Al meer dan een jaar worden degenen die oproepen tot beëindiging van Israëls slachting van burgers in Gaza meedogenloos belasterd: als verdedigers van Hamas, als antisemieten, zelfs als voorstanders van een genocide tegen Israël en het Joodse volk in het algemeen.
Deze laster werd ondersteund door westerse politici en de media die volhielden dat Israël een legitieme, “defensieve” oorlog voert met beperkte doelen: zogenaamd om Hamas uit te roeien en een paar dozijn overgebleven Israëlische gijzelaars te bevrijden, schrijft Jonathan Cook.
Het grotere plaatje moest uit het oog worden verloren. Dat Israël de infrastructuur in Gaza die nodig is om in leven te blijven met de grond gelijk heeft gemaakt; Palestijnen heeft gebombardeerd waar ze ook hun toevlucht zochten; vele tienduizenden burgers heeft afgeslacht – of waarschijnlijk honderdduizenden; en het grootste deel van de bevolking actief heeft uitgehongerd door hulp achter te houden.
En, in dit alles over het hoofd gezien, heeft Israël geen significante invloed gehad op het gevechtsvermogen van Hamas en heeft het vrijwel zeker de levens van de gijzelaars in gevaar gebracht met zijn willekeurige bombardementen.
Eindelijk, 14 maanden later, heeft het Internationaal Strafhof (ICC) een belangrijke slag toegebracht aan Israëls weefsel van leugens en bedrog – en aan de medeplichtigheid van westerse elites.
Rechters van het oorlogstribunaal hebben vorige maand ingestemd met de uitvaardiging van arrestatiebevelen tegen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en zijn voormalige minister van Defensie, Yoav Gallant.
Na zes maanden uitstel heeft het ICC ermee ingestemd, tegen een achtergrond van ongekende intimidatie, om het tweetal in Den Haag te berechten voor misdaden tegen de mensheid, waaronder het als doelwit nemen van burgers en het gebruik van uithongering als oorlogsmethode.
Mocht een van beiden zich op het grondgebied van een van de 124 lidstaten begeven – inclusief Groot-Brittannië en heel Europa – dan is die staat verplicht om hen te arresteren en over te brengen naar Den Haag.
De aanklachten tegen Netanyahu en Gallant zullen waarschijnlijk ook de zaak versterken die wordt aangespannen bij de zustertribunaal van het ICC, het Internationaal Gerechtshof (ICJ), dat de acties van Israël in Gaza voldoen aan de wettelijke definitie van genocide.
Wat duidelijk is, is dat de muren zich sluiten voor Israël, net als voor degenen die hebben geholpen en bijgestaan bij haar misdaden. Dat geldt ook voor de westerse politieke instellingen en media.
Ramkoers
Dit is een historisch – en daarom gevaarlijk – moment voor het hof en voor de internationale rechtsorde.
De rechters hebben eindelijk de moed om het op te nemen tegen een bondgenoot van Washington – in feite haar meest begunstigde cliëntstaat – in plaats van de misdaden van Afrikaanse dictators of officiële vijanden van het Westen te blijven benadrukken.
Het is een teken van hoe ernstig en onbetwistbaar de misdaden van Israël zijn, en hoezeer de geloofwaardigheid van het hof zelf op het spel staat als het deze misdaden blijft negeren, dat het heeft besloten om op te treden.
Het hof zit in een onmogelijke spagaat.
Weigeren om Netanyahu en Gallant aan te klagen zou de impliciete zegen van het hof hebben gegeven aan Israëls ontmanteling, beetje bij beetje, van het oorlogsrecht.
Het zou de kritiek hebben bevestigd van diegenen die zeggen dat het ICC gewoon een nieuw wapen is – een juridisch wapen – dat door de VS en de NAVO kan worden gebruikt tegen staten die ze niet mogen.
En het zou andere staten een vrijbrief hebben gegeven om de Israëlische vrijstelling als alibi te gebruiken om hun eigen misdaden tegen de mensheid te begaan. Het ICC zou zichzelf gedoemd hebben tot irrelevantie.
Aan de andere kant zet het optreden tegen Israël – en daarmee tegen Washington en zijn Europese satrapen – het Strafhof direct op ramkoers met het Westen.
Het brengt de internationale rechtsorde in gevaar die het hof moet handhaven – een rechtsorde die direct na de Tweede Wereldoorlog is ontwikkeld om juist die misdaden tegen de menselijkheid te voorkomen die culmineerden in de Holocaust en de Amerikaanse atoombombardementen op Japanse steden.
Dit is precies Netanyahu’s doel, zoals de Israëlische krant Haaretz vorige week meldde: “Netanyahu is van plan om het arrestatiebevel van het ICC tegen hem om te zetten in een wereldwijde motie van wantrouwen tegen het internationaal recht en zijn instellingen.”
De kans is groot dat Washington het hele bouwwerk eerder zal laten instorten dan een precedent te scheppen waarbij het ermee instemt om zijn sterk gemilitariseerde cliëntstaat, strategisch gelegen in het olierijke Midden-Oosten, op te offeren.
Verwacht niet veel tegengas van Europa, zelfs niet van de hoofdsteden waar de centristen – in plaats van de nationalisten – het voor het zeggen hebben.
De hypocrisie van de Europese Unie, die zich retorisch inzet voor de rechtsstaat en het humanitaire principe maar in de praktijk militair, economisch en ideologisch volledig ondergeschikt is aan de imperiale hub in Washington, zal snel genoeg aan het licht komen.
Ze zijn altijd alleen geïnteresseerd geweest in het nastreven van “humanisme” wanneer het de agenda van Washington of hun eigen geostrategische agenda diende – het meest recent door Oekraïne te gebruiken als slagveld om een proxyoorlog tegen Rusland uit te vechten.
Beklad als antisemieten
Gezien het bewijs van wat Israël de afgelopen 14 maanden heeft gedaan – het doden van honderdduizenden burgers, volgens de meest betrouwbare schattingen, en het opleggen van een ernstige hulpblokkade – evenals de verklaringen van Israëlische leiders over hun intentie om Gaza onbewoonbaar te maken, is het moeilijk voor te stellen hoe de rechtbank Netanyahu of Gallant niet schuldig zou kunnen bevinden, als ze terecht zouden staan.
Of tenminste, het is ondenkbaar als juridische overwegingen – in plaats van politieke – op de voorgrond staan bij de rechters. Immers, zelfs een voormalig hoofd van het Israëlische leger, Moshe Yaalon, gaf dit weekend toe dat het duidelijk is dat Israël zich niet verdedigt in Gaza, maar de enclave “etnisch zuivert” – om zijn woorden te gebruiken.
Daarom begon de campagne om de zaak te vervuilen met andere zorgen onmiddellijk. Netanyahu beschuldigde de rechtbank ervan “antisemitisch” te zijn – zoals hij doet tegen elke instantie die hem of het Israëlische leger ter verantwoording probeert te roepen voor hun flagrante schendingen van de oorlogsregels.
Netanyahu beweerde dat Israël de bevolking van Gaza niet uithongert, zelfs toen uit cijfers van de Verenigde Naties bleek dat er in de afgelopen 40 dagen vrijwel geen voedsel was geleverd aan grote delen van de enclave. De VN waarschuwde dat de mensen daar te maken hadden met “afnemende omstandigheden om te overleven.”
Maar volgens Netanyahu is het bewijs voor onze ogen niets meer dan een complot om zijn naam – en dus die van Israël – zwart te maken.
Opnieuw heeft Netanyahu, herhaald door zijn apologeten, een valse, binaire keuze opgelegd die het antisemitisme alleen maar kan aanwakkeren. Zijn eis: steun Israëls genocide in Gaza of geef jezelf bloot als jodenhater.
Palestijnen, solidariteitsactivisten en mensenrechtenorganisaties zijn dit gewend. Maar nu worden zelfs de rechters van het Internationaal Strafhof als antisemieten bestempeld. Is er een snellere weg om antisemitisme respectabel te maken?
Ergste overtreders
Op hun eigen manier hebben westerse leiders Netanyahu’s bagatellisering van antisemitisme – en in het verlengde daarvan misdaden tegen de mensheid en genocide – subtiel herhaald.
In plaats van het gerechtshof en de rechtsstaat standvastig te verdedigen, hebben ze wanhopig geprobeerd het bestaande narratief te ondersteunen: dat Israël de onrecht aangedaan partij is en niet de tienduizenden Palestijnse kinderen die gedood en verminkt zijn door hun bommen en de meer dan twee miljoen burgers die verhongeren door hun hulpblokkade.
Zoals altijd zijn Groot-Brittannië en de VS de ergste overtreders.
President Joe Biden trok de motieven van het hof in twijfel en noemde de beslissing om het internationaal recht te handhaven tegen de cliëntstaat van Washington “schandalig.” Een woordvoerder van het Witte Huis verwees naar “procesfouten” in de uitspraak van het hof, maar kon niet specificeren wat deze vermeende fouten waren.
De VS en Israël hebben geweigerd het Statuut van Rome te ratificeren, dat aan de basis ligt van het ICC, om slechts één reden: ze beschouwen zichzelf als vrijgesteld van de bepalingen van het internationaal recht.
Met andere woorden, het internationaal recht wordt uitsluitend gezien als een middel om hun belangen te bevorderen, niet als een beperking van hun militair gedrag. De aanklachten van het ICC tegen Netanyahu en Gallant hebben de vooronderstelling van een “op regels gebaseerde internationale orde” waarin alleen Washington de regels bepaalt, op zijn kop gezet.
Vorige week zei de Washington Post precies dat stille deel hardop, door te stellen dat het geen zin had om de “gekozen leiders van een democratisch land” ter verantwoording te roepen voor de misdaden tegen de mensheid waarvan ze werden beschuldigd.
Maar zelfs als we die valse vooronderstelling accepteren – zijn het alleen dictators die oorlogsmisdaden kunnen plegen? – Israël is in geen enkel opzicht een democratisch land. Het is een apartheid, een koloniale staat, zoals mensenrechtengroeperingen, waaronder Israëlische, al jaren waarschuwen.
En zijn genocide is gewoon het hoogtepunt van een decennialang, nulsomproces waarin Israël heeft geprobeerd om de rivaliserende nationale aanspraken van het autochtone Palestijnse volk op hun thuisland uit te roeien.
Het zit in het DNA van koloniale staten om inheemse bevolkingsgroepen te verdrijven, te segregeren of uit te roeien – zoals de VS goed zou moeten weten uit zijn eigen geschiedenis.
Ter rechterzijde van de VS gaan stemmen op om de zogenaamde “Hague Invasion Act” van 2002 in te roepen als Netanyahu of Gallant terecht zouden staan. Die wet staat Washington toe om militair geweld te gebruiken tegen het gerechtshof als het Amerikaans personeel beschuldigt van oorlogsmisdaden.
Meer direct lijkt er in Washington steeds meer steun te komen voor sancties tegen hoge ICC-functionarissen – een vorm van intimidatie die ontworpen is om een eerlijk proces te ondermijnen en die zelf waarschijnlijk een internationaal misdrijf is.
In 2020 legde Donald Trump draconische sancties op aan het ICC nadat het had aangekondigd een onderzoek in te stellen tegen de VS en Israël wegens oorlogsmisdaden, gepleegd in respectievelijk Afghanistan en de bezette Palestijnse gebieden.
Biden liet de sancties een paar maanden later vallen, kort na zijn aantreden, maar alleen in ruil voor een“deprioritering” van het onderzoek van het ICC naar Amerikaanse misdaden in Afghanistan.
Trump zal binnen enkele weken in de Oval Office zitten. Het ICC weet dat het waarschijnlijk opnieuw zijn toorn over zich heen zal krijgen.
Dubbele leugenachtigheid
Europese staten proberen nu al aan de goede kant van Washington te blijven en hun verplichtingen onder het Statuut van Rome te negeren.
Frankrijk, dat aanvankelijk aangaf het arrestatiebevel tegen Netanyahu te zullen uitvoeren, capituleerde vorige week en beweerde dat de Israëlische premier “immuun” was voor arrestatie.
Parijs sloot zich aan bij het Witte Huis door zijn beslissing te rechtvaardigen met het volledig in diskrediet gebrachte argument dat Israël geen partij is bij het ICC. Zoals al herhaaldelijk is gezegd, heeft het hof geoordeeld dat het jurisdictie heeft in de Palestijnse gebieden, waar de misdaden van Israël worden gepleegd.
Groot-Brittannië is nog niet zo ver gegaan om het hof openlijk te tarten in zijn reactie op de arrestatiebevelen. In plaats daarvan heeft het zo min mogelijk, met slappe tong, steun gegeven.
Keir Starmer, de Britse premier, en zijn minister van Buitenlandse Zaken, David Lammy, beiden juristen, hielden zich koest terwijl Netanyahu en Biden de reputatie van het hof en de internationale rechtsorde besmeurden.
Yvette Cooper, de minister van Binnenlandse Zaken die een arrestatiebevel zou moeten goedkeuren als Netanyahu of Gallant in het Verenigd Koninkrijk zouden arriveren, schoof de verantwoordelijkheid van zich af en deed alsof ze plotseling de meest elementaire aspecten van de Britse wet – of haar rol – niet meer begreep.
“Dat is geen zaak voor mij,” vertelde ze omroepen in een duidelijk ingestudeerde reactie.
Ondertussen zei een woordvoerder van de regering alleen dat Groot-Brittannië “zijn wettelijke verplichtingen zal nakomen” – waarbij het onduidelijk bleef hoe het die verplichtingen zou interpreteren als ze ooit op de proef zouden worden gesteld.
Met name Herzi Halevi, het hoofd van het Israëlische leger en hoog op de lijst van Israëlische functionarissen die in de toekomst aangeklaagd kunnen worden door het ICC, bezocht vorige week het Verenigd Koninkrijk voor een ontmoeting met verschillende collega’s uit andere landen.
Het is vrijwel zeker dat de regering van Starmer hem van tevoren immuniteit voor “speciale missies” heeft verleend, gezien het risico dat er tijdens zijn bezoek op korte termijn een arrestatiebevel had kunnen worden uitgevaardigd.
Het is niet moeilijk om hier een patroon in te ontdekken.
Kort voordat het ICC zijn arrestatiebevelen voor Netanyahu en Gallant bekendmaakte, veroordeelde Lammy Rusland bij de VN in duidelijke, ondubbelzinnige bewoordingen voor het uitspreken van een veto tegen een resolutie van de Veiligheidsraad die door het VK was voorgesteld om burgers in Soedan te beschermen.
Lammy’s zorg is dat een burgeroorlog daar ertoe heeft geleid dat gewone mensen, in zijn woorden, worden onderworpen aan oorlogsmisdaden zoals “moord, verkrachting en uithongering.”
De vraag is dan waarom Lammy zich niet net zo druk maakt over het “doden, verkrachten en uithongeren” van Palestijnse burgers in Gaza door Israël. Al deze misdaden zijn het afgelopen jaar in gruwelijk detail gedocumenteerd en staan centraal in de zaak van het ICC tegen Netanyahu en Gallant.
Waarom uitte Lammy evenmin zijn afkeuring – zoals hij deed bij Rusland – toen de regering Biden twee weken geleden haar veto uitsprak over een resolutie van de Veiligheidsraad voor een staakt-het-vuren in Gaza om het doden van Palestijnse burgers een halt toe te roepen en de vrijlating van de Israëlische gijzelaars te bewerkstelligen?
Verbluffende bewering
Niet alleen de Britse regering is hypocriet. Lammy en Starmer hebben moeten veinzen volledig onwetend te zijn over de meest fundamentele aspecten van het internationaal recht door te ontkennen dat Israël een genocide uitvoert in Gaza.
In een schokkend moment een paar weken geleden beweerde Lammy dat Israël niet genoeg Palestijnen in Gaza had gedood om zijn acties als genocide te kwalificeren.
Dat was dubbel leugenachtig.
Lammy weet dat het dodental in Gaza onvermijdelijk een enorme onderschatting is. De gezondheids- en bestuurssystemen van de enclave, die na meer dan een jaar bombardementen volledig ontregeld zijn, zijn niet in staat om de meeste doden te registreren, zelfs als lichamen uit het puin kunnen worden opgegraven en geïdentificeerd.
Maar nog belangrijker is dat geen enkele serieuze advocaat of rechter denkt dat genocide wordt bepaald aan de hand van een hoofdtelling of een wiskundige formule. De Genocide Conventie noemt specifiek vormen van genocide – zoals het onder dwang overbrengen van kinderen van de ene groep naar de andere – die geen verlies van mensenlevens met zich mee mogen brengen.
En zoals speciale VN-rapporteur Francesca Albanese herhaaldelijk heeft opgemerkt, is het doel van de Genocide Conventie om genocide in een zo vroeg mogelijk stadium te erkennen, zodat een massaslachting kan worden voorkomen. En, in dit geval, zodat Israël wordt afgeschrikt om de genocide van Gaza naar de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem te verspreiden.
Zoals ze opmerkt: “Genocide is een proces, geen daad… Geen enkele Palestijn is veilig onder Israëlische heerschappij.”
De conventie is er niet, zoals Lammy impliceert, alleen maar om als leidraad te dienen bij de beoordeling met terugwerkende kracht of er een genocide heeft plaatsgevonden nadat het niet gelukt is om die te stoppen.
Het was dit verbluffende misverstand over de wet door Lammy dat Albanese ertoe bracht om hem te kenschetsen als een “genocide-ontkenner.”
De term zou net zo goed gebruikt kunnen worden om Starmer te beschrijven.
Hij vertelde het Lagerhuis deze maand dat hij er op basis van zijn eerdere werk als mensenrechtenadvocaat zeker van kon zijn dat Israël geen genocide pleegde in Gaza.
Maar als het bewijs uit zijn eerdere professionele leven ook maar iets bewijst, dan is het wel hoe zuinig hij met de waarheid omspringt als hij het heeft over de vernietiging van Gaza.
Geen moed, geen overtuiging
Maandenlang hebben de gevestigde media zorgvuldig vermeden om te verwijzen naar video’s die de ronde doen op sociale media van Starmer die gemakkelijk definieert wat genocide is in de periode voordat de Israëlische slachting in Gaza begon.
Op één video uit 2014 is te zien hoe hij zich richt tot het Internationaal Gerechtshof, het zusterhof van het ICC, om uiteen te zetten wat hij omschreef als het genocidale beleid van Servië tijdens de belegering van de Kroatische stad Vukovar in 1991, na het uiteenvallen van Joegoslavië.
Starmer legde uit: “Servische strijdkrachten voerden een aanhoudende campagne van beschietingen, systematische verdrijving, ontzegging van voedsel, water, elektriciteit, sanitaire voorzieningen en medische behandeling – bombardementen, verbrandingen, wrede moorden en martelingen, die de stad [Vukovar] tot puin reduceerden en de Kroatische bevolking vernietigden.”
Hij verduidelijkte waarom hij deze daden genocide noemde in plaats van een gewapend conflict. Omdat, zei hij, de Servische acties een “radicaal disproportionele aanval waren die opzettelijk bedoeld was om de stad en haar burgerbevolking te verwoesten.”.
Zoals Starmer heel goed weet, zijn de misdaden van Israël in Gaza onmetelijk veel erger – en op een veel grotere schaal – dan alles wat er in Vukovar is gebeurd. Ook in tegenstelling tot Vukovar, zijn de Israëlische leiders er niet voor teruggeschrokken om hun genocidale intentie jegens Gaza duidelijk te maken.
Dus hoe kan, volgens Starmer’s eigen definitie, Israëls slachting in Gaza niet als genocide worden beschouwd?
Op dezelfde manier gaf Starmer in juli 2020, kort nadat hij leider van de Labourpartij was geworden, een video uit ter gelegenheid van Srebrenica Memorial Day – de verjaardag van de gebeurtenissen in 1995 waarbij 8.000 Bosnische moslimmannen en -jongens werden gedood en begraven in massagraven door Servische troepen.
Opvallend genoeg noemde Starmer deze sterfgevallen een genocide, een die “nooit vergeten mag worden.”
Als hij er zo zeker van was dat het bloedbad in Srebrenica een genocide was – één klein front in een veel grotere oorlog – hoe kan de slachting van Israël in Gaza, op een onvergelijkbaar grotere schaal, dan niet ook als genocide worden aangemerkt?
Starmer voegde eraan toe dat het de taak van het Westen was om “de pijn en de woede die misdaden als Srebrenica teweegbrengen te gebruiken om ons te helpen de moed en de overtuiging te vinden om op te staan en te zeggen: ‘Nooit meer’.”
Het is nauwelijks nodig om erop te wijzen dat Starmer slechts drie jaar later niet in staat was om de moed of overtuiging te vinden om op te staan tegen Israël of de VS en “nooit meer” te zeggen toen de genocide in Gaza zich ontvouwde.
Medeplichtigheid ontmaskerd
De opmerkingen van Starmer en Lammy moeten worden gezien voor wat ze zijn: een poging om de regels van oorlog te ondermijnen, in lijn met de wensen van Israël en Washington.
In hun herhaalde ontkenning van genocide hebben de twee geprobeerd om de status van het Internationaal Gerechtshof en zijn grote panel van rechters, allemaal gewaardeerde juristen van internationaal recht, te ondermijnen.
Het Hof oordeelde 11 maanden geleden dat er een “plausibele” zaak was gemaakt dat Israël genocide pleegde in Gaza. De situatie in de enclave is nu onberekenbaar verslechterd.The White House / Wikimedia / (Public Domain)
Starmer en Lammy hebben het ICJ met minachting behandeld. En door hun uitvluchten en dubbele standaarden verzwakken ze nu ook het aanzien van het ICC.
De voorganger van Starmer, Jeremy Corbyn, heeft gesuggereerd dat de Britse regering de slachting in Gaza niet als genocide durft aan te merken, omdat dat “zou betekenen dat ze hun eigen medeplichtigheid toegeven aan een van de grootste misdaden van onze tijd.”
Corbyn heeft gedeeltelijk gelijk. Ongetwijfeld weerspiegelt de vertraging van het ICC bij het uitvaardigen van de arrestatiebevelen zijn nervositeit over waar dit proces dat het in gang heeft gezet uiteindelijk toe zou kunnen leiden.
Het zal moeilijk zijn om de aanklachten te beperken tot Netanyahu en Gallant, of zelfs andere Israëli’s, vooral wanneer westerse leiders, waaronder Biden, Starmer en Lammy, laten zien dat ze het verdienen om naast hen in de beklaagdenbank te staan.
Groot-Brittannië heeft vanaf het begin nauw samengewerkt met de Israëlische genocide.
Het verkoopt wapens en onderdelen die van vitaal belang zijn voor de werking van de F-35 gevechtsvliegtuigen die Gaza hebben gebombardeerd en enorme aantallen burgers hebben gedood.
Het heeft ook wapens geleverd aan Israël vanaf zijn luchtmachtbasis in Cyprus: het grootste aantal wapenleveringen aan Israël is gedaan via de RAF.
En vanaf dezelfde luchtmachtbasis vliegen Britse verkenningsvliegtuigen vele malen per dag in het geheim over Gaza om Israël van inlichtingen te voorzien – inlichtingen die hoogstwaarschijnlijk zijn gebruikt om de infrastructuur aan te vallen en te vernietigen, waardoor de enclave onbewoonbaar is geworden.
En daar komt nog bij dat Starmer en zijn regering de oorlogsmisdaden van Israël rechtvaardigen als “zelfverdediging” en vooruitlopen op de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof over de vraag of Israël schuldig is aan genocide.
Dat gaat veel verder dan genocide-ontkenning en is zelfs actieve collusie en deelname.
Grootste leugenaars zegevieren
Maar het gaat niet alleen om zelfbehoud. Het aantal deskundigen dat de genocide in Gaza aan de kaak stelt, groeit met de dag. Zelfs Israëlische Holocaustgeleerden hebben hun stem laten horen.
Een van hen, Omer Bartov, gelooft niet alleen dat er een genocide aan de gang is in Gaza, maar ook dat het zijn “laatste stadium” bereikt.
Starmer zou gemakkelijk van koers kunnen veranderen en het besluit van het ICC kunnen gebruiken om te verklaren dat Israël een drempel heeft overschreden en dat het Verenigd Koninkrijk niet langer moet meewerken aan de uitroeiing van Gaza.
Hij heeft besloten die koers niet te nemen. Hij heeft besloten Israël te helpen zijn genocide tot het bittere einde uit te voeren.
Door te twijfelen over de vraag of het Verenigd Koninkrijk het internationaal recht steunt, op een moment dat Israël en de VS vastbesloten zijn om het steen voor steen af te breken, doet Starmer iets dat nog ernstiger is. Hij werkt mee aan de ontmanteling van de rechtsstaat en zijn ondersteunende instellingen zoals het Internationaal Strafhof.
Er zijn maar twee mogelijke lessen die we hieruit kunnen trekken.
Ofwel dat Groot-Brittannië het internationale recht nooit echt heeft gesteund. De ondertekening van het Statuut van Rome en het ICC was altijd in de veronderstelling dat het hof er was om anderen te straffen. Dat het nooit echt zou durven proberen om landen te beteugelen die behoorden tot een zelfverklaarde club van “westerse democratieën.”
Of dat Groot-Brittannië, net als de rest van Europa, niet echt een onafhankelijke, soevereine staat is, maar een buitenpost, een protectoraat, van een imperiaal centrum in Washington dat ons buitenlands beleid dicteert. Verzet kan niet worden overwogen omdat het niet zou worden getolereerd.
Of dat beide het geval zijn.
Hoe dan ook, de waarheid is dat het idee van een Britse liberale democratie voor onze ogen aan het ontrafelen is. Wanneer de hoeders van de liberale orde, van de rechtsstaat en het humanisme, ontmaskerd worden als charlatans – zoals het geval is met zowel Starmer als Biden – komen de krachten van de duisternis binnenstormen om de leegte op te vullen.
Wanneer alles wordt ontmaskerd als een leugen, zegevieren de grootste leugenaars. Dat is de toekomst die ons te wachten staat.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Iedereen die Hamas steunt, moet worden geëlimineerd: Israëlische minister
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Brief aan Premier Netanyahu.
https://www.youtube.com/watch?si=vR8tr_HwV0SpKaIH&v=vEu7fQKJd78&feature=youtu.be
De wereld die de wereld laat zien. Het westen betaalt nog net niet voor de gaskamers van Isreal om zich zo van de Palestijnse bevolking te ontdoen! We staan het toe en kunnen niet meer zeggen we wisten het niet. Ik heb nog maar weinig hoop. Er is geen Amerika voor het goede. Ze vallen niet Israhell binnen om de genocide te stoppen.
ze vallen israel idd niet binnen om daar de democratie te brengen…waarschijnlijk omdat de amerikaanse democratie daar al is
Overigens goed geschreven stuk
“Netanyahu is van plan om het arrestatiebevel van het ICC tegen hem om te zetten in een wereldwijde motie van wantrouwen tegen het internationaal recht en zijn instellingen.”
als dat gebeurt moeten we dapper zijn en de straat het moet maar eens afgelopen zijn met die zionisten.
we kunnen toch niet onze kop in het zand blijven steken we zijn gvd geen struisvogels.
laten ze maar weer nomaden worden wat ze altijd waren en met de geiten rondtrekken want ze hebben nooit land gehad.
weet je nog je kan het ook in (als je geloofd in de bijbel) de bijbel lezen palastina zo hete dat gebied.
het wordt tijd dat de burgers in israel eens normaal gaan leven en ophouden met we zijn het uitverkoren volk
we zijn ons hele leven al slachtoffer van dit en van dat.
doe maar normaal stelletje hufters.
Blijf het zeggen de echt Joe Biden is reeds gaan hemelen, op Frontnieuws heeft een artikel hierover het daglicht gezien, wanneer dat was weet ik niet meer, de huidige Nep Biden worden door acteurs gespeeld o.a. door ene Arthur Roberts en door een komiek wiens naam ik even vergeten ben. Een Latex masker doet wonderen vooral bij het achterlijke publiek.
De handelwijze vh zionistisch regime in Israel zijn pure nazipraktijken die onmogelijk goed te praten zijn, hoewel we wel verplicht worden om dit goed te praten. Wat tevens zorgelijk is, is dat de Joodse gemeenschap in veel Westerse landen deze genocide niet veroordeeld.
https://niburu.co/buitenland/20360-israel-maakt-grote-stappen-richting-groter-israel
De Duivel doet zich altijd voor als GOD en Israel en de Joden doen zich voor als GODS kinderen maar zijn in werkelijkheid Duivels.
Geen volk is zo duivels als het Joodse volk,ze zijn de meesters van de leugen maar de waarheid is duidelijk.
Dacht je nou echt dat GOD zulke gedrochten als zijn kinderen ziet,de Joden zijn oerlelijk en zien er over het algemeen niet uit als de perfecte creatie,ze zijn meestal klein en hebben een lelijk uiterlijk,dat kunnen toch nooit GODS kinderen zijn anders had GOD ze toch wel wat mooier geschapen.
@Dominiv
Het prestigieuze Johns Hopkins University heeft een genoom studie laten doen, daaruit bleek natuurlijk tegen de zin van de zionistische machthebbers dat slechts 2,5 % van de Israëlische bevolking het Bijbelse, Hebreeuwse DNA te hebben, daarentegen de Palestijnse bevolking ruim 80%.
Disclaimer ik mag zowel de Israëliërs als de Palestijnen niet en en al een pot nat.
Qualcuno deve premere il grilletto e far saltare quelle teste di cazzo di Starmer (un frocio), Biden (un malato di mente), U. von der Leyen, E. Macron, O. Scholz, V. Zelensky, J. Trudeau, con un bel proiettile!
Qualcuno deve premere il grilletto e far saltare quelle teste di cazzo di Starmer (un frocio), Biden (un malato di mente), U. von der Leyen, E. Macron, O. Scholz, V. Zelensky, J. Trudeau, con una pallottola!
Nogmaals :
Wat mij betreft is het vertrouwen in de westerse politiek helemaal weg.
En dat zie ik in mijn leven niet meer terug komen.
Democratie is ook een achterhaalde door de elite afgebroken institutie.
Ik vraag me af hoe de politieke en economische elite de kerstdagen doorbrengen.
Wat ze aan elkaar schenken met kerstmis.
Een schilderij voor pap van 10.000 dollar of euro, een diamanten collier voor mevrouw en een paard voor de dochter een motor voor de zoon ?
En of ze vroom naar de kerk gaan voor de kerstviering.
Biddend voor vrede en voorspoed.
Om dan begin januari te bezuinigen op onderwijs, gezondheidszorg en de energieprijzen omhoog te gooien.
Om daarna Zelensky nog een cadeautje van een paar honderd miljoen te geven zodat er nog meer mensen elkaar kunnen vermoorden dan de honderdduizenden misschien wel 1 miljoen aan weerskanten.
Zullen ze in januari weer voedselhulp blokkeren, vluchtelingenkampen bombarderen, ziekenhuizen bombarderen nadat ze kerst gevierd hebben ?
Zal de dienstplicht in Oekraine verlaagd worden naar 18 jaar, zodat kinderen die eigenlijk elkaar en het leven zouden moeten ontdekken kunnen gaan schieten op andere mensen zodat de elite haar decadente levensstijl kan voortzetten ?
Zullen dat de goede voornemens zijn voor 2025 ?
Schijnheilige waardeloze hypocrieten.
Er wordt en werd zoveel verschrikkelijk gelogen dat je je af moet gaan vragen of alles wat je geleerd hebt ook allemaal niet waar blijkt te zijn. Ik vrees het.
Nuchter bekeken zijn de Marokkanen die jacht maken op joden nu niet bepaald overeenkomend met het slachtoffer verhaal van de islam. Niet de zionisten, zoals tegenwoordig trendy is om op te jagen, waren het slachtoffer maar gewoon willekeurige joden. Het eerste wat er gedaan werd was de zaak omdraaien en de joden kregen de schuld omdat zij die arme en zielige marokkaantjes uitdaagde. Dan kun je er een boek over schrijven hoe zielig de islam is, het doet niets af aan hun misdaden.