Een korte toelichting op de huidige Russische tactische doctrine

Vaak zien we op dronebeelden “eenzame” tanks die oprukken naar een stelling, wat tot vragen leidt over het waarom daarvan. Het tactische beeld van gevechten zoals in Ugledar en andere locaties bestaat uit “rasters” van open velden omgeven door bomenrijen, schrijft Slavyangrad.

Als gevolg van 24/7 luchtverkenning, satellietbeelden en de uitgebreide plaatsing van mijnen kan verplaatsing door deze open velden suïcidaal zijn. Terwijl in de traditionele oorlogsvoering een detachement zich langzaam en methodisch een weg kon banen, door vijandelijke mijnen te identificeren en te ontwijken of te vernietigen, kunnen Russische troepen niet langer in deze velden ronddwalen zonder spoedig door een vijandelijke drone te worden opgemerkt en kort daarna onder artillerievuur te komen in wat vaak een vooraf vastgesteld raster is.

Als zodanig is het nu de taak van de RF om niet alleen te bepalen op welke locatie een manoeuvre kan worden uitgevoerd, maar ook de precieze timing van wanneer. Zij moeten in staat zijn een waanzinnige sprint te maken over een open veld naar de volgende boomgrens, die bijna altijd een infanterie-verschansing bevat, en dan de pantser terug te trekken naar de vorige boomgrens totdat de vijandelijke positie is ontruimd.

Grote groepen pantsers zijn kwetsbaar voor het binnendringen van een vijandelijk mijnenveld of een hinderlaag van de infanterie, voor het vastzitten in het open veld terwijl zij het probleem bewerken, en vervolgens onder artillerievuur komen te liggen.

Daarom is de tactische doctrine aangepast. Operationeel blijven de principes dezelfde als begin vorig jaar: verkenning, artillerievuur, herhalen tot er niets meer beweegt, en dan oprukken. Tactisch zijn er echter lessen geleerd.

Zodra de lus verkenning/artillerie is voltooid, zal een enkele tank een waanzinnige sprint over het open raster maken, de volgende boomgrens bereiken en beginnen met het onderdrukken van wat er nog is overgebleven met zwaar mitrailleur- en kanonvuur.

Eén tank heeft een grotere kans om een weg te banen door mogelijke mijnen en overlevende artillerie dan gegroepeerde tanks. Zodra deze tank met succes contact heeft gemaakt met de boomgrens, zullen twee BMP’s met infanterie volgen en de aanvals- en medische detachementen afleveren, waarna de tank en de transporten zich beide terugtrekken over het veld naar hun oorspronkelijke positie.

Interessant:

– RF infanterie doctrine verbiedt momenteel manoeuvreren in open velden. Er mag alleen binnen de boomgrens worden gewerkt.

-Betreden van vijandelijke loopgraven is verboden. Ze zijn vooraf gemarkeerd door vijandelijke artillerie en kunnen mijnen of boobytraps bevatten. Zodra de loopgraaf is opgeruimd, moet RF op deze manier doorgaan met “bounding” naar de volgende boomgrens, of anders terugvallen naar de oorspronkelijke en artillerie gebruiken om te voorkomen dat de vijand de opgeruimde loopgraaf opnieuw bezet. Dat wil zeggen, men moet beslissen wanneer men “één stap vooruit, één terug, dan twee vooruit” doet of “twee vooruit” tegelijk en dan één terug.”

– Er zijn nu speciale medische detachementen op compagniesniveau. Aanvalsdetachementen zijn er niet om slachtoffers te evacueren. Zij moeten noodhulp verlenen aan de gewonden, hen daar achterlaten en de aanval voortzetten langs de loopgraaf en de rest van de boomgrens. De aangewezen medische-eenheid gaat de loopgraaf achter hen in en brengt gewonden uit de loopgraaf, zowel vriendschappelijke als vijandelijke. De BMP’s die het aanvalsdetachement hebben afgezet, rijden terug over het veld naar het contactpunt om de gewonden in te laden en trekken zich dan weer terug.

Wanneer men een beknopte videoclip ziet van een “eenzame” tank die een positie bewerkt, ziet men in werkelijkheid een momentopname van een complexe en gecoördineerde operatie van meerdere uren waarbij pantsers heen en weer rijden over deze open velden, die moet plaatsvinden op een nauwkeurig gepland punt en tijdstip om te voorkomen dat ze worden ingesloten door vijandelijke artillerie.

Dit is misschien wel de eerste nieuwe tactische doctrine van de oorlogsvoering van de 21e eeuw, gedragen in een vlakke omgeving waar traditionele manoeuvreoorlogsvoering nu dood is, simpelweg omdat het slagveld onder constante bewaking staat.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Ze zijn echt zo dom

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: