Waarom de Verenigde Staten een oorlog met Rusland zullen verliezen

Als de Verenigde Staten een nucleaire “onthoofdingsaanval” op Rusland uitvoeren die president Poetin en zijn generaals doodt, heeft Rusland een back-up systeem dat automatisch zal terugslaan. Het Dead Hand-systeem is ontworpen om gegevens te verzamelen van over Rusland verspreide sensoren over straling, hitte en seismische activiteit die een nucleaire aanval bevestigen. Als het systeem niet binnen een bepaalde tijd instructies ontvangt van het commandocentrum van Moskou, zal het systeem autonoom 4000 tactische en strategische intercontinentale ballistische raketten op de Verenigde Staten afvuren, waardoor het land volledig wordt vernietigd en honderden miljoenen Amerikanen worden verbrand. De boodschap van Moskou is simpel: “Zelfs als een preventieve aanval onze leiders uitschakelt, zal onze ‘dead hand’ jullie allemaal doden.” Dead hand, Planet Report

De oorlog in Oekraïne heeft bewezen dat het tijdperk van de industriële oorlogsvoering nog steeds bestaat. Het massale verbruik van uitrusting, voertuigen en munitie vereist een grootschalige industriële basis voor herbevoorrading – kwantiteit heeft nog steeds een eigen kwaliteit… Het verbruik van munitie en uitrusting in Oekraïne kan alleen worden volgehouden door een grootschalige industriële basis.

Deze realiteit zou een concrete waarschuwing moeten zijn voor Westerse landen, die hun militaire industriële capaciteit hebben teruggeschroefd en schaal en effectiviteit hebben opgeofferd aan efficiëntie. Deze strategie is gebaseerd op onjuiste aannames over de toekomst van oorlog en is beïnvloed door zowel de bureaucratische cultuur in westerse regeringen als de erfenis van conflicten met een lage intensiteit. Op dit moment heeft het Westen waarschijnlijk niet de industriële capaciteit om een grootschalige oorlog te voeren…

De capaciteit van de industriële basis van het Westen

De winnaar in een langdurige oorlog tussen twee bijna gelijke grootmachten is nog steeds gebaseerd op welke kant de sterkste industriële basis heeft. Een land moet of de productiecapaciteit hebben om enorme hoeveelheden munitie te bouwen of andere industrieën hebben die snel kunnen worden omgeschakeld naar de productie van munitie. Helaas lijkt het Westen niet langer over een van beide te beschikken… In een recente war game met Amerikaanse, Britse en Franse strijdkrachten, putten de Britse strijdkrachten na acht dagen hun nationale voorraden kritieke munitie uit...

Gebrekkige aannames

De eerste belangrijke aanname over de toekomst van gevechten is dat precisiegeleide wapens het totale munitieverbruik zullen verminderen doordat er maar één ronde nodig is om het doel te vernietigen. De oorlog in Oekraïne stelt deze aanname op de proef….. De tweede cruciale aanname is dat de industrie naar believen aan- en uitgezet kan worden… Helaas werkt dit niet voor militaire aankopen. Er is maar één klant in de VS voor artilleriegranaten – het leger. Zodra de bestellingen afnemen, moet de fabrikant productielijnen sluiten om de kosten te drukken en zo in bedrijf te blijven. Kleine bedrijven kunnen helemaal sluiten. Het is een hele uitdaging om nieuwe capaciteit te genereren, vooral omdat er zo weinig productiecapaciteit over is om geschoolde werknemers ergeens vandaan te halen. De problemen met de toeleveringsketen zijn ook problematisch omdat subonderdelen geproduceerd kunnen worden door een onderaannemer die ofwel failliet gaat, met verlies van orders of ombouw voor andere klanten, of die vertrouwt op onderdelen uit het buitenland, mogelijk uit een vijandig land….

Conclusie

De oorlog in Oekraïne toont aan dat oorlog tussen gelijkwaardige of bijna gelijkwaardige tegenstanders het bestaan vereist van een technisch geavanceerde, grootschalige, industriële productiecapaciteit… Als de VS willen optreden als het arsenaal van de democratie ter verdediging van Oekraïne, moet er grondig worden gekeken naar de manier waarop en de schaal waarop de VS hun industriële basis organiseren..’ Als de concurrentie tussen autocratieën en democratieën werkelijk een militaire fase is ingegaan, dan moet het arsenaal van de democratie eerst zijn aanpak van de productie van materieel in oorlogstijd radicaal verbeteren. The Return of Industrial Warfare, Alex Vershinin, Rusi

… De VS had in feite een monopolie op veel beslissende capaciteiten, zoals precisiemunitie, nachtzicht, wereldwijde aanval, enz. Ik denk dat de afwezigheid van conflicten met een hoge intensiteit tussen de VS en andere landen veel te maken had met deze asymmetrieën. Het was niet nodig voor de VS om massa toe te passen als hun geavanceerde capaciteiten – of zelfs alleen maar de dreiging ermee – voldoende waren om politieke doelen te bereiken … De lijst van landen met geavanceerde capaciteiten blijft groeien. Tegelijkertijd blijven de westerse legers en defensie-industriële bases afbrokkelen. Het Westen heeft zijn grote staande legers ingeruild voor een afhankelijkheid van de Amerikaanse boetiekcapaciteiten die ooit beslissend waren, maar nu steeds gewoner worden. Hierdoor heeft het Westen zijn technologische voorsprong en zijn vroegere militaire massa verloren. Degenen die nog steeds geloven in de militaire suprematie van de VS beseffen deze veranderingen niet. Erger nog, de meesten van hen koesteren cartoonesk onderschatte ideeën over de Russische militaire capaciteiten. Ze realiseren zich niet dat Rusland zowel een technologische voorsprong als militaire massa heeft. De reputatie die het Amerikaanse leger had was een tijd lang verdiend, maar alles verandert. Lee Slusher @LeeBTConsulting

Ik ben er meer dan ooit van overtuigd dat de VS GEEN luchtsuperioriteit kan verwerven tegen Rusland – niet in een week; niet in een jaar. Nooit. Het kan gewoon niet. Het zou een logistieke uitdaging zijn die de huidige capaciteiten van het Amerikaanse leger ver te boven gaat.

De Amerikaanse luchtmacht zou aanzienlijk inferieur blijken aan de extreem krachtige en overvloedig bevoorrade luchtverdediging van de Russen.

Net zoals de meeste door HIMARS gelanceerde GMLRS-raketten, HARMS-raketten, ATACMS-raketten en Britse Storm Shadow-raketten nu worden neergeschoten in Oekraïne, zou de overgrote meerderheid van de door de VS geleide precisieraketten voor de lange afstand worden neergeschoten en zouden de VS hun beperkte voorraad van deze munitie zeer snel uitputten in een vergeefse poging om het Russische vermogen om terug te blijven schieten te overweldigen.

De Amerikaanse onderdrukking van de vijandelijke luchtverdediging zou niet opgewassen blijken tegen de taak om extreem geavanceerde, diep gelaagde en zeer mobiele luchtverdedigingsradars en raketten te verslaan…

de oorlog in Oekraïne heeft heel duidelijk gemaakt dat alle soorten westerse luchtverdedigingssystemen inferieur zijn aan zelfs de decennia oude Sovjet S-300 en Buk systemen die Oekraïne oorspronkelijk inzette. En zelfs als westerse systemen formidabel zouden zijn, bestaan ze gewoonweg niet in de aantallen die nodig zijn voor een geloofwaardige verdediging in de breedte en diepte.

Om de zaken nog ingewikkelder te maken, zou de schaarse Amerikaanse munitievoorraad en de onoverkomelijke productiebeperkingen de VS in staat stellen om een luchtoorlog tegen Rusland of China hooguit een paar weken te voeren.

Bovendien zou, in een zeer intensief gevechtsscenario in Oost-Europa, de Chinese zeeën of de Perzische Golf, de vraag naar onderhoud van Amerikaanse vliegtuigen de directe aanvoer overtreffen. De capaciteit om missies uit te voeren zou zelfs nog lager uitvallen dan hun notoir erbarmelijke normen in vredestijd.

De VS zou, letterlijk na slechts een paar dagen, missiegeschiktheidspercentages van minder dan 10% zien voor de F-22 en F-35, en van minder dan 25% voor bijna elk ander platform in de inventaris. Het zou een enorme schande zijn voor het Pentagon … maar nauwelijks een grote verrassing…

Simpel gezegd, de Amerikaanse luchtmacht als een theaterbrede onderneming kan niet worden volgehouden in de context van een niet-vergankelijk regionaal en mondiaal slagveld tegen één of meer gelijkwaardige tegenstanders.

In Oost-Europa zou Rusland NAVO-bases en aanvoerroutes verwoesten. De Baltische en Zwarte Zee zouden in feite Russische meren worden waar de NAVO-scheepvaart zich niet zou kunnen wagen…

Velen zijn ervan overtuigd dat dit ongegronde hysterische beweringen zijn. Naar mijn mening dicteren de simpele militaire, wiskundige en geografische realiteiten van de situatie deze conclusies en degenen die zich hiertegen verzetten zijn typisch zo verblind door de mythe van het Amerikaanse exceptionalisme en de daarmee gepaard gaande kwalen dat ze niet in staat zijn om de dingen te zien zoals ze werkelijk zijn…

Ik raak er steeds meer van overtuigd dat, als de VS ervoor kiest om rechtstreeks oorlog te voeren tegen Rusland, China of Iran, dit zal resulteren in een oorlog tegen alle drie tegelijk.

En dat is, verbazingwekkend genoeg, slechts een van de vele harde waarheden die de #EmpireAtAllCosts cultus, en degenen die zich neerleggen bij haar waanvoorstellingen, serieuzer in overweging zouden moeten nemen terwijl ze verder waggelen naar de afgrond van een oorlog die ze nooit zouden kunnen winnen… Staggering Towards the Abyss, Will Schryver, Substack

Op 29 juli, … RAND Corporation heeft een fundamentele beoordeling gepubliceerd van de staat van de 2022 National Defense Strategy (NDS) van het Pentagon en de huidige militaire paraatheid van de VS… De bevindingen zijn grimmig, een onverbiddelijk sombere analyse van elk aspect van de opgeblazen, aftakelende wereldwijde oorlogsmachine van het imperium. Kortom, de VS is op geen enkele zinvolle manier “voorbereid” op serieuze “concurrentie” met haar belangrijkste tegenstanders – en kwetsbaar of zelfs aanzienlijk overklast op elk gebied van oorlogvoering… de wereldwijde dominantie van het Imperium, worden beoordeeld als op z’n best erbarmelijk ontoereikend, op z’n slechtst regelrechte waanideeën.

Uit het Rand-rapport:

“Wij geloven dat de omvang van de bedreigingen waarmee de VS wordt geconfronteerd wordt onderschat en aanzienlijk erger is… In veel opzichten is China de VS voorbijgestreefd… in defensieproductie en groei in troepenmacht en, in toenemende mate, in troepencapaciteit en het is bijna zeker dat dit zo zal blijven…[Beijing] heeft het militaire voordeel van de VS in het westelijke deel van de Stille Oceaan grotendeels tenietgedaan door twee decennia van gerichte militaire investeringen. Zonder significante verandering door de VS zal het machtsevenwicht blijven verschuiven in het voordeel van China.”

“De VS moet erop zijn minst van uitgaan dat als het een direct conflict aangaat waarbij Rusland, China, Iran of Noord-Korea betrokken zijn, dat land zal profiteren van economische en militaire hulp van de anderen… Deze nieuwe groepering van naties die tegen de belangen van de VS zijn, creëert een reëel risico, zo niet de waarschijnlijkheid, dat een conflict waar dan ook kan uitgroeien tot een multi-theater of wereldwijde oorlog… Omdat Amerikaanse tegenstanders nauwer samenwerken dan voorheen, moeten de VS en zijn bondgenoten voorbereid zijn om een as van meerdere tegenstanders te confronteren.” Commission on the National Defense, Rand

Zoals het rapport van de Commissie in forensisch detail beschrijft, zou Washington in zo’n scenario bijna volledig weerloos zijn en waarschijnlijk vrijwel direct worden verslagen… Het is niet alleen het te dun verspreid zijn over het grote schaakbord dat betekent dat het leger van het Imperium “zowel de capaciteiten als de kracht mist die nodig zijn om er zeker van te zijn dat het kan afschrikken en zegevieren in een gevecht.”…

De RAND-commissie ontdekte dat Washingtons “defensie-industriële basis” volledig “niet in staat is om te voldoen aan de behoefte aan uitrusting, technologie en munitie” van de VS, laat staan van zijn bondgenoten. “Een langdurig conflict, vooral in meerdere gebieden, zou een veel grotere capaciteit vereisen om wapens en munitie te produceren, te onderhouden en aan te vullen dan momenteel het geval is’.”…

Decennialang heeft het Amerikaanse leger “geavanceerde technologie gebruikt om zijn beslissende voordeel te behalen-” Deze “aanname van onbetwiste technologische superioriteit ‘ van het Imperium betekende dat Washington “de luxe had om exquise capaciteiten te bouwen, met lange aankoopcycli en weinig tolerantie voor mislukkingen of risico’s.” Die dagen zijn echter al lang voorbij, nu China en Rusland “hun technologie steeds sneller integreren”… Amerika’s “defensie industriële basis” brokkelt vandaag de dag af en zit vol met een groot aantal schadelijke problemen…

Om deze problemen aan te pakken roept de Commissie op… om de VS te herindustrialiseren na jaren van uitbesteding, offshoring en verwaarlozing. Er wordt geen tijdsbestek genoemd, maar het zou waarschijnlijk tientallen jaren duren…

We zijn een vreemd imperiumtijdperk in een laat stadium binnengetreden, vergelijkbaar met de Glasnost van de Sovjet-Unie, waarin elementen van de Amerikaanse imperiale braintrust met verblindende helderheid kunnen zien dat Washingtons hele hegemoniale wereldwijde project snel en onomkeerbaar naar uitsterven struikelt… Collapsing Empire: China and Russia Checkmate US Military, Kit Klarenberg, Substack