Als iemand me een jaar geleden had verteld dat de Verenigde Staten Oekraïne onder druk zouden zetten om herstelbetalingen te doen, zouden eisen dat Rusland niet langer een ‘agressor’ wordt genoemd, het idee zouden opperen om Canada te annexeren en West-Europa zouden berispen om zijn gebrek aan democratie, dan had ik het weggelachen. Maar hier zijn we dan, in februari 2025, en wat ooit absurd leek, is werkelijkheid geworden.
Het is niet overdreven om te zeggen dat we getuige zijn van misschien wel de meest dramatische verschuiving in het buitenlands beleid van de VS sinds het begin van de 20e eeuw. Meer dan een eeuw geleden nam Amerika deel aan de Eerste Wereldoorlog en legde daarmee de basis voor wereldwijde dominantie en de liberale wereldorde. Vandaag lijkt Washington, in een dramatische omkering, zijn eigen creatie te ontmantelen. Het idealistische liberalisme dat decennialang het buitenlands beleid van de VS vorm gaf, wordt vervangen door koude, pragmatische realpolitik, schrijft Vitaly Ryumshin.
Het Amerika van Trump: een radicale wending
Deze abrupte koerscorrectie gebeurde niet van de ene op de andere dag. De Amerikaanse president Donald Trump praat al sinds 2015 over het fundamenteel veranderen van de rol van Amerika in de wereld. Tijdens zijn eerste ambtstermijn was er echter meer retoriek dan actie, waardoor velen zijn woorden afdeden als grootspraak. Zelfs toen zijn tweede ambtstermijn begon met een agressieve opschudding van de wereldorde, was het onduidelijk of hij serieus was of alleen maar de wateren aan het testen was.
De Veiligheidsconferentie van München dit jaar verschafte duidelijkheid. Na de historische toespraak van vice-president J.D. Vance werd het duidelijk dat de oude Verenigde Staten – diegene die de Westerse eenheid en wereldwijde democratie hoog hield – verdwenen was. Wat overblijft is een nieuw Amerika, een Amerika dat eigenbelang boven ideologische verplichtingen stelt.
Voorrang geven aan China, Europa verlaten
Voor Trump is China de belangrijkste tegenstander van Amerika. Hij ziet Beijing als een existentiële bedreiging en beschuldigt het land ervan rijkdom van de VS weg te sluizen door onevenwichtigheden in de handel en zijn invloed uit te breiden naar het westelijk halfrond, dat lang werd beschouwd als Amerika’s onaantastbare ‘achtertuin’. Om dit tegen te gaan, moet Washington zijn inspanningen heroriënteren – maar buitensporige verwikkelingen in regio’s die voor de VS van weinig waarde zijn, hebben deze koerswijziging belemmerd.
De eerste opdracht van Trump is het verminderen van de verplichtingen van Washington aan Europa. Dit sluit aan bij zijn aloude ‘America First’-doctrine: de VS moeten alleen hun eigen belangen beschermen en niet de Europese veiligheid financieren uit een achterhaald gevoel van trans-Atlantische solidariteit. De ideologische kloof tussen Trump en de West-Europese elites is te groot geworden en hij is niet vergeten hoe ze hem bespotten en zijn binnenlandse tegenstanders steunden.
Met dat in gedachten is Trump vastbesloten om Europa zijn eigen veiligheidskosten te laten dragen. Hij verwacht van de NAVO-leden dat ze een eerlijke bijdrage leveren en schuwt het niet om aan te dringen op veranderingen in het leiderschap die meer in lijn liggen met zijn standpunten. Op die manier hoopt hij de VS te bevrijden van wat hij ziet als een onnodige last, zodat Washington zich kan concentreren op de echte geopolitieke strijd – de rivaliteit met China.
Een strategische toenadering tot Rusland
In tegenstelling tot zijn benadering van Europa, streeft Trump actief naar nauwere banden met Rusland. Ook dit is niet verrassend. De driehoek VS-Rusland-China is lange tijd een delicate evenwichtsoefening geweest voor Amerikaanse strategen. Tijdens de Koude Oorlog slaagden Henry Kissinger en Richard Nixon erin om China los te weken van de Sovjet-Unie en zo Moskou te isoleren. Trump lijkt die manoeuvre te willen herhalen – dit keer door Rusland het hof te maken om China in bedwang te houden.
Als onderdeel van deze strategie is Trump bereid om belangrijke concessies te doen aan Moskou. Hij ziet Oekraïne als buiten de zone van vitale Amerikaanse belangen en is bereid de ambities van Kiev op te offeren in ruil voor Russische medewerking. Er wordt zelfs gesproken over de herintegratie van Rusland in westerse instellingen zoals de G7. Voor Trump zijn dit kleine concessies in het grote geopolitieke spel, maar ze kunnen aanzienlijke voordelen opleveren.
Energie en economische belangen
Een andere belangrijke drijfveer voor Trumps toenadering tot Rusland is energie. De Amerikaanse president is van mening dat de hoge energieprijzen de Amerikaanse economie verstikken. Tot nu toe zijn de pogingen om Amerikaanse olieproducenten en Saoedi-Arabië over te halen de productie te verhogen op niets uitgelopen. Een toenadering tot Moskou zou een alternatieve oplossing kunnen bieden: de Russische olie- en gasexport naar de VS stimuleren en tegelijkertijd Amerikaanse bedrijven lucratieve contracten aanbieden voor de winning van Arctische grondstoffen.
Voor Rusland kan een nieuw tijdperk van politieke en economische samenwerking met de Verenigde Staten gunstig zijn – maar alleen als Washington zijn ideologische beperkingen uit het verleden opgeeft. Met Trump aan het roer is er een unieke kans voor een dialoog op basis van pragmatische belangen in plaats van liberaal moralisme en hegemoniale ambities.
De kwestie van de levensduur
De grootste onbekende in deze vergelijking is hoe lang de nieuwe aanpak van Trump zal standhouden. Zijn presidentschap heeft decennia van Amerikaans buitenlands beleid op zijn kop gezet, maar het Amerikaanse politieke systeem blijft onvoorspelbaar. Er is geen garantie dat zijn opvolger – in 2029 of eerder – op dezelfde weg verder zal gaan. Als Trump wordt afgezet of wordt ingeperkt door interne oppositie, kan de VS terugkeren naar zijn vorige standpunt, waardoor zijn inspanningen om de standpunten bij te stellen teniet worden gedaan.
Niettemin zal Washington, zolang Trump aan de macht is, waarschijnlijk doorgaan met zijn herijking. De VS verschuiven hun prioriteiten, verminderen hun engagementen in Europa en streven naar strategische winst in hun rivaliteit met China. Voor Rusland is dit zowel een uitdaging als een kans. De hamvraag is nu of Moskou dit moment kan aangrijpen om blijvende voordelen te halen uit zijn betrokkenheid bij het nieuwe Amerika.
Voorlopig kijkt de wereld toe hoe Trump het geopolitieke landschap opnieuw vormgeeft – misschien wel ingrijpender dan welke Amerikaanse president dan ook in de moderne geschiedenis.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Mooi Amerika tentakels uit Europa, maar neem dan alle tentakels (ISraHell) Zionisten ook mee.
F the Luciferins/Zionists.
Nexit en rap een beetje, al is er nog weinig te redden van NL zal nog erger worden en zal lange tijd kosten wil het ooit weer wat worden… ga ik niet meer meemaken.
De BRICS verandert de Wereld.
Geen Amerikaans Unipolar Hegemonie politiek systeem,
Maar de BRICS Multipolair Soeverein politiek systeem,
Trump voelt HEEL GOED, dat als hij niet mee doet,
De trein mist, en een Tweederangs staatje achter de BRICS gaat worden.
De BRICS zonder schulden.
Amerika met een tot over z’n oren in de schulden.
En Amerika zit met een leeg tot over z’n oren in de schulden,
en met een Partner, de in drijfzand weg zakkende Europa in z’n MAAG..!!
Trump moet dat lege Europa van hen afschudden,
Trump zal Europa leeg halen, met toestemming van Poetin en Xi Jing Ping.
Trump heeft Europa aangezet om de militaire uitgaven te verhogen met 5%.
Dat zal de Amerikaanse Wapen en Algemene Industrie met 10% doen verhogen.
(Een uitleg; van 5% naar 10% verhoging, door de inflatie en wisselkoersen ten nadelen van de Euro t.o.v. de Dollar, komen de uitgaven van Europa veel hoger uit….!!!!!)
De Drie-Eenheid, Poetin Xi Jing Ping en Trump, is een feit,
(Herinner U nog het bezoek van een BRICS land, premier Modi aan Trump kort geleden.
Modi, van het BRICS land met de meeste inwoners, een land waar elk jaar
40 Miljoen nieuwe miljonairs bijkomen, en dit de midden klasse een ENORME push om hoog stuwt, die groei wil Trump niet missen, en zeker niet als Modi hem uitnodigt om op bezoek te komen bij de BRICS.!)
De BRICS zal de nieuwe wereld orde zijn……!!!!!!
En Trump voelt dat Amerika weer mee mag doen, en op tijd achter op de trein is gesprongen.!
Een aspekt van Pres. Trump is, dat hij alles teveel alleen wil regelen,
en te weinig door zijn team laat doen.
Zijn instinct is meestal goed,
maar bij besprekingen is hij beïnvloedbaar door buitenstaanders.
Dat wreekt zich vooral in de buitenlandse politiek.
Uit het artikel: “Het idealistische liberalisme dat decennialang het buitenlands beleid van de VS vorm gaf”, en : “Verenigde Staten – diegene die de Westerse eenheid en wereldwijde democratie hoog hield”. Waar heeft deze meneer het over? Ik heb geen idealistisch liberalisme gezien en ook geen hooghouden van de wereldwijde democratie. Eerder het tegenovergestelde. Vreemde aannames maakt deze Vitaly Ryumshin. Heeft zijn huiswerk niet goed gedaan. Ik heb de rest van het artikel niet meer gelezen, de basis is niet goed.