Hoe dicht is het Israëlische leger bij ineenstorting?

Staat het Israëlische leger op instorten? Dat is de vraag die veel families van soldaten die onlangs zijn teruggekeerd uit Gaza zich lijken te stellen.

Een serie interviews met meer dan 20 gevechtssoldaten en hun families voor een artikel dat vorige maand werd gepubliceerd door de nieuwssite The Hottest Place in Tel Aviv, suggereert dat het Israëlische leger lijdt aan een mogelijk terminale crisis, schrijft Asa Winstanley.

“Dit mag dan een stil en verzwegen fenomeen zijn,” schrijft journalist Revital Hovel, ”maar [het is] een fenomeen dat voortdurend toeneemt. Veel soldaten weigeren verder te vechten in Gaza en stemmen met hun voeten.”

Een jaar van gewapend verzet tegen de Israëlische genocide in de Gazastrook eist zijn tol. Veel Israëlische soldaten weigeren nu om te vechten.

Sommigen sterven zelfs door zelfmoord in plaats van terug te keren naar het veld.

“De pelotons zijn leeg,” zei ‘Rona’, de moeder van een soldaat. “Iedereen die niet dood is en niet gewond is geraakt, is emotioneel beschadigd. Er bleven er maar weinig over die terugkwamen om te vechten.”

Zoals iedereen die door The Hottest Place werd geciteerd, gebruikte “Rona” een pseudoniem uit angst voor represailles van het Israëlische leger.

Ondanks de ongekende verschrikkingen die het Israëlische bezettingsleger het afgelopen jaar in Gaza en Libanon heeft aangericht, zijn veel van de overlevende soldaten mentaal getekend door hun ervaringen.

Burnout

“Er is een constante verborgen uitval uit de gevechten,” zei ‘Idit,’ een tweede moeder. “Dit is geen gewetensbezwaar, maar eerder afhaken door een burnout.”

Volgens “Rona” was het moreel van het leger al rampzalig laag nog voordat Israël een reeks aanslagen pleegde in Libanon in de aanloop naar de poging tot een grondinvasie die op 1 oktober begon.

Haar zoon vertelde haar: “Ik weet niet met welk leger ze van plan zijn Libanon binnen te vallen, maar er is geen leger. Ik ga niet terug naar het bataljon.”

Dit verklaart misschien waarom het Israëlische leger er na een maand nog steeds niet in is geslaagd om een noemenswaardige afstand af te leggen in Zuid-Libanon en waarom er bijna 100 soldaten zijn omgekomen bij deze poging.

Volgens de bijdragende redacteur en militair analist Jon Elmer van The Electronic Intifada heeft Israël toegegeven dat er alleen al aan het Libanese front 70 soldaten zijn gedood sinds het begin van de invasie.

Hezbollah, de Libanese verzetsgroep die de Israëli’s tegenhoudt, zegt er 90 te hebben gedood.

Toch is deze schijnbare ineenstorting van het Israëlische leger niet alleen een recent fenomeen en ook niet beperkt tot Libanon.

“Weigering en muiterij”

“Veel ouders vertellen dat de afbraak van het moreel van de gevechtssoldaten al in april begon, toen het IDF [Israëlische leger] vastliep in Gaza,” schreef Hovel in The Hottest Place.

“Ik noem het weigering en muiterij,” zei ‘Inbal,’ de moeder van een derde soldaat. “Ze komen terug naar dezelfde gebouwen [in Gaza] die ze hadden schoongemaakt [sic – ontruimd], en ze worden elke keer weer geboobytrapped. Ze waren al drie keer in de Zaytoun buurt [van Gaza Stad]. Ze begrijpen dat het zinloos en nutteloos is.”

“Yael,” zei een vierde moeder: “Ik sprak met mijn zoon, en hij vertelde me: ‘We zijn als eenden in een schiettent, we weten niet wat we hier doen. Het is de tweede en derde keer dat we naar dezelfde plaatsen terugkeren. De gijzelaars komen niet terug, en je ziet dat er geen einde aan komt, en onderweg worden soldaten gewond en gedood. Het lijkt zinloos. Dat was in maart.”

Een andere soldaat, “Uri,” vertelde rechtstreeks aan The Hottest Place dat drie officieren van zijn compagnie werden gedood toen een antitankraket een huis trof dat ze hadden bezet in Khan Younis, Zuid-Gaza.

“Alle officieren gingen naar de tweede verdieping van een gebouw en daar zaten ze samen, dicht bij elkaar, uit het raam te kijken,” zei Uri. “Een raket drong het gebouw binnen vanuit een ander raam en raakte hen. De hele compagnie moest hen evacueren … We waren er klaar mee; we wilden allemaal met verlof naar huis, en ze besloten ons daar [in Gaza] toch achter te laten.”

Deze “keerpunt”-ervaring leidde er uiteindelijk toe dat hij weigerde terug te keren naar de gevechten in juli. “Ik begon te huilen op een grasveld en zei dat ik het niet meer aankon. Ik was er emotioneel klaar mee. Ik zei tegen mijn commandant dat ik het niet meer aankon.”

Dood door zelfmoord

Het artikel in de Tel Aviv publicatie is een van de vele soortgelijke stukken die de afgelopen weken in Israëlische en Westerse media zijn gepubliceerd. Het doel is vaak om sympathie op te wekken voor de genocidale Israëlische soldaten die momenteel een holocaust uitvoeren in Gaza.

Maar sommige van deze artikelen geven misschien meer weg dan hun auteurs bedoelen.

In misschien wel het meest beruchte artikel vertelde CNN het verhaal van Eliran Mizrahi, een Israëlische soldaat die een militaire bulldozer bestuurde. Mizrahi stierf door zelfmoord in juni van dit jaar, naar verluidt slechts twee dagen nadat hij was opgeroepen om terug te keren naar Gaza.

Volgens Guy Zaken, Mizrahi’s bijrijder die met CNN sprak, zouden hij en zijn medesoldaten “honderden dode en levende terroristen hebben overreden-”

Hij legde beeldend uit hoe “alles onder de bulldozer vandaan spuite.”

Israëli’s gebruiken gewoonlijk het woord “terrorist” om elke Palestijn te beschrijven.

Mizrahi en Zaken schepten eerder dit jaar op een Israëlisch TV-kanaal trots op dat ze de huizen van 5.000 “terroristen” hadden vernietigd – alvorens te beweren dat in feite alle huizen in Gaza toebehoren aan “terroristen.”

Er verschenen al snel video’s en andere berichten online van Mizrahi die bewijs van zijn misdaden op zijn eigen social media plaatste.