De Omniwar is overal

Het Omniwar Symposium was de moeite van het bekijken waard. Het raakt veel punten die ik al jaren behandel, van transhumane ambitie tot religieuze inversie. Toch was er genoeg nieuw materiaal om mijn tanden in te zetten. Alle presentatoren zijn bewonderenswaardig geleerd en welbespraakt, dus de informatie ging er gemakkelijk in.

Hun overkoepelende stelling poneert een allesomvattende aanval van elitaire machten op massapopulaties – de fat cats tegen “het volk”. Dit is een wereldwijde oorlog die gevoerd wordt naast verschillende geopolitieke conflicten tussen elites. Op de lange termijn is de omni-oorlog een strijd om een technocratische hegemonie te vestigen. Het is een strijd om onze vrijheden te verpletteren. Het is een oorlog tegen de mensheid, schrijft Joe Allen.

Over het algemeen is deze beschuldiging een reactie op de traumatische Covid-maatregelen die op de burgers van bijna elke natie op aarde zijn neergekomen. Ik ben het misschien niet eens met de uiteindelijke conclusies van het symposium – vooral niet met die godvergeten nanobots– maar ik zal ze niet tegenspreken over de terreurcampagne van 2020. In Amerika zagen mensen in de meeste staten dat hun rechten met voeten werden getreden. Bedrijven en de federale overheid dwongen vaccinatie op straffe van werkloosheid. Levens werden overhoop gegooid. Familiebanden werden verbroken. Het was een misdaad tegen de menselijke waardigheid.

Dat waren verraderlijke tijden. Zonder toekomstige voorzorgsmaatregelen zullen ze zich waarschijnlijk tot in den treure herhalen. Een belangrijk onderdeel van het verzet zal echter zijn om het systeem met precisie aan te vallen en ons niet te verliezen in kinderlijke fantasieën.

Het symposium werd bijgewoond door mijn vriend Patrick Wood, die me veel heeft geleerd over technocratie en transhumanisme. Zijn presentatie was kenmerkend helder, van de vroege geschiedenis van de technocratiebeweging aan Columbia University tot de voortdurende relevantie ervan in ons huidige tijdperk. “Technocratie is de wetenschap van de sociale techniek,” citeerde Patrick uit een uitgave van The Technocrat uit 1937, “de wetenschappelijke werking van het hele sociale mechanisme om goederen en diensten te produceren en te distribueren voor de hele bevolking.”

De Covid repressie was niets anders dan technocratisch in essentie. Regeringen gebruikten “de cijfers” om hun burgers in lockdown op te sluiten en hun gerechtvaardigde protesten te neutraliseren. Medicijnfabrikanten hielden de echte cijfers verborgen om de vaccinatieletsels van hun klanten te ontkennen. Beiden spanden samen om geïmproviseerde bioveiligheidsstaten te vormen. Deze mensen zouden allemaal moeten branden in de hel – tenminste voor een tijdje.

Ondanks de normie-con verleiding om alles toe te schrijven aan “marxisme” (wat een soort Jodenobsessie is, minus het nepotisme en de vermeende geldzucht), maakte Patrick een duidelijk onderscheid tussen technocratie en communisme. “Marxisten haatten technocratie met een passie,” legde hij uit, ”en met een goede reden: technocraten zouden de mens helemaal uit het beeld verdringen, wat zou resulteren in een hiërarchie van wetenschappelijke dictatuur geleid door wetenschappers en ingenieurs.”

Dat inzicht valt niet in goede aarde bij Fox News fans, maar ik waardeer de nuance. “De technocratie wilde alle politieke systemen afschaffen,” ging Patrick verder, “inclusief communisme en socialisme.”

Terwijl hij erkende dat de meeste technocraten en transhumanisten uitgaan van atheïstische premissen – waarbij ze de organische wereld zien als een systeem van in elkaar grijpende mechanismen – benadrukte Patrick dat niet alle atheïsten technocraten of transhumanisten zijn. Zulk onderscheid zal in de toekomst van cruciaal belang zijn, zodat we niet overkomen als heksenjagers met fakkels.

Toevallig inspireerde een recent artikel van een Omniwar deelnemer, Daniel Broudy, mij om mijn onderzoek naar nanotechnologie weer op te pakken. Het idee is dat de Covid-prikken – en misschien ook wel de chemtrails die over ons heen razen – geavanceerde nanobots bevatten die geactiveerd kunnen worden door 5G-routers om het lichaam en de hersenen van een persoon te monitoren of te manipuleren.

Sommigen zeggen dat deze zelf-assemblerende vaxxbots een mens kunnen doden als kleine bal-busting piepers die door zijn bloedbaan zweven. Klik… BOEM!

Ik ben nog steeds niet overtuigd.

In een commentaar van een expert dat inderhaast werd gepubliceerd door dezelfde krant als Broudy’s artikel – het International Journal of Vaccine Practice, Theory, and Research– staat zelfs onomwonden: “No Nanobots in Vaccines – Just Lipids on the Loose. Maar in sensatiebeluste vaxxbotkringen is de psychologische schade al aangericht en is het clickbait-geld al binnengehaald.

Broudy vermeed elke verwijzing naar de nano’s tijdens zijn Omniwar-presentatie en liet dat over aan zijn co-auteurs Lissa Johnson en David Hughes. In plaats daarvan richtte hij zich op de bredere sociologische implicaties van technocratie. De presentatie was goed geschreven en hij las het met welsprekendheid van zijn scherm. Zijn belangrijkste punt was dat onze leiders ons als vee behandelen en surveillance en mind control gebruiken om de massa naar believen te hoeden.

Mijn vaste lezers weten dat ik het daar tot op zekere hoogte mee eens ben. Maar een eendimensionale karakterisering mist twee vitale elementen. Ten eerste weet iedereen die de transhumanistische literatuur zorgvuldig heeft bestudeerd dat “vrijheid” en “morfologische vrijheid” sleutelprincipes zijn die elk verhaal over onderdrukking van bovenaf bemoeilijken.

Ten tweede, en net zo belangrijk, is de duistere realiteit dat – net zoals grootschalige technocratische instellingen massapopulaties als vee behandelen – veel zakelijke “vrijheidsstrijders” de verbeelding van kleinere subpopulaties hebben gevangen, hun hoofden met sciencefictionwaanideeën hebben gevuld en er met hun geesten (en geld) vandoor zijn gegaan als webkruipende veedieven.

Nu we het toch over grootschalige controlesystemen hebben, heeft Broudy een citaat opgenomen uit Bertrand Russells essay “Scientific Technique in an Oligarchy” dat de dreiging van onze tijd goed weergeeft. In zijn oorspronkelijke passage benadrukt Russell het “kwaad” van Sovjet-Rusland en de “wreedheden” van de nazi’s, en kijkt hij vooruit naar de meer verraderlijke mogelijkheden van wetenschappelijk totalitarisme. Om wat voor reden dan ook laat Broudy Russells overduidelijke afkeer van communisme, fascisme en dictatuur weg, maar zijn fragment is desalniettemin relevant.

“Dieet, injecties en bevelen zullen samen “, schreef Russell in 1951, ”het soort karakter en het soort overtuigingen voortbrengen dat de autoriteiten wenselijk achten en elke serieuze kritiek op de machthebbers zal psychologisch onmogelijk worden. Zelfs als ze allemaal ellendig zijn, zullen ze allemaal geloven dat ze gelukkig zijn, omdat de overheid hen zal vertellen dat dat zo is.”

Broudy koppelt dit citaat aan de 2016 slogan “Je zult niets bezitten en gelukkig zijn,” die hij, tot eer van Broudy, niet herleidt naar Klaus Schwab – zoals in de mode is – maar eerder naar zijn oorspronkelijke bron. Toch had Broudy’s presentatie het effect dat de problemen van ons tijdperk werden afgevlakt tot een of ander World Economic Forum-gecentreerd complot. Was het leven maar zo eenvoudig.

Lissa Johnson hield de boeiendste toespraak en beschreef “transhumanisme als een militair-intelligente operatie met Covid-19 als een ondersteunende psychologische operatie.” Haar literatuuroverzicht van militaire, overheids- en bedrijfsdocumenten was uitmuntend. Ze haalde een aantal white papers aan die ik nog nooit eerder had gezien, dus ik volg haar spoor nu al een paar dagen. Deze nieuwe informatie was verhelderend en daar ben ik dankbaar voor.

Sterker nog, ik raad je ten zeerste aan om haar toespraak in zijn geheel te beluisteren. Als dat je interesse wekt, lees dan ook de vierdelige serie die Johnson samen met Daniel Broudy en David Hughes schreef. De informatie die ze verzamelen is zeer interessant, hoewel ik vermoed dat hun literalistische, overdreven fantasierijke conclusies meer kwaad dan goed zullen doen. Dat is aan jou om te beslissen. (Nou ja, jij en de objectieve werkelijkheid, als iemand zoiets kan bevatten).

Twee thema’s uit Johnsons presentatie raakten me echt: de “manipulatie van werkelijkheidsperceptie” en de terugkerende dromen (en nachtmerries) van geavanceerde nanotechnologie. Het is waar dat psychologische operaties van nature methoden van perceptuele manipulatie zijn. Het is ook waar dat geavanceerde nanotechzenders – of ze nu via injecties of aërosolen worden toegediend – al heel lang een doel zijn van zowel militaire als medische autoriteiten. Toch is er een ironisch verband tussen deze twee begrippen dat Johnson lijkt te missen.

Als, zoals Johnson, Broudy en Hughes suggereren, het menselijk ras momenteel wordt bezaaid met zelf-assemblerende nanoschaalcircuits of volwaardige nanobots – of ze nu in wapens worden geïnjecteerd of uit nepwolken worden gedropt – dan leven we in een nachtmerriewereld van onzichtbare griezelige kruipers. Dit zijn in feite UFO’s in je bloedbaan: ongeïdentificeerde zwevende voorwerpen. Ze kunnen Covid blijkbaar niet tegenhouden, maar ze kunnen wel je vitale functies controleren en je geest besturen.

Aan de andere kant, als dergelijke nanotechnologie nog steeds in een fantasiewereld blijft, naast kwantumcomputers en kunstmatige superintelligentie – die beide miljarden aan financiering aantrekken, met weinig meer dan leuke salontrucs als bewijs – dan leiden Johnson et al. mensen achter onzichtbare paashazen aan in een konijnenhol naar nergens.

Of ze het nu bedoelen of niet, ze brengen ook elk echt verzet tegen de technocratie van de overheid en het transhumanisme van bedrijven in diskrediet door luidruchtige waanideeën te activeren.

“Maak je geen zorgen over mRNA’s in die injecties. Het zijn de nanobots die die jullie te grazen nemen!”

Inderdaad, als levensvatbare, massaal ingezette nanobots nog niet bestaan, dan is het vaxxbot-alarm zelf een psy-op. Het is een “manipulatie van de waarneming van de werkelijkheid” die gedupeerden ervan overtuigt te geloven dat hun vrienden en familie die zijn gevaxxed 5G-gecontroleerde zombies zijn, of dat nanos uit de lucht vallen als demonische sneeuwvlokken. In dat geval maakt de kwaadaardige vaxxbot deel uit van een “gesimuleerde werkelijkheid” die de geest van mensen verscheurt.

Johnson et al. laten echter goed zien wat de bedoeling is. Niemand kan ontkennen dat welgestelde wetenschappers en overheidsagenten nanotechnologie willen gebruiken om ziektes te genezen en om nanos als wapens in te zetten. Dit is nauwelijks een geheim. Je kunt overal gewaagde intentieverklaringen vinden, van bestsellers tot YouTube-video’s die door de would-be daders zelf zijn geplaatst.

Het is veel moeilijker om te bewijzen dat geheime agentschappen op dit moment onzichtbare nanotechnologie inzetten. Johnson wakkert de stemming aan met haar meer uitgesproken versie van de vaak herhaalde mantra: “Top secret tech is decades ahead of anything we see today!!!” Om dit te ondersteunen haalt ze het voormalige hoofd van NASA’s Langley Research Center aan, Dennis Bushnell, wiens beruchte diavoorstelling “Future Strategic Issues/Future Warfare [Circa 2025]” uit 2001 al jaren de ronde doet.

Johnson doorloopt een lijst van exotische technologieën – genetische manipulatie van mensen, implanteerbare elektronica, nanobots, smart dust, biocomputing, kunstmatig leven, enz. Vervolgens interpreteert ze een vaag punt op de dia van Bushnell als zou het betekenen dat “dergelijke technologieën meer dan veertig jaar in voorraad worden gehouden,” dus in 2001 waren ze “geen elfenstof.” Als ik Johnson goed begrijp, zegt ze dat geheime technologie al veertig jaar in de toekomst™ ligt!

Om deze mythe te ondersteunen haalt Johnson de wetenschapshistoricus Peter Galison van Harvard aan, die ooit beweerde dat “geclassificeerd wetenschappelijk onderzoek vijf tot tien keer groter is dan wat we zien in de open literatuur.”Die uiterst onnauwkeurige schatting lijkt me overdreven, maar laten we omwille van het argument aannemen dat dit waar is.

Waarom zouden we aannemen dat deze melkweg van geheime R&D een heleboel levensvatbare technologieën heeft opgeleverd? Bekijk het zo:

Twee hoofddoelen van nanotechnologie zijn het genezen van ziektes en het terugdraaien van veroudering. Als onze clandestiene agentschappen nanotechnologieën hebben die tientallen jaren verder zijn dan wat we vandaag de dag zien, waarom gaan Ray Kurzweil en Klaus Schwab dan voor onze ogen achteruit? Zouden zij niet de eersten zijn die een neurologische nano-boost krijgen, of op zijn minst een cellulaire facelift?

Zijn hun geesten geüpload naar een geheime metaverse voor de elite, zodat hun seniele bolsters op het podium kunnen brabbelen?

Laten we ons bij wijze van gedachte-experiment eens voorstellen dat Bushnells speculatieve NASA-diavoorstelling letterlijke beschrijvingen bevat van bestaande technologie in 2001 – echte “Bots en ‘Borgs” en “wonderbaarlijke/ubiquitaire land/zee/lucht/ruimte-multifysica/hyperspectrale sensorzwermen”.

Oké dan, waarom zijn er nog steeds twee astronauten gestrand op het internationale ruimtestation? En waarom vliegen de ramen van Boeing-vliegtuigen eruit? Doen NASA en Boeing alsof ze incompetent zijn zodat niemand naar hun geheime maanbasis zoekt?

Ik meen het serieus.

Om eerlijk te zijn, Johnson confronteert ons wel met de vraag: “Waar is de tastbare R&D?” Haar bewijs is echter gewoon weer een reeks citaten van medewerkers van denktanks en militaire propagandisten die praten over alle geweldige dingen die ze doen – dat wil zeggen, die hun salaris rechtvaardigen. Johnson haalt vervolgens een handvol goed gefinancierde nanotechnologieprojecten aan. Sta me toe een tegenargument naar voren te brengen: tot nu toe hebben deze mensen veel geld verspild voor bijna niets.

Johnson presenteert precies nul bewijs dat laboratoria zelfassemblerende nanoschakelingen of nanobots hebben gemaakt die klaar zijn om ingezet te worden op een dozijn mensen in het wild, laat staan op de helft van de wereldbevolking. Erger nog, ze laat ons ruw weergegeven cartoons zien van voorgestelde biodigitale netwerken als bewijs van volwassen technologieën. Ze besluit met het verdedigen van bepaalde “wetenschappers” die beweren vaxxbots onder hun microscooplenzen te vinden (wat ook hier weer krachtig werd weerlegd).

“Het is geen elfenstof,” benadrukt Johnson. Sterker nog, ik ben eerder geneigd te geloven dat elfenstof echt bestaat.

Johnson en Broudy’s co-auteur, David Hughes, wisten me aanvankelijk te overtuigen tijdens zijn Omniwar presentatie. Hij en ik delen een waardering voor de satanistenjagende schizoïde Vigilant Citizen, wiens verbindende analyse van massa-entertainment me vele jaren heeft geamuseerd, tenminste totdat VC achter een esoterische betaalmuur ging. Zelfs als onze metafysica verschilt, dacht ik bij mezelf, zouden Hughes en ik waarschijnlijk veel te bespreken hebben tijdens een paar pinten.

Toen, alsof hij me wilde pesten, ging Hughes trots verder met het onderschrijven van de onzinnige theorie dat de torens van het World Trade Center neergehaald waren door “gerichte vrije-energietechnologie,” oftewel ruimtelasers. Met een kalm en zelfverzekerd Brits accent suggereerde Hughes dat onze “elite heersers” liegen over “eindige grondstoffen” op aarde zodat ze “wereldwijde gecentraliseerde controle” kunnen uitoefenen.

“Wat gebeurt er dan als dat allemaal een mythe is? Wat gebeurt er als er zoiets bestaat als vrije-energietechnologie?” vraagt Hughes sceptisch. “Wat gebeurt er als er werkelijk de mogelijkheid bestaat van grenzeloze overvloed in de wereld? Dit zijn de dingen waar mensen vanaf moeten weten, omdat het echt het fundament van het controlesysteem blootlegt.”

Goede vragen. Sta mij toe om er nog één te stellen. Wat gebeurt er als de Skeptoid Ouroboros een anders zo scherpzinnig individu ertoe brengt om eeuwen van wetenschappelijk onderzoek op te geven ten gunste van onbeperkte olie en magische “elfenstof” technologie?

Is het uiteindelijke doel voor “het volk” om deze “vrije-energietechnologie” in handen te krijgen zodat we, ik weet niet, onszelf kunnen injecteren met levensverlengend serum of ruimtecommunes kunnen bouwen op Mars?

Ik zal je een duister geheim verklappen: de meeste mensen geloven alles. Dat geldt ook voor het geloof in absurde technologieën, of ze nu goed- of kwaadaardig zijn. Iemands hoge IQ biedt geen bescherming tegen die neiging. Sterker nog, door de grote mentale ruimte die een groot brein biedt, is het vaak een handicap.

Ik stel voor dat Johnson, Broudy en Hughes even opkijken van hun stapels witboeken en nadenken over wat ze zeggen. Als topgeheime projecten echt “twintig jaar vooruitlopen op alles wat we vandaag de dag zien,” dan zou er een onbekend continent zijn waar vliegende auto’s rondzoemen in AI-gestuurde steden die draaien op koude fusiegeneratoren. Misschien gebruiken wetenschappers daar tijdmachines om dinosaurussen terug te brengen voor de plaatselijke dierentuin.

Niemand kan iets negatiefs bewijzen. Dus ik kan niet bewijzen dat alomtegenwoordige nanobots niet bestaan. Ik kan ook niet bewijzen dat levensvatbare vliegende auto’s (niet die wiebelende minicopters) en duurzame koude fusie slechts hersenspinsels zijn die het octrooibureau verstoppen. Het is een grote wereld. Wat weet ik ervan?

Maar na vijf uur luisteren naar het Omniwar Symposium ben ik minder overtuigd van door vaccins of chemtrails veroorzaakte nano’s dan toen ik begon. In plaats daarvan ben ik er nog meer van overtuigd dat internet-memes zich aan iemands brein kunnen hechten en zijn of haar bewustzijn kunnen losmaken van de objectieve werkelijkheid.

Ik beweer niet dat de vaxxbot-theorieën van Johnson, Broudy en Hughes onwaar zijn. Ik zeg alleen dat ik ze niet geloof. Hun bronmateriaal is van grote waarde en ik prijs hun onderzoeksinspanningen. Maar hun agressieve conclusies zijn niet overtuigend.

Wat mijn lezers betreft, ik moedig jullie aan om naar dit trio te luisteren, hun artikelen zorgvuldig te lezen en je eigen conclusies te trekken. Je weet inmiddels dat ik niet van plan ben om je te vertellen wat je moet geloven. Niet dat het uit zou maken als ik dat deed. Als er iets is wat ik de afgelopen jaren heb geleerd, dan is het wel dat mensen geloven wat ze willen.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Wanneer de Gevaccineerden dood en levend zijn: Nanobots muteren in Zwarte Smurrie

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: