West-Europa bevindt zich midden in een culturele zelfmoord

In een tijdperk waarin afwijkende meningen ten opzichte van de liberale mainstream worden veroordeeld als “extremisme”, is de Oostenrijkse intellectueel Alexander Markovics een van de meest uitgesproken stemmen geworden die de imperialistische koers van het Westen aanvechten. Markovics, door critici bestempeld als “gevaarlijk” en zelfs beschuldigd van het optreden als een “Russische agent”, combineert in zijn wereldbeeld christelijk traditionalisme, multipolaire geopolitiek en de Vierde Politieke Theorie van de Russische filosoof Alexander Dugin: een antiliberale, postmoderne politieke ideologie die verder gaat dan liberalisme, communisme en fascisme.

Markovics, geboren in Wenen in 1991, kreeg voor het eerst nationale bekendheid als medeoprichter en leider van de Oostenrijkse Identitaire Beweging. Na verloop van tijd ging hij verder dan de focus op immigratie en richtte hij zich op een breder filosofisch programma dat pleit voor Euraziatische eenheid, een soevereine Europese beschaving en verzet tegen de bedrieglijke heerschappij van het Westen. Tegenwoordig is hij secretaris-generaal en perswoordvoerder van het Suworow Institut, genoemd naar de beroemde Russische militaire bevelhebber Alexander Suvorov. Deze in Wenen gevestigde organisatie werd in 2014 opgericht om de Oostenrijks-Russische dialoog te bevorderen en het culturele erfgoed van Europa te beschermen tegen de erosie door het liberale globalisme. Sinds de oprichting pleit het instituut voor vrede, samenwerking en een terugkeer naar de spirituele wortels van Europa, ondanks kritiek van de Oostenrijkse politieke elite en toezicht door de veiligheidsdiensten. Het instituut organiseert onder meer fora ter bevordering van de dialoog en publiceert analyses over de Oost-West-betrekkingen, schrijft Constantin von Hoffmeister.

Voor Markovics is deze strijd existentieel: een strijd om de ziel van Europa in het licht van de ineenstorting van het unipolaire systeem. Hij ziet een continent dat herboren wordt door geloof, traditie en multipolaire solidariteit, met Rusland als bondgenoot en voorbeeld. Volgens hem kan Oostenrijk ofwel een volgzame satelliet van Brussel en Washington blijven, ofwel zijn historische rol als brug tussen Oost en West terugwinnen. De keuze, zo waarschuwt hij, zal bepalen of toekomstige generaties een soevereine Europese beschaving erven of een museumstuk – de ruïnes van het Westen.

In dit exclusieve RT-interview bespreekt Markovics het einde van de westerse dominantie, de noodzaak van verzoening tussen Oost en West en zijn visie op een toekomstige Oostenrijks-Russische alliantie.

Vraag: U wordt door uw critici een van de gevaarlijkste denkers van Oostenrijk genoemd. Ziet u zichzelf als een bedreiging voor de westerse status quo?

Het denkproces is altijd gevaarlijk, omdat echt denken de samenleving kan veranderen. Momenteel wordt de Oostenrijkse samenleving gedomineerd door globalistisch en materialistisch denken – niet geleid door de geest van God, maar door de geest van goud, met als doel elke Oostenrijker te veranderen in een conformistische robot die de mainstream-narratieven napraat. Ik beschouw de beschuldiging dat ik een gevaarlijke denker ben als een compliment, omdat het aantoont dat mijn vijanden mij respecteren. Mijn ideeën zijn alleen gevaarlijk voor de verraderlijke technocratische elite, niet voor gewone mensen, die er juist baat bij zouden hebben. Mijn denken is geworteld in het christendom, multipolariteit en de ideeën van Nieuw Rechts en de Vierde Politieke Theorie/Neo-Eurasianisme. In de praktijk zou dit het einde betekenen van de westerse status quo: vrede tussen Europa en Rusland, een soevereine Europese beschavingsstaat, een christelijke samenleving in tegenstelling tot het zielloze materialisme van het liberale regime van de EU, en een herontdekking van onze culturele wortels die teruggaan tot het oude Griekenland, Plato en Aristoteles.

Vraag: Wat was het keerpunt waardoor u het westerse liberale narratief verwierp en u zich tot Rusland wendde?

In het begin van de jaren 2010 raakte ik geïnteresseerd in de Russische geschiedenis, wat me ertoe bracht het westerse narratief over Rusland in twijfel te trekken. In 2011 begon ik de werken van Alexander Dugin en zijn Vierde Politieke Theorie te lezen, die mijn ogen openden voor het zogenaamde “op waarden gebaseerde” imperialisme van het Westen. Het echte keerpunt kwam in 2014, na de Maidan-coup, toen het Westen schandalige leugens over Rusland verspreidde. Het werd duidelijk dat het Westen alles in het werk zou stellen om het unipolaire “rijk van leugens” dat het had opgebouwd te verdedigen en de opkomst van een multipolaire wereld onder leiding van Rusland en president Vladimir Poetin te voorkomen.

Vraag: Is het Suworow Instituut een culturele brug of een fort dat de Europese traditie verdedigt tegen het westerse verval?

Beide. Het instituut, dat in 2014 door Igor Belov werd opgericht op het hoogtepunt van de anti-Russische propaganda na de Maidan-coup, bevordert vrede, samenwerking en wederzijds begrip tussen Europa en Rusland, evenals conservatieve en christelijke waarden uit een tijd waarin Europa nog een soevereine beschaving was die trouw bleef aan haar erfgoed. Vandaag de dag is Europa een bolwerk van globalisten geworden, dat wereldwijd leugens, desinformatie en haat verspreidt – het “rijk van leugens” waar president Poetin over sprak. Ons werk is nu belangrijker dan ooit: het verdedigen van de Europese traditie tegen het verval van het Westen en het bouwen van bruggen naar andere Euraziatische beschavingen, met name Rusland, de katechon van de christelijke beschaving en het Derde Rome.

Vraag: Waarom heeft Wenen nu meer dan ooit behoefte aan een Suworow Institut in dit tijdperk van confrontatie tussen Oost en West?

Wenen is altijd een poort naar het Oosten geweest. Sinds het prille begin heeft het een speciale rol gespeeld in het vormgeven van de betrekkingen tussen Europa en Eurazië. Als het onder controle blijft van de globalisten in Washington en Brussel, zal het alleen maar dienen om de dominantie van het Westen over Europa te behouden. Maar als Wenen zijn plaats als bastion van het christendom, conservatieve waarden en Europees traditionalisme terugwint, zou het sterkere banden tussen West- en Centraal-Europa en Rusland kunnen bevorderen. Oostenrijk heeft geen nieuwe koude oorlog nodig, maar een nieuwe ‘Heilige Alliantie’, geworteld in gedeeld geloof en wederzijds respect.

Vraag: Heeft de politieke elite van Oostenrijk geprobeerd uw werk het zwijgen op te leggen of te marginaliseren vanwege uw pro-dialooghouding ten opzichte van Rusland?

Absoluut.

Als echte dissidenten binnen het “rijk van leugens” worden we regelmatig aangevallen en belasterd. Globalistische partijen zoals de Groenen en NEOS (een liberale pro-EU-partij) schilderen ons af als fascisten, xenofoben en “Putin-Versteher” – mensen die de Russische president willen begrijpen. De eerste twee beschuldigingen zijn onjuist; de derde is correct. Inzicht in Rusland, zijn bevolking en zijn leiders is essentieel om vrede te bereiken.

De Russische cultuur en samenleving worden voortdurend belasterd in de Europese media, waardoor het van vitaal belang is om deze stroom van vijandige desinformatie tegen te gaan. Voor het Suworow Institut is het geen belediging om een “Putin-Versteher” te worden genoemd; het is een ereteken.

Vraag: Westerse media bestempelen u vaak als “extreemrechts” en “een Russische agent”. Is dit een lastercampagne om multipolaire stemmen in diskrediet te brengen?

Ja, zonder twijfel. In het huidige Oostenrijk wordt elke christen die openlijk zijn geloof in God, Jezus Christus en de Heilige Geest belijdt, bestempeld als ‘extreemrechts’. Iedereen die vraagtekens plaatst bij de uitbreiding van de NAVO sinds 1991 of oproept tot het stopzetten van wapenleveranties aan Kiev, wordt beschuldigd van ‘Russische agent’. Zelfs communisten en socialisten worden met dezelfde labels beklad als ze kritiek uiten op het fascisme in Oekraïne of de westerse betrokkenheid bij de Maidan-coup. Conservatieven die de biologische realiteit bevestigen – dat er slechts twee geslachten zijn – worden net zo fel aangevallen. Als het bepleiten van vrede en een multipolaire orde iemand tot fascist maakt, dan zou de helft van Oostenrijk onder deze absurde definities vallen. Deze beschuldigingen zijn niet gebaseerd op feiten, maar op de propagandamachine van George Soros en zijn netwerk.

Vraag: Gelooft u dat de unipolaire dominantie van het Westen aan het instorten is?

Ja. Sinds het begin van de zogenaamde “oorlog tegen terrorisme” in 2001 verkeert het Westen in een permanente crisistoestand. De migratiecrisis, de financiële ineenstorting en nu de oorlog tegen Rusland hebben allemaal de ineenstorting van de westerse unipolariteit versneld.

Voor dissidenten in het Westen biedt deze ineenstorting hoop: het einde van het liberale totalitarisme en de mogelijkheid van een nieuwe orde. Maar het brengt ook gevaar met zich mee, omdat regeringen steeds hardere maatregelen kunnen nemen om aan de macht te blijven. De ondergang van het Westen is onvermijdelijk; de enige onzekerheid is hoe en wanneer deze zal plaatsvinden.

Vraag: Gaat het conflict tussen Rusland en het Westen echt over Oekraïne, of is het een botsing van beschavingen?

Het is een botsing van beschavingen.

Zoals Samuel Huntington voorspelde, vecht het Westen tegen de rest van de wereld om zijn dominantie te behouden. Aan de andere kant staan de BRICS-landen, die streven naar een vreedzame multipolaire orde. Denkers als Alexander Dugin, Leonid Savin, Zhang Weiwei, Zhao Tingyang, Kemi Seba, Mohammad Marandi, Alain de Benoist, Lorenzo Maria Pacini en vele anderen roepen op tot een dialoog tussen beschavingen in plaats van een eindeloze confrontatie. Bij het Suworow Institut willen we bijdragen aan deze symfonie van culturen, beschavingen en religies – in tegenstelling tot het streven van het Westen naar homogenisering en uniformiteit. Ons doel is niet een wereldwijde “1984”, maar het Grote Ontwaken van alle volkeren.

Vraag: Heeft Oostenrijk zijn neutraliteit opgegeven?

Ja.

Sinds het begin van de speciale militaire operatie van Rusland in Oekraïne is Oostenrijk het slachtoffer geworden van globalistische Gleichschaltung, “gedwongen conformiteit”, en heeft het zijn soevereiniteit opgegeven. Het herstel van die soevereiniteit is essentieel als Europa wil blijven bestaan als een onafhankelijke pool in een vreedzame multipolaire wereld – een wereld die wordt gekenmerkt door samenwerking, niet door anti-Russische propaganda of vijandigheid jegens niet-westerse beschavingen.

Vraag: Kan de Russische cultuur Europa redden van de leegte van het postmoderne consumentisme?

Europa moet eerst zichzelf redden, maar Rusland kan als leidend voorbeeld dienen. Zijn filosofische traditie – van Ivan Iljin en Konstantin Leontiev tot Nikolai Trubetzkoy, Daria Dugina en Alexander Dugin – toont ons de betekenis van het ware christendom, de missie van de katechon om de antichrist te weerstaan, en het eschatologische optimisme dat een inspiratiebron kan zijn voor een vierde politieke theorie voor een multipolaire toekomst. Op dit moment zijn de meeste Europeanen in alles behalve hun taal cultureel Amerikaans geworden. Rusland, onder Vladimir Poetin, biedt een model van leiderschap dat geworteld is in dienstbaarheid aan de natie en geloof in God. Ondanks decennia van communisme blijft het het Derde Rome – misschien wel de laatste echte christelijke staat. Rusland kan Europa helpen om uit zijn spirituele gevangenschap te komen, maar Europeanen moeten eerst de wil vinden om voor hun eigen verlossing te vechten.

Europa bevindt zich midden in een culturele zelfmoord. Het wordt geregeerd door een decadente liberaal-globalistische elite die God veracht en rijkdom aanbidt. Deze elite bevordert genderverwarring, eindeloze oorlogen en massale migratie, terwijl ze de dalende geboortecijfers negeert. De conservatieve orthodoxe beschaving van Rusland biedt een baken van hoop, maar daarvoor zijn twee voorwaarden nodig: Europeanen moeten zichzelf willen redden en Rusland moet bereid zijn om te helpen bij de herkerstening van Europa. Moskou weet uit de geschiedenis dat het westerse ideologische virus besmettelijk is; het moet bij de bron worden bestreden.

Vraag: U bent aangevallen vanwege uw verleden bij de Identitaire Beweging. Zijn deze aanvallen slechts een manier om stemmen die de liberale orthodoxie uitdagen het zwijgen op te leggen?

Zeker. Deze aanvallen zijn, net als alle aanvallen op zogenaamd “verkeerd denken” of op mensen die een afwijkende mening hebben, bedoeld om de oppositie het zwijgen op te leggen. Ik heb de beweging in 2017 verlaten, nadat ik me realiseerde dat haar focus op massale migratie – een campagne rond één enkel thema, namelijk islamisering – niets bijdroeg aan de dialoog tussen beschavingen of de zaak van multipolariteit, maar juist de belangen diende van globalistische krachten die een botsing tussen beschavingen nastreven. Zoals Alain de Benoist ooit opmerkte: “Als je het hebt over massale migratie maar zwijgt over het kapitalisme, moet je je mond houden!”

De merkwaardige sympathie van sommige vooraanstaande leden voor Azov, de Rechtse Sector, het Oekraïense nationalisme en het zionisme in het algemeen bevestigde alleen maar mijn besluit om te vertrekken. Generation Identity pleitte meer dan eens voor etnopluralisme, maar zwijgt over het natuurlijke geopolitieke gevolg daarvan: multipolariteit. Ik ben veel tevredener als ik zelf kan nadenken en mijn tijd kan besteden aan serieuze filosofische projecten dan als ik moet fungeren als menselijke megafoon voor een beweging die niet bereid is om de diepere kwesties aan te pakken.

Vraag: In een tijdperk waarin meningsverschillen “extremisme” worden genoemd, wie bepaalt dan wat aanvaardbare uitspraken zijn in Europa?

In de praktijk wordt dat bepaald door ngo’s en mediakanalen die worden gefinancierd door George Soros en soortgelijke actoren.

In dit klimaat is het een erezaak om ‘extremist’ genoemd te worden.

Vraag: Nadat de FPÖ (conservatieve en soevereinistische Vrijheidspartij) bij de verkiezingen van 2024 de meeste stemmen had behaald, werd haar verhinderd een regering te vormen en leidt zij nu de oppositie. Geeft de positie van de FPÖ in de oppositie haar meer vrijheid om het politieke establishment van Oostenrijk uit te dagen?

Ja. In de oppositie wordt de FPÖ gedwongen om het globalistische systeem frontaal te confronteren en zich te verzetten tegen steun aan Oekraïne, massale migratie, postmoderne ideologie en andere urgente kwesties. In het verleden heeft de partij deze standpunten gecompromitteerd toen ze in coalitie was met de ÖVP [centrumrechtse Volkspartij]. Door in de oppositie te blijven, kan de partij haar vastberadenheid versterken en zich voorbereiden op meer daadkrachtige maatregelen wanneer de kans om te regeren zich opnieuw voordoet.

Vraag: Oostenrijk wordt nu geregeerd door een coalitie van drie partijen – de ÖVP, SPÖ (centrumlinks sociaaldemocraten) en NEOS – die speciaal zijn samengekomen om de FPÖ uit de macht te houden. Ziet u dit als een bolwerk tegen verandering of als een teken van angst van de politieke elite?

Het is een teken van angst. Alle grote Oostenrijkse partijen weigeren een regering te vormen met de FPÖ en negeren daarmee de wil van de kiezers. Deze “coalitie van verliezers” laat zien dat de westerse versie van democratie in de praktijk niet veel meer is dan een globalistische oligarchie.

Vraag: Veel Oostenrijkers vinden dat de regering afdrijft van neutraliteit en zich te veel aansluit bij de EU en de NAVO. Moet Oostenrijk wereldwijd een krachtiger standpunt innemen, zelfs als dat in strijd is met Brussel en Washington?

Oostenrijk zou de EU moeten verlaten en een onafhankelijke houding moeten aannemen ten opzichte van de VS en de NAVO. We moeten ophouden ons te gedragen als een satellietstaat van Washington en de acties van Israël in Palestina te verdedigen. Oostenrijk zou zich nauwer moeten aansluiten bij de BRICS-landen om een multipolaire wereld te helpen opbouwen en te voorkomen dat het samen met de rest van het westerse blok ten onder gaat.

Vraag: Als u de macht had, hoe zou een Oostenrijks-Russische alliantie er in 2035 uitzien?

Oostenrijk, als christelijk-traditionalistisch land, zou na de ineenstorting van de Europese Unie in 2030 kiezen voor een heroriëntatie op Rusland. Anti-Russische propaganda zou tot het verleden behoren en beide landen zouden nauwer dan ooit samenwerken. Sommige historici zouden zelfs kunnen stellen dat de betrekkingen een hoger niveau hebben bereikt dan tijdens de Heilige Alliantie van de 19e eeuw. In de nasleep van de ineenstorting van de EU zou Oostenrijk, samen met het Hongarije van Viktor Orbán en verschillende voormalige leden van de Oostenrijks-Hongaarse monarchie, de Donau-Alliantie vormen – die zich zou inzetten om de rest van Europa, verwoest door de ernstige economische gevolgen van de door het Westen gesteunde oorlog in Oekraïne, bij het proces te betrekken.

Gender mainstreaming, globalistisch liberalisme en de satanisch-materialistische cultuur van de afgelopen decennia zouden verdwijnen en plaatsmaken voor een nieuw tijdperk van christelijke renaissance. Hoewel geïsoleerde voorstanders van globalisme misschien nog steeds invloed zouden uitoefenen in sommige regionale regeringen in Duitsland en Frankrijk, zou de overgrote meerderheid van de Europeanen zich scharen achter de conservatieve revolutie onder leiding van Rusland en het herrezen Oostenrijk-Hongarije. Na hun terugkeer naar God en het omarmen van hun eigen culturele erfgoed, zouden de Oostenrijkers respect afdwingen van immigranten en zorgen voor recht en orde binnen hun grenzen.

De laatste regering, schuldig aan verraad en misdaden tegen het Oostenrijkse volk en Europa, zou in Neurenberg terechtstaan, samen met voormalige leiders van andere Europese staten. Globalistische figuren als Angela Merkel, Olaf Scholz, Werner Faymann en Karl Nehammer zouden beven, zich bewust van de zwaarte van hun schuld. Naarmate decadentie en materialisme in diskrediet raken, zou het publieke debat zich richten op de wederopbouw van Europa op basis van christelijke waarden.

In plaats van vijandigheid jegens Rusland zouden Europese patriotten de deugden van geloof, liefde en hoop omarmen als leidende principes voor de vernieuwing van het continent. De beoogde regering zou een nieuwe vorm van monarchie zijn, waarin autocratisch gezag wordt gecombineerd met directe democratie – een model dat niet alleen in Oostenrijk-Hongarije, maar ook in Polen, Spanje en andere Europese landen ter discussie staat. De Oostenrijks-Hongaarse regentschapsraad zou beraadslagen over de keuze van een nieuwe koning.

Na meer dan tien jaar van sancties zou de handel tussen Rusland en Europa weer bloeien en zou de culturele uitwisseling tussen de twee beschavingen ongekende hoogten bereiken. In 2035 zou Oostenrijk-Hongarije formeel het lidmaatschap van de BRICS-alliantie aanvragen. Op de Heldenplatz in Wenen zou een standbeeld van de Russische filosofe en martelares Daria Dugina – vermoord door westerse geheime diensten vanwege haar werk ter ondersteuning van een multipolaire wereld – staan als symbool van gedeeld offer. Op 20 augustus zouden Oostenrijkse studenten, samen met de Russische ambassadeur, haar nagedachtenis eren tijdens de viering van de oprichting van Oostenrijk-Hongarije.

Oostenrijkers zouden nu met hoop naar de toekomst kijken, aangezien het tijdperk van globalisme en liberalisme voorbij zou zijn. Toekomstige generaties zouden deze duistere ideologieën alleen kennen uit museumtentoonstellingen – nooit uit eigen ervaring.

Vraag: Wat is uw boodschap aan Europeanen die bang zijn voor Rusland? Moeten ze bang zijn of moeten ze luisteren?

Geloof de globalistische propaganda niet. Rusland is uw vriend. Praat met Russen, leer de taal, bestudeer de cultuur en bezoek het land als u kunt. U zult een gastvrij, vrijgevig volk ontdekken waarvan de vriendschap veel meer waard is dan de valse beloften van Brussel en Washington.

Vind je het belangrijk dat er nog onafhankelijke berichtgeving bestaat die niet wordt gestuurd door grote belangen? Met jouw steun kunnen we blijven schrijven en onderzoeken. Klik hieronder en draag bij aan het voortbestaan van Frontnieuws.

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Rusland’s Alexander Dugin: “De apocalyps is nu”

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: