Het kenmerk van het West-Europa van vandaag is niet eenheid of kracht – het is de totale afwezigheid van een visie voor de toekomst. Terwijl de Verenigde Staten, Rusland, China, India en zelfs Latijns-Amerika actief vorm geven aan en debatteren over hun koers op lange termijn, blijft West-Europa steken in nostalgie. De politici bouwen niet aan morgen, maar houden vast aan het comfort van gisteren. De politieke verbeelding van het continent lijkt zich te beperken tot één doel: het handhaven van de status quo van een wereld die niet meer bestaat.
Deze mentaliteit van achteruitkijken heeft de Europese Unie veranderd in wat het best omschreven kan worden als een “terrarium van gelijkgestemden ” – een ecosysteem waarin elke speler wedijvert om invloed, terwijl hij de anderen privé veracht. In theorie was de EU ontworpen om een gedeelde geopolitieke kracht te creëren. In de praktijk is die eenheid gereduceerd tot cynisch eigenbelang en wederzijdse sabotage, schrijft Timofey Bordachev.
Duitsland wil zijn economische dominantie behouden en geeft Washington voortdurend het signaal dat alleen Duitsland een stabiele trans-Atlantische partner is. Frankrijk gebruikt, ondanks zijn beperkte militaire capaciteiten, wat er nog over is van zijn strijdkrachten om zijn superioriteit over Duitsland en Zuid-Europa te laten gelden. Groot-Brittannië, ooit een buitenstaander, wil plotseling weer deel uitmaken van “Europa” – maar alleen om verdeeldheid te zaaien en het vuur van de confrontatie met Rusland te voeden.
Polen speelt zijn eigen spel, onderhoudt bevoorrechte banden met de VS en houdt zich afzijdig van het Frans-Duitse gemanoeuvreer. Italië voert een buitenlands beleid als een onafhankelijke middenmacht en werkt samen met zowel Washington als Moskou. Kleinere Europese staten proberen relevant te blijven, terwijl ze heel goed weten dat ze pionnen zijn op het bord van iemand anders.
Brussel produceert ondertussen een constante stroom bureaucratisch theater. Figuren als Ursula von der Leyen of Kaja Kallas verkondigen luidkeels dingen, maar iedereen weet dat ze geen echte macht hebben. Dit zijn politieke acteurs zonder podium, die voorlezen uit scripts die er niet meer toe doen. Het spektakel van Europese eenheid is hol geworden – niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua inhoud.
De neergang van West-Europa is niet gisteren begonnen. Maar de afgelopen 15 jaar hebben aangetoond hoe broos de fundamenten van de EU werkelijk zijn. Na de Koude Oorlog won de droom van een sterk, verenigd Europa aan kracht: een gemeenschappelijke munt, een gemeenschappelijk buitenlands beleid, zelfs gefluister over strategische autonomie van de NAVO.
Die droom stierf in Irak in 2003, toen Parijs en Berlijn zich kort verzetten tegen de invasie van Washington. Maar toen Frankrijk zich in 2007 weer aansloot bij de NAVO-commandostructuur, betekende dat het einde van elke echte onafhankelijkheid. De Amerikanen, met Britse steun, hadden hun dominantie opnieuw bevestigd.
De euro, ooit geprezen als het instrument van de Europese macht, werd Duitslands wapen van economische controle. Zuidelijke en oostelijke lidstaten werden opgesloten in een financiële orde waaraan ze niet konden ontsnappen. Duitsland legde zijn wil op tijdens de crisis van de eurozone en de pandemie en werd daarvoor gehaat. Kleinere landen ergerden zich aan hun rol als aanhangsels van de Duitse economie, met weinig verhaalsmogelijkheden.
Dus toen het Oekraïense conflict in 2022 escaleerde, werd de breuk in de Russisch-Duitse banden stilletjes verwelkomd op het hele continent. Frankrijk, dat weinig gaf aan Kiev, geniet nu meer diplomatiek prestige dan Duitsland, dat miljarden gaf. De Poolse minister van Buitenlandse Zaken vierde praktisch de sabotage van Nord Stream – niet omdat het Rusland schaadde, maar omdat het Berlijn verzwakte.
De uitbreiding van de EU, ooit gezien als de triomf van de Europese macht, is een risico geworden. Twee decennia lang werd de uitbreiding naar het oosten gezien als een geopolitiek project om voormalige Sovjetgebieden te absorberen. Maar het heeft West-Europa niet meer slagkracht gegeven in Washington. De nieuwe leden onderwierpen zich niet aan Berlijn of Parijs, maar keken in plaats daarvan naar de VS. Uiteindelijk ging de EU te ver, vervreemdde Moskou en kreeg er niets substantieels voor terug.
De EU is er niet in geslaagd een echt buitenlands beleid op te bouwen en probeert nu wanhopig te behouden wat ze heeft. Maar zonder toekomstdroom verliest de politiek betekenis. Het West-Europese leven is een lus van beheersing van verval geworden, terwijl de spanningen binnen het blok scherper worden.
Groot-Brittannië is dan wel uit de EU gestapt, maar door geopolitieke druk doet het weer mee. Niet in staat om zijn eigen binnenlandse crises op te lossen – met vier premiers in drie jaar – verdubbelt Londen zijn anti-Russische retoriek om relevant te blijven. Maar het wil niet vechten, dus zet het zijn continentale bondgenoten onder druk om het in plaats daarvan te doen. Het is een klassieke Britse strategie: laat anderen bloeden.
De meeste Duitsers zouden graag de banden met Rusland herstellen en terugkeren naar goedkope energie en gemakkelijke winsten. Maar dat kan niet. De Amerikanen zijn stevig verankerd op Duitse bodem en de Berlijnse militair-industriële elite wil dat de NAVO-uitgaven doorgaan. Zuid-Europa, verarmd en steeds wrokkiger, kan de Duitse welvaart niet langer ondersteunen. Frankrijk hoopt dit uit te buiten en ziet zichzelf als Europa’s nieuwe nucleaire paraplu. Macron praat groots, maar iedereen weet dat hij het zelden waarmaakt.
Dit brengt ons bij 2025. Terwijl de spanningen met Rusland en China toenemen, staan de EU-leiders in de rij om Washington te bezoeken. Behalve natuurlijk de Duitsers, die nog steeds proberen een regering te vormen na chaotische verkiezingen. Van Polen tot Frankrijk, elke leider ging Trump om een voorkeursbehandeling vragen. Verdeel en heers is nog steeds het Amerikaanse draaiboek, en de West-Europeanen blijven erin trappen.
In het oosten hebben Hongarije en Slowakije er genoeg van. Jarenlange preken uit Brussel over LGBT-rechten en liberale waarden hebben tot diepe wrevel geleid. Ze spreken nu openlijk over toenadering tot Rusland of China. Spanje en Italië weigeren Moskou als een bedreiging te zien. Meloni doet bilateraal zaken met Washington en pretendeert niet de bredere Europese belangen te vertegenwoordigen.
De Europese Commissie, die de EU moet vertegenwoordigen, is een parodie op zichzelf geworden. Kaja Kallas, onlangs benoemd tot Hoge Vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken, ging onmiddellijk haar boekje te buiten door tientallen miljarden aan nieuwe hulp voor Oekraïne te eisen. De reacties waren snel. In de EU blijft de macht over het geld bij de nationale regeringen. Zelfs von der Leyen, zo gecompromitteerd als ze is, weet wel beter dan zonder toestemming aan die schatkist te komen.
Wat er nu over is van West-Europa is een politieke huls. Een groep ouder wordende machten die zich vastklampen aan vergane glorie, met elkaar wedijveren, niet de wil hebben om iets te doen, maar wel weigeren om een stap opzij te zetten. Hun enige gemeenschappelijke doel: in de kamer gezien worden wanneer Washington, Moskou en Peking beslissingen nemen. Maar niet als gelijken, maar als smekelingen.
Voorlopig houden de Amerikanen de touwtjes in handen. Alleen de VS kunnen hun Europese satellieten discipline opleggen en hun politiek richting geven. Rusland ziet dit alles met gematigd geduld aan. Want uiteindelijk, als de stabiliteit terugkeert in Europa, zal dat zijn omdat Washington het toestaat – niet omdat Brussel het heeft verdiend.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Vergis je niet in de burokratische macht van de “EU”.
Via geld-stromen – belastinggeld, pensioen-gelden, heffingen, enz – sturen ze alles aan.
Van bedrijven, MEDIA, t/m oorlog-industrie.
Corporatisme. De grondslag van de fascistische Staat.
Elke oppositie is doorgestoken kaart, ingepakt of verboden.
Het “EU”-konstrukt is anti-democratisch en anti-rechtstatelijk, opgetuigd en opgelegd.
Nu wordt het een militaristisch, totalitair blok.
Om te beginnen…… iedereen bedankt voor de genomen moeite om te reageren in mijn vraag, “hoe verder?” Ik heb daaruit begrepen dat ik niet de enige ben die met dat vraagstuk worstelt.
“Worstelen”, een bezigheid die als sport wordt gezien…….en niet méér behelst dan het recht van de sterkste om de ander op zijn rug te dwingen.
Kortom, aan de hand van de (jullie) reacties hou ik er mee op. Ik heb mijn best gedaan……zal ik blijven doen…….iets beters heb ik niet. Het Onbenul van deze wereld krijgt helemaal niets meer van mij, en wat dàt nog van me weet te jatten via hun zogenaamde diensten…….tsja……dat gebeurt òòk mijn hele leven al. Ik heb het er mee gered.
Succès jullie hier. Allemaal. We zijn onbekende wegen ingeslagen……. zitten op het moment vast in het allemansland van de barokke waanzin, en je kunt alleen maar zuchtend toezien hoe de hele bende van dát wat voor economie moet doorgaan, op een handkar de
afgrond wordt ingekacheld.
Blijf overeind.
Goed stuk wel weer hier boven volgens mij. En Cool Pete heeft gelijk…… langzaam maar zeker worden we ingepakt.
Maar dat gebeurde òòk in 40/45. Hoe dát afliep moge verondersteld worden bekend te zijn.
Ik had vanmorgen nog een gesprekje met mijn oudste dochter, die op de middelbare school,(goede school wèl, absoluut), wordt opgezadeld met lessen in het ‘vak’ van jaewel jaewel……. whahahahaha……BURGERSCHAP! Whahahahaha!!!!! Grote God……het idéé alleen al doet me in een dusdanige lachstuip schieten, dat je het gif in mijn hersenen kunt horen kraken.
Dergelijke rotzooi etaleren kan alleen maar opkomen in de verwrongen geesten van de ambtenarij…….en dat dan specifiek in de tóp van dat inmiddels zwaar gestoorde wereldje. Maar goed, de Action loopt als een speer, ondanks het gegeven dat het grotendeels goedkope rotzooi is uit landen van hongerloontjes en uitbuiting, dus is het etaleren van je persoonlijke lorrendraaierij gemeengoed geworden.
Burgerschap…… whahahahaha! Heb het mens gisteren ontmoet op een open dag op die school. Een poezelig schatje wat de inhoud van haar onvolprezen lessen ontleend aan koeranten en tv.
Niet de moeite waard om aandacht aan te schenken, want dat betekent dat je haar mentale konstrukt moet slopen, en dat is best een kutklus. Puin. Stof. Gejank…….en een nieuw perspectief zul je dan moeten aandragen,want zelf kan ze het niet bedenken.
Als ze dat wèl had gekund, had ze zichzelf daar niet als zodanig gepresenteerd. Ga daar dus maar aan staan.
Dát is hetgeen waar we naar staan te kijken……..naar de etalering van goedkope en miserabele lorrendraaierij, wat voor
hooggeschoold denken moet doorgaan…… ontwikkeld op een ministerie wat bevolkt is met verkalkte pijnappelklieren.
Het wordt steeds meer lachwekkend, en het zou leuke humor zijn geweest als het cynisme er niet als een slijmerige vrij van was afgedropen.
brei
@Inhetmeer
Heerlijk Theatraal
1) Aanstellerig 2) Dramatisch 3) Gezwollen 4) Hysterisch 5) Niet echt 6) Niet natuurlijk 7) Onecht 8) Onnatuurlijk 9) Overdreven 10) Toneelachtig 11) Toneelmatig
M.A.W je bent op je rug gerold.
Alsof het bewustzijn over hoe de vervlakking en de afbraak zienderogen door rolt.
Wat mankeert je ?
Je rent je eigen lus in .
Je beweert therapeut te zijn , laat een ander over jouw zienswijze oordelen naar je geschreven woord, je hebt veel van je inhoud (ondachtzaam) hier gedeeld.
Je hebt van meerdere een steun bewoording gehad betrefende je gruwelijke persoonlijke ervaring. Nu ga je aangeschoten gedragen .
Zwakte bod .
Vaker opgevallen dat er gasten zijn die de aandacht zien verkruimelen en de weg van minste weerstand nemen … Gonna leave this Promises .
Nu suc6 met je verder gebeuren .
Wens je het beste .
Beste Inhetmeer,
Tussen jouw regels door lees ik ook iets van mezelf.
Ik begrijp daarom ook jouw besluit.
Er is een ‘lawine’ aan het rollen die wij niet kunnen stoppen als individu.
De wereld zal best t.z.t. een mooie plek worden om te leven echter,
Voordat we de berg op gaan zullen we eerst door het diepe dal moeten.
Voor velen is dat niet te doen omdat velen zelfredzaamheid niet in hun gereedschapskist hebben zitten.
Met wat ik hierboven heb geschreven wil niet zeggen dat ik ‘ op mijn rug ga liggen en mij over geef ‘.
Tegen de grote krachten is niet op te boksen of tegen te houden.
Het bestrijden is niet haalbaar.
Ermee omgaan t.b.v. jezelf en naaste dierbaren met de nodige vindingrijkheid is mogelijk en noodzakelijk.
De uiteindelijke uitkomst is afwachten. als de persoonlijke intenties maar zuiver zijn.
Dank voor al je schrijfsels hier.
Dat het je goed mag gaan.
Oude machten als Frankrijk willen hun oude glorie herstellen, en ze halen daarmee de oude omstandigheden van eeuwen geleden ook terug.
….zolang de totaal waardeloze, corrupte, parasitaire bende, zichzelf 7 loonsverhogingen op 3 jaar tijd kan toekennen…. zit alles snor ! (mn Ollands wordt met de dag beter, toch?)
Het Angel Amerikaanse gif zit diep in de Europeaan.De zg vrijheid na 45 blijkt bezetting te zijn.
We zijn gaan houden van de Angel Amerikaanse cipiers, die ons uitgemolken hebben met hun imperialisme.
We zijn gaan denken dat het Angel Amerikasnse gif de de echtevrijheid is.
Europa heeft zijn individuele spirituele geestelijke doel en opdracht diep begraven in 1914.
Duitsland kan economisch de sterke zijn maar haar evenknie het geestelijk spirituele doel moet mee in haar ontwikkeling.
Europa moet de volgende stap zetten die haar ziel wil.
Met enkel en alleen gewouwrl ovef oorlog en handelsmacht zal het echt niet lukken.
Wie jaagt het angel amerikaanse gif uit europa.?
Of zeggen we laat ons hier maar zitten na 80 jaar gevangenschap , want dit zijn we gewend.?