Amerikaans keerpunt nu Israëls achtste front ontvlamt

De tweede fase van Trumps ‘overdracht’ van de oorlog in Oekraïne aan de Europeanen werd duidelijk uiteengezet in zijn Truth Social bericht van 23 september. In de eerste fase van de overdracht trok Trump zich terug als belangrijkste donateur van wapens aan Kiev en gaf hij aan dat Europa voortaan vrijwel alles zelf zou moeten betalen – met wapens die bij Amerikaanse fabrikanten worden gekocht.

Trump weet natuurlijk dat Europa financieel ‘failliet’ is. Het heeft niet het geld om zichzelf te financieren, laat staan een grote oorlog. Vervolgens ‘strooide hij zout in de wond’ van deze financiële crisis door de NAVO-landen uit te dagen om als eerste sancties op te leggen aan alle Russische brandstoffen. Dat zal natuurlijk ook niet gebeuren. Dat zou waanzin zijn, schrijft Alastair Crooke.

In deze laatste post op Truth Social voert Trump de lijn van Keith Kellogg tot in het absurde door. “Oekraïne kan, met de steun van de EU, het land [Oekraïne] terugbrengen naar zijn oorspronkelijke vorm – waardoor Rusland eruitziet als een ‘papieren tijger’… en wie weet, misschien zelfs nog verder dan dat!”

Natuurlijk – Kiev dat oprukt tot aan de deur van Moskou? Dat gelooft toch niemand, meneer Trump. Natuurlijk is hij Kellogg en de Europeanen aan het trollen.

Na de ontmoeting van Trump met Zelensky, Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk bij de VN werd een ontwerp-resolutie van de VN-Veiligheidsraad voorgesteld die de onverdunde eis van Europa en de Coalitie van Bereidwilligen tot Russische capitulatie weerspiegelde. Trump stond Amerikaanse functionarissen toe actief deel te nemen aan de discussie over de resolutie, maar op het laatste moment liet hij de VS zijn veto uitspreken.

Op deze ingewikkelde manier slaagt Trump er dus in – net als Janus – om twee kanten tegelijk op te kijken: aan de ene kant staat hij 100% achter Oekraïne, prijst hij de ‘grote geest’ van Oekraïne en neemt hij de lijn van Kellogg over dat Poetin in grote problemen verkeert. Maar ‘aan de andere kant’ verbindt Trump zich juist tot “het niet beperken van de mogelijkheid van vredesbesprekingen, noch het verder escaleren van de spanningen”.

Poetin kan leven met Trumps ‘Janus-schizofrenie’ – terwijl de Russische troepen op alle belangrijke fronten oprukken. Het komt erop neer dat het Witte Huis heeft aangegeven niet geïnteresseerd te zijn in een oorlog met Rusland. Dat is duidelijk. Er broeit sowieso een zorgwekkender oorlog binnen de VS.

Deze oorlog is het Achtste Front van Israël – Netanyahu heeft dit onlangs zo verkondigd. Het Achtste Front bevindt zich in Amerika. En het bevindt zich daar juist omdat Amerika de wereldmedia domineert.

Het zogenaamde ‘Rules-Based Order’-blauwdruk (als het ooit echt heeft bestaan buiten het verhaal om) is door Israël verscheurd – heel bewust en koelbloedig.

Tom Barrack, Trumps oude vriend en gezant voor het Midden-Oosten, wees het idee van ‘vrede’ resoluut van de hand toen hem vroegen wat het einddoel van de VS voor de regio was: “Als we het over vrede hebben, is dat een illusie”, zei Barrack. “Er is nooit vrede geweest. Sommige mensen zeggen misschien dat ze vechten om grenzen en scheidslijnen. Maar dat is niet waar ze om vechten. Een grens of scheidslijn is slechts het onderhandelingsmiddel“. Hij vervolgde: ”Het eindresultaat is dat iemand dominantie wil, wat betekent dat iemand zich moet onderwerpen. In dat deel van de wereld … bestaat er geen Arabisch woord voor onderwerpen. Ze kunnen zich niet voorstellen wat onderwerpen inhoudt …”

Oorlog zonder grenzen, zonder regels, zonder wetten – en vooral zonder ethische grenzen – wordt de voorwaarde voor het bereiken van de totale onderwerping van alle oppositie.

Netanyahu’s voormalige nationale veiligheidsadviseur, Meir Ben-Shabbat, bevestigde in september in een artikel (samen met Asher Fredman) in Foreign Affairs dat: “Israël zich niet langer houdt aan de rode lijnen waarvan zijn buren dachten dat het die nooit zou overschrijden. Israël zal geen immuniteit verlenen aan leiders van vijandige groeperingen, ongeacht hun politieke titel of locatie“. Wanneer Ben Shabbat ‘vijandig’ schrijft, is dat een eufemisme voor ‘niet-meewerkend’.

Deze nieuwe doctrine gaat over Israëlische ‘dominantie’ – en daarvoor moeten anderen logischerwijs ‘zich onderwerpen’, benadrukt Barrack. De Israëlische minister van Strategische Zaken, Ron Dermer, heeft gesuggereerd dat een ‘onderwerping’ die voldoende is om Israël ‘volledig veilig te laten voelen’ alleen tot stand kan komen als het moslim-Arabische bewustzijn wordt getekend door een totale ‘deradicaliserende’ nederlaag.

Netanyahu’s idee van een ‘achtste front’ vloeit dus voort uit de stelling dat volledige Joodse dominantie (zoals de Amerikaanse gezant Barrack schetst) ook een zekere dominantie in Amerika vereist. Israël kan deze dominantie niet alleen bereiken – het heeft de onvoorwaardelijke steun van Amerika nodig om de stroom van geld, wapens en operationele steun op gang te houden.

Tot voor kort werd deze onvoorwaardelijke steun verkregen door ultrarijke joodse miljardairs die Amerikaanse politici en influencers ‘kochten’ – en de mainstream media ronduit opkochten. De opkomst van alternatieve media als belangrijkste nieuwsbron voor Amerikanen heeft deze situatie echter veranderd en voor onrust gezorgd onder de joodse miljardairsgemeenschap.

De moord op Charlie Kirk vond plaats tegen de achtergrond van meerdere vormen van druk op Kirk vanuit Joodse miljardairs, die zich zorgen maakten dat de belangrijkste Amerikaanse jongerenachterban zich tegen Israël keerde, zoals Max Blumenthal heeft uiteengezet. Het conflict met Kirks grote Joodse donoren bracht het bredere probleem aan het licht van hun dominantie binnen de Amerikaanse influencerpolitiek. De daaropvolgende controverse heeft geleid tot een grootscheepse poging van pro-Israëlische miljardairs om de controle over alternatieve Amerikaanse media in handen te krijgen, met name TikTok. (Alle Amerikaanse sociale platforms hebben een algoritmische voorkeur voor Israël, terwijl TikTok dat niet heeft. De pro-Israëlische miljardairs die op het punt staan TikTok te kopen, staan erop dat het algoritme opnieuw moet worden ‘getraind’.)

“Wat zionisten te wachten staat”, beweert Blumenthal, “is een politieke tsunami van politieke herschikking in de Verenigde Staten, en ze kunnen die op geen enkele manier tegenhouden. En daarom zijn sommige van deze zionistische geldmagnaten, in de nasleep van Kirks dood en in de dagen voor zijn dood, een volledige overnamecampagne van de Amerikaanse media begonnen. Het is als een intensieve, allesomvattende campagne in de Verenigde Staten. Netanyahu voerde een oorlog op zeven fronten in de regio, en nu is de Verenigde Staten het achtste front geworden. En ze willen voorkomen dat iemand zich ergens in het digitale online-ecosysteem kan uiten door het gewoon allemaal op te kopen”.

Weinig van de miljardair-donateurs die Kirks organisatie, TPU.S.A, steunden, hebben meer gedaan dan Robert Shillman om duidelijk te maken wat de aard van de oorlog op het achtste front is: “Met deze pen en mijn chequeboek lever ik de munitie!”, verkondigde de miljardair onder applaus tijdens een gala van de rechtse Zionist Organization of America (ZoA) in 2021.

“Ik hanteer de pen om ‘munitie’ [donaties] te leveren aan organisaties zoals ZoA die in de frontlinie staan van deze strijd tegen de vijanden van Israël en het Joodse volk – ter verdediging tegen islamisten die Israël willen vernietigen en radicale linkse Jodenhaters die het Joodse volk willen vernietigen”.

Hoe vertaalt deze affaire zich in druk op Trump om door te gaan met de oorlogsinspanningen van Oekraïne tegen Rusland? Wat verbindt enorm rijke joodse donateurs, klassieke Amerikaanse russofoben en het Europese establishment in hun gezamenlijke streven om Trump onder druk te zetten om hard op te treden tegen Rusland? Het antwoord is dat donateurs en pro-Israëlische elites in de VS en Europa allemaal een gemeenschappelijk belang hebben bij het bezig houden (en, in hun ogen, verzwakken) van Rusland met het conflict in Oekraïne. Hun bijzondere zorg is het vooruitzicht van een oorlog in het Midden-Oosten. Ze willen niet dat Rusland of China zich direct inzetten om Iran te steunen, mocht dat land militair worden aangevallen. Deze elites vrezen voor de toekomst van Israël, vooral als Iran macht krijgt door de BRICS-bondgenoten. Ze geven de voorkeur aan een Rusland dat vastzit en niet terugkeert als speler in het Midden-Oosten – iets wat de ambitie voor Joodse/Israëlische suprematie in de regio zou kunnen belemmeren.

Bedenk dat in 1992 de toenmalige onderminister van Defensie Paul Wolfowitz, auteur van de zogenaamde Wolfowitz-doctrine, verklaarde dat, nu de Sovjets uit het Midden-Oosten waren verdreven, de VS de onbetwiste enige supermacht in de regio was geworden en haar mondiale agenda kon nastreven. Wolfowitz benadrukte dat het vertrek van Rusland de cruciale factor was voor het bereiken van de Amerikaanse hegemonie over het Midden-Oosten.

Bedenk ook dat Rusland en China, in de nasleep van de ‘snapback’-sancties van de E3 tegen Iran op 28 augustus, gezamenlijk verklaringen hebben ondertekend waarin zij de procedurele stemming van de E3 als “illegaal en procedureel gebrekkig” hebben veroordeeld. In zekere zin biedt dit China en Rusland een reden om eventuele sancties die later op grond van de snapback-bepaling aan Iran worden opgelegd, te negeren. Het is voor het eerst dat Rusland en China de VN-Veiligheidsraad rechtstreeks hebben uitgedaagd en impliciet hebben aangegeven dat zij eventuele Snapback-sancties zullen negeren.

Vanuit een ander perspectief bekeken zou de gezamenlijke veroordeling van Snapback echter de deur kunnen openen voor een ‘terugkeer naar de regio’ door Rusland (en China) door militaire steun te verlenen aan Iran – mocht het worden aangevallen door Israël, de VS of beide.

Aangezien Rusland momenteel volledig bezig is met Oekraïne, is het minder waarschijnlijk dat het directe steun aan Iran wil verlenen in geval van een aanval (Rusland is zich terdege bewust van de gevaren van overbelasting). Als de oorlog in Oekraïne voorbij zou zijn, zou Rusland wellicht minder scrupules hebben om direct in te grijpen ter ondersteuning van Iran. Hetzelfde zou gelden voor China als het conflict in Oekraïne tot een bepaald resultaat zou leiden.

Het laatste wat het driemanschap van joodse zionistische beïnvloeders, de Amerikaanse en Russische haviken en de Europese pro-Israëlische elites willen, is dat Rusland ‘terugkeert naar het Midden-Oosten’. Dat zou voor hen een nachtmerrie zijn.

Toen de Amerikaanse gezant Tom Barrack werd gevraagd of Israël de noodzaak voelde voor een nieuwe ‘definitieve aanval’ op Iran, antwoordde hij:

De plotselinge moord op Charlie Kirk heeft zich dus ‘onverwacht’ voorgedaan op een cruciaal moment in Netanyahu’s streven naar regionale dominantie, wat de reeds afnemende steun voor Israël onder een groep jonge Amerikanen nog eens extra benadrukt.

De moord op Kirk heeft onbedoeld ook de volgende fase van de lang sluimerende cultuuroorlog in de VS in gang gezet. De moord op Kirk is nu al even belangrijk geworden als andere moorden in de recente Amerikaanse geschiedenis.

Als de woorden van Rober Shillman aan zijn joodse toehoorders, waarin hij pleitte voor “het confronteren van vijanden van Israël en het joodse volk – het verdedigen tegen islamisten die Israël willen vernietigen en radicale linkse jodenhaters die het joodse volk willen vernietigen”, niet duidelijk en breed genoeg waren als oorlogsverklaring, luister dan naar Stephen Miller, de plaatsvervangend stafchef van het Witte Huis, die de menigte toesprak tijdens de herdenkingsdienst voor Charlie Kirk – onder luid applaus van de 100.000 aanwezigen:

“Het licht zal het duister verslaan. Wij zullen zegevieren over de krachten van het kwaad en de slechtheid. Zij kunnen zich niet voorstellen wat zij hebben ontwaakt. Zij kunnen zich geen voorstelling maken van het leger dat in ons allen is opgestaan. Want wij staan voor wat goed is, wat deugdzaam is, wat nobel is. En tegen degenen die geweld tegen ons proberen aan te wakkeren, die haat tegen ons proberen te zaaien: wat hebben jullie? Jullie hebben niets. Jullie zijn slechtheid, afgunst, haat. Jullie zijn niets. Jullie kunnen niets voortbrengen. Wij zijn degenen die bouwen, die creëren, die de mensheid verheffen.”

Vind je het belangrijk dat er nog onafhankelijke berichtgeving bestaat die niet wordt gestuurd door grote belangen? Met jouw steun kunnen we blijven schrijven en onderzoeken. Klik hieronder en draag bij aan het voortbestaan van Frontnieuws.

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Internet vraagt zich af of Charlie Kirk is vermoord door de Israëlische inlichtingendienst

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: