Duitslands nieuwe Morgenthau plan

Minder dan een jaar voor het einde van de Tweede Wereldoorlog stelde de toenmalige Amerikaanse minister van Financiën Henry Morgenthau een nachtmerrieachtig plan op om het naoorlogse Duitsland te straffen.

Na de seriële Franco-Pruisische Oorlog van 1870-1871, de Eerste Wereldoorlog en de Tweede Wereldoorlog – samen met het mislukte vredesverdrag van Versailles van 1919 – wilden de Geallieerden in de Tweede Wereldoorlog ervoor zorgen dat er nooit meer een agressief Duitsland zou zijn dat sterk genoeg was om zijn buren binnen te vallen, schrijft Victor Davis Hanson.

Toen het zogeheten Morgenthau Plan in september 1944 uitlekte naar de pers, werd het in eerste instantie alom geprezen.

Immers, het zou Duitsland onmogelijk maken om ooit nog een wereldoorlog in Europa te beginnen.

Morgenthau had zeker een Carthaagse vrede voor ogen, ontworpen om een permanent gedeïndustrialiseerd, ongewapend en pastoraal Duitsland te garanderen.

Het naoorlogse Duitsland zou iets weg hebben van de oude, voor-beschaafde grens waarover de historicus Tacitus in de eerste eeuw na Christus schreef in zijn Germania.

Het plan zou ervoor gezorgd hebben dat binnen zes maanden na de overgave van Duitsland alle industriële fabrieken en apparatuur ontmanteld zouden worden.

Het Ruhrgebied, het befaamde centrum van de Europese industriële kracht, zou permanent worden gecastreerd, uitgehongerd van energie, grondstoffen en infrastructuur.

Na de oorlog eiste het plan een vrijwel volledige ontwapening van Duitsland. De eens zo gevreesde strijdkrachten zouden onbestaande worden gemaakt.

Er werden ook massale inkrimpingen van de Duitse grenzen beloofd. Verschillende landen, zoals de Sovjet-Unie, Polen en Frankrijk, zouden grote stukken van het oude Derde Reich krijgen.

De toekomstige Duitse veiligheid zou alleen afhangen van de macht en welwillendheid van de zegevierende Verenigde Staten en hun bondgenoten.

Toen de stervende nazipartij lucht kreeg van het plan, had Hitlers propagandaminister, Joseph Goebbels, er zin in. Hij schreeuwde tegen de Duitsers dat ze allemaal gedoemd waren tot de vergetelheid als ze de oorlog zouden verliezen, zelfs de groeiende tegenstanders van de Nazipartij.

Zelfs veel Amerikanen waren verbijsterd over het plan.

Generaal George Marshall, de stafchef van het leger, waarschuwde dat alleen al de vermelding ervan de Duitse troepen had aangezet om tot het einde te vechten, waardoor het aantal Amerikaanse slachtoffers zou toenemen terwijl ze het Duitse thuisland naderden.

Ex-president Herbert Hoover veroordeelde het plan als onmenselijk. Hij vreesde dat het Duitse volk massaal zou verhongeren als het zou worden gereduceerd tot een premoderne boerenstand.

Maar toen de zegevierende geallieerden eenmaal een verwoest Duitsland bezetten, getuige waren van de verwoesting van het maanlandschap door massale bombardementen en huis aan huis gevechten en ontdekten dat hun “bondgenoot”, de Russische Jozef Stalin, meedogenloos was en vastbesloten om heel Europa communistisch te maken, trok de regering Truman het plan in.

Er is een tragische voetnoot bij de mislukte verschrikkingen van het Morgenthau Plan. Op dit moment doet Duitsland zichzelf bijna alles aan waar Morgenthau ooit van droomde.

Zijn groene waanideeën hebben veel te veel van zijn nucleaire, kolen- en gascentrales gesloten.

Door de grillige “duurzame energie” uit zon en wind zijn de stroomkosten vier keer zo hoog als gemiddeld in de Verenigde Staten.

De eens zo dominante Europese giganten Volkswagen, BMW en Mercedes laten nu klanten en winst liggen. De mandaten van hun eigen regering voor groene en elektrische auto’s zorgen ervoor dat ze wereldwijd niet meer kunnen concurreren.

De Duitse economie is in 2023 zelfs gekrompen. En het krimpende Ruhrgebied kan de Duitse economie niet langer redden van zijn eigen utopische politici.

Het Duitse leger is zo goed als ontwapend en heeft duizenden rekruten tekort.

De Duitse industrie produceert niet genoeg munitie, tanks, schepen en vliegtuigen om zelfs het leger, de marine en de luchtmacht uit te rusten.

Op slechts een paar honderd kilometer van Duitsland, in Oekraïne, zijn meer dan een miljoen Oekraïners en Russen dood, gewond of vermist – in de duurste Europese strijd sinds de verschrikkingen van Stalingrad.

Toch heeft de ooit naoorlogse Duitse dynamo natie nu niet de mankracht, munitie en het geld om Oekraïne op een zinvolle manier te helpen tegen een oprukkende Russische aanvaller.

Meer dan 1 miljoen immigranten zijn het land illegaal binnengekomen, de overgrote meerderheid van hen uit het Midden-Oosten. Velen van hen staan vijandig tegenover de Europese waarden en cultuur, zoals recente terroristische moorden hebben aangetoond. Een vijfde van de bevolking is niet in Duitsland geboren.

Het krimpende Duitse volk wordt boos, verdeeld en depressief. Hun vruchtbaarheidscijfer van 1,4% is een van de laagste in de Westerse wereld.

Er heerst nu een tragische ironie.

Na de Tweede Wereldoorlog verwierp de regering Truman het idee van een pastoraal, gedeïndustrialiseerd en onzeker Duitsland als een wreed recept voor armoede, honger en ontvolking.

Maar nu stemde het Duitse volk zelf voor zijn eigen bijgewerkte versie van Morgenthau’s plan – terwijl ze gewillig de fabrieksuren verminderden, de energie- en brandstoftoevoer inperkten en worstelden met miljoenen illegale vreemdelingen en poreuze grenzen.

Duitsers accepteren dat ze geen noemenswaardig leger hebben dat hun onveilige grenzen kan beschermen – zonder een door de Verenigde Staten geleide NAVO.

Tachtig jaar geleden wezen de voormalige veroveraars van Duitsland het vernietigen van de verslagen natie af als te hardvochtig. Maar nu is Duitsland zichzelf moedwillig aan het verminderen, ontwapenen, deïndustrialiseren – en vernietigen.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Duitsland is gedoemd door deze ernstige fout

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: