Nog eentje neer: anti-globalistische maalstroom veegt Trudeau weg terwijl grotere storm opdoemt

Vandaag kondigde Trudeau zijn aftreden aan, zodra er een nieuwe leider is gekozen.

Van CNN:

Het is weer een van de grote dominostenen die gaan vallen terwijl de langverwachte ineenstorting van de westerse orde voorspelbaar versnelt. Volgens de weddenschappen is Pierre Poilievre de volgende president.

Deze apparatsjik van de Atlantische Raad vatte de stemming vorige maand het beste samen:

Er zijn er nog veel meer op komst naarmate de naden losser worden:

Het kan gewoon niet langer onder het vloerkleed worden geveegd of met een suikerlaagje worden bedekt: de westerse orde verkeert in een letterlijke crisis. De mensen hebben er genoeg van en de lawine neemt in kracht toe omdat het proces een zichzelf versterkende terugkoppelingslus is: hoe meer baldadige elites vallen, hoe meer de burgers worden gestimuleerd om tegen hen in opstand te komen. En als dat gebeurt, worden de elites gedwongen om hun leugens, hypocrisie en onderdrukking vast te houden en te verdubbelen in een vergeefse poging om de stroom tegen te houden; dit leidt tot nog meer onwil, wrok en opstand tegen hun destructieve beleid.

Alex Krainer gaat hier vandaag op in met het nieuws dat ook Kroatië zich versterkt in de verzetssfeer, met de globalistische kandidaat Dragan Primorac die verloor van de zittende president die hij beschuldigde van ‘mateloos’ en ‘politiek incorrect’ – codewoorden voor het niet volgen van de lijn van het establishment:

Het is interessant dat Krainer als bewijs van ‘verzamelende tegenstromen’ de recente opvoering van het Russische Notenkrakerballet in Milaan noemt, drie jaar nadat Europa een cynisch de facto verbod op de Russische cultuur had ingesteld, waarbij zelfs de Russische dirigent Valery Ovsyanikov werd uitgenodigd om het orkest te dirigeren en het hele spektakel op de nationale Italiaanse televisie werd uitgezonden.

De reden dat mijn oog hierop viel, was dat de Russische cultuur vorige week plotseling weer opdook in westerse publicaties zoals The Guardian hieronder, die zich verbaasde over een oud verhaal van Dostojevski genaamd Witte Nachten dat enorm viraal ging onder westerse tieners op TikTok vanwege de weergave van voguish liefdesangst, eenzaamheid en andere huiselijke thema’s voor moderne Gen-Zers:

Vooral nu Trump heeft gewonnen en de cultuuroorlog tegen ‘Wokeness’ een 180 graden draai heeft genomen, zien we dagelijks meer en meer van dit soort omkeringen. Het masker valt, de druk laat langzaam los.

Krainer concludeert:

Ondanks al zijn fouten moeten we toegeven dat wat Elon Musk de laatste tijd op socialmedia doet een briljante en revolutionaire poging is om de globalistische krachten in deze richting te bestrijden. Voor degenen die het niet weten: Musk is op zijn X-platform een absolute hekel aan alle gevestigde boegbeelden van Europa aan het opbouwen – met name Starmer in het Verenigd Koninkrijk en Scholz in Duitsland.

Musk heeft hen ter verantwoording geroepen op een manier die politiek gezien echt invloed heeft, niet alleen vanwege het monumentale bereik van het X-platform, maar om een nog belangrijkere reden. Het is iets wat ik hier al herhaaldelijk heb benadrukt: het globalistische controleapparaat is ontworpen om te lijken op een ondoordringbaar ijzeren gordijn, maar is in werkelijkheid een ragfijn ding, kwetsbaar om aan te raken, dat volledig bestaat door louter en alleen angst die wordt gebruikt als een onderdrukkende prikkel om ons ervan te weerhouden onze stem te verheffen. Maar wat Musk heeft gedaan is simpelweg laten zien dat als je ze hard toespreekt, ze verwelken en verdorren, om niet te zeggen in paniek raken – en dat is wat ze op dit moment doen:

In het begin is het een moeilijk concept om te begrijpen: dat het hele paradigma van controle over ons door de elites in werkelijkheid een fragiele mentale gevangenis is en dat we alleen maar tot onderwerping worden gedwongen door hun regime van angstpropaganda. Maar zodra de eerste luide stem zijn verzet tegen de bewakers brult, merkt de rest van de slaven al snel dat er niet zoveel te vrezen valt als ze dachten, dat degenen die de leiding hebben kwetsbaarder zijn dan ze doen voorkomen. Het doorbreekt een soort onzichtbare barrière, een mentale gebondenheid die onherroepelijk de sluizen opent tegen het establishment. Kortom: hij maakt het “oké” om je uit te spreken en je te verzetten, en dat is een krachtige memetische katalysator.

Nu heeft Musk een cruciaal interview gepland met Alice Weidel van de AfD, dat al wordt geprezen als een belangrijke stimulans voor de opkomende partij:

Hij heeft zelfs een opiniestuk geschreven voor Die Welt, dat een vuurstorm heeft veroorzaakt binnen de publicatie zelf.

Dit alles genereert intense discussies in heel Europa, die hechtingen openen die de elites wanhopig gesloten wilden houden. Je voelt de wereldwijde veranderingen op de wind, de onverwachte frisse energie die Trump heeft gebracht, heeft de dingen in beroering gebracht, de gevestigde orde in verwarring gebracht.

Zo hebben de schijnbaar ironische uitvallen van Trump tegen Groenland schokkende weerklanken veroorzaakt. Niet alleen heeft Groenland plotseling aangekondigd onafhankelijk te willen worden van Denemarken – wat de mogelijkheid impliceert dat Trumps onstuimige annexatieplan ook echt werkt – maar nu heeft de Deense koning een riposte gestuurd:

Weken nadat Trump Canada berispte over het feit dat het de 51e staat zou worden, pakt Trudeau zijn koffers, en Trump gaf meteen een onverwachte verdubbeling van zijn eerdere voorstel aan:

Hoe gek dit allemaal ook mag lijken, het bewijst alleen maar dat de mondiale stromingen echt in beweging zijn, de brutale debutanten profiteren van deze historische breuk waar de machtsverhoudingen zijn verstoord, mondiale instellingen van orde zijn achteruitgegaan en nu voelt het alsof alles en iedereen voor het grijpen ligt; verwelkte machtsstructuren liggen verlamd van hun afwijzingen en zijn niet in staat om de orde te bewaren. Het is een tijd van grote ingrijpende veranderingen, een kruispunt in de wereldgeschiedenis waar omwentelingen meestal de vruchtbaarste grond vinden.

Degenen die de theorie van de Vierde Omwenteling volgen, weten dat deze de gebeurtenissen goed verklaart. In het kort komt het erop neer dat een voorspelde 20-25 jaar durende ‘crisisperiode’ – of vierde omwenteling– ons tot ongeveer 2030 zal brengen, die zou moeten culmineren in een of andere grote climax, misschien een oorlog of een reset van het systeem.

Voorlopig kijken we toe en wachten we tot de volgende stukjes vallen. Op de agenda staat Oostenrijk, waar het imperium in duigen ligt door de opkomst van de ‘rechtse, pro-Poetin’ figuur van de FPO, Herbert Kickl:

Twee “rechtse” verzetshaarden, Poetin-apologeten met Orban in Hongarije en Kickl in Oostenrijk, zegt u? Geen wonder dat ze doodsbang zijn, zoals blijkt uit artikelen als deze van vorig jaar:

Oh ja, wees bang…wees heel bang.

De tijden veranderen…

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Kijk: Mick Jagger uitgejouwd door Canadees publiek na lovende woorden over Justin Trudeau

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: