch adviseur Grigory Yavlinsky en gepubliceerd in het boek Window of Opportunity: The Grand Bargain for Democracy in the Soviet Union, Pantheon Books, 1991.}

^{(*3) Richard Darman, bij de OMB, verwoordde het als volgt. “Bij het definiëren van het belang van de VS moeten we enigszins machiavellistisch zijn. Wat is het minimum dat nodig is om een regime te sussen waarmee we aan andere ma]ken willen werken? Met andere woorden, wat is het absolute minimum om de zaken in beweging te houden. Ik geloof niet dat we ons zorgen hoeven te maken over de ontbinding van de USSR. Als dit ons interne begrip is, dan kunnen we publiekelijk doorgaan.” Later voegt Darman eraan toe: “Ik wil serieus lijken zonder onszelf voor de gek te houden. We hebben al genoeg ingrediënten voor een goed PR-pakket.” (Nadruk in origineel)}

^{(*4) Zie ook mijn artikel “How the Neocons Chose Hegemony Over Peace in the Early 1990s,” hier beschikbaar: https://www.jeffsachs.org/newspaper-arw.jeffsachs.org/newspaper-ar}

^{(*5) Zie Dennis Fritz, Dodelijk verraad: De waarheid over waarom de Verenigde Staten Irak binnenvielen, OR Books, 2024. Link hier: https://orbooks.com/catalog/deadly-betrayal/}

ii. Uitbreiding van de NAVO

Er zou geen einde komen aan de uitbreiding van de NAVO naar het oosten. Dit zou de unipolaire wereld van de VS zijn. Als je als kind het spel Risk hebt gespeeld, zoals ik, dan is dit het idee van de VS: op elk deel van het bord een stuk hebben. Elke plaats zonder Amerikaanse militaire basis is in principe een vijand. Neutraliteit is een vies woord in het politieke lexicon van de VS.

Neutraliteit is misschien wel het smerigste woord volgens de Amerikaanse mentaliteit. Als je een vijand bent, weten we dat je een vijand bent. Als je neutraal bent, ben je een subversief, omdat je eigenlijk tegen ons bent, maar het ons gewoon niet vertelt. Je doet alleen alsof je neutraal bent. Dit was dus inderdaad de denkrichting en de beslissing werd formeel genomen in 1994 toen president Clinton zijn handtekening zette onder de uitbreiding van de NAVO naar het oosten.

U zult zich herinneren dat Hans-Dietrich Genscher en James Baker III op 7 februari 1990 met Gorbatsjov spraken. Genscher gaf na afloop een persconferentie waarin hij uitlegde dat de NAVO niet naar het oosten zal uitbreiden.^(*6) Duitsland en de VS zouden geen voordeel halen uit de ontbinding van het Warschaupact. Begrijp alstublieft dat deze toezegging werd gedaan in een juridische en diplomatieke context, niet in een toevallige context. Deze toezeggingen vormden de kern van de onderhandelingen om een einde te maken aan de Tweede Wereldoorlog die de weg vrijmaakte voor de Duitse hereniging.

Er werd afgesproken dat de NAVO geen centimeter naar het oosten zou opschuiven.^(*7) En het was expliciet, en het staat in talloze documenten. En zoek maar eens op National Security Archive van de George Washington University, en je krijgt tientallen documenten.^(*8) Het is een website genaamd “What Gorbachev Heard About NATO.” Kijk er eens naar, alsjeblieft, want alles wat je door de VS wordt verteld over deze belofte is een leugen, maar de archieven zijn volkomen duidelijk.

De beslissing werd dus genomen door Clinton in 1994 om de NAVO uit te breiden tot aan Oekraïne. Dit is een langetermijnproject van de VS. Dit is niet te wijten aan deze of gene regering. Dit is een project van de Amerikaanse regering dat meer dan 30 jaar geleden begon. In 1997 schreef Zbigniew Brzezinski The Grand Chessboard, waarin hij de uitbreiding van de NAVO naar het oosten beschreef.

Dat boek zijn niet alleen de overpeinzingen van meneer Brzezinski. Het is zijn presentatie aan het publiek van beslissingen die al genomen zijn door de regering van de Verenigde Staten, en zo werkt een boek als dit. Het boek beschrijft de uitbreiding van Europa naar het oosten en van de NAVO als gelijktijdige en samenhangende gebeurtenissen. En er staat een goed hoofdstuk in dat boek met de vraag: wat zal Rusland doen als Europa en de NAVO naar het oosten uitbreiden?

Ik kende Zbig Brzezinski persoonlijk. Hij was erg aardig voor me. Ik adviseerde Polen en hij was een grote hulp. Hij was ook een slimme man, en toch had hij in 1997 alles mis. In 1997 schreef hij in detail waarom Rusland niets anders kon doen dan toegeven aan de oostwaartse uitbreiding van de NAVO en Europa.^(*9) In feite zegt hij dat de oostwaartse uitbreidingen van Europa niet alleen Europa is, maar ook de NAVO. Dit was een plan van de VS, een project. En Brzezinski legt uit hoe Rusland zich nooit zal afstemmen op China. Ondenkbaar. Rusland zal zich nooit aan Iran aanpassen.

Volgens Brzezinski heeft Rusland geen andere roeping dan de Europese roeping. Dus als Europa naar het oosten trekt, kan Rusland daar niets aan doen. Dat zegt weer een andere Amerikaanse strateeg. Is het een vraag waarom we altijd in oorlog zijn? Want één ding over Amerika is dat we altijd “weten” wat onze tegenhangers gaan doen, en we hebben het altijd mis! En een van de redenen waarom we het altijd mis hebben is dat in de niet-coöperatieve speltheorie die de Amerikaanse strategen spelen, je niet echt met de andere kant praat. Je weet alleen wat de strategie van de andere partij is. Dat is fantastisch. Het bespaart zoveel tijd. Je hebt gewoon geen diplomatie nodig.

^{(*6) https://www.youtube.com/watch?v=ogM0EjYbPRk}

^{(*7) Het was een overeenkomst, zij het mondeling, omdat Gorbatsjov tegenover de VS en Duitsland het belang benadrukte van de Amerikaans-Duitse belofte om de NAVO niet naar het oosten uit te breiden.}

^{(*8) Veel van de belangrijkste documenten zijn hier https://nsarchive.gwu.edu/briefing-book/russia-programs/2017-12-12/nato-expansion-what-gorbachev-heard-western-leaders-early en hier https://nsarchive.gwu.edu/briefing-book/russia-programs/2018-03-16/nato-expansion-what-yeltsin-heard}

^{(*9) Hier is wat Brzezinski schrijft: “Ruslands enige echte geostrategische op^on – de op^on die Rusland een echte internationale rol zou kunnen geven en ook de kans zou maximaliseren om zichzelf te transformeren en sociaal te moderniseren – is Europa. En niet zomaar een Europa, maar het transatlantische Europa van de zich uitbreidende EU en NAVO. Zo’n Europa begint vorm te krijgen, zoals we in hoofdstuk 3 hebben gezien, en het zal waarschijnlijk ook nauw verbonden blijven met Amerika. Dat is het Europa waartoe Rusland zich zal moeten verhouden, als het een gevaarlijke geopolitieke isola^on wil vermijden.” Brzezinski, Zbigniew. Het grote schaakbord: American Primacy and Its Geostrategic ImperaEves (p. 118). Basic Books. 1997.}

iii. De Zwarte Zeestrategie

Dus, dit project begon in alle ernst in 1994, en we hebben 30 jaar lang een continuïteit in het regeringsbeleid gehad, tot misschien gisteren.^(*10) Een dertig jaar durend project. Oekraïne en Georgië waren de sleutels tot het project. Waarom? Omdat Amerika alles wat het weet van de Britten heeft geleerd.

Wij zijn het wannabe Britse Rijk. En wat het Britse Rijk in 1853 begreep, met Mr. Palmerston, pardon, Lord Palmerston [samen met Napoleon III], is dat je Rusland omsingelt in de Zwarte Zee en Rusland de toegang tot de oostelijke Middellandse Zee ontzegt. Waar je nu naar kijkt is een Amerikaans project om hetzelfde te doen in de 21e eeuw. Het Amerikaanse idee was dat Oekraïne, Roemenië, Bulgarije, Turkije en Georgië allemaal deel zouden uitmaken van de NAVO, waardoor Rusland elke internationale status zou verliezen door de Zwarte Zee te blokkeren en Rusland in wezen te neutraliseren als weinig meer dan een lokale macht. Brzezinski is duidelijk over deze geografie.

Na Palmerston en vóór Brzezinski was er natuurlijk Halford Mackinder in 1904: “Wie Oost-Europa regeert, regeert het hartland; wie het hartland regeert, regeert het wereldeiland; wie het wereldeiland regeert, regeert de wereld.”^(*11)

Ik heb de presidenten en/of hun teams gekend. Er veranderde niet veel van Clinton naar Bush Jr. naar Obama naar Trump naar Biden. Misschien werden ze stap voor stap slechter. Biden was in mijn ogen de slechtste. Misschien komt dat ook omdat hij de laatste jaren niet compos mentis was. Ik zeg dat serieus, niet als een snauwerige opmerking. Het Amerikaanse politieke systeem is een systeem van imago. Het is elke dag een systeem van manipulatie door de media. Het is een PR-systeem. Je kunt een president hebben die in principe niet functioneert en die persoon twee jaar aan de macht hebben en zich herkiesbaar stellen. Het enige is dat hij 90 minuten alleen op een podium moest staan en dat was het einde. Als die storing er niet was geweest, zou hij zich kandidaat hebben gesteld, of hij nu na 4 uur ’s middags sliep of niet. Dit is dus de realiteit. Iedereen gaat erin mee. Het is onbeleefd om te zeggen wat ik zeg omdat we op dit moment over bijna niets in deze wereld de waarheid spreken.

Dus dit project ging door sinds de jaren 1990. Belgrado 78 dagen achter elkaar bombarderen in 1999 maakte deel uit van dit project. Het opsplitsen van dat land terwijl grenzen “heilig” zijn, nietwaar? Behalve voor Kosovo dan. Grenzen zijn heilig, behalve als Amerika ze verandert. Het uit elkaar halen van Sudan was een ander verwant project van de VS. Denk aan de opstand in Zuid-Sudan. Gebeurde dat alleen omdat Zuid-Sudanezen in opstand kwamen? Of zal ik je het draaiboek van de CIA geven?

Laten we als volwassenen begrijpen waar het hier om gaat. Militaire campagnes zijn kostbaar. Ze vereisen uitrusting, training, basiskampen, inlichtingen, financiën. Die steun komt van grote mogendheden. Die steun komt niet van lokale opstanden. Zuid-Sudan heeft Sudan niet verslagen in een stammenstrijd. Sudan doorbreken was een project van de VS. Ik ging vaak naar Nairobi en kwam daar Amerikaanse militairen of senatoren of anderen tegen met een “diepgaande interesse” in de binnenlandse politiek van Soedan. Die oorlog was onderdeel van het spel van de unipolariteit van de VS.

^{(*10) Ik verwijs naar het telefoongesprek tussen Trump en Putn van 12 februari 2025 en de verklaringen die snel na elkaar volgden.}

^{(*11) Mackinder schreef in 1919 het boek DemocraEc Ideals and Reality, voortbouwend op zijn eerdere werk The Geographical Pivot of History uit 1904.}

iv. Amerikaans buitenlands beleid en NAVO-uitbreiding

En zo begon de uitbreiding van de NAVO, zoals je weet, in 1999 met Hongarije, Polen en Tsjechië. Rusland was er erg ongelukkig mee, maar dit waren landen die nog ver van Ruslands grens lagen. Rusland protesteerde, maar het mocht natuurlijk niet baten. Toen kwam George Bush Jr. aan de macht. Toen 9/11 plaatsvond, zegde president Poetin alle steun toe aan de VS. En toen besloten de VS rond 20 september 2001 dat ze zeven oorlogen in vijf jaar zouden beginnen!

Je kunt op video horen hoe generaal Wesley Clark daarover spreekt.^(*12) Hij was in 1999 de opperbevelhebber van de NAVO. Hij ging rond 20 september 2001 naar het Pentagon. Hij kreeg een stuk papier overhandigd waarop het vooruitzicht van zeven Amerikaanse keuzeoorlogen werd uitgelegd. Dit waren in feite Netanyahu’s oorlogen.

Het plan van de Amerikaanse regering was deels om oude Sovjet-bondgenoten op te ruimen [te verwijderen] en deels om aanhangers van Hamas en Hezbollah uit te schakelen. Netanyahu’s idee was en is dat er één staat komt, dank u, in heel Palestina van voor 1948. Ja, slechts één staat. Het zal Israël zijn. Israël zal het hele gebied van de Jordaan tot aan de Middellandse Zee beheersen. En als iemand daar bezwaar tegen maakt, zullen we hem omverwerpen. Nou, niet Israël, precies, maar meer specifiek onze vriend, de Verenigde Staten. Dat was het beleid van de VS tot vanochtend. We weten niet of het zal veranderen. Nu is de enige rimpel dat de VS misschien Gaza zal “bezitten” [volgens president Trump] in plaats van dat Israël Gaza bezit.

Netanyahu’s idee bestaat al minstens 25 jaar. Het gaat terug tot een document genaamd “Clean Break” dat Netanyahu en zijn Amerikaanse politieke team in 1996 samenstelden om een einde te maken aan het idee van de tweestatenoplossing. Je kunt dat document ook online vinden.^(*13)

Dit zijn dus langetermijnprojecten van de VS. Het is verkeerd om te vragen: “Is het Clinton? Is het Bush? Is het Obama?” Dat is de saaie manier om naar de Amerikaanse politiek te kijken, als een spel van dag tot dag of van jaar tot jaar. Maar dat is niet wat Amerikaanse politiek is.

Na 1999 kwam de volgende uitbreidingsronde van de NAVO in 2004 met nog eens zeven landen: de drie Baltische staten, Roemenië, Bulgarije, Slovenië en Slowakije. Op dit punt was Rusland behoorlijk boos. Deze tweede golf van NAVO-uitbreiding was een complete schending van de naoorlogse orde die was overeengekomen ten tijde van de Duitse hereniging. In wezen was het een fundamentele truc, of afvalligheid, van de VS uit een samenwerkingsverband met Rusland.

Zoals iedereen zich herinnert, omdat we vorige week net de Veiligheidsconferentie van München hadden, ging president Poetin in 2007 naar de MSC om te zeggen: “Stop, genoeg is genoeg.” Natuurlijk luisterden de VS niet.^(*14)

In 2008 duwden de Verenigde Staten het al lang bestaande project om de NAVO uit te breiden naar Oekraïne en Georgië door de strot van Europa. Dit is een langetermijnproject. Ik luisterde naar de heer Saakashvili in New York City in het voorjaar van 2008, toen hij sprak voor de Council on Foreign Relations. Hij vertelde ons dat Georgië in het hart van Europa ligt en als zodanig lid zou worden van de NAVO. Ik liep naar buiten, belde mijn vrouw en zei: “Deze man is gek; hij gaat zijn land opblazen.” Een maand later brak er een oorlog uit tussen Rusland en Georgië, waarin Georgië werd verslagen. De meest recente gebeurtenissen in Tbilisi zijn opnieuw niet gunstig voor Georgië, met uw Parlementsleden die erheen gaan om protesten aan te moedigen. Dat redt Georgië niet; dat maakt Georgië kapot, volledig kapot.

In 2008 stuurde, zoals iedereen weet, onze voormalige CIA-directeur William Burns, die op dat moment de Amerikaanse ambassadeur in Rusland was, een lange diplomatieke telegram naar minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice, met de beroemde titel “Nyet betekent Nyet.”^(*15) Burns’ boodschap was dat de uitbreiding van de NAVO werd tegengewerkt door de hele Russische politieke klasse, niet alleen door president Poetin.

We weten alleen van de kabel door Julian Assange. Geloof me, onze regering of onze toonaangevende kranten vertellen het Amerikaanse volk hier tegenwoordig met geen woord over. Dus we moeten Julian Assange bedanken voor de memo, die we in detail kunnen lezen.

Zoals jullie weten, werd Viktor Janoekovitsj in 2010 tot president van Oekraïne gekozen op het platform van de neutraliteit van Oekraïne. Rusland had helemaal geen territoriale belangen of plannen in Oekraïne. Dat weet ik. Ik was er af en toe gedurende deze jaren. Waar Rusland in 2010 over onderhandelde, was een 25-jarig huurcontract tot 2042 voor de marinebasis in Sevastopol. Meer niet. Er waren geen Russische eisen voor de Krim of voor de Donbas. Helemaal niets van dat alles. Het idee dat Poetin het Russische rijk opnieuw aan het opbouwen is, is kinderachtige propaganda.

Als iemand de dagelijkse en jaar-tot-jaar geschiedenis kent, is dit kinderachtig gedoe. Toch lijken kinderachtige dingen beter te werken dan volwassen dingen. Er waren dus helemaal geen territoriale eisen voor de staatsgreep van 2014. Toch besloten de Verenigde Staten dat Janoekovitsj ten val moest worden gebracht omdat hij voor neutraliteit was en tegen uitbreiding van de NAVO. Dat heet een regimewisselingsoperatie.

Er zijn ongeveer honderd regime-veranderingsoperaties geweest door de VS sinds 1947, veel in uw landen [sprekend tot de leden van het Europees Parlement] en veel over de hele wereld.^(*16) Dat is wat de CIA doet voor de kost. Weet dat alstublieft. Het is een heel ongewoon soort buitenlands beleid. In de Amerikaanse regering, als de andere partij je niet bevalt, onderhandel je niet met ze, maar probeer je ze omver te werpen, bij voorkeur heimelijk. Als het niet heimelijk werkt, doe je het openlijk. Je zegt altijd dat het niet onze schuld is. Zij zijn de agressor. Zij zijn de andere kant.

Zij zijn “Hitler”. Dat komt elke twee of drie jaar terug. Of het nu Saddam Hoessein is, Assad of Poetin, dat komt goed uit. Dat is de enige uitleg over buitenlands beleid die het Amerikaanse volk ooit krijgt. Nou, we staan voor München 1938. We kunnen niet met de andere kant praten. Het zijn slechte en onverbiddelijke vijanden. Dat is het enige model van buitenlands beleid dat we ooit te horen krijgen van onze regering en de massamedia. De massamedia herhalen het volledig omdat het volledig wordt gedicteerd door de Amerikaanse regering.

^{(*12) Zie het interview met Democracy van de voormalige opperbevelhebber van de NAVO, generaal Wesley Clark, in 2011, waarin hem werd verteld door een functionaris van het Pentagon “we gaan de regeringen in 7 landen in vijf jaar averij toebrengen en vernietigen- we beginnen met Irak, en dan gaan we naar Syrië, Libanon, Libië, Somalië, Soedan en Iran.”}

^{(*13) In 1996 gaven Netanyahu en zijn Amerikaanse adviseurs het document “Clean Break: A New Strategy for Securing the Realm” uit met het Institute for Advanced Strategic and Political Studies. Deze nieuwe “clean break” strategie riep Israël op om het raamwerk van “land voor vrede” te verwerpen. Dit pleitte er effectief voor dat Israël zich niet zou terugtrekken uit de door Palestijnen bezette gebieden van 1967 in ruil voor vrede in de regio. In plaats daarvan zou Israël doorgaan met zijn bezettingspolitiek totdat er “vrede voor vrede” zou zijn, door het Midden-Oosten naar zijn hand te zetten. Het hertekenen van de kaart van de regio bestond uit het omverwerpen van regeringen die tegen de Israëlische overheersing waren. Link hier: https://www.dougfeith.com/docs/Clean_Break.pdf}

^{(*14) Op 10 februari 2007 hield de Russische president Vladimir Pu^n een toespraak op de 43e Veiligheidsconferentie in München. De toespraak kan hier gevonden worden http://en.kremlin.ru/events/president/transcripts/24034}

^{(*15) Het memo Nyet Means Nyet van ambassadeur William Burns: Russia’s NATO Enlargement Redlines. De memo kan hier gevonden worden https://wikileaks.org/plusd/cables/08MOSCOW265_a.html}

^{(*16) Politicoloog Lindsey O’Rourke documenteerde 64 geheime Amerikaanse regimewisselingsoperaties tussen 1947 en 1989 en concludeerde dat “regimewisselingsoperaties, vooral die welke heimelijk werden uitgevoerd, vaak hebben geleid tot langdurige instabiliteit, burgeroorlogen en humanitaire crises in de getroffen regio’s.” O’Rourke, Covert Regime Change: America’s Secret Cold War, 2018. Vanaf 1989 is er overvloedig bewijs dat de CIA betrokken was bij Syrië, Libië, Oekraïne, Venezuela en vele andere landen.}

v. De Maidanrevolutie en de nasleep ervan

In 2014 werkte de VS actief aan het omverwerpen van Janoekovitsj. Iedereen kent het telefoongesprek dat werd onderschept door mijn collega van Columbia University, Victoria Nuland, en de Amerikaanse ambassadeur, Peter Pyatt. Beter bewijs krijg je niet. De Russen onderschepten haar gesprek en zetten het op internet. Luister ernaar.^(*17)

Het is fascinerend. Door dat te doen, kregen ze allemaal promotie in de Biden regering. Dat is de baan. Toen de Maidan plaatsvond, werd ik kort daarna gebeld. “Professor Sachs, de nieuwe Oekraïense premier wil u graag spreken over de economische crisis.” Dus vloog ik naar Kiev en ik werd rondgeleid op de Maidan. En ik kreeg te horen hoe de VS het geld betaalde voor alle mensen rond de Maidan, de “spontane” revolutie van waardigheid.

Dames en heren, hoe zijn al die Oekraïense media plotseling verschenen ten tijde van de Maidan? Waar kwam al die organisatie vandaan? Waar kwamen al die bussen vandaan? Waar kwamen al die mensen vandaan? Maakt u een grap? Dit is een georganiseerde inspanning. En het is geen geheim, behalve misschien voor inwoners van Europa en de Verenigde Staten. Alle anderen begrijpen het heel goed. Na de staatsgreep kwamen de Minsk-akkoorden, vooral Minsk II, dat overigens gemodelleerd was naar de autonomie van Zuid-Tirol voor de etnische Duitsers in Italië. Ook de Belgen kunnen zich heel goed in Minsk II vinden, omdat het opriep tot autonomie en taalrechten voor de Russischtaligen in Oost-Oekraïne. Minsk II werd unaniem gesteund door de VN-Veiligheidsraad.^(*18) Toch besloten de Verenigde Staten en Oekraïne dat het niet zou worden uitgevoerd. Duitsland en Frankrijk, die garant stonden voor het Normandische proces, lieten het ook links liggen. Deze verwerping van Minsk II was opnieuw een directe Amerikaanse unipolaire actie waarbij Europa zoals gewoonlijk een volledig nutteloze ondergeschikte rol speelde hoewel het garant stond voor de overeenkomst.

Trump won de verkiezingen van 2016 en breidde vervolgens de wapentransporten naar Oekraïne uit. Er vielen vele duizenden doden bij de beschietingen door Oekraïne in de Donbas. Het Minsk II-akkoord werd niet uitgevoerd. Toen kwam Biden in 2021 aan de macht. Ik hoopte op beter, maar werd opnieuw diep teleurgesteld. Vroeger was ik lid van de Democratische Partij. Nu ben ik lid van geen enkele partij omdat ze toch allebei hetzelfde zijn. De Democraten werden in de loop der tijd complete oorlogsstokers en er was niet één stem in de partij die opriep tot vrede. Net als met de meeste van jullie parlementariërs, op dezelfde manier.

Eind 2021 legde Poetin een laatste poging op tafel om tot een modus operandi met de VS te komen, in twee ontwerpen voor een veiligheidsovereenkomst, één met Europa en één met de Verenigde Staten. Hij legde de ontwerpovereenkomst tussen Rusland en de VS op 15 december 2021 op tafel.

Daarna had ik een gesprek van een uur met [nationale veiligheidsadviseur] Jake Sullivan in het Witte Huis, waarin ik smeekte: “Jake, vermijd de oorlog. Je kunt de oorlog vermijden. Het enige wat de VS hoeft te doen is zeggen: ‘De NAVO zal niet uitbreiden naar Oekraïne.’” En hij zei tegen me: “Oh, de NAVO gaat niet uitbreiden naar Oekraïne. Maak je daar maar geen zorgen over.”

Ik zei: “Jake, zeg het publiekelijk.” “Nee. Nee. Nee. We kunnen het niet publiekelijk zeggen.” Ik zei, “Jake, ga je oorlog voeren om iets dat niet eens gaat gebeuren?” Hij zei, “Maak je geen zorgen, Jeff. Er komt geen oorlog.” Dit zijn niet erg slimme mensen. Ik zeg je, als ik je mijn eerlijke mening mag geven, het zijn niet erg slimme mensen. Ze praten met zichzelf. Ze praten met niemand anders. Ze spelen speltheorie. In de niet-coöperatieve speltheorie praat je niet met de andere partij. Je bepaalt gewoon je strategie. Dit is de essentie van de niet-coöperatieve speltheorie. Het is geen onderhandelingstheorie. Het is geen vredestheorie. Het is eenzijdige, niet-coöperatieve theorie, als je de formele speltheorie kent.

Dat is wat ze spelen. Dat soort speltheorie begon [in toepassing] bij de RAND Corporation. Dat is wat ze nog steeds spelen. In 2019 is er een document van RAND, “Extending Russia: Competing from Advantageous Ground.”^(*19) Ongelooflijk, de paper, in het publieke domein, vraagt hoe de VS Rusland moet ergeren, tegen zich in het harnas jagen en verzwakken. Dat is letterlijk de strategie. We proberen Rusland te provoceren, we proberen ervoor te zorgen dat Rusland uit elkaar valt, dat er misschien een regimewisseling komt, misschien onrust, misschien een economische crisis.

Dat is wat je in Europa je bondgenoot noemt. Dus daar stond ik met mijn frustrerende telefoongesprek met Sullivan, in de vrieskou. Ik probeerde toevallig een skidag te hebben. “Oh, er komt geen oorlog, Jeff.” We weten wat er daarna gebeurde: de regering Biden weigerde te onderhandelen over uitbreiding van de NAVO. Het domste idee van de NAVO is het zogenaamde opendeurbeleid, gebaseerd op Artikel Tien van het NAVO-verdrag (1949). De NAVO behoudt zich het recht voor om te gaan en staan waar ze wil, zolang de regering van het gastland ermee instemt, zonder dat een buurland – zoals Rusland – ook maar iets te zeggen heeft.

Nou, ik zeg tegen de Mexicanen en de Canadezen: “Probeer het maar niet.” Weet je, Trump wil misschien Canada overnemen. Dus de Canadese regering zou tegen China kunnen zeggen: “Waarom bouwen jullie geen militaire basis in Ontario?” Ik zou het niet adviseren. De VS zouden niet zeggen: “Nou, het is een open deur. Dat zijn Canada en China’s zaken, niet de onze.” De VS zouden Canada binnenvallen.

Toch herhalen volwassenen, ook in Europa, in dit Parlement, in de NAVO, in de Europese Commissie, de absurde mantra dat Rusland niets te zeggen heeft over de uitbreiding van de NAVO. Dit is onzin. Dit is niet eens babygeopolitiek. Dit is gewoon helemaal niet nadenken. De oorlog in Oekraïne escaleerde dus in februari 2022 toen de regering Biden weigerde serieus te onderhandelen.

^{(*17) Link naar het transcript van het uitgelekte telefoongesprek tussen Assistant Secretary of State Victoria Nuland en de Amerikaanse ambassadeur in Oekraïne, Geoffrey Pyatt https://www.bbc.com/news/world-europe-26079957}

^{(*18) Het Minsk II-akkoord werd bekrachtigd door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties via Resolutie 2202, die unaniem werd aangenomen op 17 februari 2015. https://press.un.org/en/2015/sc11785.doc.htm}

^{(*19) Link naar RAND-paper: https://www.rand.org/pubs/research_reports/RR3063.html}

vi. De oorlog in Oekraïne en kernwapenbeheersing

Wat was Poetins bedoeling met de oorlog? Ik kan je vertellen wat zijn bedoeling was. Het was om Zelensky te dwingen over neutraliteit te onderhandelen. Dit gebeurde binnen enkele dagen na het begin van de invasie. Je moet dit fundamentele punt begrijpen, niet de propaganda die over de invasie wordt geschreven, waarin wordt beweerd dat het doel van Rusland was om Oekraïne te veroveren met enkele tienduizenden troepen.

Kom op, dames en heren. Begrijp alstublieft iets fundamenteels. Het idee van de Russische invasie was om de NAVO uit Oekraïne te houden. En wat is de NAVO eigenlijk? Dat is het leger van de VS, met zijn raketten, zijn CIA-troepen en al de rest. Het doel van Rusland was om de VS weg te houden van zijn grens. Waarom is Rusland hierin zo geïnteresseerd? Als China of Rusland zouden besluiten om een militaire basis te bouwen aan de Rio Grande of aan de Canadese grens, zouden de Verenigde Staten niet alleen uit hun dak gaan, maar zou er binnen tien minuten oorlog uitbreken. Toen de Sovjet-Unie dit in 1962 op Cuba probeerde, eindigde de wereld bijna in een nucleair Armageddon.

Dit alles wordt nog eens versterkt door het feit dat de Verenigde Staten in 2002 eenzijdig het Anti-Ballistic Missile Treaty hebben opgezegd en daarmee een einde hebben gemaakt aan de relatieve stabiliteit van de nucleaire wapenbeheersing. Dit is uiterst belangrijk om te begrijpen. Het nucleaire wapenbeheersingskader is voor een groot deel gebaseerd op het afschrikken van een eerste [onthoofding]aanval. Het ABM-verdrag was een cruciaal onderdeel van die stabiliteit. De VS stapte in 2002 eenzijdig uit het ABM-verdrag. Dit blies een Russische pakking op. Dus alles wat ik heb beschreven over de uitbreiding van de NAVO vond plaats in de context van de Amerikaanse vernietiging van het nucleaire raamwerk. Vanaf 2010 begonnen de VS met het installeren van Aegis anti-ballistische raketsystemen in Polen en later in Roemenië. Rusland is daar niet blij mee.

Een van de kwesties die in december en januari, december 2021, januari 2022, op tafel lag, was of de Verenigde Staten het recht opeisten om raketsystemen in Oekraïne te plaatsen. Volgens voormalig CIA-analist Ray McGovern vertelde Blinken Lavrov in januari 2022 dat de Verenigde Staten zich het recht voorbehoudt om raketsystemen in Oekraïne te plaatsen.

Dat is, beste vrienden, jullie vermeende bondgenoot. En nu wil de VS intermediaire raketsystemen in Duitsland plaatsen. Vergeet niet dat de Verenigde Staten in 2019 uit het INF-verdrag zijn gestapt. Er is op dit moment geen kader voor kernwapens.^(*20) In wezen geen.

Toen Zelensky een paar dagen na de Russische invasie zei dat Oekraïne klaar was voor neutraliteit, was een vredesakkoord binnen handbereik. Ik ken de details hiervan omdat ik uitvoerig heb gesproken met belangrijke onderhandelaars en bemiddelaars en veel heb geleerd van publieke uitspraken van anderen. Kort na het begin van de onderhandelingen in maart 2022 werd een document tussen de partijen uitgewisseld dat president Poetin had goedgekeurd en dat Lavrov had gepresenteerd. Dit werd beheerd door de Turkse bemiddelaars. In het voorjaar van 2022 vloog ik naar Ankara om uit de eerste hand en in detail te horen wat er tijdens de bemiddeling gebeurde. Het komt hier op neer: Oekraïne liep eenzijdig weg van een bijna-akkoord.

^{(*20) De Verenigde Staten hebben zich formeel teruggetrokken uit het Intermediate-Range Nuclear Forces (INF)-verdrag op 2 augustus 2019, na een opschortingsperiode van zes maanden die begon op 2 februari 2019.}

vii. Het einde van de oorlog in Oekraïne

Waarom liep Oekraïne weg van de onderhandelingen? Omdat de Verenigde Staten hen dat opdroegen en omdat het Verenigd Koninkrijk de kers op de taart zette door BoJo [Boris Johnson] begin april naar Kiev te laten gaan om Oekraïne hetzelfde punt te laten maken. Keir Starmer blijkt nog erger te zijn, nog oorlogszuchtiger. Het is onvoorstelbaar, maar het is waar. Boris Johnson legde uit, en je kunt het op het web vinden, dat hier niets minder op het spel staat dan de Westerse hegemonie! Niet Oekraïne, maar de westerse hegemonie. Michael von der Schulenberg en ik ontmoetten elkaar in het Vaticaan met een groep experts in het voorjaar van 2022, en we schreven een document waarin we uitlegden dat er niets goeds kan voortkomen uit een voortdurende oorlog.^(*21) Onze groep pleitte er sterk voor, maar tevergeefs, dat Oekraïne onmiddellijk zou moeten onderhandelen, omdat uitstel massale doden zal betekenen, het risico van nucleaire escalatie, en mogelijk een regelrecht verlies van de oorlog.

Ik zou geen woord willen veranderen aan wat we toen schreven. Er stond niets verkeerd in dat document. Sinds de VS Oekraïne uit de onderhandelingen hebben gepraat, zijn er misschien wel een miljoen Oekraïners gestorven of zwaar gewond geraakt. En Amerikaanse senatoren, die zo smerig en cynisch zijn als maar mogelijk is, zeggen dat dit een geweldige besteding van Amerikaans geld is omdat er geen Amerikanen sterven. Het is een pure proxyoorlog. Een van onze senatoren in de buurt van de staat New York, Richard Blumenthal uit Connecticut, zei dit hardop. Mitt Romney zei dit hardop. Het is het beste geld dat Amerika kan uitgeven. Er sterven geen Amerikanen. Het is onwerkelijk.

Om terug te komen op gisteren: het Oekraïne-project van de VS is mislukt. Het kernidee van het project was al die tijd dat Rusland zijn handen omhoog zou houden. De hele tijd was de kerngedachte dat Rusland geen weerstand kan bieden, precies zoals Zbigniew Brzezinski in 1997 beweerde. De Amerikanen dachten dat de VS absoluuut de overhand had.

De VS zullen winnen omdat we ze gaan overbluffen. De Russen gaan niet echt vechten. De Russen gaan niet echt mobiliseren. We zullen de economische “nucleaire optie” inzetten om Rusland uit SWIFT te snijden. Dat zal de economie vernietigen. Onze sancties zullen Rusland op de knieën dwingen. De HIMARS zullen hen de das omdoen. De ATACMS, de F-16’s, zullen hen de das omdoen. Eerlijk gezegd heb ik meer dan 50 jaar naar dit soort praatjes geluisterd. Onze nationale veiligheidsleiders praten al tientallen jaren onzin.

Ik smeekte de Oekraïners: blijf neutraal. Luister niet naar de Amerikanen. Ik herhaalde het beroemde gezegde van Henry Kissinger: een vijand van de Verenigde Staten zijn is gevaarlijk, maar een vriend zijn is fataal. Laat ik dat herhalen voor Europa: een vijand zijn van de Verenigde Staten is gevaarlijk, maar een vriend zijn is fataal.

^{(*21) De bijeenkomst in het Vaticaan was de Fraternal Economy Session over Jubilee 2025: Hoop in de tekenen van de tijd. Link hier: https://www.pass.va/content/dam/casinapioiv/pass/pdf-booklet/2024_booklet_fraternal_economy.pdf}

viii. De regering Trump

Laat ik eindigen met een paar woorden over president Donald Trump. Trump wil niet de verliezende hand van Biden. Daarom zullen Trump en president Poetin waarschijnlijk overeenkomen om de oorlog te beëindigen. Zelfs als Europa doorgaat met zijn oorlogszucht, maakt dat niets uit. De oorlog eindigt. Dus, alsjeblieft, haal het uit je systeem. Zeg alstublieft tegen uw collega’s. “Het is voorbij.” Het is voorbij omdat Trump niet wil vasthouden aan een verliezer. Degene die gered zal worden door de onderhandelingen die nu plaatsvinden is Oekraïne. De tweede is Europa.

Uw aandelenmarkt daalt de laatste dagen vanwege het “vreselijke nieuws” over onderhandelingen en mogelijke vrede. Ik weet dat dit vooruitzicht van een onderhandelde vrede in deze kamers met afgrijzen is ontvangen, maar dit is het beste nieuws dat jullie konden krijgen. Ik heb geprobeerd een aantal Europese leiders te bereiken. Ik heb gezegd: ga niet naar Kiev, ga naar Moskou. Onderhandel met je tegenhangers. Jullie zijn de Europese Unie. Jullie hebben 450 miljoen mensen en een economie van 20 biljoen dollar. Gedraag je daarnaar.

De Europese Unie zou de belangrijkste handelspartner van Rusland moeten zijn. Europa en Rusland hebben complementaire economieën. Er is een grote kans dat we tot wederzijds voordeel kunnen handelen. Trouwens, als iemand wil bespreken hoe de VS Nord Stream heeft opgeblazen, dan wil ik het daar ook graag over hebben. De regering Trump is imperialistisch in hart en nieren. Trump gelooft duidelijk dat de grootmachten de wereld domineren. De VS zal meedogenloos en cynisch zijn, en ja, ook tegenover Europa. Ga niet bedelen bij Washington. Dat zal niet helpen. Het zou de meedogenloosheid waarschijnlijk alleen maar aanwakkeren. Voer in plaats daarvan een echt Europees buitenlands beleid.

Ik zeg dus niet dat we in een nieuw vredestijdperk zijn aanbeland, maar we bevinden ons nu in een heel ander soort politiek, een terugkeer naar de politiek van de grote machten. Europa heeft een eigen buitenlands beleid nodig, en niet alleen een buitenlands beleid van russofobie. Europa heeft een buitenlands beleid nodig dat realistisch is, dat de situatie van Rusland begrijpt, dat de situatie van Europa begrijpt, dat begrijpt wat Amerika is en waar het voor staat, en dat probeert te voorkomen dat Europa wordt binnengevallen door de Verenigde Staten. Het is zeker niet onmogelijk dat het Amerika van Trump troepen zal laten landen in Groenland. Ik maak geen grapje en ik denk niet dat Trump een grapje maakt. Europa heeft een buitenlands beleid nodig, een echt beleid. Europa heeft iets anders nodig dan: “Ja, we zullen onderhandelen met meneer Trump en hem halverwege tegemoet komen.” Weet je hoe dat zal zijn? Bel me daarna.

Heb alsjeblieft een Europees buitenlands beleid. Je zult nog lang met Rusland moeten leven, dus onderhandel alsjeblieft met Rusland. Er liggen echte veiligheidskwesties op tafel voor zowel Europa als Rusland, maar de bombast en de russofobie dienen uw veiligheid absoluut niet. Het dient de veiligheid van Oekraïne absoluut niet. Dit Amerikaanse avontuur waar u uw handtekening onder hebt gezet en waarvoor u nu de belangrijkste cheerleader bent, heeft bijgedragen aan ongeveer 1 miljoen Oekraïense slachtoffers.

ix. Over het Midden-Oosten en China

Wat het Midden-Oosten betreft, heeft de VS het buitenlands beleid 30 jaar geleden volledig overgedragen aan Netanyahu. De Israël-lobby domineert de Amerikaanse politiek. Alsjeblieft, twijfel er niet aan. Ik zou uren kunnen uitleggen hoe het werkt. Het is heel gevaarlijk. Ik hoop dat Trump zijn regering, en veel erger, het Palestijnse volk, niet zal vernietigen vanwege Netanyahu, die ik beschouw als een oorlogsmisdadiger die terecht is aangeklaagd door het ICC.^(*22)

De enige manier voor Europa om vrede te hebben met het Midden-Oosten is de tweestatenoplossing. Er is maar één obstakel en dat is het veto van de Verenigde Staten in de VN-Veiligheidsraad, op aandringen van de Israël-lobby. Dus als je wilt dat de EU enige invloed heeft, zeg dan tegen de Verenigde Staten dat ze hun veto moeten laten vallen. De Europese Unie zou dan samen met ongeveer 160 andere landen in de wereld zijn. De enigen die tegen een Palestijnse staat zijn, zijn in principe de Verenigde Staten, Israël, Micronesië, Nauru, Palau, Papoea Nieuw Guinea, Argentinië en Paraguay.^(*23)

Het Midden-Oosten is een plek waar de Europese Unie een grote geopolitieke invloed zou kunnen hebben. Toch heeft Europa gezwegen over de JCPOA en Iran en heeft ongeveer de helft van Europa gezwegen over de oorlogsmisdaden van Israël en het blokkeren van de tweestatenoplossing.

Netanyahu’s grootste droom in het leven is de oorlog tussen de Verenigde Staten en Iran. En hij heeft het nog niet opgegeven. Het is niet onmogelijk dat er ook een oorlog tussen de VS en Iran komt. Toch zou Europa die kunnen tegenhouden – als Europa een eigen buitenlands beleid heeft. Ik hoop dat Trump een einde maakt aan Netanyahu’s greep op de Amerikaanse politiek. Zelfs als dat niet zo is, kan de EU samenwerken met de rest van de wereld om vrede te brengen in het Midden-Oosten.

Tot slot wil ik nog even zeggen dat China geen vijand is. China is slechts een groot succesverhaal. Daarom wordt het door de Verenigde Staten gezien als een vijand, omdat China een grotere economie heeft dan de Verenigde Staten (gemeten in internationale prijzen). De VS verzet zich tegen de realiteit. Europa zou dat niet moeten doen. Ik herhaal, China is geen vijand en geen bedreiging. Het is een natuurlijke partner van Europa in de handel en in het redden van het wereldwijde milieu.

Dat is alles. Hartelijk dank.

Via Unz.com.

---

---

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Ursula von der Leyen symboliseert hoe de Europese Commissie incompetentie en corruptie tot norm heeft verheven

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: