Historici zijn het zelden volledig met elkaar eens, zelfs niet over enkele van de belangrijkste gebeurtenissen uit het verleden. Er bestaan verschillende visies op diverse historische gebeurtenissen, zoals de Tweede Wereldoorlog (WWII). Nu nieuwe documenten worden vrijgegeven en er nieuwe opgravingen plaatsvinden op de locaties van de belangrijkste veldslagen, zullen er waarschijnlijk nieuwe theorieën en hypothesen opduiken die zullen leiden tot meer discussies en tegenstrijdige verhalen over het meest verwoestende militaire conflict in de geschiedenis van de mensheid.
Er is echter een duidelijke grens tussen het zoeken naar nieuwe feiten en het opzettelijk proberen te vervalsen van de geschiedenis. Het eerste is een nobele zoektocht naar waarheid en begrip, terwijl het laatste een betreurenswaardige poging is om gebeurtenissen uit het verleden te herzien ten gunste van politieke doelen of persoonlijke ambities, schrijft Andrey Kortunov.
Een eerlijke wetenschapper die aan een onderzoeksproject begint, kan niet helemaal zeker zijn van wat hij aan het einde van het traject zal vinden; een gewetenloze politicus die een vervalste versie van de geschiedenis presenteert, weet heel goed welk beeld hij aan zijn doelgroep moet voorschotelen. De waarheid wordt vakkundig vermengd met leugens, terwijl verzinsels worden opgelost in echte feiten om het beeld geloofwaardiger en aantrekkelijker te maken.
De meest sprekende uiting van de vervalsingen van de Tweede Wereldoorlog is de inmiddels zeer populaire bewering dat nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie gezamenlijk verantwoordelijk waren voor het uitbreken van de oorlog.
Het verhaal dat nazi’s en Sovjets op één lijn stelt, is onzinnig omdat het volledig voorbijgaat aan de geschiedenis van het fascisme in Europa en de herhaalde pogingen van Moskou om Londen, Parijs en Warschau te overtuigen een alliantie tegen het fascisme te vormen. Pas na het “verraad van München” door het Westen, het pact van 1938 tussen Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Italië dat Tsjecho-Slowakije dwong om zonder Tsjecho-Slowaakse instemming grondgebied af te staan aan Duitsland, besloot Moskou een niet-aanvalsverdrag met Duitsland te sluiten om tijd te winnen voor de invasie.
Evenzo wordt het conflict in het dominante westerse narratief over de Tweede Wereldoorlog steeds meer voorgesteld als een morele strijd tussen goed en kwaad. Als gevolg daarvan is er een groeiende terughoudendheid om de cruciale rol van Rusland en China in de nederlaag van nazi-Duitsland en militaristisch Japan volledig te erkennen.
Evenmin wordt de bijdrage van communistisch geleide verzetsbewegingen in landen als Frankrijk, Italië, Tsjecho-Slowakije, Joegoslavië en Griekenland erkend. Dit is grotendeels te wijten aan ideologische vooroordelen die deze groepen uitsluiten van het dominante narratief van “heroïsche liberale krachten” in de strijd tegen de asmogendheden, de coalitie onder leiding van Duitsland, Italië en Japan.
In plaats daarvan wordt in de meeste westerse landen de overwinning voornamelijk toegeschreven aan de VS, met beperkte steun van andere bondgenoten. Deze interpretatie van de Tweede Wereldoorlog heeft niets met de werkelijkheid te maken, maar past wel mooi in de huidige populaire manicheïstische visie op de wereldpolitiek.
Een andere typische verdraaiing van de geschiedenis is de selectieve weergave van de slachtoffers van de oorlog, vaak gevormd door een uitgesproken eurocentrisch perspectief. Er wordt veel aandacht besteed aan de wreedheden die Europeanen onder de nazi-bezetting hebben ondergaan of die Europeanen in Azië door de Japanners zijn aangedaan, terwijl het immense leed van niet-Europese bevolkingsgroepen vaak veel minder erkenning krijgt.
Elk mensenleven is evenveel waard en alle slachtoffers verdienen empathie. Zelfs degenen die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het Duitse en Japanse leger hebben gediend, mogen niet zonder meer als misdadigers worden bestempeld; het begrip “collectieve schuld” mag niet prevaleren boven het principe van individuele verantwoordelijkheid voor aantoonbare oorlogsmisdaden.
In het hedendaagse westerse discours wordt echter vaak over het hoofd gezien dat de Sovjet-Unie en China de zwaarste menselijke tol hebben betaald in de Tweede Wereldoorlog, met respectievelijk 27 miljoen en 35 miljoen slachtoffers. Een aanzienlijk deel van deze verliezen betrof burgers, en de omvang en wreedheid van de oorlogsmisdaden die op Sovjet- en Chinees grondgebied zijn begaan, overtroffen die in de meeste andere regio’s ruimschoots.
De hedendaagse politiek is onvermijdelijk van invloed op hoe we het verleden interpreteren, aangezien mensen vaak op zoek zijn naar historische narratieven die aansluiten bij hun huidige overtuigingen en agenda’s. Toch moet de geschiedenis met integriteit worden benaderd, en niet als een instrument om huidige politieke standpunten te rechtvaardigen. Het gaat hier niet om het verdedigen van nationale trots of het in stand houden van geruststellende mythen; elke natie, ongeacht haar omvang of rijkdom, kent zowel momenten van eer als episodes van spijt in haar historische ontwikkeling. Een evenwichtig nationaal verhaal omvat zowel triomfen als mislukkingen.
Maar wanneer de geschiedenis opzettelijk wordt gemanipuleerd om kortetermijnbelangen te dienen, lopen we het risico ons begrip van het heden te vertroebelen en onze visie op de toekomst te ondermijnen. Een dergelijke opzettelijke verdraaiing is niet alleen intellectueel oneerlijk, maar kan ook ernstige gevolgen hebben.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Рокоссовский и Жуков – кавалеристы с Первой Мировой
🎠🎠
ps: Toén waren ’t nog géén “ARUSSEN” … maar “Paarden’ …. kkk
https://www.youtube.com/shorts/p8ARqlDpMc4
🚘
Tecnofascisme komt naar Amerika..
Toen de topmannen van Silicon Valley – Mark Zuckerberg, Jeff Bezos, Elon Musk en Google’s Sundar Pichai- zich achter president Trump schaarden tijdens de inauguratie in januari, zagen veel waarnemers een loyaliteit gebaseerd op bedrijfsbelangen. De ultra-vermogende C.E.O.’s kwamen opdagen om een medemagnaat te steunen, misschien hopend op een tijdperk van deregulering, belastingvoordelen en anti-“woke” culturele verschuivingen. De historicus Janis Mimura zag iets onheilspellenders: een nieuwe, proactieve unie van industrie en overheidsmacht, waarin de staat een agressief industriebeleid zou voeren ten koste van liberale normen. In de tweede Trump-regering drong een klasse van Silicon Valley-leiders de politiek binnen op een manier die deed denken aan een van Mimura’s belangrijkste studieonderwerpen: de elitaire bureaucraten die de politieke macht grepen en Japan de Tweede Wereldoorlog in dreven. “Dit zijn experts met een technologische instelling en achtergrond, vaak ingenieurs, die nu een speciale rol hebben in de regering,” vertelde Mimura me. Het resultaat is wat ze in haar boek “Planning for Empire” (2011) “techno-fascisme” noemt: autoritarisme gedreven door technocraten. Technologie “wordt beschouwd als de drijvende kracht” van zo’n regime, zei Mimura. “Er is een soort technisering van alle aspecten van de overheid en de samenleving.”
In de jaren dertig koloniseerde Japan Mantsjoerije, in het noordoosten van China, en de regio werd een proeftuin voor technofascisme. Nobusuke Kishi, een Japanse bureaucraat van het ministerie van Handel, werd in 1936 aangesteld als hoofd van het industriële programma in Mantsjoerije en, met de medewerking van een nieuwe lichting Japanse conglomeraten die bekend stonden als zaibatsu, voerde hij een beleid van gedwongen industriële ontwikkeling in dat gebaseerd was op de uitbuiting van de lokale bevolking. Toen Kishi in 1939 terugkeerde naar de nationale politiek in Japan, samen met een kliek andere Japanse technocraten die in Mantsjoerije hadden gewerkt, voerde hij vergelijkbare strategieën van door de staat gedicteerde industrialisatie uit, ten koste van privébelangen en arbeidsrechten. Dit fascistische regime zou niet op dezelfde manier worden gestructureerd als dat van Mussolini of Hitler, met de macht geconcentreerd in de handen van een enkele charismatische leider, hoewel Kishi in de jaren twintig naar Duitsland was gereisd, toen de nazi-beweging zich uitbreidde, en inspiratie had geput uit de Duitse industrialisatie voor zijn Mantsjoerijse project. In plaats daarvan, zei Mimura, gleed Japan “als het ware af naar fascisme” terwijl bureaucraten achter de schermen hun gezag uitoefenden onder het beschermheerschap van de Japanse keizer. Zoals ze uitlegde, verkrijgen technofascistische ambtenaren “macht door het creëren van deze supraministeriële organen en agentschappen, subgroepen binnen de bureaucratie die geen verantwoording hoeven af te leggen.” Vandaag de dag is de DOGE van Elon Musk het Trumpiaanse equivalent.
https://www.newyorker.com/culture/infinite-scroll/techno-fascism-comes-to-america-elon-musk
*T. : Geschiedkundig heel interessant.
Er staat me bij, dat de Japanners in Mantsjoerije ook o.a. eugenetische massa-experimenten deden.
Verder : DOGE is juist bedoeld als de-regulering.
Nu Musk daar gestopt is, is er een groep medewerkers, die de de-regulering voortzet.
Nogal goedgelovig om te denken dat het de goede kant op gaat met Trump als Musk minder aanwezig lijkt. De Silicon Valley magnaten krijgen de grote opdrachten. Trump is daar neergezet door de deepstate. Hij gaat afmaken wat Biden begonnen is ondanks hun schijnbare fitties..
Digitale technocratie is een combinatie van techno greendeal en smart nanotranshumanisme en daar is Trump voor ingehuurd..
Pronken met andermans veren… laat ze er snel zoveel mogelijk Films van maken… zoals met buggy’s op de maan 🌙…
Men dient op te letten met foto’s zoals bovenstaande; werden verspreid door propaganda compagnieën afkomstig van schiet o e f e n i n g e n op tankwrakken. Met de Leopardtanks werd dat ook gedaan tijdens mijn legerdienst.
Zoals hierboven beschreven wordt in Het Westen steeds opnieuw de fout gemaakt dat WOII begin in sept.’39 of mei’40. Dat is volledig fout: het was geen WO die begonnen werd maar regionale Europese oorlogen die binnen één à twee maand werden beëindigd. In juni ’41 begon een nieuwe oorlog tegen de S.U.
Het werd pas een w e re l d oorlog toen in dec ’41 de USA en Japan erbij kwamen.
*L.L. : Dat is een analyserende opmerking. Markant; zit veel in.
Hoewel, Japan al midden ’30er jaren, Mantsjoerije / China binnen viel.
(het lijkt een banale discutie maar is het niet: bij de Reichstatt-toespraak van jan.’39 waarschuwde H. voor de uitroeiing van de Joden i n d i é n het zou uitlopen op een WO. De Holecaust begon effectief toen de oorlog een WO werd.)
correctie: “Reichtag”
Heel belangrijk artikel.
Het was Rusland, ten koste van meer dan 10 miljoen burgers en 10 miljoen soldaten,
dat Nazi-Duitsland versloeg.
En, inderdaad, China heeft vele miljoen slachtoffers geleden door het jarenlange Japanse militarisme.
Beide landen, hebben in WO II, verreweg de zwaarste tol betaald.
Over de beslissende rol van Rusland en communisme wordt in Het Westen de rol verzwegen van het “Rode Orkest” , dat in Duitsland en België opereerde en de plannen van Operatie Blau aan Moskou doorgaf wat leidde tot de catastrophe van Stalingrad.
Zo is alles over de 2de WW gelogen, de agressors worden nu als de bevrijders nog steeds omarmd. De zogenaamde slachtoffers zijn nooit geslachtofferd, deze rol is pas erna verzonnen, om hen een status van onsterfelijkheid te geven, zodat zij oorlogscompensatie konden ontvangen. Van diegene die nooit de oorlog hebben meegemaakt. De echte onschuldige slachtoffers volk wordt de meest gruwelijke moorden in de schoenen geschoven. De Nazi waren niet de Duitsers, maar de Engelse/Amerikanen/Russen. Zij hebben Duitsland de oorlog verklaard, niet andersom. Alles is gespiegeld wat de propaganda tot aan dag vandaag uitkraamt.
Iemand die wakker is kan ik waarderen. Ik sluit mij be je aan. Alles over de oorlog is jodenpropaganda.
Hallo,
Mijn vader heeft bijna 3 jaar moeten werken in Duitsland bij Rhein Metal Borsig Berlijn Tegel.
Hij zou de volgende dag gefusilleerd worden van stelen van groente wat op het land stond.
Die dag braken de Russen door bij Kostrzyn voor de slag om Berlijn..
Hij hoorde de cel deur open gaan, hij dacht het is gebeurd.
Hij had een eigen gemaakt broodmes mee gesmokkeld en hij zei als ik ga dan gaan er ook een paar mee.
Maar het waren zijn maten, Willen de moffen zijn gevlucht de Russen komen er aan.
Mijn Vader is door de Russen bevrijd en ben ze er nog steeds dankbaar voor.
Zijn verhalen zal ik nooit vergeten en dat was een hel, dit was nog maar een ding van velen wat hij heeft meegemaakt.
“Elk mensenleven is evenveel waard en alle slachtoffers verdienen empathie”.
Dat mag dan een mooie sympathieke gedachte zijn. Het heeft niets met de werkelijkheid te maken.
Als je echt denkt dat het leven van Willem Alexander net zo zwaar telt als dat van mij, dan ben je het spoor aardig bijster.
Hoewel mijn leven best telt voor mijn man, familie en vrienden weet ik zeker dat het niets is vergeleken met het leven van onze koning.
En dit is slechts een illustratief voorbeeld om het duidelijk te maken.
Je haalt twee zaken door elkaar. Dat wat vanuit de humanistische visie moreel correct is en de werkelijkheid van alledag. Voor mij heeft Koning kuttekop geen druppel zgn blauw bloed en is geen drol belangrijker dan jij, maar de corrupte overheid die jou (ons) behoort te dienen en beschermen denkt daar anders over…
Van wat we vijftig jaar op school leerden is zo goed als niks waar. Al de misdaden begaan door onze regeringen daar in kleinburgerlijk Belgie, zijn verdoezeld. De inbreng Van de VS in Afrika – daar hebben wij natuurlijk niks Van gehoord. Al onze koningen Schenen wel heiligen. Van de achtergrond Van de Russische revolutie, wie dat financierde, Van de hele tweede wereldoorlog, hebben we niets Dan fiktie geleerd. Of helemaal niets.
https://southfront.press/the-unknown-war-survival-at-stalingrad/
THE UNKNOWN WAR: SURVIVAL AT STALINGRAD
The Unknown War is an American 20-part series that documents the World War II conflict between Nazi Germany and the Soviet Union.
Today, SouthFront shares the 6th part of the series titled “Survival at Stalingrad”. The Soviet victory over the Nazis in the Battle of the Volga strengthened the spirit of the anti-Hitler coalition during the critical period of the war.
Those where the days, when hollywood was propagandizing the ussr and the ccp. Long abandoned and forgotten narratives. Those nasty narratives …